Cledisa schreef op vrijdag 1 september 2006, 12:34:


Hallo allemaal,

Zoals beloofd hierbij het vervolg van het verloop van de hoefbevangenheid van Mercredi. Afgelopen zaterdag is de osteopaat geweest. Ze kon helaas niets voor Mercredi betekenen want het diertje was doodziek en ze vond de de betreffende veearts toch eens verder moest kijken dan zijn/haar neus lang is. Er was volgens haar meer aan de hand dan de hoefjes. Het feit dat nu ook rechtsachter zich een onsteking aan de kroonrand aan het ontwikkelen was was volgens haar (en daar was ik het uiteraard mee eens) niet normaal. We hebben de veearts ontboden en geëist dat er nu eindelijk spijkers met koppen geslagen werden. We wilden een algeheel bloedonderzoek. Dat was buiten het feit dat dat zeer kostbaar was (who cares?) zoeken naar een speld in een hooiberg want ze moest wel een richtlijn hebben waarnaar ze moesten zoeken. Dat er een onsteking zat was duidelijk dus zou dat ook uit het bloedbeeld naar voren komen. Wij hebben toen verzocht te checken op de lever- en nierwaarden. Wij waren namelijk sterk van mening dat zij zichzelf aan het vergiftigen was en hadden een vermoeden dat de lever niet goed kon functioneren. Na het geven van de But zijn immers ook al die zweren uit de kroonranden komen zetten. We zijn ook per direct gestopt met de metacam. Rotzooi en volgens ons niet goed. De veearts nam bloed af (wat moeizaam ging want de kleine meid spartelde vreselijk tegen) en constateerde dat ze tegen uitdroging aan zat. En dat terwijl er praktisch ieder uur iemand haar een emmertje water aanbood waar ze wel iets uit dronk. Ze stond zelf ook op om naar de emmer te lopen als ze dorst had. Maar ondanks dat zat ze toch tegen uitdroging aan. Ze controleerde het bij het ooglid en dat velletje ging wel weer terug maar niet heel snel. Ze heeft toen 3 liter vocht via een infuus toegediend gekregen. Dit was ook bijna een gevecht wat ze wilde echt niet. De veearst heeft er 3 naalden aan verspild. Allemaal krom getrokken. Een vreselijke ervaring voor zowel haar als ons. Op advies van de veearts zijn we basisbrok (liever niet maar wat anders?) gaan halen want ze moest blijven eten. Desnoods moesten we het toedienen via een grote spuit waarin we biks vermengd met water in de mond moesten spuiten. Ze at nu ook wel maar niet veel. Een paar worteltjes maar dat was erg vermoeiend. De biks wilde ze niets van weten. Ze mestte gelukkig wel maar veel kwam er niet uit. De volgende ochtend kwamen we de inloopstal in waar ze ligt en ze hinnikte ons vrolijk toe. We hadden worteltjes bij ons een een kwart biks. Ze viel erop aan alsof ze een maand niet gegeten had. Wij vroegen ons af of dit kwam doordat we gestopt waren met de Metacam. Hoe dan ook aan eetlust ontbreekt het haar niet meer. Ze verplaatst zich steeds meer maar ligt nog steeds veel. De kroonrand van haar rechterachterhoef is nu opgezet en er komt pus uit. Het linkerachterhoefje waar het allemaal mee begon is de kroonrand waar de zweer uitkwam geslonken. Er komt nog wel wat troep uit maar we hebben het idee dat het wel aan het genezen is. Het rechterachterhoefje is nu het probleem. Het is ook erg pijnlijk. We smeren het na de biotex in met trekzalf (uiteraard in overleg). Gisteren werd ik gebeld door de veearts. De bloeduitslagen waren binnen en ze waren zich een hoedje geschrokken van de leverwaarden. Klinisch gezien moest ze direct opgenomen worden en aan het infuus. Ik heb hem verzocht eerst een langs te komen want hij had haar nog nooit gezien. (diverse andere artsen gehad) Nou en toen kwam hij gisteravond. Na wat onderzoek werd ons medegedeel dat we haar moesten laten inslapen omdat beide achterhoeven op het punt stonden om te ontschoenen. Het feit dat ze zo fris uit haar ogen kijkt, attent is en goed eet en drinkt had te maken met pure wilskracht. De voorhoeven is overigens helemaal niets meer mee aan de hand. Natuurlijk zei ik dat we graag dit eerst wilde bespreken met elkaar. Ik had zelf nog nooit van ontschoening gehoord. Ik wilde eerst info erover opzoeken. Ik heb mijn eerste pony jaren geleden moeten laten slapen van de veearts vanwege een hoefbeenkanteling en ik kamp nog dagelijks met een enorm schuldgevoel nu ik weet dat dat waarschijnlijk niet nodig was geweest.
Ik heb direct contact gezocht met de bekapper. Hij had zelf geen ervaring met ontschoening. Kende het verschijnsel uiteraard wel. Hij heeft ook zoiets van we gaan op korte termijn proberen alles uit de kast te halen om te kijken of we haar kunnen helpen en als blijkt dat het echt onmogelijk is dan de keuze maken om haar in te laten slapen. Hij gaat vandaag informatie bij elkaar sprokkelen. Hij heeft mij geadviseerd contact op te nemen met een holistisch dierenarts. Dit voor het probleem met de lever die zich nu voordoet. Jullie begrijpen dat ik momenteel ten einde raad ben. Dus al jullie adviezen zijn meer dan welkom!! Misschien weet iemand meer te vertellen over ontschoening. Misschien ligt de oplossing voor de hand. Misschien is inslapen ook de beste optie maar dan wil ik daar 100% zeker van zijn. Mercredi is pas 2 jaar. Ze heeft nog een heel leven voor zich.

