Marianne schreef op woensdag, 2 februari 2005, 0:15:


Ach, als Westernruiter houd ik mij niet bezig met allerlei neusriemen alhoewel 'men' binnen de westernwereld ook de "mouthcloser" kent, (de naam zegt het al).
Maar deze wordt nooit strak vastgemaakt. Ik vraag me dan ook af waarom het mouthclosers worden genoemd......

Maar goed, ik wil de westerners niet vrijpleiten hoor, die gebruiken kinkettingen als standaard hulpmiddelen, om het bit beter te laten inwerken. Wijs ik net zo goed af!!!!

Wat de engelse, hannoveraanse, of mexicaanse neusriem betreft : Zouden er nu lezers zijn die hier nooit eerder bewust over nagedacht hadden ("tja, mijn vriendin gebruikt dat ook") en dat ding er morgen toch maar afhalen?
Ik krijg zowiezo vaak de opmerking "Ow. kan het dan ook zonder"?
Of : "Trek ik nu het bit niet door de mond?"....... Grr


Toch? Ik ben benieuwd, ik denk vaak aan jullie....

Groet, Pien

Marianne schreef aan Sannie:


Ja maar Marianne, begrijp me niet verkeerd maar wat doet die neusriem nou? Hij heeft toch helemaal geen functie meer als je hem losmaakt, want insnoeren kan ie niet meer.
Wat moet het paard dan leren? Dattie meer vrijheid heeft? Oei, oei, oei Whip!

Het enige wat ik er nog van kan maken is dat het een extra houvast is aan het hoofdstel, zodat het er niet zo 'kaal' uitziet....Want dat is wat de meeste mensen zeggen : "Het ziet er wel kaal uit zo, net alsof er iets ontbreekt...."

Tja, en als ze menen te moeten trekken en ze trekken het bit door de mond zien ze gelijk wat ze aanrichten.... Ik zie niet in waarom je dat ding nodig hebt.... echt niet.....Wat moet een paard nou leren als je hem eraf haalt ?
Groet, Pien

Peter Donck schreef op donderdag, 3 februari 2005, 7:22:

Annemarie en Moniek schreven het volgende over exeem, voeding en boettdekens:



Toen Izzy (fjord) in augustus bij ons kwam was ze veel te dik en schuurde ze op bepaalde plekken al haar manen af.
Ook de staart was wat beschadigd.
Ik verdenk haar ervan een lichte vorm van zomerexeem te hebben.
Aangezien er voor mij nooit eerder een noodzaak was me erin te verdiepen weet ik dus ook heel weinig van zomerexeem, maar ik lees hier wel de berichten erover.

Bij Izzy ben ik een beetje mijn gevoel gevolgd. Omdat ze ook een keidikke en zware, harde manenkam had en ik een beetje bang was voor hoefbevangenheid heb ik haar gelijk op een hooidieet gezet met de bedoeling haar te laten afvallen en schoon te worden vanbinnen.

Ze is nu al dat extra gewicht kwijt, heeft natuurlijk nu in de winter weer haar manen (het was echt maar een stukje, de rest bleef lang). Ik had ook het idee dat ze zo schuurde omdat de manenkam zo hard en dik was. Dit jaar zullen we het gaan zien of het zomerexeem was of dat het van de dikkigheid was.

Wat ik nu wil doen is haar geen suiker, suikerhoudende produkten en bewerkte produkten/granen bijgeven, ik heb het idee dat dat die toevoegingen funest zijn voor het reinigen van het lichaam.
Vaak in de vorm van toegevoegde hulpstoffen.
Frans heeft daarover hier vaker geschreven.

Fjorden, ijsco's, en andere aanverwante rassen zijn sobere paarden en ik geloof niet in allerhande preparaten, hooguit wat klei om te helpen ontslakken en mineralen.
Ik geloof ook niet in het toevoegen van voedingsmiddelen maar eerder in het weglaten ervan.

