Ilona Kooistra schreef op vrijdag 3 februari 2006, 11:22:


Oke dank jullie wel; eigenlijk wat ik zelf ook al dacht maar fijn het bevestigd te zien. Hij loopt zeker al een heel stuk beter dan eerst. Ik houd gewoon de zool aan. Omdat ik in Indonesië woon kan ik helaas geen hulp vragen. De paarden hier lopen er allerbelabbertst bij, je krijgt er buikpijn van...
Groetjes! anna

Ilona Kooistra schreef op vrijdag 3 februari 2006, 11:22:


Oke dank jullie wel; eigenlijk wat ik zelf ook al dacht maar fijn het bevestigd te zien. Hij loopt zeker al een heel stuk beter dan eerst. Ik houd gewoon de zool aan. Omdat ik in Indonesië woon kan ik helaas geen hulp vragen. De paarden hier lopen er allerbelabbertst bij, je krijgt er buikpijn van...
Groetjes! anna

Ilona Kooistra schreef op vrijdag 3 februari 2006, 11:22:


Oke dank jullie wel; eigenlijk wat ik zelf ook al dacht maar fijn het bevestigd te zien. Hij loopt zeker al een heel stuk beter dan eerst. Ik houd gewoon de zool aan. Omdat ik in Indonesië woon kan ik helaas geen hulp vragen. De paarden hier lopen er allerbelabbertst bij, je krijgt er buikpijn van...
Groetjes! anna

Frans Veldman schreef op dinsdag 7 februari 2006, 0:04:


Ik heb geamuseerd jullie uitwisseling gelezen....! Ik vind het zeer interessant al die onderzoeken en ga er zeker naar kijken. Maar waar het eigenlijk op neer komt is de vraag van Peet: hoe kan je aan mensen duidelijk maken dat paarden gewoon op blote voeten over een harde ondergrond, over rotsen en grint kunnen lopen zonder ijzers? Nu ja, volgens mij heb je dan echt geen ingewikkelde rekensommen nodig, maar de eenvoudige wetenschap dat paarden toch zeker niet met ijzers worden geboren! Het feit dat de mustangs in Amerika, zonder ijzers of hoefschoenen, zo'n 50 kilometer per dag kunnen lopen over een keiharde rotsachtige bodem, dwz ze kunnen naar lieve lust draven en galopperen; dat zou toch genoeg bewijs moeten zijn...
Groet! anna

Vitelli schreef op zondag 12 februari 2006, 20:50:


Hai Vitelli,
dank je voor je reactie. Ik was een beetje onzeker omdat de zool van de ene achterhoef heel scheef leek, maar ik volg inderdaad gewoon de zool steeds netjes. Het mooie is dat de stand daardoor steeds een beetje rechter wordt, en zijn manier van bewegen steeds beter! Blijkbaar verandert de stand van de zool gewoon gaandeweg vanzelf steeds een beetje, de natuur regelt het zelf! Ik vind het prachtig om te zien hoe nu, na een half jaar zelf bekappen de hoeven heel mooi gezond zijn en de paardjes heel goed bewegen. Wat een ontdekking he dat natuurlijk bekappen. Ik kan het wel van de daken schreeuwen: nooit meer ijzers!
Maar inderdaad, je hebt gelijk: altijd kritisch blijven en heel goed blijven kijken.
Groetjes anna

Lieve Ilona en Frans,
ik wil jullie alleen maar een heel DIK compliment maken voor wat jullie hebben gedaan en bereikt met Natuurlijk Bekappen. Als je het boek GOED bestudeert en de CURSUS volgt, dan weet je daarna precies hoe het WEL moet. Het spijt me heel erg voor jullie dat deze Esther jullie zoveel energie tijd en ellende heeft gekost terwijl deze dame duidelijk niet goed bij haar hoofd is. Ik heb het hele verhaal gelezen en dit is de enige conclusie die ik kan trekken. Jullie methode is GOED, weldooracht, gestoeld op wetenschappelijk onderzoek en het is jullie gelukt het toch heel toegankelijk te maken, zodat alle weldenkende mensen met deze methode een bevredigend resultaat zullen behalen. Zoals ik zelf. Ik ben jullie eeuwig dankbaar voor jullie methode, het boek en de cursus. Mijn paarden (en al die andere) varen er zo WEL bij. Succes!

Mijn ervaring is dat je, inderdaad, door de ongepigmenteerde hoefwand, de steunsels uiteindelijk altijd goed kan zien zitten. En "ankertjes" (anchor) lijkt me er een prima woord voor! want ze lijken daar qua vorm inderdaad een beetje op.
groetjes anna

Hallo,
Ben erg geinteresseerd in dit onderwerp want ons hengstje heeft ook scheve slijtage aan zijn linkerachterhoef. Nu heeft ie vrij lang, ik denk wel jaren, scheef gelopen ivm een scheefgegroeide hoef, maar sinds ik natuurlijk bekap en de zool volg beweegt ie al veel beter en is de hoef vrijwel recht. Maar hij loopt dus nog steeds scheef waardoor de hoef scheef afslijt. Een beetje maar hoor want hij loopt natuurlijk uiteindelijk toch op de zool. Elke keer na het rijden rasp ik bij - altijd tot de zool; op de lange duur moet dit denk ik, hoop ik, voldoende zijn om te corrigeren? Hij moet weer leren recht te lopen immers. Graag reacties!