Help me!!!!

Alvast bedankt.

Monique

Christel kan je wat meer vertellen over dat verhaal van die engelse connemara. Hoe ze dat opgepakt hebben. Ik heb vandaag gesproken met Erik Laarakker. Ik wilde eigenlijk een afspraak maken maar hij kon pas volgende week woensdag was op zijn vroegst komen en dat duurt te lang. Ik heb wel gevraagd om iets van een levercompositum. Toen ik dat ging ophalen heeft hij even tijd gemaakt om mijn verhaal aan te horen. Hij zei direct dat de medicijnen die ze heeft gehad niet direct een probleem zouden geven. Echter wel indien de lever niet goed functioneert. De puzzelstukjes vallen nu wel op zijn plaats. Het was haar lever die het probleem was. Toen de eerste zweer op de kroonrand verscheen had er al een bloedtest gedaan moeten worden naar mijn mening. Wij hebben toen ook aangegeven (overigens meerdere malen) dat ze verder moesten kijken dan hun neus lang was. Hier is echter nooit wat mee gedaan tot wij erop stonden dat ze bloed afnamen. Ik heb een hele lading medicijnen meegekregen van Laarakker. We moesten direct erin hakken in de hoop dat we de lever weer goed krijgen. Het is nu echt bidden en afwachten. Ik hoop dat ze een engeltje op haar schouders heeft. Moniek vroeg hoe ze aan die slechte leverwaarde kwam. Tja wist ik het maar. De veearts in ieder geval niet wist hij gisteren nog te vertellen. Ze staat in een kudde van 9 op het land en iedereen is verder gezond. Zij is dat ook altijd geweest totdat haar moeder haar per ongeluk besprong. Metacam is een pijnstiller en een ontstekingsremmer. Het zal zeker wat met de lever gedaan hebben en zeker niets goeds. Ze is echter pas zo achteruit gegaan na het geven van de But. Toen kwamen ineens die zweren er aan alle kanten uit. Tja de leverbeschadiging zal wel een feit zijn. Het is hopen dat we er nog wat aan kunnen doen.
Ik ben ook op zoek gegaan naar die site van KC Pierre voor de Pads. (bedankt Piet) Misschien ben ik gewoon niet zo handig maar ik kan hem niet vinden. Heeft iemand een link voor mij? Dit ga ik zeker bespreken met de bekapper vanavond. Hij had het gisteren al over hoefschoenen en zou er voor mij achteraan gaan en informeren of het een optie is. Dat foefje om te controleren of er vochtgebrek is vind ik ook handig. Wat ik trouwens van Laarakker heb gekregen is het volgende: Levercompositum, All Septicum, Probio Forte en Multi Milk.
Het laatste moet ij op de huid smeren waar de lever zit. Hij zei: "je zal het wel een raar verhaal vinden maar ik heb er goede resultaten mee behaald. De milk trekt direct naar binnen en schijnt wat te doen met de lever. Nou ja kwaad kan het in ieder geval niet. Ik moet wat betreft de medicijnen aanvangen met behoorlijk hoge doseringen. Ik ga er voor en zolang mijn meisje nog attent is en met smaak eet en naar me hinnikt als ze me ziet ga ik ervan uit dat zij de hoop nog niet heeft opgegeven. Wie ben ik dan om dat wel te doen. Of ben ik dan antropomorfistisch bezig? Wederom bedankt voor jullie steun en adviezen. Het doet me enorm goed! Als er nog meer ervaringen en/of adviezen zijn hoor ik het uiteraard graag.

