Karin schreef op dinsdag, 25 januari 2005, 14:22:


Was heerlijk he? J a c k en ik hebben met 2 paarden een sneeuwwandeling gemaakt, alleen touwtje om de hals (en op het laatst nog even extra een rondje door het dorp gemaakt om de aldaar heersende zweep en sporen trek en rukpaardenbezitters te shoqueren).

Het was glad, de paarden liepen behoedzaam maar zijn niet een keer uitgegleden. Ze lopen wel allemaal uiterst voorzichtig over de bevroren en besneeuwde modder maar eenmaal van huis zagen we de andere achtergebleven paarden als gekken razen over de bevroren en besneeuwde wei. En er is er niet een omgevallen.... Ze zullen onderhand wel weten hoe hard ze door een besneeuwde bocht kunnen gaan....

Groet, Pien

Tja, of paarden het niet gaan opknabbelen durf ik nu al niet meer te zeggen na de dood van Fenja door het eten van plastic, wat eigenlijk nooit voorkomt.
Ik vind het ook duur en dat is de reden dat ik het niet heb, maar je kunt het ook goedkoper maken door meer zand en minder hypotex te mengen. Of geleidelijk aan per baal toe te voegen.
De vochtabsorberende werking wordt dan wel minder.
Het schijnt overigens tig jaren mee te gaan, maarja, mag ook wel voor die prijs he, daarvoor moet je het niet na een jaar al willen verwijderen

Pien

Maaike schreef op dinsdag, 25 januari 2005, 20:20:


Dank je , Maaike, voor de moeite. Ik heb het genoteerd ! Groet, Pien

Hoi Moniek. Zoals ik net vertelde maakt Holly met haar achterbeen rechts langere passen dan links, als gevolg van haar operatie..
Om links te verlengen doe ik het volgende :

Terwijl ik op Holly zit ga ik met mijn heupen met de bewegingen van de stap mee, zoals je dat normaal ook doet.
(Even denken en het voor mij zien....:) Als haar linkerbeen naar voren gaat (en haar rechterschouder naar achteren) ' verleng ' ik mijn heup door mijn knie te laten zakken en kan ik haar beweging verruimen.
Ik ga daarvoor ook meer op mijn linkerzitbeen zitten.

Holly reageert daar perfect op en je ziet het gelijk in haar lopen.

Groet, Pien

Sabrina Adams had het over een ezel en vroeg :


Elk paard dat bij ons nieuw binnenkomt schrikt zich eerst het laplazerus van Fien, onze buurezel. (ja, ja , ik weet het : Pien en Fien...)
Ik denk dat het inderdaad te maken heeft met oa haar reuk en haar gekke oren. Daarbij komt ook nog eens haar gebalk, en ze kan er wat van op het moment dat de paarden uit haar zicht verdwenen zijn
Meestal duurt dit een paar dagen en daarna is tot nu toe ieder paard nog steeds de beste maatjes met haar geworden. Groet, Pien

Moniek schreef op dinsdag, 25 januari 2005, 23:48:


Alexandertechniek is een mooi hulpmiddel voor als paard en/of ruiter vastzitten of als prachtige verdieping in je rijden. Ik ben het nog aan het leren, en ik vind het nog moeilijk eea onder woorden te brengen. Als ik mij niet vergis is centered riding uit de Alexandertechniek ontstaan.
Van de ene kant is het heel technisch, van de andere kant heb je er heel veel gevoel bij nodig, vooral bij het visualiseren en rijden met focus.

Ik ben het gaan doen omdat ik een slechte nek, rug en bekken heb en ik heb er heel veel baat bij. Zo ben ik nu in staat mijn bekken 'los' te rijden en heb ik veel minder pijn met rijden. (Ik heb oa 2 hernia's en een gebroken schaambeen gehad).

Daar waar je zelf in staat bent te ontspannen ontspant je paard ook.
Pas wanneer ik mijn rug 'zacht ' kan maken kan mijn paard dat ook. Ontspan ik mijn nek, gaat ook haar hoofd omlaag.
Het klinkt zo heel logisch, maar ik moet er erg bij nadenken. Soms ook ga ik zo in mijn gevoel zitten en mag ik niet nadenken want dan ga je beredeneren en je moet juist rijden vanuit je gevoel.

Zo is mijn linkerkant stijver en die van BD ook. Toevallig? Ik denk het niet. Maar wie was het eerst, zij of ik? Nu leren wij gezamelijk hieraan te werken door het doen van oefeningen en die zijn best zwaar, zowel voor mij als voor haar. Maar het helpt, zij loopt rechter en ik heb minder pijn doordat ik soepeler word.

Zo wat meer informatie? Groet, Pien