Het begrip "ontgiften" op zich is nogal controversieel.
Het zijn vooral de lever en de nieren die voor deze chemische processen zorgen. Zo doende ontgift een lichaam zichzelf - da's lekker goedkoop! Kruiden, of bestanddelen daarvan, die zogenaamd een "ontgiftigende" werking hebben beïnvloeden de werking van (m.n. die) organen.
Zoals de Zuid-Europese Silybum marianum (L.) Gaertner, wat zo verwarrend in het engels Milk Thistle wordt genoemd maar niet een soort melkdistel is (="Sow Thistle" Sonchus spec. L.; lett.vert. zeugendistel maar heet in Ned. Melkdistel
), doch waarmee
Mariadistel wordt bedoeld. Die kun je overigens zelf ook eten, ontdaan van stekels gekookt, of de bloembodems behandeld als artisjok (Er zijn eigenlijk best veel exclusief-lekkere dingen die je wél gezellig samen met je pony kan eten... daar moet ik de betere restaurants toch eigenlijk es over inlichten
). Mariadistel werkt bij uitstek
stimulerend bij de werking van hepatocyten.
Het lijkt wel alsof die Mariadistel herontdekt wordt. In Engeland wordt het als vloeibaar supplement in de strijd tegen
JKK verkocht heb ik gezien op een website, maar de commerciele URL vergeten (Isabel weet dat vast nog wel, als ze weer uit Afrika terug is). Over deze specifieke werkzaamheid kan ik niets anders toevoegen dan dat mariadistel ook in diverse (zeer) antieke bronnen al voorkomt i.v.m. JKK vergiftiging. Dat heb ik uiteraard geprobeerd na te zoeken, maar kom niet verder dan dat de cirrose door JKK veroorzaakt enigermate door mariadistel gecompenseerd zou kunnen worden. Werkelijk herstel kan ik nergens bevestigd vinden!
Een andere kandidaat is Arctium lappa L., de
grote klis. Eigenlijk ook alweer een soort distel! "Officieel" wordt hiervan vooral de wortel [RADIX] gebruikt (als aftreksel in water), maar gestript van de afweermechanismen is de hele plant eetbaar. In de VS wordt de olie uit het zaad ook wel (uitwendig) gebruikt.
Er zijn letterlijk wereldwijd, van de VS tot de trad. Chin. geneeskunde, vele onafhankelijke getuigenissen EN onderzoeken betreffende werkingen. Google maar eens een slag in de rondte...
Brandnetel (Urtica spec.) staat trouwens ook bekend als o.a. "zuiverend". Als jullie het leuk vinden maak ik daar dan liever eens een ander stukje over (heb er al eerder over geschreven). Brandnetelsoep is een aanrader... en nadat je de gemaaide netels een paar uur hebt laten liggen zodat de prik verlept is vinden ponies ze heerlijk.
Vaak hoef je niet ver of moeilijk te zoeken - zoals weegbree in de buurt van brandnetel groeit en effectief is tegen de prik - zo wordt ook
paardebloem (Taraxacum officinale) steeds vaker genoemd (er is veel paardebloem onderzoek) als positief werkzaam in leverfunctie. Alweer iets dus wat ideaal is voor het exclusief pony-restaurant - wanneer je paardebloemplantjes met grond toedekt blijven de bladeren wit en zacht (molsla) en kun je er (samen met andere kruiden) heerlijke salades mee maken. Van de bloemhoofdjes kun je zelfs een droge, wat ruig smakende witte wijn maken. En dat groeit dan zomaar overal :)
Bovenstaande zijn pharmacopisch zeer bekende kruiden. Maar wat vinden ponies er nu zelf van?
Want of dat nu komt door een andere beleving, beter reukvermogen of wat dan ook - nmm zijn ponies in dit opzicht veel betere veldecologen dan ik ooit kan worden. Vanwege de afweermechanismen laten paarden netels en distels normaliter staan, maar ik heb vaak toch genoeg ponies dit weer wel zien eten om te concluderen dat het niet zeldzaam kan zijn. Anderzijds valt te verwachten dat planten met uitbundige afweermechanismen zoals netels en distels meer dan algemeen aantrekkelijk zijn (alleen... aantrekkelijk waarvoor??? Dat kán maar hoeft niet "ponies" te zijn). Logica geeft dan nmm hier een goede aanwijzing: je kunt af gaan op de eetbereidheid van je pony... als pony het niet wil heeft ie daar wellicht goede reden voor en heb je het verkeerde ("natuur")middel. Kruidenmiddeltjes "verstoppen" in iets lekkers vind ik daarom heel discutabel als je niet 200% zeker van je zaak bent.
Logischerwijs zijn leverondersteunende planten tevens (mild) laxatief, en de nierondersteunende urine-afdrijvend. Niets staat op zichzelf. Bij bewuste toepassing zul je dus ook rekening moeten houden met in ieder geval het overig eet- en drinkpatroon.
Groeten, Egon
PS Voor de nieuwe lezertjes: Ik ben GEEN dierenarts (ongeacht wat hier en daar op Bokt e.d. "gekke
DA getrouwd met zijn pony" opduikt)! Zien jullie kruidkunde nu maar gewoon als een andere hobby van mij, die verweven is geraakt met "ponies". Hierboven geschrevene is bedoeld ter lering en vermaak, en om het nieuwe forumjaar een beetje leuk te beginnen, maar dus niet als "recept".
De boven genoemde planten hebben, in tegenstelling tot Juniperus, bij mijn weten echter geen expliciete contra-indicaties.
Warboel