Groetjes,
Monique

Dat verhaal over die Connemara was dus over Druid. Dat had ik al gelezen maar even gemist dat het een connemara was. Emotioneel verhaal met gelukkig een goede afloop. Geeft me ook wel de moed om door te gaan. Mijn bekapper is ook druk bezig geweest en heeft voor Mercredi geregeld dat er per direct speciale hoefschoenen op maat gemaakt kunnen worden. Van alle gemakken voorzien. Dus zachte vulling om de druk goed op te vangen, ventilatie etc. Hij komt uiteraard eerst zelf kijken en één en ander beoordelen. Fantastische man! Hij was al eerder geweest maar kon zich toen al niet geheel vinden in het verhaal van de veearts (met betrekkking tot die hoefbevangenheid). De verwachte ontschoening klinkt hem ook vreemd in de oren dus wil hij het eerst zelf beoordelen. Wat niet wil zeggen dat we de dierenarts per definitie al ongelijk geven hoor. Er zijn echter al zoveel missers geweest dat we het niet direct aannemen. Myriam, ik houd Wim de Leeuw in mijn achterhoofd. Ik ben nu bezig met de medicijnen en het advies wat ik van Erik Laarakker (ook holistisch dierenarts) heb gehad. En ik ga wat info van Mieke Zomer opzoeken op google. Ik ben van nature niet zo "zweverig" maar dat er meer is tussen hemel en aarde ben ik heilig van overtuigd. Bedankt dat je me op haar gewezen hebt. Hier had ik nog niet aan gedacht. Verder was Mercredi vanochtend heel fris en attent. Ze hinnikte hard toen ze me zag en keek gelijk of ik wat lekkers bij me had. Dat had ik maar dat waren de medicijnen. Ach op een stukje brood was het best lekker zo te zien. Even twintig minuten gewacht en toen mocht ze eindelijk haar worteltjes en beetje brok. (medicijnen moeten of een kwartier voor het eten of een kwartier na het eten) Ze liep (lag) weer lekker te schransen. Verder glimt ze als een spiegeltje.
Ik weet niet of dat een goed teken is. Ik hoop dat de medicijnen voor de lever aanslaan. Ik houd jullie uiteraard op de hoogte en adviezen blijven nog steeds altijd welkom!