Mijn merrie heeft voor een beetje een 'graasvoetje' en daardoor twee ongelijke hoeven. Maar ik volg nu altijd gewoon de zool en zie het als een schoonheidsfoutje, het maakt voor haar beweging volgens mij niets uit.
Groetjes, anna

jacqueline postmes schreef op donderdag 2 maart 2006, 21:46:


Lijkt me inderdaad een kwestie van training: de achterbenen leren gebruiken, optillen, onder het lichaam plaatsen. Trainen dus! Balkjes lopen is inderdaad een goede methode, hellingen af en op, dat soort dingen.
Wat betreft je vraag over galopperen over de verharde weg: ik ben ook helemaal opgevoed met het idee dat dat not done is! Maar ja, dat geldt natuurlijk voor paarden met ijzers. Paarden in het wild galopperen echt wel over harde rotsachtige grond en dat is echt geen probleem. Kwestie van gezonde hoeven dus. Mijn paarden galopperen nu heel graag over het asfalt!
groetjes anna

Hallo,
dit is om jullie te laten delen in het plezier dat ik heb als ik kijk naar mijn pony Sanda, die sinds het natuurlijk bekappen zoveel zekerder op haar benen staat en er nu een spel van maakt door de modder te glijden! Ons stukje land loopt schuin naar beneden en wordt na de regen erg modderig en glad, en daar maakt ze nu lekker gebruik van door expres slidings te maken van wel 5 meter om dan met een trotse blik net op tijd te stoppen voor ze in botsing komt met een boom of iets anders... Eerst keek ik toch een beetje ongerust naar dit schouwspel, maar ze heeft zoveel plezier en ze is zo zelfverzekerd, echt prachtig. Sinds het natuurlijk bekappen zijn vooral de stralen van haar achterhoeven zo lekker dik en gezond, het voelt aan als rubber, en blijkbaar heeft ze daardoor zoveel grip dat ze voor haar plezier dit soort slidings maakt.
groetjes! anna

Hallo,
Ik ben opgevoed met het idee dat paarden altijd en overal hooi moeten kunnen eten, dit voor het hoge gehalte aan ruwe celstof. Maar hoe zit het met gras? Heeft dat dan een lager gehalte? Hooi is tenslotte van gras gemaakt. Kan ik mijn paarden alleen gras laten eten, zonder aanvulling van hooi, of missen ze dan wat?
Omdat ik in Indonesie woon heb ik geen beschikking over kant en klaar hooi of stro. Wel kan ik straks na de regentijd komen aan gedroogde rijsthalmen. Iemand een idee of dat net zo geschikt en voedzaam is?

Hallo,
Ik ben erg blij met deze discussie over de conditie van de ruiter! Ik maak me altijd behoorlijk druk over mensen die zelf helemaal niets aan sport doen en op geen enkele manier hun conditie of lenigheid op peil houden, en toch op een paard gaan zitten. En dan wel van dat paard een topconditie vragen maar zelf na 2 rondjes galopperen al met rooie kop achter de adem zitten. Niet alleen voor het op- en afstijgen heb je enige lenigheid en soepelheid nodig, voor een goede onafhankelijke zit en je balans moet je echt in conditie zijn! Volgens mijn bescheiden mening zouden alle ruiters hun eigen rondjes moeten hardlopen, of fietsen (of wat je dan ook bij je past) voordat ze dat van hun paard vragen. Al bega ik hier natuurlijk de fout van antropomorfisme, je weet dan zelf ook meteen ongeveer wat het is om nog even dat tandje bij te zetten al kan je eigenlijk niet meer, toch nog even dat sprintje te trekken al heb je al 10 kilometer gelopen, je weet wat het doet met spieren, dat je na een dag heel intensieve training wel een dag rust kan gebruiken, dat soort dingen. Natuurlijk is het paardenlijf niet vergelijkbaar met het mensenlijf, maar het kan geen kwaad je een beetje te verdiepen in wat sport met een lijf, met spieren doet, en dat ook zelf te ervaren. Maar het belangrijkste is toch inderdaad dat je gewoon zelf een goede conditie en enige lenigheid moet hebben om je paard niet te storen bij alles wat je van je paard vraagt! Mijn leerlingen doen eerst rek- en strek oefeningen voordat ze op hun paard mogen gaan zitten, en dat zou iedereen moeten doen. Of ben ik nu heel streng ?
Groetjes anna

Ben trouwens ook erg geinteresseerd in de martial arts oefeningen van eddy... kan je daar ook zonder dvd wat over vertellen? En: heeft iemand een goede oefening om schouders en nek los te maken?
Gisteren een vriendin meegenomen naar mijn paardjes en ze vroeg me: hoe kan ik ervoor zorgen dat het paard knielt zodat ik op kan stijgen?

trea hoex schreef op donderdag 30 maart 2006, 21:36:


Hallo,
wil alleen maar bevestigen (en m'n enthousiasme delen) dat je het zelf kan leren: doe de cursus bestudeer het boek en de dvd, en ga zelf aan de slag! En: al doende leert men! Ben het helemaal met Piet en met Trea eens: zelf bekappen, eens in de week of eens in de 2 weken is de beste methode en elke keer leer je weer wat bij, tot je het op een gegeven moment zelf echt helemaal in de vingers hebt.
Niets zo bevredigend! Voor je paard en voor jezelf.
groetjes anna