Leonie Jetten schreef op maandag, 25 april 2005, 22:19:


Hallo Leonie,

Begrijp ik uit je verhaal dat je een zadel mag uitproberen?

Ik zoek een ander zadel en vraag me af of ik een boomloos zadel wil, maar dan wil hem eerst even echt uitproberen.

Ik hoop dat je mijn vraag kunt beantwoordne.

Groeten van anna

Bij mijn stal staat er een paard (4 jr en kruising tinker-newforest) waar ik heel erg medelijden mee heb. Zijn bazin heeft geen tijd meer voor hem en wil hem verkopen. En terwijl mijn paard lekker de hele winter buiten heeft gestaan met zijn pony-vriendin, heeft hij dag en nacht op stal gestaan. De enige die hem er wel eens uit haalden was mijn vriendin en ik. De rede dat hij niet buiten mocht was dat hij alles stuk maakte, en dat was ook zo maar de omheining van de bak is niet zo stevig.
Mijn vriendin die level 2 met haar pony heeft vindt hem ook moeilijk om mee te werken want hij breekt steeds uit en gaat overal door heen. Hij kan ook van het ene op het andere moment wegscheuren en dan hou je hem ECHT niet.

Natuurlijk is het zo dat als er elke dag wat met hem gedaan gaat worden, er heus wel iets goeds gaat uitkomen. Hij is namelijk verder wonder boven wonder enorm vriendelijk en hij heeft een leuk hoofd. Maar wel beresterk en een hele klus.

Zijn baas weet niet dat ik dit op het forum zet maar mijn hart breekt steeds als ik hem binnen zie staan, terwijl de andere paarden nu allemaal (5) buiten lopen.

Zelf denkt ze dat hij het meest geschikt is om mee te mennen. Ze is naar een cursus jonge paarden van Emiel Voest met hem geweest en er heeft wel eens iemand op gezeten, verder is hij dus groen.

Mocht er iemand echt geiinteresseerd zijn kan ik je altijd in contact brengen met de eigenaar. Wat ze voor hem vraagt weet ik niet.
Ik hoop dat er iemand een oplossing voor hem weet want anders ....????

Gr Anna

kathleen decroix schreef op maandag, 2 mei 2005, 14:23:


Hallo,

Zoals anderen al schrijven, er zijn zeer veel paardenmensen met angst! Zeker als je ouder bent (40+) ken je de gevaren en en hebben eventuele gevolgen van een val o.i.d. direkt konsekwenties in je dagelijks leven. Je werk, kinderen etc.
Ik heb zelf ook veel last van angst. Behalve de tips als grondwerk die ik kan aanbevelen is wat mij werkt, het toch doen. En dan vaak samen met iemand. Ga er maar weer op, maar zorg dat er iemand bij je is. Desnoods doe je als je alleen bent grondwerk, en als er iemand bij is die je vertrouwt stap je er op. Laat degene anders het paard vasthouden. Maar zorg wel dat je er steeds weer op klimt, anders ga je het vermijden met grondwerk. Tenminste zo werkt dat bij mij.
Wat ik ook als heel prettig ervaar, is centerd riding lessen. Dan ben je heel bewust met je eigen lichaam bezig. Het gaat dan in eerste instantie niet om zo goed mogelijk te galopperen. Het gaat juist heel rustig.

Ik ben zelf bang voor hard galopperen waarbij ik het paard niet meer in de hand heb. Vroeger ben ik uit deze situatie wel eens van het paard afgevallen. Dat krijg ik er moeilijk uit. Maar als ik het eens een keer doe en het gaat goed, vind ik het helemaal te gek.
Nu durf ik het weer niet, maar zou het wel heel graag willen durven.

Laatst kreeg ik wel weer een dip doordat ik een artikel in BIT las van een hele bekend paardrijinstructeur, die zei dat je als je angst had dit je paard niet aan kon doen. Dan kon je er beter mee stoppen.
Maar als je je paard zo natuurlijk mogelijk houdt, heeft hij toch een leuk leven?

Gr Anna

Frans Veldman schreef op dinsdag, 10 mei 2005, 8:47:


Die laatste verklaring lijkt me het meest 'natuurlijk' in die zin dat vrouwen die een keizersnee hebben gehad en dus niet meteen contact vanaf het allereerste begin hebben, soms ook moeite hebben met hun gevoelens voor hun baby. Dat kan best een tijd duren.
Is Harisha zelf wel liefdevol door haar moeder verzorgd?

Maar het lijkt voor jullie gelukkig weer de goede kant op te gaan!
Ik zal voor jullie duimen.

Groeten van Anna