Michiel schreef op zondag 25 december 2005, 12:56:

Wat men doorgaans
Een paar weken geleden ging mijn paardje opeens liggen nadat hij me had staan kopje-wrijven dat ik bijna omviel. Het leek op koliek en de veearts was er binnen tien minuten bij, maar toen was mijn paard al in zo een hartverzaking dat hij letterlijk in zijn eigen vocht verdronk en een spuitje de enige uitweg was. We waren 25 jaar samen geweest.
Ik schrijf dit omdat ik je wil bedanken voor je woorden, die me echt getroost hebben.
Mary

Coralie van W schreef op zondag 25 december 2005, 23:26:


Ik heb hem 25 jaar gehad, maar hij stierf twee weken terug na een hart-aanval. Nu ben ik te oud om opnieuw te beginnen...
Groeten, Mary

Tineke Nolet-Verdel schreef op maandag 26 december 2005, 11:35:


We hebben nog twee andere paarden, ik zal er toch ook niet af kunnen blijven als de schok eenmaal voorbij is denk ik. Bedankt voor de bemoedigende woorden!
Groeten, Mary

Coralie van W schreef op maandag 26 december 2005, 16:48:


Ja, in zo'n lege stal vallen wel eens wat tranen....

Ans Jondral schreef op woensdag 28 december 2005, 15:34:

Ik heb al broodmagere paarden op conditie gevoerd met gerst (Engels: barley). Het heeft dezelfde voedingswaarde als haver maar is niet zo 'verhittend' en dus geschikt voor paarden die niet tegen haver kunnen. Het moet wel gekookt worden, net als rijst tot het opengesprongen is en dan wordt het zo'n lekkere dikke smurrie. 's Winters is het goed het warm te geven, dan gebruikt het paard geen extra energie tijdens het verteren. Begin met een beetje en vermeerder tot je denkt dat het genoeg is. Ik kreeg eens een erg verwaarloosde Engelse Volbloed van 16+ hand die zes maanden lang elke avond een emmer vol opat tot hij geen ribben meer toonde en 'gewoon' kon gaan eten. (Hij is 13 jaar later op 29 jaar gestorven, dus benadeeld heeft het hem niet.) Als ruwvoer krijgen onze paarden lucerne want grashooi is hier waar wij wonen niet. Haverhooi krijgen we soms wel eens bij een boer en dat is ook lekker. Melasse krijgen onze paarden enkel in hun vitamine-blok, verder voer ik het nooit want sommige paarden worden er erg bijterig van.
Succes! Mary

Loes Scheres schreef op vrijdag 30 december 2005, 21:18:

Oei, even een natte aap! Pletten is hier onbekend, dus hebben we altijd gekookt, maar omdat het gaat om het breken van de dop zijn beiden methoden natuurlijk effectief.
Mary

, zolang

Mijn ondervinding ook. Ze gaan ook niet onder bomen staan, wel een eindje weg in de schaduw, en dat is eigenlijk wel logisch want het zijn uiteraard prooi-dieren en van boven je hoofd kunnen allerlei leeuwen en tijgers op je springen. Mary

Weten jullie ook of er waarheid in steekt dat van de kleinere rassen (onder 14 hh) de ruinen meestal lijden aan 'small man syndrome'? Ik zoek momentheel een pony voor mezelf en m'n kleindochter van 4 jaar, en ben verscheiden keren gewaarschuwd dat een merrie veel 'liever' en geschikter is dan een ruin. Al onze andere paarden waren en zijn ruin, bijgezegd, boven de14 hh, dus weet ik het echt niet en heb goede raad nodig! Mary

Waldo50 schreef op zondag 26 februari 2006, 23:14:

Het paard rolt niet precies in het midden
Hallo! Onze Fries rolt zijn voorvoeten, met de buitenkant eerst op de grond. Hij is 16 jaar en nog nooit kreupel geweest, loopt de hele dag op harde grond (klei) te grazen. Moeten we toch speciaal aandacht hieraan geven en de hoeven op een zekere manier raspen?
Mary

Fred schreef op woensdag 1 maart 2006, 13:26:


O ja, beslist. Elke nieuwe hoefsmid lieten we het meteen zien en dan schudden ze maar hun hoofd. Nu zijn we helemaal sans smid en begonnen met zelf natuurlijk te bekappen. Maar die rol naar binnen is heel duidelijk.
Mary