Patchouli schreef op maandag, 25 april 2005, 19:57:


Hoi Caroline. Je zit kwa denken helemaal op de goede weg vind ik zelf! Hier mijn mening: wedstrijden zijn er alleen voor de mens zodat de mens kan laten zien wat hij allemaal kan en daarvoor door andere mensen beloont willen worden. De combinatie wedstrijd-paardvriendelijk bestaat in mijn ogen dus niet. De ruiter moet in dat proefje laten zien dat hij/zij het gevraagde allemaal onder de knie heeft en het paard geheel onder controle heeft. Heeft het paard zijn dag niet of wat vaker het geval is: is de ruiter onduidelijk of onjuist in wat hij vraagt en het paard doet niet wat de ruiter wil dan moet het paard onder grote dwang ertoe aangezet worden het juiste te doen. (Vandaar b.v. die verwonding door die spoortjes...) 'Je wilt tenslotte wel je winstpunten halen...' De wedstrijdruiter vergeet dat alleen het páárd hem/haar kan belonen voor wat hij met het paard doet... Wat andere mensen er van denken doet er helemaal niet toe!

Natuurlijk zal niet elke wedstrijd ruiter zo zijn. Er zullen er ook zijn die accepteren dat als een proef niet naar tevredenheid verloopt zij zelf nog wat werk zullen moeten verrichten en het mislukken geheel op eigen conto schrijven. Maar als je eens op zo'n dag gaat kijken bij het 'warmrijden' zie je te vaak dat het paard de schuld krijgt. Daarom heb ik er uiteindelijk ook bewust voor gekozen een 'recreatie' ruiter te willen zijn. Als ik alleen al de stress bij de mens (en dus ook het paard) zie op zo'n wedstrijddag dan vraag ik me echt af waarom ze het doen. Ik moet er niet aan denken! Het is puur voor het ego van de ruiter.

Ikzelf heb gekozen voor methode Parelli om met mijn paard om te gaan. Daarin kun je 'Levels' halen. Dat ik ervoor gekozen heb met mijn paard Mike officieel Level 1 te willen halen is puur voor een bevestiging aan mijzelf geweest dat ik op de goede weg zit. En dat betekende niet dat ik Mike volledig onder controle moest hebben maar dat ik moest laten zien dat als ik iets van hem vroeg hij ook begreep wat ik wilde dat hij deed en het ook wilde doen. En dan zijn er 2 dingen van belang: 1) ik moet duidelijk zijn 2) Mike moet door hebben wat ik vraag. Als ik in de bak op stal met hem aan het communiceren/werk ben is het ook precies dát. We zijn in gesprek... Ik sta voor de eventuele toeschouwer geen kunstjes te vertonen, zo van: 'kijk eens wat ik hem kan laten doen...!'

Hopelijk komt er ooit een tijd dat er volledig vertrouwen/begrip tussen ons beiden is en dat we als 'maatjes' met elkaar om gaan. Dat is mijn enige doel en dus puur iets tussen hem en mij.

e m kraak schreef op zaterdag, 30 april 2005, 3:14:


Mij boeit het niet om aan wedstrijden mee te doen en als ik tegen mijn principes in moet gaan om 'ergens bij te horen' kunnen ze de pot op. Simpel! Het is tenslotte míjn paard, míjn geld en míjn (en hopelijk ook Mike's) genoegen waar ik mee bezig probeer te zijn. En niet dat van een ander En zowiezo: houdt de wereld op te bestaan als ik ergens niet aan mee wil doen soms?

HannahFroukje schreef op dinsdag, 3 mei 2005, 22:52:


Alle evenementen e.d. waar regels gelden die tegen mijn principes indruizen vallen automatisch buiten mijn interesse. Dus dat is simpel eigenlijk. Voorbeeld: ik heb kort geleden met mijn paard Mike Level 1 van Parelli behaald. Nu moet er aan het einde van Level 2 (waar ik nu aan begin) eigenlijk met bit gereden worden. Maar eigenlijk heb ik sterk het gevoel dat ik zonder bit wil blijven rijden. Als ik daardoor Level 2 niet officieël kan halen; dan maar niet! Het bit bij Parelli is overigens alleen bedoelt voor verfijning van de hulpen maar als blijkt dat ik en Mike prima uit de voeten kunnen met bijv. het 'hoofdstel' (ben de naam even kwijt...) van Egon komt er gewoon geen bit in Mike's mond...

