Yvette de Groot schreef op dinsdag 13 januari 2015, 13:15:

[knip]

Natuurlijk bekappen = zelf doen.
Ga het nou gewoon leren. Cursuslocatie Odoorn is haast om de hoek bij Stadskanaal.
Echt de beste raad die ik kan bedenken.

Myriam schreef op donderdag 15 januari 2015, 10:43:


Topic Starter = wie de draad begint

Gaelle schreef op vrijdag 16 januari 2015, 15:45:


Moet ik er iets van vinden? Het zijn maar 2 detailfoto's, niet genoeg voor een holistisch commentaar.


Begrijp ik het goed dat kliniek Merelbeke (dat is toch een soort "Utrecht" op z'n Bels?) dit zo ingepakt had in gips?


Dan is dit nadat de modern bekapper de boel uitgevlakt heeft? Lijkt goed gedaan, wat kan ik meer zeggen?

Wat voorgaand commentaar over ontsteken betreft, verwacht ik dat dat meevalt zolang er maar niets airtight afgesloten wordt. Anaerobe toestanden moet je echt niet hebben.

Wat toch wel erg nuttig zou zijn te weten is de oorzaak. Op foto 1 zie ik denk ik wel een deel daarvan, voor zover er nog hoefvorm aanwezig was, was dat niet fraai. Toch moet er nog iets anders zijn, dat voorkomen moet gaan worden. Paard te vet? Ik roep maar wat hoor, weet er niks van... maar de behandeling op foto 2 ziet er nmm vertrouwenwekkend uit.

Arabesk schreef op zondag 18 januari 2015, 14:18:


En in bed. En in bad!
Monique heeft nmm gelijk met dat het ieders eigen verantwoording moet zijn. Zoals met zoveel dingen trouwens waar wel reeds betuttelende, volkomen inconsequente (en daarmee overbodige, knevelende) wetgeving voor is die nmm veel beter vervangen kan worden door voorlichting.
Wat mij betreft hoeft er dus ook geen wetgeving te komen om "PN" met je paardenhouderij om te gaan. Als de voorlichting klopt en de voordelen evident zijn zal het zich vanzelf bewijzen.

Annna schreef op woensdag 21 januari 2015, 10:25:


Solide koopcontract lost dat allemaal op.


Ik zou beginnen met een blik professionals, zoals een goede "natuurlijk" cq. modern bekapper, naar het gewenste paard te laten kijken (je wilt niet weten hoeveel paarden ik heb laten voorbijgaan vanwege onvoldoende goede hoeven).
De tandem hoefsmid/dierenarts komt daarbij bij mij op de laatste plaats; veterinaire aankoopkeuring (met het obligate buigproefje etc.) vind ik uiterst dubieus.

Monique Meijer schreef op woensdag 21 januari 2015, 13:00:


Ouderwetse oplossing: ijzeren buis (uit de kassensloop). Staat bij mij al 30 jaar zo goed als onderhoudsvrij (zo goed als omdat de loonwerker er eens een pakje hooi van 600kg op liet vallen en een andere keer 2 hengsten voor Rambo speelden - in beide gevallen kwam er een deuk (maar geen breuk) in ). Kostte 1 gulden per meter.

Christel Provaas schreef op woensdag 21 januari 2015, 14:28:


Ja en nee. Een juridische ellende.
- Er is jurisprudentie waarin een paard wordt toegewezen aan zijn feitelijke verzorger (los van de eigendomsclaim)!
- Eveneens jurisprudentie waarin eigendomsclaim genegeerd werd wanneer dat eigendom zich in faillissement (van derde) bevindt (dus wanneer je je paard bij een ander onderbrengt zit je niet onwaarschijnlijk in de sores wanneer die ander failliet gaat).

Myriam schreef op donderdag 22 januari 2015, 19:55:


Uhm... met "maandagziekte" werd SPIERbevangenheid bedoeld. Vanwege de gewoonte van baassies die des zondags zo nodig ter kerke moesten en de paarden niet mochten werken terwijl ze dat de rest van de week temeer moesten.
Nu is mijn vraag wat dit verschijnsel te maken heeft met door de hoeven zakken?

joop schreef op vrijdag 23 januari 2015, 10:56:


Ik vermoed dat je gelijk hebt.
Maar er wordt gesproken over maandagziekte, en dat komt niet door overbelasting maar juist door een plotseling te grote vermindering van belasting waarna herbelasting volgt. Het is vanwege de tussenstop op FB nu hier allemaal extra veraf en gefilterd, maar ik zie die vermindering van belasting in het proces niet.
Wat tying-up/maandagziekte uiteraard volkomen gemeen heeft met het te verwachten beeld is dat het paard pijn heeft. Toch hoop ik op foute diagnose want een échte tying-up zou een ernstige complicatie zijn die je niet met wat meer pijnstiller verhelpt.

