Els Kleverlaan schreef op maandag 14 november 2005, 11:50:


Dat herken ik helemaal, zelfs een stukkie bos waar ze nog nooit geweest is begint ze al te hinniken.


Ja, dat wist ik ook eigenlijk wel, ik wil alleen niet dat ze het nu koud gaat krijgen ivm de kou 's nachts en het niet-eten in combi met haar spuit-poep.


Bij haar weet ik 100% zeker dat dat het is, ze is namelijk nooit aan de schijterij, tenzij er inderdaad iets engs is, of ze op een andere stal is ivm een wedstrijd of zo.


Dat dacht ik ook, maar in combi met haar zenuwengedrag en dat ze natuulijk haar hele leven al daar staat tussen dezelfde (!) pony's maakt het voor mij er niet makkelijker op hoor!


Dat hoop ik ook, want dit voelt echt niet lekker!

Wel goed in de gaten houden of de andere

Nee, ze piept wel heel snel, en als ze ergens langs wil, gaat ze dat zgn 'veulensmakken' doen.
Lekker onderdanig.

Els Kleverlaan schreef op maandag 14 november 2005, 13:34:

Dat doe ik nu ook zoveel mogelijk, maar natuurlijk heb ik doordeweek veel minder tijd dan in het weekend. In ieder geval zorg ik ervoor dat ze niet te hongerig de nacht ingaat, maar ze neemt een hap, doet haar hoofd omhoog en dan duurt het uren voordat die ene hap weg is gekauwd.


Ik ben al jaren niet meer naar wedstrijden geweest, het waren ook maar kleine wedstrijdjes bij maneges/ stallen in de buurt, waar ik naar toe reed, en eten kreeg ze daar niet. (Heen rijden, proef rijden en hup: weer naar huis)


Ik denk ook niet dat dat nodig is, ze hangt een beetje om de groep heen, maar volgens mij wil ze die aandacht van die andere paarden helemaal niet. Het lijkt erop dat ze mekaar negeren, alleen als ze erlangs wil (kiest ze ook de meest logische route: vlak langs een andere pony) gaat ze zich als een veulen gedragen.


Wees maar niet bang, ik houd jullie op de hoogte!

Jacqueline v d Berg schreef op maandag 14 november 2005, 13:41:


Ja graag, wie weet....

Loes Scheres schreef op maandag 14 november 2005, 23:21:

Ja en dat is nu net het punt van de discussie.

Ik heb haar net binnen gehad met een baal hooi voor d'r snufferd, en die ligt er nog steeds, maar een paar hapjes missen daarvan.

Ik heb besloten het zowieso tot het weekend te blijven proberen, als ik dan geen vooruitgang zie, dan ga ik terug naar haar oude stal.

HannahFroukje schreef op dinsdag 15 november 2005, 7:44:


Ik ga vanavond wat van haar 'oude' hooi halen, vanmorgen heeft ze wel een beetje kuil gemixed met hooi gegeten. Kuil is ze altijd al verslaafd aan geweest, lekker bevordelijk voor de diaree, maar dan heeft ze in ieder geval wat naar binnen gehad.


Diaree is geen spuitpoep meer, maar nog wel erg dun.

Ik weet het, ik geef haar dan ook tot het weekend, als er geen verbetering is, ga ik zaterdag weet terug naar haar oude stal.
Vrijwillig stalarrest noem ik het dan maar.... : (

Hey Hallo,
even een korte update. (Even snel voorstellen, en dan snel naar de vragen! was mijn introductie oo dit forum)
Ashley, mijn pony is gaan eten! Ze heeft een nieuwe vriend erbij en volgens mij gaat het wel lukken met haar! Ook de diaree was van de een op de andere dag ineens over.
Het heeft me een week slapeloze nachten gekost, een aanslag op mijn gezondheid, maar eindelijk begin ik het idee te krijgen dat ze het naar haar zin begingt te krijgen op stal, of eigenlijk: in het land!
Halverwege de week gingen ineens zo'n beetje alle paarden 's nachts de stal in, en ik kreeg al zweetuitbarstingen, want ik wilde haar helemaal niet binnen hebben, maar ze kan absoluut niet alleen blijven staan!
Ik werd donderdag dan ook gebeld door iemand die mijn pony gillend en schreeuwend door het land zag springen en zij vroeg of ze haar binnen mocht zetten (terwijl ik een uur eerder nog daar was en ze nog met 3 anderen daar stond). Ja natuurlijk, als ze alleen staat hebben we weing keus toch? Ze heeft nog een uur staan nabibberen op stal en vond het doodeng daarbinnen (ze stond voorheen altijd in een open buitenstal), maar uiteindelijk ging ze zelfs haar hooi opeten.