Thea schreef op woensdag, 4 mei 2005, 1:56:


Waar mensen zich al mee bemoeien! Nix van aan trekken hoor! Jouw pony moet helemaal op haar gehoor, reuk en gevoel af gaan. Daar moet je dus je 'gesprekken' met je pony mee aangaan. Dus commando's met de stem en wijken voor druk... En als iemand haar wil aanhalen: zorgen dat ze haar eerst aan zich laten ruiken... Netjes voorstellen dus. En knip asjeblieft niet al haar tastharen van haar lijf, wat je veel mensen ziet doen omdat ze dat lelijk vinden! Ze heeft ze hard nodig. Naast clickeren kun je ook het 1 en ander van Parelli gebruiken. (Ik gebruik ook als basis Parelli )

michelle van voorden schreef op zaterdag, 7 mei 2005, 23:12:


Ik weet wat een pony karakter inhoudt hoor! Ik heb zelf een Welsh Cob op paardenformaat (1.60 m)... Bij hem is het juist andersom! Hij blijft niet uit zichzelf OP de hoefslag.

Nu schrijf je dat je hem met de teugel van de hoefslag vraagt... Is dat inderdaad de 1e handeling? Bij Parelli heb ik geleerd: kijken waar je heen wilt met ogen én navel, dus je hele bovenlichaam draait de kant op waar je heen wilt inclusief navel en heupen. Daardoor leg je vanzelf je buiten been aan. Je binnen been hou je van het paard af en om de hele beweging voor jezelf en je paard nog wat duidelijker te maken wijs je zelfs met de tenen van je binnen voet waar je heen wilt. Met je leadrope (aan de binnen kant) in je binnenhand, wijs je met gestrekte arm naar het punt waar je heen wilt, waardoor je het hoofd van je paard mee naar binnen neemt. (Gewoon met losse leadrope, in eerste instantie licht contact maken.) Je geeft dus eerst met je lichaam aan wat je wilt en met de leadrope neem je het paard als het ware mee. Reageert je paard niet op lichte druk, de druk van buiten been en leadrope wat opvoeren. Heb je echter het gevoel dat je moet schoppen of trekken om de wending gedaan te krijgen, stap dan af en ga eerst op de grond het wijken voor druk goed oefenen. Daar is dan waarschijnlijk een probleem mee.

Succes!

michelle van voorden schreef op zaterdag, 7 mei 2005, 23:12:


Ik weet wat een pony karakter inhoudt hoor! Ik heb zelf een Welsh Cob op paardenformaat (1.60 m)... Bij hem is het juist andersom! Hij blijft niet uit zichzelf OP de hoefslag.

Nu schrijf je dat je hem met de leadrope van de hoefslag vraagt... Is dat inderdaad de 1e handeling? Bij Parelli heb ik geleerd: kijken waar je heen wilt met ogen én navel, dus je hele bovenlichaam draait de kant op waar je heen wilt inclusief navel en heupen. Daardoor leg je vanzelf je buiten been aan. Je binnen been hou je van het paard af en om de hele beweging voor jezelf en je paard nog wat duidelijker te maken wijs je zelfs met de tenen van je binnen voet waar je heen wilt. Met je leadrope (aan de binnen kant) in je binnenhand, wijs je met gestrekte arm naar het punt waar je heen wilt, waardoor je het hoofd van je paard mee naar binnen neemt. (Gewoon met losse leadrope, in eerste instantie licht contact maken.) Je geeft dus eerst met je lichaam aan wat je wilt en met de leadrope neem je het paard als het ware mee. Reageert je paard niet op lichte druk, de druk van buiten been en leadrope wat opvoeren. Heb je echter het gevoel dat je moet schoppen of trekken om de wending gedaan te krijgen, stap dan af en ga eerst op de grond het wijken voor druk goed oefenen. Daar is dan waarschijnlijk een probleem mee.

Succes!

michelle van voorden schreef op zaterdag, 7 mei 2005, 23:12:


Ik weet wat een pony karakter inhoudt hoor! Ik heb zelf een Welsh Cob op paardenformaat (1.60 m)... Bij hem is het juist andersom! Hij blijft niet uit zichzelf OP de hoefslag.

