Monique Meijer schreef op maandag, 22 augustus 2005, 10:57:


Mijn paard heeft ook zomereczeem. Ik heb ook alles vanalles geprobeerd maar ook bij mijn paard lijkt niets te helpen. Teatree zorgt er inderdaad voor dat de jeuk minder is maar het effect duurt niet lang. Ik moest het ongeveer drie keer per dag opsmeren als ik wat verbetering wou zien. Dat was dus een heel kostelijke zaak aangezien mijn paard zowel haar staart, haar manen, haar hoofd, haar schoft en haar kruis tot bloedens toe openschuurt. (dus ik moest telkens eigenlijk bijna mijn hele paard insmeren).
Sinds twee maanden loopt ze nu met een boett-eczeemdeken. En dit werkt beter dan al wat ik tot nu toe al gebruikt heb. Op haar manenkam en staart schuurt ze niets meer. Alleen haar hoofd ligt nog open (ik heb geen hoofdkap voor haar) Dus haar hoofd behandel ik nog met teatree.
Een bijkomend voordeel is ook dat mijn paardje nu ook geen last meer heeft van andere isecten zoals dazen. Als ik nu haar deken afdoe om te wassen of zo, komt ze het terugvragen. Dan komt ze in de buurt van het deken staan en begint eraan te prullen. Ze heeft ook geleerd om haar hoofd zelf door het halsstuk te steken. Ik hou het open en zij steekt haar hoofd erdoor. Volgens mij is ze dus veel gelukkiger met deken dan zonder deken.
Miscchien kan je vriendin ook een eczeemdeken overwegen?
Ik moest er eerst ook niets van weten. Want wie zet nou zijn paard in de zomer met een deken op de wei. Het is inderdaad een vreeemd zicht, maar het helpt wel en ze heeft er geen last van.
Groetjes
Ans

Spirithorses schreef op maandag, 22 augustus 2005, 14:38:

Ik wil er gerust op reageren.
Toen je dat bericht schreef, dacht ik: dat ga ik meteen proberen. Maar hoe langer ik erover nadenk hoe minder ik het zie zitten.
Want eigenlijk zeg je: Je paard mag absoluut de rest van haar leven geen gras meer eten. Nou, ga jij het mijn paardje vertellen?
Want het is dan niet alleen geen gras meer maar ook andere dingen vallen weg. De eigenares van de pony waar ze bijloopt ziet zoiets niet zitten. Dus gezelschap heeft ze dan ook niet meer. En wat als je een wandeling maakt door al dat lekkere groen? Moet ik haar dan verbieden een hapje te nemen?
En trainen met wortelschijfjes zou ook niet mogen.
En dan heb ik ook praktische bezwaren. De meeste van mijn weides zijn gehuurd. Daar mag je niet zomaar een paddock zonder gras ofzo op maken.
Als ik de voordelen en de nadelen tegenover elkaar afweeg, wegen de nadelen toch zwaarder door.
Versta mij niet verkeerd, ik vind het ook verschrikkelijk. Mijn paard haar hele leven wordt er door bepaald. Overdag wil ze niet buiten komen. En als ik er niets aandoe is haar hele bovenkant vanaf haar maantop tot haar staart één open wonde die met een beetje pech ook nog ontstoken is. (Ze heeft het echt extreem erg) en ook de relatie tussen haar en mij wordt er door beïnvloed want ik ben die vervelende mens die haar komt insmeren en pijn doet als ik haar wonden uitwas. En een veulen zit er voor haar ook niet in omdat het risico veel te groot is dat hij het ook krijgt.
Ik ben dus zeker niet onwillig nieuwe dingen uit te proberen. Zolang de kwaliteit van haar leven niet achteruitgaat.
Als je zegt dat het iets is dat inwendig veroorzaakt wordt heb je gelijk. En dat is bewezen en gekend. De meeste nieuwe producten richten zich ook op het "ontgiften" van lever en nieren. Want eigenlijk is het niets meer dan een eiwitvergiftiging, een soort opstapelingsziekte.
Maar ook deze nieuwe middeltjes werken in mijn paard haar geval niet.
Nu heb ik dus zo'n deken en zolang niemand mij kan garanderen dat hun nieuwe methode echt werkt gaat deze niet meer af. Ik ben al veel te lang op zoek geweest en mijn paard is er al die tijd niet beter op geworden.
Ik ben heel blij voor je dat het bij jou wel werkt maar ik begin er niet aan.
Sorry