Bedankt en groetjes,
Monique

Anna van Rheeden schreef op vrijdag 15 september 2006, 4:38:


Bedankt Anna,

Alle steun die ik krijg doet me heel erg goed. Hoe groot de afstand ook is dat doet er niet toe. Af en toe loop ik tegen een muur van twijfels op en ben dan blij dat ik mijn verhaal kwijt kan op een forum als deze. Zo kan ik ook uit de reacties een inschatting maken of ik wel goed bezig ben. Mercredi was gisteravond en vanochtend vroeg weer uiterst attent. De temperatuur was gedaald. Hopelijk zet dat verder door. De kroonrand van het rechterachterbeentje is nog steeds erg dik en pijnlijk. Linksachter waar het allemaal is begonnen is nagenoeg geheeld. Totaal geen zwelling meer. Een korstje waar de opening van het abces heeft gezeten is het enige wat nog rest. De momenten dat ze opstaat om bijvoorbeeld te mesten belast ze alle 3 de beentjes, met uitzondering van het rechterachterbeentje, volledig. De pijn in het betreffende beentje en de uitwerking van de lever maakt dat ze het liefst ligt. Ze eet nog steeds met smaak van alles wat haar voorgeschoteld wordt. Hooi is uiteraard de hele dag beschikbaar andere lekkernijnen zoals worteltjes waar ze zo dol op is krijgt ze wanneer iemand even komt controleren bij haar. Ze hinnikt nog steeds wanneer ze me ziet. Dus neem ik aan dat ze weet dat er iets lekkers aan komt. Dat betekent dus dat ze er nog zin in heeft en ook aan het knokken is om er boven op te komen. Ik blijf uiteraard gematigd positief want ik begrijp dat de lever nog voor meer problemen kan zorgen. Dus afwachten nog. Ik blijf hopen dat ze er bovenop komt.

Groetjes,
Monique

Hoi Jessica,

Bedankt voor je reactie. Ja en ik ben niet Monique uit Duitsland maar uit Utrecht. Ik ben erg geïnteresseerd in wat die paragnoste voor jouw merrie gedaan heeft. Zou je me dat kunnen vertellen? Wat deden de leverproblemen bij jouw merrie. Uitte zich dat bijvoorbeeld ook in abcessen bij de kroonrand?Je mag het me uiteraard ook mailen als je dat prettiger vindt. Ik ben reuzebenieuwd. Mercredi gaat momenteel goed. Ze ligt nog steeds veel maar de koorts begint te zakken. Vanochtend 37.8. Toch netjes niet waar? Het abces op de linker kroonrand van haar voetje is nu echt op 3 plaatsen opengebroken. En niet vlak boven de kroonrand maar zeker 2 cm daarboven. Vanavond komt de bekapper en ik ben benieuwd wat zijn bevindingen zijn. Ik zal binnenkort een link geven met foto's dan kunnen jullie je een beeld vormen van hoe het eruit ziet. Misschien roept dat ook nog herkenning op. Ik zal morgen de uitslag van de bekapper vertellen.

Groetjes,
Monique

Christel Provaas schreef op maandag 18 september 2006, 17:30:


Hoi Christel,

Toen de bekapper er een maand geleden was vroegen we hem eens te kijken naar Mercredi omdat ze soms linksvoor zo stijf liep. We wilden weten of er in de hoefjes iets niet in orde was. De bekapper zag niets verontrustends maar constateerde wel een lichte ontsteking in de teen van haar voetjes en adviseerde ons om haar magnesium te geven. Dit was dus al een voorbode van het gebeuren. Als we toen voor de zekerheid bloed hadden laten prikken was dat van die lever waarschijnlijk wel boven water gekomen. Aangezien ze echter ene dag wat stijf liep en er de andere dag niets te zien was zagen wij de noodzaak hier niet van. De bekapper is gisteren overigens geweest en kon, ondanks dat de veearts dit bleef volhouden, geen sporen van hoefbevangenheid in de voorhoefjes ontdekken. Het hoefje rechtsachter waar het allemaal mee is begonnen is zo goed als geheeld en ook daar kon hij geen schrikbarende dingen vinden zoals bijvoorbeeld een beginnende ontschoening. Sterker nog een ontschoening rechtsachter is praktisch ondenkbaar. De ontsteking over de gehele kroonrand van het linker achtervoetje vond hij heftig. En dit terwijl de zwelling nu aan het afnemen is. Hij durfde daar geen uitspraak over te doen. Kort nadat ik ben begonnen met de homeopatische medicijnen is het abces eindelijk goed opengebroken en begint de zwelling langzaam dunner te worden. Voor mensen die het nog niet hebben gezien is de zwelling die er nu nog zit enorm. Maar wij weten hoe erg het was. Haar temperatuur blijft tussen de 37-38.2 graden. Terwijl dit ruim een week zo niet meer tegen de 39 graden aan zat. Het abces is het ergste achter bij de hoefballen. Maar wij herinnerde ons gisteren ineens dat die veearts daar met zo'n dikke infuusnaald in heeft zitten porren. En niet zo zuinig ook. Die hoefballen zijn, nu het open is, de helft geslonken. We maken het 2x per dag goed schoon met gekookt water en smeren het in met calendulazalf en ontsmetten het met betadineoplossing. Het lijkt te werken. We blijven natuurlijk nog voorzichtig. Het leverprobleem blijft riskant. Ik geef al een tijdje geen magnesium meer omdat het op is. Ik weet eerlijk gezegd niet of ik misschien beter is dat ik hier verder mee ga. Vergeten te vragen aan de bekapper gisteren. Wat denk jij? Ik zal proberen vandaag of morgen een link te plaatsen waarop de foto's te zien zijn van de ontsteking.

Groetjes,
Monique

jessica van der Stel schreef op dinsdag 19 september 2006, 22:16:


Hoi Jessica,

Mail me haar nummer maar. Heeft ze toevallig ook nog een website of iets dergelijks. Ik zou graag wat meer over haar willen weten voordat ik haar bel. Ken jij nog ervaringen van andere mensen?
Met Mercredi gaat het nog steeds hetzelfde. Temperatuur van vanochtend was 38.3. De kroonrand van het rechterachtervoetje begint steeds meer te slinken en op de hoefballen zie je ook dat er wat gebeurd. Er komt steeds minder pus uit en de wond begint kleiner te worden. Linksachter daarentegen komt in het midden van de kroonrand weer wat pus uit ineens. Volgens deskundigen een uiting van de homeopatische geneesmiddelen. De rotzooi moet eruit. De kroonrand van dit voetje is echter niet erg dik. Vanochtend stond ze op om te mesten. Nu belaste ze ineens linksvoor niet. Ze liep op haar teentje. Ik dacht dat ik gek werd. Het begint toch niet van voren af aan. Volgens anderen kan het zijn dat ze zich eerder verstapt heeft met opstaan. Even aanzien. Ik zie geen aanwijzingen voor een hoefzweer. De bekapper heeft de voorvoetjes ook goed bekeken en zag ook geen rare dingen. Ik ga er vooralsnog maar vanuit dat ze zich verstapt heeft of dat moeder Maggie er misschien per ongeluk op gestaan heeft. Ik ben druk bezig om de foto's op te slaan zodat ik de link hier kan vermelden. Die van vandaag moeten er echter nog op. Ze volgen a.s.a.p.

Groetjes,

Monique

Elibeest schreef op woensdag 4 oktober 2006, 17:28:


Hallo,

Ik zou nog steeds een link met foto's doorgeven. Ben erg druk geweest met het opzoeken van allerlei informatie over ontschoening. Het gaat momenteel erg goed met Mercredi. Haar temperatuur is nu telkens tussen de 37.4 en 37.8. Haar ademhaling is nagenoeg weer normaal evenals de hartslag. Ik geef sinds twee weken op advies Equiral Qi. Daar zit onder andere spelt in. Dat gaat erin als zoete koek en ze blijft nu ook op conditie en daar bedoel ik mee dat ze verder kan herstellen. Hooi heeft ze zowiezo altijd tot haar beschikking maar het is moeilijk na te gaan of ze voldoende hooi eet omdat haar moeder haar ook regelmatig gezelschap houdt. De abcessen zijn bijna over. Vorige week vrijdag kreeg ik de schrik van mijn leven. Kwamen er allemaal maden uit de wond van het linkerachterbeentje. (dit kleine abces was eigenlijk al dicht) Ik ben de hele avond bezig geweest om die beesten eruit te krijgen en het is gelukt. Stond later wel een beetje in tweestrijd omdat er ook madentherapie bestaat die ze gebruiken bij bepaalde wonden die niet willen helen omdat maden de rotzooi opeten. Ik weet dus niet of ik er goed aan gedaan heb maar mijn gevoel zegt van wel. Dat betreffende voetje gaat nu overigens heel goed wat betreft de genezing. Aanstaande maandag neem ik volgens afspraak weer contact op met de holistisch dierenarts. Er moet binnenkort bloed afgenomen worden om de lever weer te checken. Verder is er nog niets schokkends gebeurd op het gebied van ontschoening. Het moet gaan gebeuren maar hoe wat wanneer en waar is mij totaal onbekend. Zodra de abcessen geheel genezen zijn gaan we eens verder kijken.
Hier dan de link: http://www.mijnalbum.nl/Album=GBLVQ88K
Wordt wederom vervolg!

Groetjes,
Monique

Myriam schreef op maandag 9 oktober 2006, 19:32:


Hallo iedereen die met Mercredi en mij meeleeft. Ik heb reuzegoed nieuws. Gisterochtend trof ik Mercredi na ruim een maand aan op het land al knabbelend aan het gras. 10 oktober 2006 is nu Mercredi-Day en we hebben het dan ook groots gevierd. De weg die ik ben ingeslagen met Mercredi werp echt zijn vruchten af. Kijk op de eerder gegeven link en geniet mee. Ik zal binnenkort een uitgebreid verslag doen maar het ontbreekt me een beetje aan tijd op dit moment. Dit geweldige nieuws wilde ik jullie niet onthouden. We zijn er natuurlijk nog lang niet en de stand van haar linkerachtervoetje is ook wat apart maar dat kan liggen aan het feit dat we niet veel aan haar hoefjes hebben durven doen i.v.m. de abcessen. De bekapper gaat de foto's beoordelen en dan kijken we hoe we het gaan aanpakken. Binnenkort dus een uitgebreid verslag. En iemand vroeg welke holistisch dierenarts ik had ingeschakeld. Dat is Eric Laarakker.

Jullie horen me snel met meer (positief) nieuws!

Groetjes,
Monique

Rox schreef op zondag 29 oktober 2006, 9:55:


Hallo Rox,

Het gaat tot nu toe prima met haar. Er is verder niet zo heel veell veranderd me uitzondering dat ze met de dag meer en meer de oude wordt. Er is nog steeds sprake van gedeeltelijke ontschoening. Het hoefje heeft voor helemaal losgelaten maar aangezien ze het gewoon belast zakt de kroonrand in de loslatende hoef. Er groeit alweer nieuwe hoef vanuit de kroonrand maar deze groei wordt een klein beetje belemmerd door de oude hoef. Morgen komt er een bekapper die wel op de hoogte is van de behandeling bij ontschoening en die gaat er dus wat aan doen. Wat... dat zou ik op dit moment niet weten. Ik heb begrepen dat van de oude hoef een stuk wordt weggesneden om de nieuwe hoef de ruimte te geven om verder te groeien. Ik zie het dus morgen wel. Ik krijg tevens gelijk eindelijk de al zolang gezochte uitgebreide uitleg over ontschoening aan de hand van een aantal voorbeelden die hij zal meenemen. Ik hoop dus morgen een stuk wijzer te zijn en in de toekomst andere mensen waarvan hun paard of pony met hetzelfde probleem kampen van informatie te kunnen voorzien. Ontschoening is echt niet in alle gevallen einde oefening! Het vergt alleen veel tijd en met name geduld. Verder heel belangrijk: kijk altijd naar het dier zelf. Welk advies je ook krijgt. Het dier geeft zelf wel aan of hij/zij er geen heil meer in ziet. Dan moet je daar dan ook uiteraard naar handelen en het de rust gunnen waar hij/zij om vraagt oftewel euthanasie. Indien dit niet het geval is ga ervoor. Je hebt kunnen lezen hoe dat bij mijn veulen is gegaan. Ik herken haar niet meer in vergelijking met 6 weken geleden. Ze is weer helemaal de oude op de ontschoening na. Verder wordt er morgen ook opnieuw bloed afgenomen om haar leverwaarden te checken. Dat is dus ook spannend.