Wat ik verder op haar manenkam smeerde was gewone vaseline of uierzalf , net wat ik in de kast had liggen, zonder geurstoffen om haar huid soepel te houden. Ik heb deze tip van een huidarts uit de tijd dat een van mijn kinderen heel erg exeem had. Het enige wat je moet doen is de huid soepel en ingevet houden, zodat ze niet nog meer kan barsten..
Vond Izzy inderdaad ook lekker, dat kneden en gefrutsel aan d'r manen.
Bovendien denk ik dat paarden ook kunnen reageren op teveel aan parfums en andere toegevoegde stoffen.

Daarnaast ben ik van mening dat dat ingepakte en voorgefermenteerde silagehooi (is dat hetzelfde als kuilgras?), een verzuring in de darmen teweeg brengt waardoor de afvalstoffen uiteindelijk een negatief effect hebben op de huid en de hoeven. (Strasser) Dat is voor mij een reden om het niet te geven.

Nogmaals, dit is alleen mijn persoonlijke logica en gevoelsmatige redenering. Ik blijf de berichten met aandacht volgen, groetjes, Pien

Trudy schreef een heeeeeeleboel gisteren , ik heb heerlijk zitten smullen vanochtend. Ze schreef oa :


Dus als ik het goed begrijp zat jij lekker in je vel gisteren?
Hahaha, wil ik jou wel eens lezen als je je niet lekker voelt.

Pien

Tycho schreef :

Hoi Joost, ik kan je gedachtengang goed volgen.
Ik rij ook western op een NH manier en ben er beroepsmatig dagelijks mee bezig.

Aangezien ik veel rugklachten had die tijdens het rijden verergerden, en een paar "scheve" paarden heb door uiteenlopende oorzaken ben ik op zoek gegaan naar een stuk 'verdieping' in rijden.

Wat je vaak ziet binnen de westernwereld is dat men grijpt naar een zwaarder bit voor dit soort 'gevallen' en daar wilde ik niet in meegaan.
Westernruiters zijn al gauw geneigd een probleem aan te pakken via de mond van het paard, maar het kan ook anders:

Ik wist dat rechtrichten niet zit in het hoofd maar oa in de rug van paard en ruiter. Ik wist ook dat ik dat niet zelf kon zonder begeleiding omdat je vanaf de grond nou eenmaal meer ziet dan zelf in het zadel.
Zo ben ik uitgekomen bij de Alexandertechniek en ik ben er verschrikkelijk blij mee.
Ik heb er al eens een stuk over geschreven op PN : bericht #20779#
#20783# en #20798#

Vanochtend stond ik toevallig te kijken naar de paarden en het viel mij op hoe goed mijn 14 jarige Quarter Holly is gaan lopen.
Toen ze bij ons kwam had ze zware beentrauma's en liep ze met haar achterbenen zeer onregelmatig.Ook leunde ze met haar totale gewicht op de voorhand, had een enorme hertehals en gebruikte ze haar achterhand niet. Ze zette haar achterbenen veel te ver onder zich in (want dat had ze zo geleerd) maar strekte niet naar achteren.

Ehhhh, dit was ooit een reining wedstrijdpaard he....kun je nagaan.
Zo scheef als de neten en alleen recht te richten door desbetreffende teugel korter te houden en je been naar achteren te leggen.
Symptoombestrijding dus weer, niemand heeft ooit de moeite genomen te onderzoeken waar dit probleem vandaan kwam !

Net behulp van de Alexandertechniek (en massage, en energetische behandelingen van J a c k) is zij bijna normaal gaan lopen. In plaats van onregelmatige stappen met af en toe een regelmatige stap ertussen is zij regelmatig gaan lopen met af en toe nog een onregelmatige pas ertussen.
Ook staat zij nu op 4 benen ipv wisselend op 3. Ze strekt haar achterhand uit. En dit alles binnen een tijdsbestek van enkele maanden.

