Goeden avond.

Na het lezen van jullie artikel betreffende het weglaten van de winterdeken, trek ik de stoute schoenen aan en laat ik deze winter de deken af. Nu mijn vraag. Na het rijden is de rug , daar waar het westernzadel gezeten heeft erg nat. De haren zijn alleen maar nat als het goed is, maar ze zijn helemaal geplet. Zo laten en dan gewoon "droogstappen"zonder zadel, lopend naast het paard. Als mens heb je de neiging om ze los te krabbelen. Doen wij zelf ook, alleen ik heb een paard dat zelf nooit zien doen. En het best een uitdaging om te trachten te denken als en paard.

Gr. Martien van Schubert.

e m kraak schreef op woensdag, 22 september 2004, 0:08:


Dank je Egon. p.s. Zit dat paard vaker naast je op de bank?

Martine Blommert schreef op donderdag, 23 september 2004, 12:52:


Hallo Martine. Als ik je tekst zo lees dan vallen mij een aantal sleutelwoorden op: Jagen, samen dutten en grazen, en krabben. In een kudde heeft een paard meestal maar één vriend (paard), als ie er al een heeft. Deze vrienden krabben elkander. Alleen dit paard mag in de binnenste veiligheidszone komen en dus ook aanraken. Dit is een heel goed teken. Houden zo. Waarom jouw paard de tinker opjaagd heeft een rede. God weet wat ie gezegd heeft, of dat ie niet snel genoeg reageerd op de ander. Het opjagen is ook communicatie...simpel. Het wordt pas zielig, althans dat vindt de mens, wanneer ze zich continu slaan en bijten. Uit mijn ervaring zetten wij de paarden altijd in even aantallen op de wei. Dus 2 merries en twee ruinen. Die regelen het zich onderling, dat eenieder gezelschap heeft indien er behoefte aan is. Wat ik vaker heb gezien bij 3 paarden in een wei, is dat één paard naar de buitenkant van de "kudde" werd gedreven. Goed, daar staat ie dan te grazen, maar of ie daar nu echt happy mee is ?? Konden we het maar vragen, nietwaar. Dat paard van jouw en die tinker.....Ik zou het zo gewoon laten. Het is niet zielig want ze zijn gewoon paard en paarden willen gewoon duidelijkheid, dus veiligheid.

Ik heb niet alle wijsheid in pacht, en wellicht zijn er nog andere leden die hun visie geven. Lees ze aandachtig, en probeer te redeneren vanuit het paard, en niet vanuit je eigen beleving.

Groetjes Martien.

e m kraak schreef op donderdag, 23 september 2004, 14:04:


Egon.

Inhoudelijk gezien, lees ik jouw reacties met heel veel plezier. Mijn paintmerrie flehmt heel vaak naar mij.......oeps!! of hmmmmmmm

Martien.

Cindy B. schreef op donderdag, 23 september 2004, 14:41:


Hallo Cindy.

Ik vind dit een hele interessante vraag waar ik graag mijn visie op zou willen geven. De topics " dominantie"die wellicht op dit forum belicht zijn, doen volgens mij in jouw geval niet ter zake. Ik heb zelf een "" alfa"-merrie. Weet waar je aan begint zij de vorige eigenaar die haar in Alabama gekocht had. Welnu, je verliest pas op het moment dat je je begint te ergeren en je stem gaat verheffen. Ik praat bijna nooit tegen Twister. Als het niet lukt stap ik af, en dan loop ik haar droog en dan stel ik mezelf de vraag. Waarom wilde ze dat niet. Op het moment dat je paard iets niet doet en ook nog protesteerd, communiceerd ze met je. Dat een paard iets niet wilt, geeft aan dat daar een rede voor is. Ik geef je een voorbeeld: vanmorgen trek ik de poort open, het regende bakstenen en madammeke wilde niet naar buiten. Niet omdat het regende, maar simpelweg omdat een paard altijd met de kont in de wind gaat staan omdat daar de huid het dikst is, en het is lastig om achteruit 150 meter naar de wei te lopen. Ik heb in alle rust en met geduld haar toch laten volgen, en met het hoofd tegen haar borst aan liep ze mee, hup de wei op, klats, de kont in de wind en grazen maar. In die situatie was ik niet dominant, ik heb haar een moment de rust gegund, ben zelf in de regen gaan staan en zij kwam uiteindelijk mee.
Dominantie, nee ! Respect......ja.... zonder dwang, zonder woorden heb ik haar verrast. In feite heb ik haar verteld:"kom, volg maar, ik wil naar het gras, jij toch ook . Ooit heeft het paar de mens opgezocht, ondanks het feit dat op haar gejaagd werd. Het paard staat toe dat wij op de rug klimmen, een bit in doen, ijzers onder, dekens op etc. Het paard spreekt onze taal absoluut niet. Het is aan ons, om te trachten hun te begrijpen. Het is een lange weg maar het loont zich.

