Karin schreef op woensdag, 23 maart 2005, 20:04:


Hallo Karin.

Wat goed dat je het durft. En heel erg fijn dat je paard ook zo goed reageert. Ik zou graag al je berichtjes willen lezen, weet jij hoe ik die gemakkelijk op kan vragen?

Groetjes en veel succes verder.

Nel.

Hoi Pien en company.

Ik ken jullie (nog) niet, maar zo te lezen is dat voor mij een gemis.

Ik kom graag eens een keertje bij jullie kijken.

Groeten uit België

Ps, en ja hoor, ook in België staan de beste stuurlui altijd aan wal.

Inge Teblick schreef op zondag, 3 april 2005, 11:40:


Beste Inge.

Ik heb het boek dat u geschreven hebt, geprobeerd te vinden (in Nederland).
Hier is het echter niet te verkrijgen. Weet u hoe ik eraan kan komen??

Met vriendelijke groet,

Nel Gommans

Nick Altena schreef op maandag, 4 april 2005, 1:19:


Hoi Nick.

Hartelijk dank. Ik heb al wat links bezocht. Dit boek was me al eerder opgevallen maar ik had met mijn suffe kop niet verder gelezen dan het ISBN-nummer. Er staat gelukkig in de site heel duidelijk bij hoe ik het moet bestellen.

Nogmaals dank voor de tips.

Groetjes Nel.

Hallo Inge

Ik heb het boek al besteld, gewoon even wat beter gekeken dan mijn ollandse neus lang is gr(h)innik. (en toch via jouw pagina)

Ik als voormalig nederlandse Limburger was in Amsterdam (waar ik ook heel wat jaartjes versleten heb) een "reserve Belg", en nu in België ben ik weer een Ollander.

Maakt allemaal niks uit. (voor de paarden zeker niet, en daar doen we het toch allemaal voor ne ces pas?) Ik vind jouw humor heel verfrissend. Ik verheug me al op het boek.

Groetjes Nel.

Druppel Eddy schreef op zaterdag, 9 april 2005, 16:49:

Hoe ben je in kontakt gekomen???
Kan ik me voorstellen. Bij dressuur wordt naar mijn gevoel je natuurlijke omgangsvorm met paarden meer weggepoetst dan naar boven gehaald. (hopelijk voelt niemand zich hierdoor aangesproken, ik heb het alleen maar over MIJN gevoel)
Kan ik e voorstellen, waarom en hoelang moet je nog wachten?

Hoop dat ik via deze
Gelijkgestemden per mail vind je hier genoeg denk ik, jammer genoeg woon je te ver van mij vandaan om samen in praktijk te kunnen oefenen. Succes!!
een happy horseman.
Groetjes :)

Esther schreef op zaterdag, 9 april 2005, 21:36:


Dag Esther.

Hoe heet jouw paard?
Ik had op tv al een keertje gezien dat er blindegeleidepaarden worden opgeleid, wat ik gezien heb was een minishetlander die ook in de auto meekon en gewoon in huis kon lopen.
Hoe is dat bij jouw? Heb je hem zelf opgeleid?

Groetjes van Nel.

Sabrina Wuyts schreef op zondag, 10 april 2005, 21:49:


Hoi Sabrina.

Het gaat niet om de lengte maar om de inhoud Sabrina. Je verhaal was heel duidelijk en daar gaat het toch om. Ik kan je helaas (nog) geen raad geven, maar jouw verhaal is wel heel herkenbaar. Ik ben sinds 4 maanden met mijn 14-jarige merrie bezig met grond-oefeningen van Hempfler. Vorige week ben ik weer even gaan rijden, en er was wel iets, maar niet zo heel erg veel veranderd. Ik denk dat een ouder paard gewoon veel tijd nodig heeft om de opgedane "training" een plekje te geven, vóórdat ze besluit dat het nieuwe veel beter is. Zeker in wedstrijden zal haar instinct haar leiden naar haar vroegere trainingsmethodes. Heb je de 6-jarige merrie wél helemaal zelf getraind? En was dat ook al met Hempfling of via een andere methode?

Groetjes Nel.

Hallo allemaal.

