Myriam schreef op dinsdag 30 juni 2015, 13:45:


Ja.... en nu nog Frans zijn reactie op een linkje

[knip]

Het is vooral die "iets-index" waar ik het mee eens ben.
Voor de rest weet ik er evenveel van als mevr. K en Frans en de rest: geen fluit. Maar dat hoeft als je het systematisch benadert dus ook niet!
Er is wel nog iets anders dat het scala aan mogelijkheden wellicht inperkt: fouragerend op natuurvegetatie komt de acute koud-weer-met-zon-HB niet voor. Waarom niet? Want je zou toch overal meer fructaan verwachten?
Mevr. K denkt en schrijft vanuit een amerikaans wereldbeeld en misschien dat het daar net zo min voorkomt als in onze begrazingen (waar ik wel chronische laminitisbeelden gezien heb maar da's weer heel iets anders wat nmm te vooral maken heeft met obesitas).

Merel Stoffers schreef op dinsdag 30 juni 2015, 23:50:


Klopt. Daar heb ik een filmpje van gezien.
Vervolgens is de vraag: wat is er enger, het autotje of de nepcowboy? Je zal ze maar in een donker steegje tegenkomen

Coralie schreef op woensdag 1 juli 2015, 8:53:


Noppes, het komt nauwelijks of niet (je mag nooit nooit zeggen!) voor. Het zou mij (en anderen) denk ik niet ontgaan zijn. Het is eigenlijk nog sterker: paarden hebben in begrazingen de neiging om hun eigen weitje aan te leggen, ze onderhouden maar dus een deel van het gebied (extreem goed te zien is dat in het Midwolderbos) als een soort golfbaan, maar ook dat levert geen HB problemen op (dat zou op die locatie zeker opvallen!).
Mijn conclusie is daarom dat het omgevingsgerelateerd is, vanwege stofwisselingsstoornis wrsch. voedselgerelateerd. Dus: wat heeft begrazingen-vegetatie wel wat een wei niet heeft, of omgekeerd. Fructaan? Ik twijfel.
Daar is chemisch niet makkelijk achter te komen. Eerder op dit illustere forum had ik ongeveer dezelfde aanvaring met Frans als die mevr. K want hoe kom je erbij dat fructaan boosdoener is (eerder was "eiwit" de pineut, zelfs zonder aan te geven welk eiwit stond dat klakkeloos gepapegaaid in al die boekjes), waarom kan het niet iets anders zijn, wat desnoods in zeker opzicht simultaan met fructaan op kou en zon reageert, maar... ik vind de "iets-index" van Frans heel leuk, want dát is precies de kern van de zaak voor zover je er als paardenhouder iets mee kunt.

Christel Provaas schreef op woensdag 1 juli 2015, 15:10:


Vin ik eerlijk gezegd nog een smak poen.
Mijnes was gratuit, koordje netjes van een verpakking ontknoopt werkt al jaren prima als rijhalster. Ons ben zuunig, koop er liever hooi voor

Coralie schreef op woensdag 1 juli 2015, 18:20:


http://articles.mercola.com/sites/articles/archive/2011/09/20/salt-myth.aspx
Wat een malligheid. Vereist een kritische lezersblik.
Rode draad erin: geraffineerd zout (NaCl) is niet goed, maar Himalaya zout (NaCl) wel, essentieel erin is de leugen "Natural salt is 84 percent sodium chloride, and processed salt is 98 percent" want het kritallijne zout uit die Himalaya bestaat voor 99% uit NaCl ... dus wie het snapt mag het mij uitleggen

Overigens blijf ik bij mijn eerdere mening omtrent zout. Waar is dat zout historisch zowel als geografisch altijd van grote waarde is geweest. Het gewicht is goud waard is geen fabel. Het is evenmin voor niets dat dieren er grote afstanden voor afleggen en dus veel energie in steken om eraan te komen. NaCl is essentieel!
(zie ook alle eerdere discussies omtrent zoutblokken)

Fenne schreef op woensdag 1 juli 2015, 20:39:


Ik zal proberen ook nog inhoudelijk serieus te reageren dan
Vergeleken met de stang/trens "dressuur"optoming is cavemore uiteraard een enorme winst, dat kan een kleuter bedenken. Misschien is dit alles al wat je lezen wil. En als dit het maximaal haalbare is wat tussen de oren van dressuurders wil plaatsnemen heeft het mijn zegen.