We zijn er nog lang niet, ze is nu ook hoogdrachtig, dus we kunnen nu even niet trainen zoals dat zou moeten.

Overigens rijd weer urenlang zonder een greintje pijn in mijn rug (als ik nu rugpijn heb komt dat van iets anders dan het rijden).

Zaken als: over de schouder weglopen , rug wegdrukken, ed komen uitgebreid aan bod in de Alexandertechniek. Maar nu eens niet door aan die paardenmond te gaan hangen maar door het doelmatig leren gebruiken van de rug van het paard en de ruiter.
Daar waar jij als ruiter in staat bent te ontspannen (bijv. nek, rug, bekken) ontspant het paard ook. Als je zelf rijdt met gespannen schouders kun je door aan de mond van je paard te rommelen geen ontspanning in de schouders van het paard krijgen.

Opmerkelijk mooi, deze techniek, ook al heeft het meer met klassieke dressuur te maken dan met westernrijden. Er wordt veel gebruik gemaakt van focus, visualisatie, kijken en invoelen naar/van je paard.
Je gebruikt alle NH technieken dus geen zweep, sporen.
Paardvriendelijk, je gebruikt de signalen die het paard afgeeft om te zien of je goed bezig bent.....

Enne..... ik doe dit alles aan de lange teugel, *zonder bit* .
Ook al is dit niet typisch Alexandertecniek, mijn instructrice staat er helemaal open voor.

Kijk hier maar eens naar : http://www.newrider.com/Features/Joni_Bentley/
Google ook maar eens op Alexandertechniek bij paarden.

Verder wil ik opmerken dat het kraken van een paard door een osteopaat heel veel goeds kan doen, maar je moet er natuurlijk daarna niet opklimmen en doorgaan zoals je gewend was. Scheefheid van een paard kan ook liggen aan de scheefheid van de ruiter en zijn manier van rijden.Het is een cominatie van een aantal methoden die het zo werkbaar maken. Voor mij is dat NH, western, Natuurlijk Bekappen,. Alexandertechniek, en een beetje Parelli.

Daarbij moet je dus zeker het hele hoefgebeuren bij optellen.
De hoeven zijn de basis van het paard. Als hij al verkeerd op zijn hoeven staan uit zich dat natuurlijk ook in gewrik ergens aan de bovenkant.

Zeker zoals bij ons het geval is waarbij een paar van de paarden ook door mijn (onervaren) lessers worden bereden met alle scheefheid van dien zie ik hoe weldadig het voor de paarden is als de osteopaat met ze aan de gang is geweest.
Niet iedere onervaren ruiter is in staat een onafhankelijke zit te hebben (voorwaarde nummer 1) en zowel zichzelf als het paard los te rijden....

Ik hoop dat je aan dit uitgebreide verhaal iets hebt. Groet, Pien

Zoals jullie weten heb ik een helehoop te mekkeren over clickeren.

Zo zie ik het niet zitten mijn paard met voedsel te belonen en heb ik het idee dat paarden er opdringerig van worden, je niet met rust laten en je constant aan het werk willen zetten om een voedselbeloning te krijgen.

Tot vandaag. (Ja, ja, Piet, Inge, Nick en Egon .......)

Aangezien we een paar carnavalsdagen vrij hebben, dus de paarden ook, aangezien het zo'n prachtige dag was vandaag kon ik eindelijk eens de dingen doen (met BD) die ik al zo lang wilde doen, in de overtuiging te gaan ontdekken en bewijzen dat clickeren toch niet helemaal 'mijn ding' is....
(Ik had bij Piet thuis al een beetje afgekeken hoor).

Ik had echter niet verwacht dat ik zo onder de indruk kon zijn van wat mijn paard deed en hoe ze ging nadenken en zich open stelde.
BD kan met opgetrokken Arabierenneusje heel goed aangeven of ze iets leuk vindt of dat ze zich irriteert aan hetgeen je van haar vraagt, maar ik heb dit vanmiddag niet een keer gezien !!!!