observeer, luister....want ze vertelt je iets en pas als je weet wat dat is en daar op de juiste manier mee omgaat dan zal het woord dominantie nooit meer in je opkomen. Want als mensen denken 5 tot 600 kg de baas te kunnen, dan denken al die mensen helaas fout. Hiermee bedoel ik niet jouw.

Dus mijn mening is stap gerust af, ga iets anders doen, verras het paard en draai de film eens terug. Je maakt de box open, wat doet ze. Je gaat haar poetsen, wat doet ze (zegt ze). je haalt je zadel, dat ziet ze, wat doet ze. Je singelt aan..wat zegt ze. Wat doen de oren, de ogen, haar huid, dribbelt ze veel op de plaats etc. etc.

Groetjes Martien.

Sanet schreef op donderdag, 23 september 2004, 16:26:


Hallo Sanet.

Is het nu Sanet of Janet

welnu.niet verdrietig zijn.de band is er nog hoor, een echte hechte band duurt jaren. Dat paard gehoorzaamde mijns inziens het andere paard. Het is geen kwestie van ik heb geen zin om met jouw mee te gaan....het andere paard had op dat moment gewoon de leiding en "jouw paardje" gehoorzaamde. Prima toch. Het andere paard sprak "paard"
Morgen gewoon weer een nieuwe dag, en laat lokmiddeltjes maar gewoon weg. Loop er naar toe zonder een woord te zeggen en zonder aan te kijken.

Succes.

Martien.

ebby schreef op donderdag, 23 september 2004, 20:42:


Ebby je weet toch dat wanneer je neus aan neus staat, dat je paard je niet kan zien.blinde vlek.

Ik zoen mijn paard op de neus en dan blijf ik een paar minuten zo staan. alleen met de neuzen tegen elkaar. Vervolgens begint ze mijn hele gezicht af te lebberen. Of ze een eendagsbaard lekker vind.ik heb geen idee.

Malenka schreef op woensdag, 22 september 2004, 22:36:


Mijn opa was boer en kreeg van zijn paarden werkelijk alles gedaan. Zijn laatste paard maakte zelf de deur van de stal open en ging iedere avond(schemering) een blokje om door de wijk en liep zo de stal weer in.
Als opa naar Roermond moest met paard en wagen en de kar was vol geladen en zwaar dan liep die man gewoon naast de kar. 't paard weet de weg en moet hard genoeg werken. Op de terugweg stopte het paard automatisch bij de kroeg van Lei Obereie. Want daar nam opa altijd een borrel.
Veertig jaar terug kwam de melkboer nog met paard en wagen. Hij stond te kletsen met de klant en het paard liep gewoon verder naar de volgende plek.

Echt gaaf

Sanet schreef op donderdag, 23 september 2004, 22:42:


Sanet, ben je nog online.kom anders even op de chatbox.

Martien.

ebby schreef op vrijdag, 24 september 2004, 10:14:


Kan gebeuren, ja toch ! Hoe is het met je neus trouwens.

Martien.

Sanet schreef op vrijdag, 24 september 2004, 12:31:


Hallo Sanet.

