Wil Schepens schreef op dinsdag 21 februari 2006, 23:23:


Hallo Wil,
Je hebt het boek gelezen, ook de cursus gedaan? Dit zou ik zeer adviseren.
Wat de steunseld betreft. Zelf heb ik ook een paard die ik bekap met dat beeld aan één hoef. Laat je niet misleiden. In eerste instantie was ik ook geneigd te denken dat dat de steunsel was. Maar kijk goed of je ook werkelijk de steunsel bekapt en niet de zool. Bij een hoef van een Fries paard zijn de hoeven altijd zwart. De ongepigmenteerde hoefwand laat zich dan gemakkelijk zien. (Niet zwart) De steunsels zijn precies zoals de hoefwand, want ze zijn een onderdeel van de hoefwand. Dus ook die hebben een ongepigmenteerde deel. Als je de steunsels gelijk houdt met de zool zie je die verschijnen. Houdt die op, dan nader je de zool. Dat gedeelte dat dan, als een steunsel, omhoog steekt kan dan wel eens een deel van de zool zijn. Probeer deze zoveel mogelijk, wat los laat, te schrapen met de botte kant van het hoefmes. Iedere keer als je dit bijsnijdt zal dit weer aangroeien. Het keert je tegen je. Dit is wat ik zo ondervonden heb en de theorie in het boek spreekt ook over dit, wat betreft de hoefzool.
Wat het bijsnijden van de steunsels betreft: Deze gelijk aan de hoefzool houden. Het paard er niet op laten steunen. Omdat onze wegen vlak zijn wordt de binnenkant van de hoef niet natuurlijk afgesleten. Dat moeten wij simuleren. Het woord steunsel betekent niet, zoals het nederlandse woord impliceerd, dat het paard erop moet steunen. Het is in feite een verankering van de hoefwand, omdat de hoefwand van achter open is. Anders heb je geen hoefmechanisme. Het engelse woord is Anchor, heb ik gehoord. En dit is een juistere benaming.
Verder zou ik van anderen hier ook reacties op willen horen. Want van elkaar kunen we veel leren.

Mijn ervaring is dat je, inderdaad, door de ongepigmenteerde hoefwand, de steunsels uiteindelijk altijd goed kan zien zitten. En "ankertjes" (anchor) lijkt me er een prima woord voor! want ze lijken daar qua vorm inderdaad een beetje op.
groetjes anna

Fred Emmerig schreef op zaterdag 25 februari 2006, 10:19:


Hallo Fred,
Wat bedoel je met: het keert zich tegen je?
Wat zou er kunnen gebeuren als je de steunsels te ver weg snijdt?
Groet,
Coralie

Coralie van W schreef op maandag 27 februari 2006, 21:35:


Je kunt steunsels niet te ver weg snijden zonder in de zool te snijden....
Dat is dus wat Fred schreef....snij je toch verder...dan snij je in de zool...en dat keert zich op den duur tegen je...de zool wordt dan te dun?

Nick

Nick Altena schreef op dinsdag 28 februari 2006, 19:21:


Klopt Nick, dus gewoon de steunsels bijsnijden IN DE VORM van de zool en nooit in de zool zelf gaan snijden....
soms zijn de steunsels erg hard bij mijn Andalusiërs en moet ik wel 3x mijn renetjes slijpen, anders krijg ik er niets van af .....

Nick Altena schreef op dinsdag 28 februari 2006, 19:21:


Hallo,
Wat ik bedoelde met "het keert zich tegen je" is het volgende:
Als men in de zool snijdt dan maak je de zool er inderdaad dunner (logisch), maar de zool zal daar op reageren om nog meer materiaal op die plaats aan te maken, zodat je op die plek steeds meer weefsel krijgt en die dan weer weg gehaald wordt, etc. Gewoon het losse eraf schrapen en wat niet los gaat, zitten laten. Het zal op den duur loslaten. Lees over de zool op bladzijde 185 van het cursusboek. Let op de ongepigmenteerde hoefwand in de steunsels, zie je die dan is het steunsel zie je die niet dan houd het daar op. Je moet de steunsel meestal wel eerst bijsnijden wil je de ongepigmenteerde hoefwand zien, want de gepigmenteede hoefwand ligt erboven op.

Fred Emmerig schreef op woensdag 1 maart 2006, 18:19:


Hallo Fred,
Bedankt voor je uitleg. Ik ga daar beter op letten.

Maar die Srasseraars dan?
Die halen toch vaak stukken van de zool weg aan weerskanten van de straal (opening cuts of zoiets, om het hoefmechanisme op gang te brengen)?
Doen die het dan helemaal verkeerd en blijven die voorgoed moeten snijden omdat de zool extra hard gaat teruggroeien?

