kathleen decroix schreef op maandag, 2 mei 2005, 15:00:


Hoi Kathleen.

Proberen je eigen weg te gaan Kathleen, wat ze ook zeggen. Je hoeft jezelf niet voor een ander te bewijzen. De vreugde van je eigen paard deel je met hem, niet met de anderen. Hoe jij het liefste met je paard omgaat bepaal jezelf. Op het moment dat je dat doet voelt je paard vaak aan dat je voor hem kiest, en krijg je veel liefde en vertrouwen terug. Vertel Fritske gewoon dat je bang bent en dat hij voorzichtig met je moet zijn. Laat de rest vooral kletsen, dit gaat vanzelf over.
Groetjes, en heel veel succes met Fritske.

Diestelmans Liesbet schreef op maandag, 2 mei 2005, 21:29:


Liesbet, er is goede hoop.
Steeds meer mensen willen die echte band met hun paard. Steeds meer mensen gaan leren luisteren naar zichzelf en naar hun paard. Er komt ook een tijd voor jou. Je hebt de 1e stap al gezet. Van een paard houden kun je ook zonder een eigen paard. 1x in de week een uurtje wandelen (aan de hand) met een paard is ook leuk. Goed voor jezelf en goed voor het paard. Goed, je wordt misschien met argusogen bekeken maar wat kan jou het schelen. (ik zeg dit ook even voor mezelf, heb net weer een heftige discussie gehad met mijn manegehoudster die vindt dat ik een slappeling ben en dat ik volgens haar geen doorzettingsvermogen heb om dressuur vol te houden)
De groep natuurlijk paarden liefhebers groeit gelukkig mét de dag, en die hebben geen voorgeschreven wetten over dwangmatig rijden. Niet voor jezelf en niet voor je paard. Angst kun je overwinnen, vooroordelen en oogkleppen zul je altijd houden!
Tijd heb je niet die moet je maken en elke afstand is te overbruggen. Twee cliché's maar daarom niet minder waar. Volgens mij (en dat kan ik binnenkort aan den lijve ervaren) is een les van Pien dit dubbel en dwars waard! Verslag volgt... (van de les van Pien) Kop op, plant het boompje en geef het elke dag voldoende water dan komt je droom wel uit. :)

Groetjes Nel.

Nel Gommans schreef op maandag, 2 mei 2005, 22:23:


Ps Liesbet, ik ben 43