Nu schrijf je dat je hem met de leadrope van de hoefslag vraagt... Is dat inderdaad de 1e handeling? Bij Parelli heb ik geleerd: kijken waar je heen wilt met ogen én navel, dus je hele bovenlichaam draait de kant op waar je heen wilt inclusief navel en heupen. Daardoor leg je vanzelf je buiten been aan. Je binnen been hou je van het paard af en om de hele beweging voor jezelf en je paard nog wat duidelijker te maken wijs je zelfs met de tenen van je binnen voet waar je heen wilt. Met je leadrope (aan de binnen kant) in je binnenhand, wijs je met gestrekte arm naar het punt waar je heen wilt, waardoor je het hoofd van je paard mee naar binnen neemt. (Gewoon met losse leadrope, in eerste instantie licht contact maken.) Je geeft dus eerst met je lichaam aan wat je wilt en met de leadrope neem je het paard als het ware mee. Reageert je paard niet op lichte druk, de druk van buiten been en leadrope wat opvoeren. Heb je echter het gevoel dat je moet schoppen of trekken om de wending gedaan te krijgen, stap dan af en ga eerst op de grond het wijken voor druk goed oefenen. Daar is dan waarschijnlijk een probleem mee.

Succes!

michelle van voorden schreef op zaterdag, 7 mei 2005, 23:12:


Ik weet wat een pony karakter inhoudt hoor! Ik heb zelf een Welsh Cob op paardenformaat (1.60 m)... Bij hem is het juist andersom! Hij blijft niet uit zichzelf OP de hoefslag.

Nu schrijf je dat je hem met de teugel van de hoefslag vraagt... Is dat inderdaad de 1e handeling? Bij Parelli heb ik geleerd: kijken waar je heen wilt met ogen én navel, dus je hele bovenlichaam draait de kant op waar je heen wilt inclusief navel en heupen. Daardoor leg je vanzelf je buiten been aan. Je binnen been hou je van het paard af en om de hele beweging voor jezelf en je paard nog wat duidelijker te maken wijs je zelfs met de tenen van je binnen voet waar je heen wilt. Met je leadrope (aan de binnen kant) in je binnenhand, wijs je met gestrekte arm naar het punt waar je heen wilt, waardoor je het hoofd van je paard mee naar binnen neemt. (Gewoon met losse leadrope, in eerste instantie licht contact maken.) Je geeft dus eerst met je lichaam aan wat je wilt en met de leadrope neem je het paard als het ware mee. Reageert je paard niet op lichte druk, de druk van buiten been en leadrope wat opvoeren. Heb je echter het gevoel dat je moet schoppen of trekken om de wending gedaan te krijgen, stap dan af en ga eerst op de grond het wijken voor druk goed oefenen. Daar is dan waarschijnlijk een probleem mee.

Succes!

michelle van voorden schreef op zaterdag, 7 mei 2005, 23:12:


Ik weet wat een pony karakter inhoudt hoor! Ik heb zelf een Welsh Cob op paardenformaat (1.60 m)... Bij hem is het juist andersom! Hij blijft niet uit zichzelf OP de hoefslag.

Nu schrijf je dat je hem met de teugel van de hoefslag vraagt... Is dat inderdaad de 1e handeling? Bij Parelli heb ik geleerd: kijken waar je heen wilt met ogen én navel, dus je hele bovenlichaam draait de kant op waar je heen wilt inclusief navel en heupen. Daardoor leg je vanzelf je buiten been aan. Je binnen been hou je van het paard af en om de hele beweging voor jezelf en je paard nog wat duidelijker te maken wijs je zelfs met de tenen van je binnen voet waar je heen wilt. Met je leadrope (aan de binnen kant) in je binnenhand, wijs je met gestrekte arm naar het punt waar je heen wilt, waardoor je het hoofd van je paard mee naar binnen neemt. (Gewoon met losse leadrope, in eerste instantie licht contact maken.) Je geeft dus eerst met je lichaam aan wat je wilt en met de leadrope neem je het paard als het ware mee. Reageert je paard niet op lichte druk, de druk van buiten been en leadrope wat opvoeren. Heb je echter het gevoel dat je moet schoppen of trekken om de wending gedaan te krijgen, stap dan af en ga eerst op de grond het wijken voor druk goed oefenen. Daar is dan waarschijnlijk een probleem mee.

Succes!