Daarnaast echter, vind ik, is het allemaal van een laken een pak omdat de gedachte erachter niet veranderd is: het dwingt een paard d.m.v. fysieke onaangenaamheid aan het hoofd in een houding die eigenlijk vanuit actie van de achterhand bewerkstelligd zou moeten worden (als de achterhand het goed doet is de houding van het hoofd eigenlijk onbelangrijk maar zal als vanzelf steeds meer in de richting van "het plaatje" gaan). Daar kun je ook de oorspronkelijke bronnen, De Pluvinel, De La Guérinière, etc. op nalezen. Vergelijk de reikwijdte van hefboomwerking van cavemore eens met die antieke stangtrensen van De Pluvinel, of het zogenaamd-traditionele "IJslandse" bit - goed bedacht dus die cavemore! Maar mijn ding is het niet

Ik kan slechts uitnodigen na te denken over hoe je iets met je paard wil bereiken. Ik ben voorstander van begrepen communicatie, niet van gedwongen opvolging. Je zou mijn Libra-touwtje ontwerp ook eens kunnen proberen te snappen, want juist voor het in balans houden is dat uitermate geschikt (aangenomen dat je met je lichaam/zit kan sturen). Trekken en dwingen kun je er niet mee, wel nauwkeurig signalen geven.

Nils Vellinga schreef op vrijdag 3 juli 2015, 14:20:


OK, Nils, methodisch is hier de vraag of beide oorzakelijk zijn of niet, vervolgens in hoeverre het een het ander beïnvloedt. Gaat het om "of" of "en".
Ik ga er vanuit dat je niet liegt, dus bestaan er (niet heel veel zeg je, maar tegelijkertijd vindt je het genoeg - ik vind dat raar, graag verduidelijking wat je nu echt bedoelt) paarden met beslagen hoeven die desondanks in goede conditie zijn. De eerste contrôle op dit punt moet zijn: hoe lang zijn die al beslagen en wie heeft dat blijkbaar goede werk afgeleverd? Vervolgvraag: zien alle paarden van de betrokken smid er zo goed uit?
Wanneer echter zou blijken dat het bijv. om paarden gaat die zo min mogelijk beslagen rondlopen maar enige dagen voor een doel (evenement, wedstrijd, e.d.) beslagen worden - selecte steekproef - duidt deze data eerder naar het omgekeerde van wat jij eruit verwacht, of niet?

De praktijk voor zover mij bekend leert dat hoefijzers in vele gevallen 3 maanden of langer meegaan. Gedurende die tijd kan er dus helemaal geen sprake zijn van bekappen (maakt dus niet uit of de smid goed kan bekappen of niet), terwijl de hoefwerking in samenhang met het beslagen zijn het "onderuit gaan" van hoeven, en daarmee ondergeschoven hielen, juist versnelt. Tussentijds "verleggen" wordt volgens mij nauwelijks of niet meer gedaan. Dat alleen al verklaart nmm de ook door jou geconstateerde grote meerderheid aan beslagen paarden zónder nette hoeven.

Aan de andere kant constateer je dat "ook paarden die nooit een ijzer onder hebben gehad kampen met ondergeschoven hielen". Of de oorzaak hier "verkeerd bekappen" of helemaal niet bekappen wil ik vanaf zijn.

De methodische conclusie kan daarom nmm niet anders dan "en" zijn.
Onderbouwing voor de door jou geïmpliceerde aanname dat beslaan OK is zolang de smid maar goed kan bekappen ontbreekt nmm.

Piet schreef op vrijdag 3 juli 2015, 11:52:


Om het eindeloos sleutelen aan zo'n 2-tact ellendeding! Dat kan haast niet anders

Piet schreef op vrijdag 3 juli 2015, 17:24:


De keus aan "lekkere wijven" was veel groter in stallen met paarden. De kwaliteit van het assortiment was daarbij smaakvoller terwijl de omgevingsomstandigheden enige hitsigheid ook nog eens bevorderden. En (!), concurrentie zo goed als afwezig
Maar allez zenne, ik zat zomaar wat met uwen klooten te spelen... zo zeggen ze dat toch ongeveer bij jou in de buurt?

Merel Stoffers schreef op vrijdag 3 juli 2015, 20:15:


Ja, he? Sorry... maar wat beweegt jullie het met Nils eens te zijn?
/end_mildness


En wat mankeert er aan mijn betoog? Is de logica zoals in "beslagen hoeven kunnen niet bekapt worden dus maakt de kunde van de bekapper daarin niet uit" weer eens onbegrijpbaar voor jullie anderhalve grijze cel?