Ik heb een Arabier (al ruim 1 1/2 jaar natuurlijk bekapt maar nog steeds platte zolen) waarvan de stralen steeds dichtgroeien. Peter Donck zei ooit dat je bij paarden met dergelijke zeer snel groeiende hoeven wel MOET snijden in de zool....
Groet,
Coralie

Coralie van W schreef op woensdag 1 maart 2006, 20:24:


Hoi Coralie,

Dat doe ik nu ook hoor, snijden klinkt rigoreus, zo is het nu ook weer niet. Maar het oude materiaal is zo hard, dat krijg je met de achterkant van je mesje niet weg. En het moet er wel echt uit, want anders wordt de zool weer plat en gaat ze korter lopen.
Dus ik schraap wekelijks toch een aardig laagje weg met een wat scherper mes.

Maar groeien jou stralen zo, dat de groeves dichtgaan of zit het hem in de zool?

jose schreef op woensdag 1 maart 2006, 20:38:


Tja, "ongewone" groei zullen misschien wel "ongewone" behandelmethoden vereisen. Maar de vicieuze cirkel zal er waarschijnlijk door verlengt worden.(ik zeg waarschijnlijk, omdat ik dit ook niet precies weet. Daarom is je eigen inzicht op die bepaalde hoef zo belangrijk en leer te zien wat de hoef jou vertelt).
Stel je hebt de hoefwand zo uit kunnen laten groeien in één jaar met de natuurlijke bekapping en verzorging zodat het hoefbeen in de hoef wordt opgetrokken. De witte lijn is dan zo stevig dat dit gebeurd. Dan zal ook de zool holler worden en dan weet ik niet of de zool dan nog zo plat groeit. Een vereiste is wel dat het paard, liefst 24 uur, beweging krijgt over verschillende bodems. Niet te zacht of te vlak. Dan gebruik je ook nog eens de natuur als de beste hulp.
Maar dit is een interessant onderwerp en ik ga me erin verdiepen. De site van Pete Ramey b.v.

Fred Emmerig, Sneek
Nature Walk

jose schreef op woensdag 1 maart 2006, 20:38:


Hallo Janna,
De zolen van mijn Arabier zijn nog steeds plat. En ze (de zolen dus, niet de straal) groeien de straalgroeve in, zodat die smal en ondiep is, vooral richting de punt van de straal.
Mijn andere paard (Haflinger) heeft al meer dan een jaar prachtige holle hoeven (waren eerst ook plat, voordat ik met NB begon) en bij haar hoef ik echt NOOIT in de zool te snijden.
Groet,
Coralie

Coralie van W schreef op vrijdag 3 maart 2006, 19:10:


Zijn de zolen dof of heel glad en hard? Als ze dof zijn, kun je rustig met wat scherper gereedschap schrapen om die laag weg te krijgen. Ik heb in het begin wel wat gesmokkeld bij de steunsels, ook omdat die groeven smal waren en dan lepelde ik dat wat uit met mijn mesje. Die zijn nu aardig breed en groeien ook niet meer terug. Dus de steunsels echt heel plat tot op de zool, of iets van de zool op die plek mee weg pellen. Wellicht krijg je er daarmee letterlijk meer beweging in de hoef, zodat het daarna vanzelf kan gaan.
Groet,janna

Coralie van W schreef op vrijdag 3 maart 2006, 19:10:


Is het niet zo dat de voet geknepen is Coralie?
Wat je veel ziet bij smalle straalgroeven is dat de hielballen tegen elkaar groeien. In dat geval is er nog een verkeerde druk in de voet en duurt het allemaal langer voor het in orde komt.
Om met Pete Ramey te spreken: Less is more. Dus hoe minder je doet hoe beter.
piet
nah' tuurlijk Natuurlijk

Fred Emmerig schreef op vrijdag 3 maart 2006, 17:09:


Hallo Fred,
Paard loopt 24 uur op diverse ondergronden, meest hard.
Hoeven groeien gewoon erg snel. En ze groeien naar voren: tenen willen steeds langer worden, en hielen willen onder schuiven.
Weinig breedte-groei dus.
Schijnt wel vaker bij Arabieren en verwante rassen voor te komen...? (schreef Peter Donck).

Vind het erg jammer dat er geen progressie in zit, ondanks het snijden in de zool. Laatst hierover nog op het forum gevraagd, en kreeg van Ilona de tip om de kwartierboogjes dieper te maken. Dat doe ik nu, hoop dat het gaat helpen.
Groet,
Coralie