Ans

Monique Meijer schreef op maandag, 22 augustus 2005, 14:22:


Misschien dat ik inderdaad altijd al geluk heb gehad met mijn hoefsmeden.
Mijn paard is trouwens maar de eerste keer bekapt geweest als ze al vier was. Het was nooit nodig geweest omdat ze op fijn grind liep. Als ze vier jaar was is ze even verhuisd naar een pensionstal waar ze binnenstond. Toen had ze inneens dus wel een smid nodig. (Nou nou, hoe zou dat toch komen?) Die maakte toen de opmerking: Aha die staat zoals een arabier, dan laten we haar zo maar staan. (Is dit misschien hoefsmidtaal voor: Ze heeft lage hielen?) Toen ik haar kocht (Want ze is eerst 3 jaar mijn verzorgpaard geweest) maakte ik mij juist zorgen over haar lage hielen.(Khad nog nooit van natuurlijk bekappen gehoord) Ik vroeg dus om niets van haar hielen te doen aan de smid (een andere dan tervoren). Zei die tegen mij dat hij dat liever wel deed. Hij zei: Als ze altijd al zo gestaan heeft is dat een teken dat ze zo moet staan. En toen ik een keer informeerde naar ijzers zei hij (godzijdank) dat dat absoluut niet nodig was en dat ik ook gerust zo de weg op kon.
Misschien dat ik volgende keer als ik hem zie eens ga polsen naar zijn ideeën over natuurlijk bekappen. (Ik vrees er wel voor, hij behoort namelijk tot een hoog aangeschreven hoefsmederij)
Zou leuk zijn moest hij er voor te vinden zijn.
Kwou allen maar zeggen dat het water tussen natuurlijke bekappers en hoefsmeden misschien helemaal niet zo diep is als iedereen denkt.

groetjes Ans

Spirithorses schreef op maandag, 22 augustus 2005, 16:59:


Als ze wel weer op het gras mag, verandert dat de zaak wel voor mij.
Moest ik het proberen, zou bijvoorbeeld de winterperiode dan geen goede periode zijn om haar alleen maar op hooi te zetten? Het kleine weitje waar ze dan op staan is dan toch helemaal kapot gelopen. Of werkt het alleen in de zomer?
Want stel nu dat ik haar van de winter "schoon" laat worden. En dat ik dan bijvoorbeeld eerst de wei laat afeten door de andere pony (De wei die we eerst gebruiken ligt vlak naast het winterweitje dus dan valt wel iets te regelen qua gezelschap) En dat ik er dan mijn paard bijlaat.
Maar als ze daarna mee van weides moet veranderen dan heeft ze toch ook binnen de kortste keren weer te veel eiwitten? Dan duurt het mischien gewoon een beetje langer voor ze begint te schuren maar stoppen zal ze toch niet doen?
Ik kan mij wel voorstellen dat als je in het midden van de zomer haar van het gras haalt en haar er daarna weer opzet het wel helpt. Want dan is de periode dat ze op het gras staan gewoon korter. Tegen dat er weer genoeg afvalstoffen zijn opgestapelt om te beginnen schuren is het al winter en is het gevaar geweken.
Of staan jou eczemers wel het hele seizoen op het land? (Eens ze die periode van alleen maar hooi hebben gehad natuurlijk)
Want eigenlijk zou je ze dan telkens opnieuw van het land moeten halen.
En dan krijg je een soort van cyclus. Waarbij je een periode hebt waar je de afvalstoffen laat afvoeren en waarna ze weer opbouwen.
Of ben ik hierin helemaal verkeerd?
Je had het ook over een paard dat te mager werd. Wat ga je daar aan doen? Want moest ik dit proberen dan ga ik dat probleem ook hebben. (mijn paardje is nogal snel te mager)
En die zuiverende kruiden waar je het over had, welke zijn dat? Want dat vind ik ook wel interessant.

Ans

Ik probeer al een tijdje een barefoot testzadel vast te krijgen maar Dit wil maar niet lukken.
De Nederlandse verdeler leent niet uit in België is mij gemaild. En de Belgische verdeler stopt met de verkoop van barefootzadels (en dus ook het uitlenen) omdat zij een ander zadel zou gaan verkopen. Dan had ik nog een nieuwe Belgische verdeler gevonden maar die heeft geen uitleendienst.
Iemand een idee?

