Help,
Gistereren een heel epistel geschreven in het topic van "waarom paarden houden?". Ik heb mijn eigen bericht één maak kunnen bekijken, toen ik nadien terug ging kijken was het verdwenen.

Ik dacht net in dit topic een opmerking van Frans gelezen te hebben of er nog kon gepost worden, en de reactie dat het hier zo rustig is? en dat vroeg ik me ook af. Ook die berichten zie ik met een 2de keer openen niet meer.

Of scheelt er iets met mijn pc? Of heb ik mezelf verbannen?

Ben eens benieuwd of dit bericht blijft staan.

Groetjes, Lena

Piet schreef op zondag 17 januari 2010, 11:36:


ER scheelt volgens mij wel iets, heb enkele minuten geleden een bericht geschreven in dit topic: ik zag dit bovenstaande bericht van Frans en Nils niet meer, dus had ik daar een bericht over gemaakt. Nu is het net andersom: Ik kan reageren op deze berichten, maar wat ik daarnet geschreven heb is verdwenen. Zijn er 2 forums? en worden ze gemixt of zo. Of denk ik dingen te doen en te lezen die ik eigenlijk niet doe of lees???

Lena, die hoopt dat één van de 2 berichtjes een verklaring krijgt.

Dani62 schreef op zondag 17 januari 2010, 11:57:


En ik vind het niet terug in de hele rij... Ik ga het eens proberen op het nummer...

Frans Veldman schreef op zondag 17 januari 2010, 12:11:


Intussen heb ik mezelf weer gevonden!
En kan ik met een gerust gemoed mijn pc afsluiten, mijn man uit de zetel jassen en in een waterzonnetje een wandelingske gaan doen met de paardjes...

Gipsy schreef op dinsdag 19 januari 2010, 10:19:


Hier hetzelfde, véél minder hooi, mest wijzigt niet.

Martina schreef op dinsdag 19 januari 2010, 11:15:


Vorige week ook opgemerkt dat het precies als wat lichter werd toen ik naar het werk reed. Ik kreeg er ook lentekriebels van.
Aan de paarden merk ik nog niets.

Wil schreef op dinsdag 19 januari 2010, 21:48:


Ik zou de naam ook niet willen veranderen

DC schreef op maandag 25 januari 2010, 16:10:


Ik lees graag berichten van gelukkige mensen...

eddy DRUPPEL schreef op maandag 25 januari 2010, 15:20:


Ik heb absoluut nul de botten verstand van zadelmak maken, dus officieel kan ik niet oordelen hé? Neee
Maar twee dingetjes vallen me wel op...

Het paard is bang van het zadeldekje (allé, in mijn ogen dan toch). Dat is iets dat me treft. Ons veulen (dat vandaag 9 maand wordt) heeft daar zelfs geen bang van...
Ik vraag me af hoe dat komt...

Het paard vindt het zadel ook maar niks, want hij wil er niet echt naar toe (allé, in mijn ogen dan toch). Dat is ook iets dat me treft. Ons veulen (dat...) heeft daar zelfs geen bang van. We moeten hem zelfs goed in het oog houden dat hij er mee op de loop gaat.
Ik vraag me af hoe dat komt...

Is er iemand met antwoorden?
Binnen dik 3 jaar is het reeds zo ver! Dan wordt het zijn beurt...

(maar ja, de kans zit er wel in dat hij tegen dan al volledig verknoeid is, want ja, zeg nu zelf, het enige wat ik ooit een paard (mijn ruin) in mijn eentje geleerd heb is apporteren... en zeg nu zelf, wat hebt ge daar nu aan? )

Lena,
- die waarschijnlijk een plek met veulens en jonge paarden gevonden heeft, waar hij in de toekomst verder mee kan opgroeien ( HOERA )

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 26 januari 2010, 18:45:


huhh??? ik snap 'm echt niet

eddy DRUPPEL schreef op maandag 25 januari 2010, 11:43:


Hallo Eddy,
Wij hadden na onze cursus NB (bij Pien) echt niet het gevoel dat er zand in onze ogen werd gestrooid. Het belang van het natuurlijk houden en de training van de voeten werd echt wel benadrukt. En dat het tijd ging kosten en regelmatig onderhoud, daar bestond volgens mij ook geen twijfel over.