Ik ben sinds december bezig om met grondoefeningen (nu nog van Hempfling). Dit gaat tot nu toe erg goed, al is het moeilijk om alles in je eentje te doen. Mijn paardje Radja, staat nu nog in de manege 3 km verderop. Zo nu en dan haal ik haar wel eens naar mijn huis want ik heb een grote wei waar op dit moment 2 schaapjes de boel kort proberen te houden.
De manege waar Radja staat is een echte "dressuur" manege(iets anders dan dressuur wordt door de manegehoudster niet op prijs gesteld), daarom heb ik na lang beraad besloten om Radja toch bij mij thuis te stallen.
Elke keer dat ik haar bij mij op de weide zet, gaat ze echter meteen op zoek naar andere paarden. Ze is meestal binnen 20 minuten kletsnat van het zweet en ze hinnikt alles bij elkaar. (ik heb haar vorig jaar 3 keer gehaald, en toen maar opgegeven)
Zondag heb ik haar weer naar de weide gehaald. De weide verkleind zodat ze niet teveel kon rennen, en de schaapjes hoefde ik niets te vertellen, die kwamen meteen heel nieuwsgierig en vriendelijk kennismaken.
Radja joeg de schaapjes echter meteen weg en was ietsje minder druk dan de voorgaande keren, maar zette het toch vrijwel direkt op een hevig gehinnik.
Ze kwam wel meteen naar mij toe als ik in de weide bij haar kwam, maar ik kon haar aandacht niet langer dan 2 minuten vasthouden.
In de manege heeft ze haar duidelijke voorkeuren voor weide partnerschap, en ook daar wordt ze onrustig als niet eerst álle paarden buiten óf binnen staan. Ze wordt ook meteen naar binnen gehaald als ze onrustig is op de weide. Wat kan ik nu het beste doen??
Ik "krijg" zowieso binnenkort een leenpaard. (jonge ruin die minstens een jaar op de weide blijft).

Groetjes van Nel.

Diestelmans Liesbet schreef op woensdag, 13 april 2005, 20:54:


Dank je heel erg voor jouw reactie Liesbet.

Hoef ik niet bang te zijn om haar af en toe toch voor een tochtje op en neer te halen? Of loop ik dan het risico dat ze een hekel gaat krijgen aan mijn wei?

Groet Nel.

Diestelmans Liesbet schreef op woensdag, 13 april 2005, 21:03:


Hoi Liesbet.

Zo te lezen gaat dat helemaal goedkomen de volgende maand.!

Groetjes Nel.

Martien van Schubert schreef op woensdag, 13 april 2005, 21:32:


Hallo Martien.

Dan denk ik dat ik toch maar wacht totdat het leenpaard er is. Anders loop ik misschien toch de kans dat ze het onveilige gevoel gaat associeren met mijn weide.
Die plaatsbepaling waar jij het over hebt Martien, hoe herken ik die??

Bedankt voor je reactie. :)

Nel.

Martien van Schubert schreef op woensdag, 13 april 2005, 22:12:


Dank je Martien.

Ik moet dus gewoon nog even geduld hebben, en me opmaken voor een spannend dagje. Ondertussen kan ik dan mooi dat boek met de hele kleine lettertjes van Inge gaan lezen.

Wonen in België is hartstikke leuk, maar de post is wel een beetje trager dan in Nederland. (boek is al besteld maar zit denk ik nog ergens in een Belgisch postbakske)

Sorry als je dit leest Inge, ik blijf toch een beetje "ollander". Bovendien krijgen we van jou altijd weer een reactie met een olijke noot. (hint)

Groetjes Nel.

jaimied schreef op zaterdag, 16 april 2005, 19:30:


Jaimied.

Mijn paardje is nu 2 maanden van zijn ijzers af. Ik ben begonnen vorig jaar met de achterhoeven, en sinds 2 maanden zijn voor de ijzers er ook af. Ik merk aan haar dat ze bijna niet meer struikelt en achter helemaal niet meer wegglijdt. Ze kan zonder prolemen over split lopen en bij haar heb ik niets gemerkt van gevoeligheid op harde ondergrond. Ik ga regelmatig met haar wandelen (aan de lijn) op de verharde weg. Zonder problemen!
In het begin scheurde de buitenkant van haar hoeven een beetje daar waar de ijzergaten hebben gezeten. Het is alleen aan de buitenkant hoef, en ze heeft er verder geen last van gehad. Je ziet het nu bijna niet meer.
Ik kan gewoon op haar rijden. Haar hoeven waren toen ze nog ijzers had aan de binnenkant altijd wat zachter, er vielen wel eens wat witte stukje hoef uit. Toen ik haar achter de ijzers had laten weghalen merkte ik al vrij snel dat haar hoeven echt veel beter waren dan voor. Toen had ik nog nooit van dit forum gehoord, en moest ik dus op verhalen van mijn omgeving afgaan. Die hebben mij allemaal afgeraden om voor de ijzers eraf te laten halen. Dit zou wel eens een jaar kunnen gaan duren. Mijn paard was er te oud voor.. Zelfs dan heb ik het ervoor over heb ik me bedacht, en als het niet goed gaat kan je toch gewoon weer ijzers eronder laten zetten? Bij mijn paardje heb ik helemaal niets gemerkt. Integendeel, nu al na pas twee maanden merk ik dat haar hoeven voor ook veel beter zijn. Ze heeft zelfs al een beetje "zweet" hoefjes. Als ze langer dan 2 minuten op beton staat is haar hoefafdruk duidelijk zichtbaar.

Hopelijk gaat bij jou alles net zo gesmeerd, en laat je door de leeftijd niet ontmoedigen. Volgens mij heeft die er echt niets mee te maken!!

Groetjes Nel.

De Rudder Dorine schreef op dinsdag, 19 april 2005, 15:51: