De titel had moeten zijn "Goede" boeken, "slechte" boeken..., maar ik meen me te herinneren dat quotes in de titel technisch niet mogen.

Ik vraag me, met Pien, nogmaals af waar jullie je zo over opwinden.
Als je een boek niet leuk of niet goed vindt, geef je het toch gewoon een slechte recensie en verder geen nieuws?
Zo ook wanneer een boek je juist wel aanspreekt, en dan wordt het een enthousiaste recensie.

Wat de recensies hiervoorgaand nmm vervuilt en de recensenten elkaar in de haren doet vliegen is dat er een discussie tussendoor speelt over hoe WIJ vinden dat je "meer welzijn voor paarden" aan de man brengt. DAT vind ik veel interessanter dan een willekeurig boekje
Voor mij persoonlijk bijv. hoeft dat helemaal niet "natuurlijk", en heb het afgelopen jaar al zo vaak duidelijk geventileerd dat ik natuurlijk een onwerkbaar begrip vind, en wat ik wel wil - niet meer opsluiten/vastbinden, SM-rommel in het museum en leren communiceren - ben ik ook steeds duidelijk in dacht ik. Maar als PR-term voor welzijn heeft "natuurlijk" duidelijk in de huidige situatie wel waarde.

Piet bracht ergens, nmm bijzonder aansprekend, in dat je "niet een beetje kunt beslaan".
Inge, Marianna en Pien, hebben weer andere ideeën over hoe je wenselijke veranderingen op ingeroeste patronen geleidelijk het best communiceert. Kan en is niet minder waardevol. Alles is altijd procesmatig en heeft open einden.

Over in hoeverre bijvoorbeeld een uurtje minder per etmaal opsluiten zoden aan de dijk zet kunnen we dan van mening verschillen. Ik zie de zin van geleidelijk in deze psychologisch niet; iemand die eenmaal in ziet dat het opsluiten desastreus en maximaal paardonvriendelijk is zal het helemaal niet (meer) willen. Of wel, en zegt dan feitelijk dat niet scheelt of paard levenskwaliteit heeft.
Het willen implementeren van een beetje meer "natuurlijk"-ideeën binnen "traditioneel" is nmm waar het dit soort overkoepelende basisideeën aangaat een doodlopende weg. Dat is nmm geen vorm van "PN-extremisme" maar gezond verstand. Het "animal rights activist" is me echt al vaker naar mijn hoofd gegooid hoor. Heb ik mee leren omgaan.

Groeten, Egon

Frans Veldman schreef op donderdag, 13 januari 2005, 13:22:


De DA heeft technieken om dat te repareren.


Aan het lijmen zou ik voorzichtigheidshalve toch nog willen toevoegen de scheur zelf niet geheel dicht te smeren. Je sluit daarmee feitelijk een "wond" luchtdicht af, wat alleen steriel mag.


Echt, dit valt mee! Bijna iedereen die het enthousioast is gaan doen is het ook LEUK gaan vinden. Het is namelijk heel weinig werk, zolang je het goed bijhoudt. En het loont zo!


Dat tiepte Eveline ook al i.v.m. scheur bij Jo's paard. Het is niet onmogelijk, maar is veel gevallen is de directe oorzaak nmm toch echt locaal hoor, vooral waar een scheur vanuit de kroonrand ontstaat.
Wat volgens mij veel meer in het "overbrengen van kracht naar de zwakste schakel" past is niet het ontstaan, maar de verergering en continuering.

Groeten, Egon

Ingrid den Ouden schreef op vrijdag, 14 januari 2005, 15:55:


Ik denk dat meer ruimte (en minder druilerig holland weer ) wel helpt, maar dat het daar niet in hoofdzaak om gaat. Nmm gaat het om wat er tussen je oren zit, en hoe je je wereldje inricht.
Daarom vervang ik ook aldoor "natuurlijk" door "welzijn".
Meer welzijn kán komen door een meer natuurlijke situatie te zoeken of te maken, maar kan ook op uiterst diverse manieren anders nmm... het gaat erom datgene wat gebrek aan welzijn oplevert te leren zien en te veranderen.
Ook Frans zegt aldoor toch dat "natuurlijk" een inspiratiebron is, maar geen doelstelling?

Huertacilla bracht de duitse term "artgerecht" in. Als er iets is in de dierenwelzijn discussies waar ik allergisch voor ben is het dat woord wel, op de manier waarop het bezien en gebruikt wordt (voor je het weet zit je dan wél midden tussen de fundamentalistisch veganistische ARA's). Puristen dus inderdaad.
Ze hebben zo erg ongelijk nmm, omdat er uitgegaan wordt van een uiterst conservatief model van "terug naar de natuur" dat ongeveer in de jaren 70 vooral onder stadse mensen met een nogal irreële kijk op organisch dieren- en buitenleven ontstond.
Je kunt het ook progressief bekijken, accepteren dat de wereld verandert en daarbinnen proberen zoveel mogelijk levensgeluk te maken, ook voor (je) dieren. Beetje hedonistisch misschien, maar spreekt me veel meer aan.


Wat mij betreft dus wel. Zie boven.


Maar Ingrid:
-je pony opsluiten en/of vastbinden in een lullig rothokkie
-rotzooi voeren
-in eenzaamheid laten verpieteren omdat je 1000 andere dingen te doen hebt
-beslaan
-als SM-slaafje te behandelen (ik heb nog NOOIT van een pony zelfs maar gehoord die SM leuk vindt!)
Dit soort dingen ZIJN toch ook slecht?

Dat hoef JIJ je toch niet aan te trekken?
Of misschien weet je er nog wel iets uit te vissen wat je je aantrekt - probeer dat dan te veranderen zo goed en kwaad als dat gaat!
Dit hele rijtje nmm slechte dingen is nmm oplosbaar. Kwestie van cultuurontwikkeling. De meeste mensen bedoelen het denk ik echt niet zo rot. Als ze eerst maar eens bewust worden van wat ze doen.

Groeten, Egon

Huertecilla schreef op vrijdag, 14 januari 2005, 21:02:


Zou je dat Duitse onderzoek nog kunnen vinden? Ben ik zeer in geinteresseerd.

Op UU is er ook een paar jaar terug onerzoek naar bitwerking gedaan, maar ook dat kan ik helaas nergens meer terugvinden.

Groeten, Egon

Michiel schreef op zaterdag, 15 januari 2005, 22:27:


Hallo, daar in zweefland.... dus als ik het goed begrijp hadden en hebben de concentratie kampen en al wat er meer aan ellende bestaat ook hun eigen schoonheid en charme en harmonie? Slaap lekker verder, man.

Marten Toonder laat het Pee Pastinakel, een van zijn verhalenkaraktertjes bijzonder bondig zeggen: "Wat goed is voor leven is goed. De rest is ongoed".

Groeten, Egon

Michiel schreef op zondag, 16 januari 2005, 10:24:


Het is jouw verhaal. Aan jouw ook de keus om het al dan niet uit te leggen. Daar slapen we hier niet minder om.
Indien je voor uitleg kiest, graag begrijpelijker uitleg dan op
http://www.thework.org/pdf/DutchLittleBook.pdf
want dat heb ik al gelezen, en zal dat ook wel niet begrijpen want zie er logische gaten in van hier tot Tokyo maar dat heb ik meestal met sofisch-achtige teksten dus laten we ons vooral niet opwinden :)

Groeten, Egon