Ja, bouw is zeker belangrijk. Maar ben je dan niet weer bij de kern? Dat het de verantwoordelijkheid van de ruiter is om te herkennen en beoordelen hoe je paard gaat, en wat jou eigen invloed erop is?
Ik zie paarden in de wei prima bewegen, stap draf galop, mooi in balans en niet struikelig. Vervolgens neemt de ruiter plaats en dan zijn die mooie bewegingen weg, struikelen, spanning, kort bewegen, van voor in elkaar gedrukt, helemaal uit elkaar lopend, op de voorhand, onregelmatig, slofferig, noem maar op.
Ik heb lang op een paard gereden waarvan ik dacht: hij is weliswaar lief, maar hij 'kon het' gewoon niet zo goed. Ja, oke ik kon zelf ook nog niet zo goed rijden en ik begreep er ook het meeste niet van. Maar het mankeerde toch ook wel wat aan het paard.
Totdat er een zeer gevorderde ruiter op ditzelfde paard plaats nam. Voor mijn ogen veranderde dit wat sloom, slofferig, zwaarmoedig paardje in een lichtvoetig, opgericht, voorwaarts, ontspannend, door zijn lijf lopend, verend, en blij gaan paard!
Ik realiseerde mij toen dat ik door mijn gebrek aan ervaring en me door slechts te laten passagieren, dit paard op de voorhand had laten lopen, en lui en sloom had laten worden.
Ik realiseerde me toen dat elk gezond paard het in zich heeft lichtvoetig en ontspannen en blij te bewegen, ongeacht zijn beperkingen of voordelen in bouw, karakter of aanleg.
Maar dat het alles met de ruiter te maken of die dit doet en hoe die dit doet.