Simon Lingbeek schreef op maandag, 22 augustus 2005, 13:41:


Hallo,
Ik heb vijf hoefsmeden versleten, en die bekapten mijn paard allemaal alsof er een hoefijzer onder moest. Geen van deze vijf kon behoorlijk met een paard omgaan, alleen maar slaan en brullen (want tijd is geld). Er was geen discussie mogelijk: klep dicht en betalen, want zij waren de hoefsmid en ik de ja-knikkende betalende klant.... Vreselijk. Gevolg was dat mijn paard steeds slechter liep en doodsbang was.
Ik zou haar hoeven graag eens door een professioneel bekapper laten controleren, nu ik haar sinds 1 jaar natuurlijk bekap, maar dat is niet te doen. Ze raakt onmiddellijk in paniek als een vreemde aan haar hoeven gaat zitten. Ik heb haar twee jaar lang in haar stal bekapt, omdat ik haar buiten absoluut niet vast kon binden. Van de combinatie vastbinden en hoeven raakte ze compleet in paniek. Nu gaat het gelukkig prima, maar vreemden (en vooral mannen) zijn nog altijd een groot probleem.
Misschien heb ik dan wel net de verkeerde hoefsmeden gehad, maar ik was er behoorlijk zat van. Ik had steeds het idee dat bekappen niet genoeg opleverde en dat ze langzamerhand naar hoefijzers en speciaal beslag toewerkten. Mijn paard was gewoon "geen goeie", m.a.w. weg ermee, koop een paard dat ik tenminste normaal kan beslaan..... En dat terwijl mijn paard als eenjarige gewoon over kiezelstenen kon draven! Elke keer dat ze bekapt was werd het erger, ze ontwikkelde hoefzweren en erg slechte hoeven. Maar er was geen praten tegenaan. Het was mijn schuld, moest ik maar niet met haar over de weg wandelen.
Feit is echter wel dat, als mijn paard met hoefijzers goed gelopen had, ik nooit naar alternatieven gezocht zou hebben.....
Monique

Monique Meijer schreef op maandag, 22 augustus 2005, 14:22:


Misschien dat ik inderdaad altijd al geluk heb gehad met mijn hoefsmeden.
Mijn paard is trouwens maar de eerste keer bekapt geweest als ze al vier was. Het was nooit nodig geweest omdat ze op fijn grind liep. Als ze vier jaar was is ze even verhuisd naar een pensionstal waar ze binnenstond. Toen had ze inneens dus wel een smid nodig. (Nou nou, hoe zou dat toch komen?) Die maakte toen de opmerking: Aha die staat zoals een arabier, dan laten we haar zo maar staan. (Is dit misschien hoefsmidtaal voor: Ze heeft lage hielen?) Toen ik haar kocht (Want ze is eerst 3 jaar mijn verzorgpaard geweest) maakte ik mij juist zorgen over haar lage hielen.(Khad nog nooit van natuurlijk bekappen gehoord) Ik vroeg dus om niets van haar hielen te doen aan de smid (een andere dan tervoren). Zei die tegen mij dat hij dat liever wel deed. Hij zei: Als ze altijd al zo gestaan heeft is dat een teken dat ze zo moet staan. En toen ik een keer informeerde naar ijzers zei hij (godzijdank) dat dat absoluut niet nodig was en dat ik ook gerust zo de weg op kon.
Misschien dat ik volgende keer als ik hem zie eens ga polsen naar zijn ideeën over natuurlijk bekappen. (Ik vrees er wel voor, hij behoort namelijk tot een hoog aangeschreven hoefsmederij)
Zou leuk zijn moest hij er voor te vinden zijn.
Kwou allen maar zeggen dat het water tussen natuurlijke bekappers en hoefsmeden misschien helemaal niet zo diep is als iedereen denkt.

groetjes Ans

Ans Jondral schreef op maandag, 22 augustus 2005, 16:18:


Hallo,
Het water is inderdaad misschien niet zo diep, ik heb schijnbaar steeds de verkeerde bekapper/hoefsmid gehad........
Er zullen ongetwijfeld goede traditionele hoefsmeden zijn die vooral het welzijn van het paard voor ogen hebben en niet de inhoud van hun eigen portemonee. Het voornaamste is dat mijn paard nog nooit zo goed gelopen heeft sinds ik haar natuurlijk bekap, terwijl traditioneel bekappen haar hoeven alleen maar verslechterde.
Groeten,
Monique