Groetjes,
Monique

Ach, die faculteit. Die hebben vast aandelen bij de leverancier die de euthanasaat verstrekt. Ik heb het gehad met ze sinds Mercredi. Ik laat ze alleen nog maar komen in noodgevallen. Acute koliek bv. Maar niet bij hoefproblemen. En al helemaal niet sinds één of andere muts van hun een zwilwrat aanzag voor een abces. Tjonge jonge dan valt mijn bek open en ik kreeg hem de eerstkomende uren daarna ook niet meer dicht. Laat dat meisje anders Didi's website even lezen. Didi had tevens een hoefbeenrotatie en had hier ,als het aan de faculteit had gelegen, sowieso niet meer op deze aardkloot mogen rondlopen maar loopt gelukkig dankzij haar doorzettingsvermogen en uiteraard Marco (en mijn koppigheid) weer als een kievit. Hij komt overigens a.s. woensdag mijn pony's bekappen. (Utrecht) Misschien heeft hij nog een gaatje om even langs te komen. Is niet zo ver uit de buurt. Mijn fjord die ik vorig jaar heb gekregen heeft ruim 4 haar geleden ook een hoefbeenrotatie gehad met zooldoorbraak en is ook weer helemaal hersteld! Iedereen hier weet dat herstel in dit soort gevallen mogelijk is maar om iemand te overtuigen die dit nog niet weet moet je denk ik echt met voorbeelden aankomen. Mensen willen vaak het allerbeste voor hun paardje maar laten zich zo vaak onbewust meeslepen door omstanders en veeartsen omdat ze het idee hebben dat die het beter weten. Ik heb al zoveel verhalen mogen vernemen inmiddels. Je wordt er echt triest van.

Ik hoop het beste voor het paardje en dat ze de juiste beslissing neemt.

Ik ben meer een lezer dan een schrijver hier op dit forum maar soms moet ik even reageren. En hier is dan zo'n moment. Ondanks dat uit de vele reacties duidelijk blijkt dat phenylbutazon "gif" is wil ik ter aanvulling toch nog even een reactie geven in de vorm van een mailtje van Wim de Leeuw waar ik destijds (helaas te laat) mijn vraag neerlegde wat de gevolgen van het geven van dit middel kunnen zijn. Dit omdat de veearts volhield dat dit middel niet de oorzaak kon zijn van het hele gebeuren.

Zijn antwoord:

In de eerste plaats is phenylbutazon niet (meer) geregistreerd voor het gebruik bij paarden.

In de literatuur wordt gewaarschuwd voor het gebruik bij veulens en ponies.
Phenylbutazon tast de slijmvlieslaag van de darm aan, waardoor giftige substanties via de poortader bij de lever komen en deze belasten ('leaky gut syndrome'). Dit is op basis van Amerikaanse literatuur.

Eigenlijk is er geen indicatie om chronisch synthetische pijnstillers voor te schrijven. Via natuurlijk bekappen, supplementen en kruiden zijn vele aandoeningen goed te genezen, zonder dat er gevaar voor vergiftiging dreigt.

Die troep is dus levertoxisch!! En we weten allemaal dat de lever een zeer belangrijke functie heeft in ons lichaam.

Ik ben enorm blij dat mijn meissie er nog is maar ik had haar de lijdensweg die het ondanks alles wel is geweest graag willen besparen als ik dit van te voren had geweten. Ik had het dan nooit gegeven!