Lastig, nietwaar. Weet je , het is heel moeilijk om per toetsenbord je in te leven in jouw situatie. Een uur geleden ging ik mijn Twister van de wei halen. Het regende en dat vind ze zalig. Ik ook trouwens, klinkt gek, maar ik wer veel buiten, dus ik moet wel. Eenmaal bij haar gekomen, zonder wat te zeggen, doet ze een aantal passen vooruit, oren een beetje in de nek, en spanning op de oogbal. duidelijk aangevend: "leuk dat je er bent, maar ik dacht het effe niet " Ik constateer alleen maar en denk werkelijk niets. Dus ook geen ooo ooohh als dat maar goed gaat. Niets.....Ik loop rustig naar haar toe en kijk gewoon naar de grond en klik het touw vast. En ik kan zo de wei uit lopen. Een maal uit de wei, zeg ik niets en raak haar ook niet aan. Nee......zij raakte mij aan met haar neus en sjokte rustig achter mij de stal in. Het ligt er helemaal aan hoe je zelf met paarden wilt omgaan. Ik beloon haar ook niet omdat dat niet nodig is. Straffen doe ik ook niet, is niet nodig, want straffen doe je vanuit de menselijke optiek en dat is altijd fout, want het paard begrijpt er niets van. De ultieme beloning is rust. Want rust onstaat bij een paard wanneer er sprake is van leiding, ze volgt gewoon, en mag gaan stilstaan. in een voor haar hopelijk prettige andere omgeving. De stal dus. Morgen van de stal naar de wei....nog prettiger, want hier heeft ze de ruimte en kan ze alles zien ( in de stal ook ?) Heeft ze hier de ruimte om te vluchten ? ( vluchtgedrag/ instinct) Op de wei wel. Daar kan ze zelf bepalen wat ze doet, wanneer en hoe. Stel ze is hengstig of net er tegen aan. Tuurlijk liever op de wei daar kan de wind de geurtjes verspreiden welke misschien door een aantrekkelijke hengst opgevangen worden. Puur natuur.

Ik heb dit getikt om je een handvat aan te reiken op welke manieren je het gedrag van een paard kunt proberen te analyseren. Alleen jij kunt bepalen WAT er gebeurd. Ik ben daar niet bij en weet het dus niet.

Succes ermee en geef de moed niet op, geloof in jezelf en in dat paard.

Martien

e m kraak schreef op vrijdag, 24 september 2004, 14:22:


Hallo Egon. Als een paard straf krijgt van een ander paard, om het zo maar te noemen. Dan wordt dat paard buiten de 2e veiligheidszone gedreven, a.h.w. uit de kudde. Weg veilig gevoel. Wat je ziet is dat die paardjes er alles aan doen om terug te mogen keren. Wanneer de alpfamerrie of alphahengst dit niet wilt dan zal die dat duidelijk aangeven. Kont naar het paard toe en oren in de nek.niet meer niet minder. Dat is paardenstraf, van voor en door paarden. Hoe straffen mensen met paarden. Stem verheffen, en op het moment dat het paard b.v. stilstaat, hoofd omhoog ogen groot, neusgaten wijd open...........baffffff heeft ie er een hangen. Stommer kun je niet zijn. Gun het paard een moment van rust en straal vooral rust en balans uit. Ik zal mijn paard iedere dag weer moeten bewijzen dat ik het leiderschap (lees: partnership) waardig ben. En niet anders

Martien.

ebby schreef op vrijdag, 24 september 2004, 15:01:


Ebby. Wat mij opvalt is dat veel mensen inderdaad zo fout reageren. Wat ze vooral vergeten te doen is te luisteren naar hun paard. Stel ik wil het hoofdstel omdoen of iets anders, geeft niet wat. En mijn paard gooit het hoofd omhoog.......dan doet ze dat maar, stoort me niet. Zij mag toch communiceren. Ik neem dan gewoon even de tijd en wacht af. Het resultaat is dat haar hoofd omlaag komt en ze zelf al de neus erdoor steekt.

Voila..............Dit heeft me wel dik anderhalf jaar gekost, want mijn paard was kopschuw. Die hadden ze al jaren het hoofd niet verzorgd. Nu heeft ze het vertrouwen dat ik haar niet pijn doe en dat ze zich veilig kan voelen. Het heeft lang geduurd maar zij en ik kunnen eigenlijk alleen maar groeien, relationeel gezien, en bij alle anderen die het begrip en het geduld niet kunnen opbrengen gaat het alleen maar van kwaad naar erger.

Goede avond.

Wie van jullie heeft al schriftelijk een ontheffing voor het chippen aangevraagd ?
Zo ja, al bericht gekregen ?

Gr. Martien.

Esther schreef op zaterdag, 25 september 2004, 11:31:


Dank je Esther.

Martien