Een opsomming:

In mijn rechterjaszak had ik een grote handvol haver. Ik gaf haar de haver dan ook uitsluitend met de rechterhand nadat ze deed wat ik van haar vroeg.

Begonnen met haar te motiveren met haar neus mijn linkerhand aan te raken. Bij iedere goede actie gelijk woordelijk beloond (good girl) en met mijn andere (rechter)hand een paar haverkorrels gegeven. Het duurde welgeteld slechts 10 minuten voordat ze doorhad dat ze mijn hand met haar neus moest aanraken. Aanvankelijk dacht ze nog dat ze met haar hoofd tegen me aan moest duwen maar ik wilde het subtieler en heb dat gedrag genegeerd, waardoor er gauw duidelijk was wat ik wilde.

Ik wil persé niet yessen of clicken omdat ik het good girl (GG) beloningssysteem al jaren gebruik en het goed werkt.
Alles komt aan op timing en of je nu klikt, yest of GG maakt denk ik niet uit. Alleen clickeren gaat sneller omdat er iets tegenover de actie die het paard doet staat.

Vervolgens BD losgelaten op het gras om uit te proberen hoe ze zou reageren: Het spelletje was haar belangrijker dan het gras, terwijl ze op het moment heel erg "grasgeil" is omdat de paarden weinig op de wei kunnen.

In volle vrijheid zonder halster of touw mocht ze zelf beslissen wat ze wou doen. Ik zag haar denken en een keuze maken.(We hoorden het bijna kraken daarboven). Natuurlijk nam ze af en toe een hap gras en liep ze een paar passen bij me vandaan, en ik deed niks, ik riep haar niet maar bleef stil staan, en telkens weer kwam ze terug naar mij om te vragen! Helemaal uit zichzelf, een prachtige gewaarwording.

Ik wou het daar eigenlijk bij laten maar ze bleef zo vragen dat ik wel iets verzinnen moest. Dan maar voetjes geven en in de lucht houden( 2 keer vragen), komen op commando terwijl ik steeds verder weg ging staan (2 keer vragen). Achterwaarts (deed ze meteen, en zonder druk he, gewoon door te wijzen) en 'stand', =stilstaan terwijl ik wegloop, daarvoor had ze nog geen minuutje nodig.

Ik moet er wel bij zeggen dat BD een goed getraind paard is dat deze trucs al kent. Maar vaak heb ik er toch wat van druk en overredingskracht bij nodig om haar bijv. achterwaarts te laten gaan. Komen op commando doet ze eigenlijk nooit helemaal, daar heeft ze nog nooit de noodzaak van ingezien en ik liet het altijd maar zo. Het was meer :zij een paar passen en ik een paar passen naar elkaar toe, (tja, Arabier he) maar vandaag kwam ze de halve bak doorgelopen om bij mij te zijn.

Geen moment heeft ze gebedeld of is ze in mijn zak op zoek gegaan naar haver. Al die tijd bleef ze geconcentreerd op mijn linkerhand.
Geen moment ook was ze onrustig, terwijl dat met 'druk'training wel vaak het geval is : Hoofd omhoog enzo. Nu niet, ik moest me zelfs bukken om haar te belonen, iets wat ik niet van haar ken.

Ik heb het idee dat ze denkt dat de beloning komt uit de actie van het aanraken met haar neus tegen mijn hand en niet uit mijn zak..

Het was waanzinnig leuk mijn paard op een paar meter van me verwijderd te zien staan nadenken over wat te doen en dan doelbewust een keuze te maken en te kiezen voor het spel. Ze had alle vrijheid om hooi of gras te gaan eten maar ze deed het niet. Ze joeg zelfs de andere 5 paarden die los om ons heen liepen weg.