Groetjes Ans

Sabrina Wuyts schreef op woensdag, 24 augustus 2005, 15:15:


Das indrdaad wel veel geld voor een weekje. De vorige verdelers hebben mij trouwens gemaild dat ze nog twee testzadels hebben liggen die ze verkopen. Als ze er niet te veel voor vragen kan het zijn dat ik er één koop. Kan ik het net zolang uitproberen als ik wil en daarna doorverkopen (is veel vraag naar op kapaza enzo, dus dat moet wel lukken) dan koop ik daarna wel een nieuwe. In erg goede staat zullen ze waarschijnlijk wel niet meer zijn. Maar ik ben het volledig eens met jou dat een testzadel laten komen uit Nederland wel risico's inhoudt dus dat dit misschien een betere oplossing is. (alles hangt natuurlijk af van de prijs, ik ga mij niet blauw betalen aan een afgeleefd zadel en ik wil het achteraf nog verkocht krijgen zonder al te veel verlies)
Als ik er iets meer van weet zal ik je op de hoogte houden.
Moest ik het kopen dan wil ik het gerust eens uitlenen ofzo (Is misschien nog een idee, dan begin ik mijn eigen uitleendienst. hihi zullen die van barefoot leuk vinden)

groetjes Ans

CooLLady schreef op woensdag, 24 augustus 2005, 15:44:


Aan mij hebben ze altijd gezegd dat de staart schuren ook een vorm van zomereczeem is. Blijkbaar is dat in fasen van niet zo erg tot heel erg. Als ze alleen hun staart schuren is dat het minst erge, Als ze hun manen ook schuren is het al erger (dus meer afvalstoffen) en als ze ook hun buik schuren spreken ze echt al van een vergiftiging. (Dit wil niet zeggen dat ze het ook persé erger zal krijgen. Maar gewoon dat ze er soms ook wel gevoelig aan kan zijn)
Kweet niet of dit correct is maar aan mij is het altijd zo verteld.

Sabrina Wuyts schreef op woensdag, 24 augustus 2005, 18:35:


Ik woon in Heffen bij Mechelen in de provincie Antwerpen. Van zodra ik iets hoor laat ik het je weten. (Kzal je mailen)
Ik heb ze vanmiddag een mail gestuurd dat ik intresse had en normaal gezien antwoorden ze wel snel.
Ik stel mij wel vragen over de toestand waarin die zadels zich bevinden.
Dus daarom enkele vraagjes aan de mensen die al een barefoot hebben: Zo'n barefootzadel slijt dat snel?
En als je zo'n testzadel krijgt toegezonden in wat voor staat verkeren die dan?

groetjes
Ans

jo schreef op maandag, 29 augustus 2005, 9:24:


Nou zeg,
Dus omdat je 19 bent en paarden hebt, moet je ongeloofelijk dankbaar zijn? (sorry ben ook 19 en dit is een beetje mijn zwakke plek)
Iedereen gaat er altijd maar van uit dat mammie en pappie wel even die paardjes voor hun dochtertje hebben gekocht.
Nou dat is dus niet altijd waar.
ik heb 12 jaar voor een pony gezaagd bij mijn ouders en nooit één gekregen (misschien maar goed ook achteraf gezien).
dus toen ik 17 was heb ik mijn toenmalige verzorgpaard maar zelf gekocht.
Ik kan niet voor Sandy spreken want ik ken haar niet, maar wat mijn paarden betreft bekostig ik alles zelf.
En misschien is dat zelfs nog moeilijker dan al die mensen met een vaste job.
Ik kan best geloven dat zij alles duur vind. Ik ervaar dat zelf ook zo.
Maar je kan natuurlijk keuzes maken. Zo gaat bij mij al mijn geld (en mijn vrije tijd) naar mijn paarden.
Ga er dus niet altijd vanuit dat jonge mensen alles zomaar cadeau hebben gekregen

Ans

jo schreef op maandag, 29 augustus 2005, 13:27:


Sorry, ik was misschien iets te snel met mijn reactie. Maar dat komt omdat ik bijna niets anders te horen krijg. Dus bij mij werkt zo'n uitspraak een beetje zoals een rode lap op een stier.
Ik begrijp wat je bedoelt. Als je jong bent en eventueel nog studeert heb je inderdaad niet veel financiële reserves. (Ik spreek hier uit ervaring. Een half jaar nadat ik mijn paard kocht, kon ik al een operatie betalen voor haar. En zo'n 3000 euro onkosten is veel geld voor een 18-jarige. Maar moeilijk gaat ook)
En ik heb twee paarden hoor. Als je shetlanders meetelt :)