Cledisa schreef op vrijdag 1 september 2006, 12:34:
> Cledisa schreef op woensdag 30 augustus 2006, 13:53:
>
>> Hoi allemaal,
> zit in dat lijfje is wel duidelijk. Wordt vervolgd!
>
> Groetjes,
> Monique
Hallo allemaal,
Zoals beloofd hierbij het vervolg van het verloop van de
hoefbevangenheid van Mercredi. Afgelopen zaterdag is de osteopaat geweest. Ze kon helaas niets voor Mercredi betekenen want het diertje was doodziek en ze vond de de betreffende veearts toch eens verder moest kijken dan zijn/haar neus lang is. Er was volgens haar meer aan de hand dan de hoefjes. Het feit dat nu ook rechtsachter zich een onsteking aan de kroonrand aan het ontwikkelen was was volgens haar (en daar was ik het uiteraard mee eens) niet normaal. We hebben de veearts ontboden en geëist dat er nu eindelijk spijkers met koppen geslagen werden. We wilden een algeheel bloedonderzoek. Dat was buiten het feit dat dat zeer kostbaar was (who cares?) zoeken naar een speld in een hooiberg want ze moest wel een richtlijn hebben waarnaar ze moesten zoeken. Dat er een onsteking zat was duidelijk dus zou dat ook uit het bloedbeeld naar voren komen. Wij hebben toen verzocht te checken op de lever- en nierwaarden. Wij waren namelijk sterk van mening dat zij zichzelf aan het vergiftigen was en hadden een vermoeden dat de lever niet goed kon functioneren. Na het geven van de But zijn immers ook al die zweren uit de kroonranden komen zetten. We zijn ook per direct gestopt met de metacam. Rotzooi en volgens ons niet goed. De veearts nam bloed af (wat moeizaam ging want de kleine meid spartelde vreselijk tegen) en constateerde dat ze tegen uitdroging aan zat. En dat terwijl er praktisch ieder uur iemand haar een emmertje water aanbood waar ze wel iets uit dronk. Ze stond zelf ook op om naar de emmer te lopen als ze dorst had. Maar ondanks dat zat ze toch tegen uitdroging aan. Ze controleerde het bij het ooglid en dat velletje ging wel weer terug maar niet heel snel. Ze heeft toen 3 liter vocht via een infuus toegediend gekregen. Dit was ook bijna een gevecht wat ze wilde echt niet. De veearst heeft er 3 naalden aan verspild. Allemaal krom getrokken. Een vreselijke ervaring voor zowel haar als ons. Op advies van de veearts zijn we basisbrok (liever niet maar wat anders?) gaan halen want ze moest blijven eten. Desnoods moesten we het toedienen via een grote spuit waarin we
biks vermengd met water in de mond moesten spuiten. Ze at nu ook wel maar niet veel. Een paar worteltjes maar dat was erg vermoeiend. De
biks wilde ze niets van weten. Ze mestte gelukkig wel maar veel kwam er niet uit. De volgende ochtend kwamen we de inloopstal in waar ze ligt en ze hinnikte ons vrolijk toe. We hadden worteltjes bij ons een een kwart
biks. Ze viel erop aan alsof ze een maand niet gegeten had. Wij vroegen ons af of dit kwam doordat we gestopt waren met de Metacam. Hoe dan ook aan eetlust ontbreekt het haar niet meer. Ze verplaatst zich steeds meer maar ligt nog steeds veel. De kroonrand van haar rechterachterhoef is nu opgezet en er komt pus uit. Het linkerachterhoefje waar het allemaal mee begon is de kroonrand waar de zweer uitkwam geslonken. Er komt nog wel wat troep uit maar we hebben het idee dat het wel aan het genezen is. Het rechterachterhoefje is nu het probleem. Het is ook erg pijnlijk. We smeren het na de biotex in met trekzalf (uiteraard in overleg). Gisteren werd ik gebeld door de veearts. De bloeduitslagen waren binnen en ze waren zich een hoedje geschrokken van de leverwaarden. Klinisch gezien moest ze direct opgenomen worden en aan het infuus. Ik heb hem verzocht eerst een langs te komen want hij had haar nog nooit gezien. (diverse andere artsen gehad) Nou en toen kwam hij gisteravond. Na wat onderzoek werd ons medegedeel dat we haar moesten laten inslapen omdat beide achterhoeven op het punt stonden om te ontschoenen. Het feit dat ze zo fris uit haar ogen kijkt, attent is en goed eet en drinkt had te maken met pure wilskracht. De voorhoeven is overigens helemaal niets meer mee aan de hand. Natuurlijk zei ik dat we graag dit eerst wilde bespreken met elkaar. Ik had zelf nog nooit van ontschoening gehoord. Ik wilde eerst info erover opzoeken. Ik heb mijn eerste pony jaren geleden moeten laten slapen van de veearts vanwege een hoefbeenkanteling en ik kamp nog dagelijks met een enorm schuldgevoel nu ik weet dat dat waarschijnlijk niet nodig was geweest.
Ik heb direct contact gezocht met de bekapper. Hij had zelf geen ervaring met ontschoening. Kende het verschijnsel uiteraard wel. Hij heeft ook zoiets van we gaan op korte termijn proberen alles uit de kast te halen om te kijken of we haar kunnen helpen en als blijkt dat het echt onmogelijk is dan de keuze maken om haar in te laten slapen. Hij gaat vandaag informatie bij elkaar sprokkelen. Hij heeft mij geadviseerd contact op te nemen met een holistisch dierenarts. Dit voor het probleem met de lever die zich nu voordoet. Jullie begrijpen dat ik momenteel ten einde raad ben. Dus al jullie adviezen zijn meer dan welkom!! Misschien weet iemand meer te vertellen over ontschoening. Misschien ligt de oplossing voor de hand. Misschien is inslapen ook de beste optie maar dan wil ik daar 100% zeker van zijn. Mercredi is pas 2 jaar. Ze heeft nog een heel leven voor zich.
Help me!!!!
Alvast bedankt.
Monique
Warboel