Hoe het er de komende tijd uit zal zien weet ik niet, ik zie wel de verschillen tussen dit en het werken dmv druk. Ook al was BD heel erg op mij gericht en vond ik die openheid en nadenkendheid heel leuk, ik moet erg wennen aan een paard dat me constant overal volgt en vanalles met me wil en aan me vraagt. Ook als ik stilsta. Gelukkig kent zij het woord "NO" en "genoeg" waarbij ik dat met mijn handen aangeef.

Ze ging ook vragen bij J a c k en onze aanwezige vrienden die natuurlijk niet reageerden. Dan steeds weer kwam ze bij mij terug.

Blijft wel dat ik zie dat BD zonder voerbeloning nooit zo alert en nadenkend zou zijn.
Ik ga eens kijken hoe het verder gaat, ik houd jullie wel op de hoogte.
Ik heb vandaag een blij en alert paard gezien die echt plezier had in het samenwerken met mij !!!! En er is geen moment van druk geweest, alleen een samenzijn in volle concentratie.

Groet, Pien

Trudy schreef op zondag, 6 februari 2005, 1:05:


Is Vera daar drachtig op de foto? Van welk veulen? Groet, Pien

Ineke Klootwijk schreef :

Ach ja, alles op zijn tijd. Ik vind dat je al heel leuk bezig bent hoor !!!!

Ik zag niet heel veel in het clickeren maar ik vond dat ik het eerst eens moest uitproberen voordat ik mij een mening kon vormen.
Al na 5 minuten vond ik het een zeer uitdagend spel tussen mij en BD, waabij zij meer aangaf dan ik gewend was van haar en dat triggerde mij om verder te zoeken naar leuke dingen.

Ik denk niet dat clickeren een op zichzelf staande methode is, ik zie het meer als een aanvulling op het bestaande. En ik weet nog helemaal niet hoe ik ermee verder ga, maar feit is wel dat mijn paard er heel veel lol in had en dat dat met die beloning echt wel meeviel. ik wil het ook op de andere paarde gaan proberen, gewoon eens om te zien hoe ze daar afzonderlijk op reageren, ook de meer opdringerige als het op voer aankomt......Groet, Pien

coewem schreef op maandag, 7 februari 2005, 11:42:


Nee, dat zal haar ook niet lukken als ze zo aan de teugels blijft hangen.
Paar vragen :
Staat het paard op stal? (met krachtvoer?)
Waarom trekt hij zo ? (te scherp) bit?
Hoevaak wordt hij gereden / gelongeerd?
Hoe lang rijdt je vriendin al?
En hoevaak per week gedurende hoeveel tijd?

Groet, Pien

Gregoor Lendfers schreef op zondag, 6 februari 2005, 13:01:


Hoi Gregoor (ik ken jou van bij Pinky, weet je nog? ).
Als je een paard het jaar rond op gras wilt houden moet je denken aan 1 ha per paard. Met bijvoeren 1/2 ha per paard. Op een hectare kun je dus 2 paarden zetten.

Nu moet ik zeggen dat ik er ook teveel heb (6) op mijn -nu nog- iets meer dan een hectaretje en het is behoorlijk onpraktisch, want je moet het hele jaar in elk geval hooi bijvoeren. Op het moment is dat alleen al aan hooi voor mijn 6 paarden zo'n € 135,- per maand.

Groet, Pien, en succes met je plannen (als het maar niet dezelfde locatie is is die wij op het oog hebben ....)

coewem schreef op maandag, 7 februari 2005, 12:28:


Hoi Coewem, ik wil en kan je alleen maar helpen als je iets wilt veranderen in je huidige manier van denken. Dat klinkt hard, maar we hebben hier op dit forum al zoveel eindeloze en tot niets leidende discussies gevoerd met niet te motiveren andersdenkenden....
Je zult moeten inzien dat het probleem wat je nu hebt niet opgelost wordt door van te voren wat te longeren en een zwaarder bit in de mond van je paard te hangen. Als dat zou werken had je nu geen probleem.