Dit is de enige nacht dat ze heeft binnengestaan en een kleine mazzel: 's morgens zou de hoefsmid komen om haar (voor het eerst!) natuurlijk te bekappen, dus had ze droge voeten en geen modderklonten tussen haar ijzers (schaam schaam, maar mensen: ik wist toen nog niet beter!) De hoefsmid (Wout) vond dat ze er ontzettend goed uitzag voor haar leeftijd, en amper slijtage had. Altijd leuk om te horen!

Nu staat er nog een ruin bij de groep, die niet eens op stal kan (plaatsgebrek) en dan weet ik zeker dat ze niet alleen komt te staan. Volgend weekend komen daar nog eens 2 pony's bij, die ook niet naar binnen kunnen, dus duimen dat dat goed gaat, dan is de groep compleet.

De ruin (die zonder stal) staat wel te koop, helaas. Ik heb zojuist de eigenaresse even gesproken en die zei dat er maandag een handelaar komt kijken naar hem. Biedt hij genoeg, dan mag hij hem meenemen. En omdat ik me had voorgenomen mij hier niet mee te gaan bemoeien, heb ik niet echt doorgevraagd. Maar omdat ik altijd de wereld wil verbeteren, zit het me niet lekker als ik toch niet heb geprobeerd wat ik kan doen:

IS er niet IEMAND die een leuke, niet dominante ruin zoekt, zonder trauma's in het verleden, zo groen als gras en nog open voor alles en iedereen?
Ik heb op de advertentiepagina een ad gezet met alle info die ik tot nu toe heb. Wie meer wil weten: let me know, dan vraag ik morgen haar telefoonnummer.
Groetjes

Hans van Keeken schreef op woensdag 23 november 2005, 12:14:


Ik heb anders genoeg paarden gekend die zogenaamd 'naar een nieuwe eigenaar in Engeland' zijn gegaan. Zijn naam was 'Slager'.

Ik heb een paar jaar op het drafcentrum in Hilversum gelopen met mijn zus en de trainer waar we voor 'werkten' had op het laatst 10 paarden van verschillende eigenaars in training (ik was hun knuffelmeisje).
Als er geen winst werd gemaakt, dan bepaalde de eigenaar (en die had echt een band met z'n paard ja) wat ermee ging gebeuren.
1x raden.
En zo gaan er nog steeds een heeeeeleboel hoor.

Wil niet zeggen dat ze allemaal zo eindigen, ik ken iemand die zijn paarden letterlijk weggeeft als recreatiepaard als ze niet geschikt zijn voor de baan, maar hij houdt ze in de gaten en de papieren houdt hij ook zelf.

Op de nieuwe stal waar ik nu sta is er ook zoiets aan de hand.
Er staat daar een tinker x draver die lekker in het haar zit, maar die dus geschoren moet worden. De eigenaar is wel bekend met deze site (leest dit bericht misschien zelfs wel), heeft zijn paard ook natuurlijk laten bekappen en is zich nu aan het verdiepen in het Parelli-gebeuren.
De bekapper (Wout) heeft hem geprobeerd over te halen zijn paard niet te scheren, en ik natuurlijk ook.
Nu was zijn tegenargument dat het paard elke dag flink wordt bereden door zijn dochter en al het zweet wat daarbij vrij komt gaat irriteren onder het hoofdstel/ zadeldekje/ singel en daar heeft het paard last van.
Wat moet ik hierop dan zeggen?
Let wel: hij weet het wel, dat van de temperatuurregeling van een paard, goede voeten met een goede vacht en alles, hij WIL er alleen niet aan meedoen.

Moei word je ervan....

De last is dat alles gaat schuren: de huid gaat kapot als er wordt gereden met een bezwete vacht met daarop dus een singel of dekje: daar heeft het paard zo'n last van. (En ik heb ze ook niet gezien hoor: de schuurplekken)
Ik betwijfel of het gaat werken, ik zou hem willen ompraten, niet alleen voor het paard, maar ook voor mezelf, want het is zo'n betweter: als hij dat zegt is het zo-'n mannetje.