Merel Stoffers schreef op vrijdag 3 juli 2015, 22:41:


Lieverdje, een beslagen paard kun je helemaal niet bekappen terwijl de voet versneld onderuit gaat... affirmanti incumbit probatio!


O. Nils beweert zoals ik het begrijp dat beslagen zijn geen oorzaak is van onderuit gaan van hoeven maar het niet goed bekappen wel, op grond van dat je af en toe een beslagen paard met niet totaal verziekte hoeven tegen komt. Ik vind dat onzin en verwarrend voor minder door de wol geverfde meelezers.

Gaelle schreef op maandag 6 juli 2015, 7:52:


Bedoel je Equisal lintworm test zoals op de website van het woud? Het is voor mij ook nieuw.
Ik heb daar gelezen en verbaas mij, omdat ik wanneer ik de instructie juist lees de test vooral niet "te snel na de laatste arbeid of na de laatste maaltijd" moet doen omdat de test op aanwezigheid en dichtheid van antistoffen gebaseerd is. Maar mijn paarden krijgen geen maaltijden! Moet ik ze dan opsluiten en laten vasten? Maar wanneer de antistoffen dichtheid in het speeksel daardoor toeneemt, hoe weet je dan of ze niet teveel toeneemt? Zit daar een balans in?
Ik heb veel vragen over deze test die ik niet beantwoord zie, zoals wat zijn de valspositieve en valsnegatieve marges ervan?
Op internet kom ik terecht op http://equisal.co.uk/epages/d7497350-0c56-4e11-a207-b31ca0b55b54.sf/en_GB/?ObjectPath=/Shops/d7497350-0c56-4e11-a207-b31ca0b55b54/Categories/The_Test maar veel liever had ik gewoon de officiële papers even gezien.


Praziquantel zit zover mij bekend alleen in Equimax en Equest Pramox


Ik ga je niet adviseren omdat ik er zelf te weinig van weet. Wel, lijkt mij, hoef je niet te panikeren (dat is toch een goed vlaams woord? ) omdat je paard duidelijk niet stuk is.
Het lijkt mij dat je gerust met ontwormen tot net voor de winter kunt wachten zodat je ook evt. horzelbesmetting meeneemt.

Gaelle schreef op maandag 6 juli 2015, 15:00:


Dus op 2 aspecten zit al een valse waarde percentage van ongeveer 15% - ik vind dat erg veel! (nmm zou dat 2,5% moeten zijn).
En het is allemaal niet zo rechtlijnig, omdat er verscheidene kwantitatieve bereiken elkaar beïnvloeden.


Nee, voor hetzelfde geld heeft ze er maar 1.
Door deze 'levels of infection' samen te nemen is van de kwantitatieve test een kwalitatieve gemaakt.
Waarom? Vraag dat aan het woud... misschien dat ze dezelfde kwantitatieve voorbehouden hebben als ik, misschien ook anders....
Het lijkt mij wel in de rede dat door deze kwalitatieve resultaatkeuze de betrouwbaarheid enorm veel groter is (=antistoffen aangetoond). Dus je paard heeft wrsch. minstens 1 lintworm.
Ik schrijf wrsch., want kan het niet ook zo zijn dat je paard ooit minstens 1 lintworm heeft gehad maar dat de antistoffen nog altijd een beetje aanwezig zijn?


Wat er verteld wordt is dat "slechts" 30% (in UK) paarden last heeft van lintworm zodat de overige 70% onnodig behandeld wordt (dus het "woud"-verhaal van voorkomen van onnodig vaak behandelen). Nou, dat kan best zo zijn maar is voor jou (en mij) dus niet van toepassing omdat wij al 5 jaar niet behandelen!

Misschien snap ik de genialiteit van deze test nog niet zo goed, maar vooralsnog kan het mij niet erg enthousiast maken. Volgens mij hoef je nu niets te doen, simpelweg omdat je paard OK is... en als je dan toch gaat ontwormen, doe het dan op het optimale moment pal voor de winter invalt. Gewoon gezond verstand toch?

Coralie schreef op dinsdag 7 juli 2015, 12:19:


Wat mijn kennis en begrip te boven gaat is dat eigenlijk beweerd wordt dat nanodeeltjes geen moleculen zijn. Dat is voor mij nieuw. Maar we hebben een echte gestudeerde scheikundejuf op PN die zich Arabesk noemt... ik wacht geduldig op uitleg-voor-dommies