Dat ben ik dus niet met je eens Ingrid! Maar die discussie hebben wij al vaker gevoerd. Ik vind het jammer dat je maar blijft volhouden dat het geen schade aan de lever kan toebrengen. Wim de Leeuw is overigens niet de eerste de beste en ik heb inmiddels van meerdere personen vernomen dat phenylbutazon ofwel "buut" in de volksmond indirect je lever kan aantasten. Het is een zwaar medicijn dat in principe is bestemd voor mensen met de ziekte van bechterew. De mensen die bechterw hebben moeten zich ook periodiek laten controleren op nier- en LEVERfunctie. Ik heb de afgelopen maanden ook niet stil gezeten en navraag gedaan naar dit middel en overal kreeg ik hetzelfde antwoord. "Oppassen met dit middel kan levertoxisch zijn"!! Waar je ook zoekt op het net word je gewaarschuwd voor dit middel.

Het is een NSAID (non-steroidal anti-inflammatory drugs) met behoorlijk wat neveneffecten:

Gastrointestinale ontregeling, ulceraties, bloedingen
verminderde nierfuncties
verminderde coagulatie
Bot-en gewrichtletsels
LEVERAANTASTING
ontregeling en verstoring van het centraal zenuwstelsel
hypergevoelige reacties

Verder moet voorschrijven van de meest schadelijke NSAIDS zoals waaronder PHENYLBUTAZON strikt dienen te worden beperkt.

Ik kan (helaas) zo een paar paarden noemen die na het geven van dit middel of bij de slacht zijn beland of geëuthanaseerd. Ik wil mensen dus waarschuwen dit middel nimmer aan je paard te geven. Er zijn genoeg alternatieven die niet schadelijk zijn. Dit middel kan een fatale afloop hebben voor je paard. Ik hoop echt van ganser harte dat je ophoudt met te verkondigen dat dit middel niet schadelijk kan zijn voor de lever. Je weet vast wel wat de functie van de lever is. Alles wat in je maag terecht komt zal uiteindelijk via de poortader in de lever belanden. Zo dus ook de phenylbutazon. Je hebt gelijk dat het ook slecht is voor de maag en de nieren maar het is dus ook zeer schadelijk voor de lever. Conclusie?? Niet geven lijkt mij en zoeken naar alternatieven die er echt wel zijn. En misschien heeft Isabella geen problemen gehad toen je de buut toediende. Gelukkig! Maar er zijn helaas genoeg paarden die door dit middel hier niet meer zijn. Dus waarom russisch roulette spelen met je paard??

Het was niet eens nodig om zo'n straf poeier te geven!

Dat was niet de bedoeling hoor Maria. Het was een reactie op het schrijven van Ingrid (die ik overigens nog steeds een warm hart toedraag maar dat weet ze) met wie ik een tijd terug een discussie heb gevoerd over de schadelijke effecten van het gebruik van buut. Ik wil het gebruik hiervan bij paarden echt iedereen afraden. Natuurlijk is het ieders keuze maar dat men in iedergeval weet wat het kan veroorzaken. Ik ben er geweest het is godzijdank goed afgelopen al was er lang twijfel en ik hoop dan ook er nooit meer te komen. En ik gun niemand en met name het paard wat wij hebben meegemaakt. En dat allemaal door een foute diagnose en verkeerde medicatie (phenylbutazon).

Mariska Tuinier schreef op maandag 11 mei 2009, 22:19:


Deze vraag heb destijds ook eens neergelegd bij Het Woud.
Ik kreeg hetvolgende antwoord;

Te allen tijde adviseren wij om éérst een wormeitelling uit te laten voeren bij de paarden. Alleen dan weet je of het betreffende dier ontwormd moet worden. Standaard momenten zijn voorjaar, zomer en najaar. Dat komt dus overeen met de momenten waarop u uw dieren (eigenlijk blind) behandeld.
Een tweede keer ontwormen na 6 weken heeft niet zoveel zin; voor de meeste ontwormingsmiddelen geld ook dat er dan nog geen (nieuwe) volwassen wormen in de darmholte zijn.

Misschien heb je wat aan dit advies! Ik denk dat eerst een wormeitelling raadzaam is!