e m kraak schreef op vrijdag, 24 september 2004, 14:22:


Hallo Egon. Als een paard straf krijgt van een ander paard, om het zo maar te noemen. Dan wordt dat paard buiten de 2e veiligheidszone gedreven, a.h.w. uit de kudde. Weg veilig gevoel. Wat je ziet is dat die paardjes er alles aan doen om terug te mogen keren. Wanneer de alpfamerrie of alphahengst dit niet wilt dan zal die dat duidelijk aangeven. Kont naar het paard toe en oren in de nek.niet meer niet minder. Dat is paardenstraf, van voor en door paarden. Hoe straffen mensen met paarden. Stem verheffen, en op het moment dat het paard b.v. stilstaat, hoofd omhoog ogen groot, neusgaten wijd open...........baffffff heeft ie er een hangen. Stommer kun je niet zijn. Gun het paard een moment van rust en straal vooral rust en balans uit. Ik zal mijn paard iedere dag weer moeten bewijzen dat ik het leiderschap (lees: partnership) waardig ben. En niet anders

Martien.

ebby schreef op vrijdag, 24 september 2004, 15:01:


Ebby. Wat mij opvalt is dat veel mensen inderdaad zo fout reageren. Wat ze vooral vergeten te doen is te luisteren naar hun paard. Stel ik wil het hoofdstel omdoen of iets anders, geeft niet wat. En mijn paard gooit het hoofd omhoog.......dan doet ze dat maar, stoort me niet. Zij mag toch communiceren. Ik neem dan gewoon even de tijd en wacht af. Het resultaat is dat haar hoofd omlaag komt en ze zelf al de neus erdoor steekt.

Voila..............Dit heeft me wel dik anderhalf jaar gekost, want mijn paard was kopschuw. Die hadden ze al jaren het hoofd niet verzorgd. Nu heeft ze het vertrouwen dat ik haar niet pijn doe en dat ze zich veilig kan voelen. Het heeft lang geduurd maar zij en ik kunnen eigenlijk alleen maar groeien, relationeel gezien, en bij alle anderen die het begrip en het geduld niet kunnen opbrengen gaat het alleen maar van kwaad naar erger.

Goede avond.

Wie van jullie heeft al schriftelijk een ontheffing voor het chippen aangevraagd ?
Zo ja, al bericht gekregen ?

Gr. Martien.

Esther schreef op zaterdag, 25 september 2004, 11:31:


Dank je Esther.

Martien