Hallo, ik heb deze discussie gevolgd, maar me er niet in gemengd omdat ieder natuurlijk recht heeft op zijn eigen mening. Ik begrijp alleen niet goed wat u hier op dit forum komt doen, want uw mening staat zo lijnrecht tegenover wat iedere aanhanger van dit forum denkt en doet, dat, wat u ook zegt, en hoe goed u het ook bedoelt, het ècht niet aankomt! Ik ben zo'n 10 jaar geleden pas komen kijken in de paardenwereld. Ik zocht een paard voor mezelf en had het vage idee dat ik er wel mee wilde springen en ook dressuurrijden. Ik kocht een Libero H. Hij kwam uit een box van 3/3 waar geen daglicht was. Hij stond op ijzers en had overal op zijn lijf de sporen van mishandeling. Kale plekken van de sporen, beschadigde plekken op zijn onderbenen, waar men prikkels in zijn beenbeschermers deed zodat hij hoger zou springen, etc. Ik heb hem gekocht en ben destijds van de ene teleurstelling in de andere gevallen. Dat wereldje waaruit springruiters bestaat!!! Walgelijk gewoon, de een loopt nog verder naast zijn schoenen dan de ander, en de volgende heeft zijn neus zo hoog in de lucht, dat ie zijn kin stoot aan zijn paard... Bijna zonder uitzondering is iedereen arrogant. In de dressuur ontmoette ik ook van zulke mensen, mensen die het allemaal beter weten, maar als je met een probleem bij ze aanklopt hebben ze allemaal één remedie. Nl. de zweep! Het paard is altijd ongehoorzaam en moet over hindernissen geslagen worden. Niemand kon mij iets aanbieden waar ik wat aan had. Hele "goede" springruiters hebben op mijn paard gezeten en ik heb ze hard zien vallen! Ook ik heb hieraan meegedaan, gewoon omdat ik dacht dat het inderdaad zo hoorde. Mijn paard stond 20 uur per dag op stal, werd 2 uur gereden en 2 uur mocht ie zich uitleven op de wei. Hij kreeg 4 kilo bix per dag en te weinig hooi/ruwvoer. Hij heeft alle soorten bitten, martingalen, bijzetteugels, slofteugels en sporen gezien die je je maar kunt voorstellen. Hij stond op ijzers, waar inderdaad stiften onder gedraaid werden als het nodig was. Als ie vervelend was, probeerde ik hem te domineren met agressie. Mijn paard en ik werden steeds ongelukkiger en niemand van die geweldige ruiters konden mij helpen... Ik hield hier geen vrienden aan over en mijn paard heb ik verkocht. Uiteindelijk heb ik twee tinkers gekocht, ik bekap ze nu zelf (jaaaa na zo'n 1 dags opleiding, waar vele uren theorie studie aan vooraf gingen) en laat regelmatig een natuurlijk bekapper kijken of ik nog goed bezig ben. Ze staan 24/7 op wei of krijgen onbeperkt hooi. Ik voer geen brokken meer. Ik doe aan
Parelli en zowaar: het licht ging schijnen! Zowel voor mij als in de ogen van mijn paarden. Je ziet ze denken: "huhh?" Niks agressie, gewoon verstaan,begrijpen, participeren en terugpraten in hun taal. Ik ben de alfamerrie en zij begrijpen dat zonder dat ik agressief hoef te worden. Ik rijd nu
bitloos en boomloos, en dat allemaal dankzij deze fantastische mensen hier op het forum. Wat niemand mij kon leren heb ik hier hier gevonden. Als ik een probleem met iets heb en ik stort het hier neer, heb ik dezelfde dag nog een aantal goede adviezen terug. Dus wat u er ook van mag denken: ik ben blij met deze mensen en ben ervan overtuigd dat dit is wat alle paarden in de wereld nodig hebben!
Met vriendelijke groet, Trea
Warboel