Lena schreef op vrijdag 23 januari 2015, 17:23:


MgSO4 (magnesiumsulfaat) bestaat als het ware uit 3 delen: Mg (magnesium), S (zwavel) en O (zuurstof) - van de zuurstof zijn er 4 om het molecuul vol te maken.
Volgens het verhaal "reageert" dat (anders zou er geen gewenste werking van uitgaan) maar om nu te weten wat er precies reageert zou het handig zijn geweest om een paar varianten uit te proberen zodat je kan uitsluiten. Als je zoals onze scheikundejuf aangeeft Mg vervangt door Na en het werkt niet meer duidt dat erop dat de Mg essentieel is; dat wordt evt. dubbel bevestigd (meerhoeksopstelling) wanneer MgCl (chloride i.p.v. sulfaat) net zo goed werkt.

Varianten uitproberen zou, methodologisch, nog andere heel goede effecten hebben gehad. Gezien de kleine n en dus verdelingsvrije toetsing zou een meerhoeksopstelling meteen duidelijk hebben gemaakt óf het MgSO4 wel echt bijdraagt aan het gewenste effect of dat het toch toeval was.

Wanneer onderzoeken wat wel werkt heel moeilijk is, is onderzoeken wat NIET werkt (uitsluiten) een prima deductiemethode.

Merel Stoffers schreef op vrijdag 23 januari 2015, 22:31:


Dat stel je je correct voor.
Ik ben een tikkie bang dat hier zaken door elkaar gehaald worden; spieren vastzetten/verkrampen is niet zomaar gelijk aan tying-up. "Echte" tying-up ontstaat door een plotseling GEBREK aan arbeid in de spieren (t.o.v. de voedselverhouding). Dat is een ander proces dan (over)belasting van de spieren. Het artikeltje erover bij de blauwe buren is niet slecht http://www.bokt.nl/wiki/Spierbevangenheid en helpt misschien... dat we het allemaal weer over hetzelfde gaan hebben.

Karin schreef op zaterdag 24 januari 2015, 14:05:


Ik heb sterk het idee dat, wanneer er zo'n groot verschil is, een even groot verschil in beleving van de diereneigenaren weerspiegeld wordt. Want reken maar dat sales-doelgroepen onderzocht worden!
Véél meer dan honden zijn paarden nog altijd gebruiksdieren, veel meer op afstand dan lid van een gezin, nog niet lang geleden maakten de landelijke (=boeren) rijverenigingen de dienst uit en misschien nog wel.... Het verzekeren van paarden komt voort uit (onderlinge) veeverzekering, niet uit gezinspolis. Het verzekeren van luxehonden is een typisch stadjersding. Allemaal anders.

Maar maakt het allemaal uit? De enig zinnige verzekeringsmethode vind ik het aloude onderlinge boerenfonds waarin alle deelnemers samen de schade dragen van waar iets mis gaat. Ooit was ook de boerenleenbank tof.
Alle banken, venture capital funds, etc. die verzekeringen gaan verkopen zijn er echter niet voor de verzekeringen maar voor het ophalen van goedkoop kapitaal. Ik zie geen enkele reden glimmende kantoorgebouwen vol graaiers te financieren.

Karin schreef op zondag 25 januari 2015, 12:43:


Paarden zijn in NL ook officieel geen "vee" meer maar "grote huisdieren".
Maar kijk in de rondte en zie het verschil:
- niet allemaal maar de meesten hebben een paard nog altijd voor het nut. Dat nut is weliswaar geen ploegen trekken meer maar karretje trekken of ritje maken of wedstrijdje doen op de vrije dag van baassie, maar nut blijft nut. Een bromfiets waar je hooi in stopt i.p.v. benzine. Wanneer de pet naar een nieuw model staat, of anders wat, mag paard zonder morren afreizen.
- een kleine minderheid beleeft het hebben van honden "voor het nut". (Dat er toch "nut" in gezelschapsdieren verborgen is maakt niet uit zolang het niet zo beleefd wordt). Hier is veel meer emotionele waarde bij betrokken.

Die emotionele belevingswaarden zijn essentieel voor wie verzekeringsflauwekul wil verkopen! Toch zitten ook daar grenzen aan, want het moet natuurlijk wel winstgevend blijven en dát is meteen het grote verschil met die ouderwetse onderlinge fondsen zonder autonoom winstoogmerk.

Voor mensen onderling ligt het nmm niet anders. De "neo-liberale" politiek die ertoe geleid heeft dat de "ziekenfondsen" geprivatiseerd zijn en veranderd of ondergebracht in bedrijven met winstoogmerk betekende het einde van solidariteit in gezondheidszorg, want niet de spreiding van risico's en kosten is nog langer het doel, niet een zo goed mogelijke zorg, maar wél winst voor de aandeelhouders op de beurs.
Het is dus gewoon afwachten tot de zinnige onderdelen van socialisme opnieuw ontdekt worden en wat "nutsinstellingen" ook alweer waren.