Wat je kunt doen is het volgende : Ik stel voor dat jij en je vriendin deze hele site onder de knoppen links doorlezen en jezelf vragen gaat stellen.
Eeventuele onduidelijke zaken kaart je aan op dit forum (en alsjeblieft in het Nederlands....).
Zo kunnen wij zien dat jullie er serieus mee bezig zijn en kunnen wij jullie verder op weg helpen.

Vergeet niet dat elk probleem op te lossen is !!!!

Je zult ondekken dat er een veel betere oplossing is dan een zwaarder bir, je paard longeren en hem verder op de traditionele manier houden.
Er zal een wereld voor je opengaan.....

Heel veel succes en leesplezier, en een aai voor je paard.
Groet, Pien

Idunn schreef op maandag, 7 februari 2005, 13:19:


Ja, daar ligt de nadruk ook op. Al bij "good" zijn er de haverkorreltjes.
Misschien ga ik dat girl er wel bij weglaten ja.... ik snap je gedachte, zal het straks eens uitproberen.


Zo zag het er ook uit ja.... ik zag dan een nadenkende blik in haar ogen, het maakte haar ook heel rustig met het hoofd omlaag en dat is voor mij een graadmeter.


Hihi, ik moest lachen om haar felheid naar de andere paarden toe.
Het gekke is dat ze ook niet echt een poging deden om het spel (en dus het voer) over te nemen. Ik stond daar met een jaszak vol haver maar de rest bleef op afstand. Zelfs onze vraatzuchtige Alpenquarter.
Dat vond ik merkwaardig. Er leek geen link te zijn met het feit dat zij wel voer kreeg en de rest niet..... Ik ga dat vandaag weer uitproberen.


Ik ook ! Sta te popelen.
Toen ik vanochtend aan het voeren was kwam BD weer met dat neusje in mijn hand.... ik vroeg me al af of het was blijven hangen.
Moest er wel om lachen, zij ook, leek het wel, want ze had een blik in haar ogen van "nouja, valt te proberen...".
Hoefde maar 'No"te zeggen en het was duidelijk.

Heerlijk zo'n paard.
Pas nu krijg ik eindelijk dat gevoel van gelijkwaardigheid en communicatie en ben ik eens niet de persoon die altijd het voortouw moet nemen.
Maarja, dit is een zeer beleefd paard van zichzelf, dat al het nodige kon voordat ik aan clickeren begon.... Het is geen botte wildebras waarbij ik alla zeilen moet bijzetten. Dat realiseer ik me terdege.
En dit alles is Piet zijn schuld, he Sas? O: !

We houden mekaar op de hoogte.... Fijne zonnige dag, Pien

Marianne, Piet en Saskia schreven vanalles en nu ga ik ook nog een duit in het zakje doen:


Nou, om hier even op in te haken :
BD en ik maken razendsnelle vorderingen met clickeren.
Gisteren toen J a c k haar aan het bekappen was leerde ik haar 'en passant' voetjes geven op alleen aanwijzen, hoofd omlaag ("kalmeer nu" teken),hoofd geven -links en rechtsom- .

Dit zijn oefeningen die ze wel al beheerste hoor, maar ik had er altijd wat druk op het touw en toch soms wat overredingskracht in de vorm van druk (fase 1) bij nodig, en nu stond ze los en had ik eens het geduld te wachten op haar reaktie, omdat ik inmiddels weet dat ze toch wel reageert.
Ze had ook weg kunnen lopen, maar ze deed het niet en het hoofd was bijna al die tijd bij mij - en omlaag.
Dat terwijl de andere paarden niet in de buurt waren en de carnavalsoptocht gaande was in het dorp.
Bovedien zat J a c k aan haar hoeven te rommelen.

