Hoi Nick,
Kan je geruststellen ... ben helemaal niet boos dus zet ik er gelijk een
bij.
Maar wel even uitleg dan toch maar, ook voor de rest zodat misschien beter te begrijpen is wat ik allemaal bedoel zowel hier met die hoefschoenen als op PN met mijn "gedachtengang".
Ik zelf ga heel anders met mijn eigen paardje om dat met paarden van een ander. Niet omdat ik dit wil, maar omdat het vaak niet (meer) anders kan.
Isabella wordt zo natuurlijk mogelijk gehouden, ga ik op een "nette" paardbewuste manier mee om en als ik ga rijden krijgt ze wel een bit in, maar dat gebruik ik zo min mogelijk. Stem en zo is het eerste gebruikte. Ik bekap haar zelf, wat ik begrepen heb ook niet goed
, maar zo natuurlijk mogelijk dan enz.
Maar nu de andere paarden om me heen. De huifbedpony's zie ik iedere week. Ik men ermee op het huifbed, maar ik krijg ook menles van die man waar ik het over had, met zijn pony's. Hij is door mij aan de hoefschoenen gegaan, dus als hij vragen heeft, stelt hij ze oa aan mij en ik wil dan een oplossing weten. Echter HIJ gaat heel anders met ZIJN pony's om. Nu kan ik wel gaan roepen zoals Piet ooit zei dat ik meer moest doen, of zoals jij Nick gaan schreeuwen dat die man totaal fout bezig is ... hoe je het of went of keert, ik ben wel direct met zijn pony's verbonden via onze stichting. Ik wil dus mijn best doen hem ook te begrijpen en ik begrijp hem ook, misschien omdat ik nog wekelijks soms zelfs dagelijks het tegenover gestelde zie van wat ik doe.
Hij wil marathons rijden met zijn pony's. Dat gaat hard, niet mijn manier van rijden, hoewel ik het leuk vind om te zien, dat ook wel weer. Maar als ik eens mag (wat soms best een kick geeft hoor als je met 2 span het water in gaat), dan heb ik een blok beton in mijn handen, zo hard in de mond en zo bijna niet te houden. Als ik Isabella zo zou rijden gingen we allemaal maar achterwaarts ... nee dan vertikte ze het om nog ooit voor de kar te gaan denk ik. Maar ik heb zijn pony's eens gereden op mijn manier en tja toen vlogen ze er dus vandoor, was ook niet leuk.
Heb ooit een fjord gereden; mocht ik rijden wanneer ik wilde. Beestje stond hartstikke natuurlijk op grote wei in kudde, zonder ijzers. Maar een harde mond, niet normaal. Die was onbestuurbaar, net een tank. Ik moest haar ook harder aanpakken (nog harder?) en ze mocht niet mee naar buiten want ze had geen hoefijzers onder ... daar ben ik dus weggegaan, dat was makkelijk, maar bij het huifbed kan ik niet weg.
Ik heb Iwan toen meegekregen voor die
parelli-cursus, maar er werd al gelijk bij verteld dat ik niet moest denken dat hij zo ging lopen tutten met die pony thuis. Daar werd hij normaal opgevoed zoals het hoort.
Ja dit soort dingen loop ik tegenaan. Leg me eens uit hoe ik hier mee om moet gaan dan. Dat zou ik graag willen weten. Die mensen de rug toekeren of uitschelden dat ze het verdomd slecht toen dat kan ik dus niet. Daarbij leer ik er toch van, hoe raar dat ook klinkt.
En die man is aardig maar hij gaat gewoon heel anders met zijn paarden om. En dat beetje natuurlijke wat ik er nu ingekregen heb (die schoenen) dat wil ik er ook in houden, dat hij niet ook daarin nog eens terug stapt op hoefijzers alleen omdat er geen stiften in die schoenen kunnen.
Vandaar dat mijn vraag ooit begon. Vandaar dat mijn gedachten gang voor "jullie" misschien een rare kronkel kreeg. Ik heb echt waar denk ik te vaak met muren te maken waar ik tegenaan knots en waar ik niet goed overheen kan klimmen.
Hier schrijvend kan ik af en toe misschien wat bitserig over komen, maar prive ben ik echt een heel stil gesloten persoontje hoor
En die man kent overigens deze site. Hij denkt ook natuurlijk te bekappen, maar hij doet het nog "slechter" dan ikzelf.
Beetje duidelijker zo
(beetje lang ook wel he hihi).
Groeten,
Ingrid
Warboel