Ook wij zijn gelegenheidsruiters die dagelijks geen uren op harde ondergronden kunnen trainen. En ja, onze paarden zijn nog steeds gevoelig op ondergronden met steentjes. We beseffen dat dit waarschijnlijk zo zal blijven, maar als we de vooruitgang zien dan zijn we toch wel tevreden. In het begin was het een ramp om ze over onze grijze gindoprit te laten stappen. Nu houden ze zich niet meer in, maar stappen wel wat korter en we moeten nog zelden afstappen.

We kunnen onze paarden dus niet optimaal houden en trainen, en we houden gewoon rekening met de consequenties dat dit heeft. Mensen moeten daarin ook eerlijk zijn naar zichzelf, vind ik.

Enne, elk nadeel heb ook zé voordeel hoor!
- Ondanks dat onze paarden niet meer op een piste komen, maar in plaats daarvan enkel op "niet zo hoefvriendelijke" ondergronden, hebben ze sindsdien geen hoefzweren meer gehad (misschien puur toeval maar toch).
- En het is gewoon heerlijk om een sneeuwrit te maken in alle gangen, wat met ijzers toch wel een probleem is. Onze traditionele paardenkennisen gaven het niet toe, maar je zag aan hun gezicht dat ze jaloers waren. (En mijn slechte inborst heeft er van genoten)

Lena

eddy DRUPPEL schreef op vrijdag 29 januari 2010, 13:21:



Ik zag het niet als aanval hoor!

1. Onze paarden staan zowat 2 jaar blootsvoets
2. We hadden niet echt een termijn voor ogen, we wisten intussen dat "hoefproblemen" iets is van lange duur, dus we redeneerden eerder van "we zullen wel zien waar we uitkomen, d'r is niks wat dringend is. In termen van probleemloos hebben we zelfs niet gedacht. We gingen er van uit dat dit voor onze paarden een utopie is (we zitten nu eenmaal op vrij zachte ondergrond).

De cursus hebben manlief en ik vorig jaar in maart gevolgd na een hele hoop gesukkel van brokkelhoeven, hoefzweren, te weinig hoef om een ijzer onder te slaan, ijzers aftrappen waardoor er alweer te weinig hoef overschoot, als er een ijzer onderstond liep er altijd wel iets mis, als ze er geen hadden konden ze nauwelijks overeind blijven op een mooie gladde beton, liepen ze kreupel in de piste... (trouwens met onze ruin zijn de problemen pas begonnen toen hij op de weide kwam, voordien in zijn 24/24u stalleke hadden we nog nooit problemen gehad...)

Wij zijn momenteel dus heel tevreden met onze Nbekapte paarden, die inderdaad niet overal kunnen overheen denderen, maar waarmee we de dingen kunnen doen die we wensen.
De grote test komt eigenlijk dit jaar: ik heb eindelijk genoeg vertrouwen om in de zomer het Limburgse ruiterroutenetwerk te verkennen, en 't schijnt dat je in de buurt van Tessenderlo en Averbode ook heel mooi kan wandelen. De lente willen we gebruiken om dat op te bouwen hier in de buurt.
Ik hoop dat ik na de zomer ook nog zo positief ben.

't Is wel zo dat we ons veulen (9m) als test beschouwen. Nog nooit een ijzer gezien, bekappen om de 2 à 3 weken, alleen maar hooi (en nu nog mama's) melk, 24u buiten, regelmatig kleine wandelingetjes op straat...
In principe heeft hij de beste kaarten van de 3.

jennet schreef op vrijdag 29 januari 2010, 15:25:


Als ik even antropomorfistisch mag zijn? Ja, het heeft invloed. Ik ben voor een keertje een hele dag vrij en ben heel chagerijnig geworden van het weer. Al mijn plannen zijn gewoon verzopen.

Arno8 schreef op zaterdag 30 januari 2010, 18:18:


Gelukkig heb ik daarstraks nog opgemerkt tegen mijn echtgenoot dat onze merrie wel erg vrouwelijke met haar kont kan wiebelen als over een gladde ondergrond moet stappen! Zij heeft ze alvast niet nodig volgens mij.
Maar ik vraag me ineens wel af... werkt het ook bij mensen, vrouwen? Een mens wordt op dit forum op ideeën gebracht.
Lena

Als je die beelden ziet zou je bijna wensen dat de winter nooit overgaat.
Bijna...