Een half uur van te voren nog,toen we aankwamen, waren de paarden totaal over de z**k door het lawaai, en hadden ze de halve wei omgeploegd, nu had ik een redelijk rustig staand paard naast mij.
Toen ik echter even uit het gezichtsveld van BD was werd ze wel heel druk en ze hinnikte luid toen ik terugkwam. Telkens wanneer het hoofd toch omhoog schoot, afgeleid door de housemuziek van de plaatselijke stampende jeugd op van die grote tractor-met-opleggers, vroeg ik haar met wijzen en een 'down'haar hoofd omlaag te doen. En ze was er!

Maar er is al een nadeel opgedoken :
Gisteren nog zat ik op te scheppen dat ik zo'n beleefd paard heb, en ze blijft dan ook altijd op gepaste afstand, bedelt niet, maar gisteren heeft ze toch in een gretige bui iets te ver doorgeknepen bij het aannemen van de havertjes-voerbeloning.... Een klein hapje eelt uit mijn hand.

Dus daar moet ik nog iets mee, ik wijt het zelf aan het te snel laten opvolgen van de beloninkjes. We gingen zo razendsnel....


Ik wil ditzelfde met Cherokee gaan uitproberen omdat we weer op een dood punt zitten wat haar training betreft. Ze is oké in grondwerk en wat basis-rijoefeningen maar druk kan ze niet verdragen hoe minimaal dan ook. Het maakt haar freakerig, stormachtig en onzeker.
Maar ik wil eerst een beetje ervaring krijgen en oefenen met mijn goeie ouwe Arabierse, die is tenminste voorspelbaar en bij haar durf ik fouten te maken.

Marianne, echt, ik ben gaan clickeren omdat ik erover wou kunnen meepraten en zeggen dat het voor mij niet werkt

Ik ben nu 2 dagen bezig, er is iets in mij gebeurd wat maakt dat ik heel anders naar mijn paard begin te kijken en haar veel meer initiatief laat nemen en haar veel meer vrijheid durf te geven dan voorheen.

Loopt ze nu eens voor me (wat ik eerder NOOIT zou toestaan) denk ik....'ach, zometeen loopt ze wel weer achter me'. Staat ze te draaien denk ik "ach, zometeen wordt ze wel weer rustiger", breng ik haar hoofd omlaag en is ze er weer. Ik ben zelf veel meer ontspannen.
Het gekke is dat ze daar ook niet van probeert te profiteren, waarschijnlijk omdat we nu veel anders met elkaar communiceren en ik haar nog serieuzer neem dan het al het geval was....

Ik krijg er zelfs al moeite mee mijn paard aan een touw vast te maken, ik vind het nu al een inperking van haar vrijheid. En dat terwijl ik dit paard buiten kan rijden op alleen een halsriem of een halster, nog is me dat teveel nu.

Begrijp me niet verkeerd : Ik ben normaal gesproken een absolute controllfreak wat mijn paarden betreft, ik ben zeer consequent (was ik dat tegen mijn kinderen ook maar hahaha) maar ik ontdek nu dat met name BD best meer ruimte kan gebruiken.

Dit kan echter alleen met een reeds opgevoed paard, ik ken ook exemplaren die daar danig misbruik van zouden maken.
Piet heeft groot gelijk wanneer hij spreekt over eerst een paard opvoeden en beleefdheidsregels aanleren.

Ik vind het machtig. En ik gun het jou en Pauli ook.
Want dat zou ook betekenen dat ze gezond en wel terug is !!!!

Groet, Pien

Idunn schreef :

Ik heb dat ook zo. Dan doet BD weer wat en dan vind ik dat zo leuk dat ik eigenlijk wil belonen. Maarja, zo blijf je aan de gang...
Ik geef "genoeg" aan met mijn handen, draai me resoluut om en loop weg. Totdat ik die snuit weer voel.....of zie dat ze een been in de lucht steekt...... (Ja dááááhááááágggg......... )



Dat is een idee : Een pion of stenen laten omgooien.
Dat is mijn volgende stap.

En ik vind het leuk dat jij het leuk vindt dat ik het leuk vind


Geroete terug, Pien