Is dat falki uit Maastricht ?

Ik ken Falki idd. van de ponyclub, ik ben hem toenertijd mee gaan halen in
de ardennen. Falki is een geweldige ijslander. Hij was supergevoelig en kon
alleen maar hard. Je moest heel stil blijven zitten want op iedere beweging
die je maakte kwam er een reaktie.Dit was ik niet zo gewend. Dus je ging
van stap naar draf,tolt,draf ,galop,tolt,enz. dat was even wennen, maar dat
ging steeds beter. Ik kan me herinneren dat ik toen heerlijk gereden heb op
hem, maar de laatste jaren was er nog weinig contact met de ponyclub dus ik
weet niet hoe het nu met hem is. Ben blij te horen dat het goed gaat met
hem,dat hij het naar zijn heeft bij jullie en zou het leuk vinden om nog
eens wat van je te horen. Waar staat hij eigenlijk??
groetjes yvonne

www.rafanteunis.be

groet yvon

hoi
Kijk eens op www.pnh.be Kristien en nico zitten in diest.
Ik ben bezig met level 1 en zit in riemst maar dat is al weer wat verder weg he.

groetjes yvonne

He Kim,
Ik was ook erg met mijn engels hoor, heb toch level 1 gekocht en een goed
woordenboek en ik moet zeggen , tis heel goed te begrijpen. IN het begin
schreef ik de vertaling erbij , maar na een paar boekjes heb je dat niet
meer nodig. Tis zeker een aanrader.
groetjes en succes Yvonne

Hallo,
Ik den k dat je www.icy-spirit.com bedoelt.
groetjes yvonne

jacqueline postmes schreef op zondag, 5 december 2004, 21:11:


Hoi Jacqueline,

Ik heb je een berichtje via de mail gestuurd naar frank.

groet yvon

Het verhaal van boy( ijslander) deel 1

Boy is een 16-jarige ijslander die ik al 15 jaar onder mijn hoede heb.
Boy is beslagen op 3-jarige leeftijd en met 12 jaar van de ijzers af gegaan. In die jaren op ijzers heeft hij geen enkele dag kreupel gelopen. Ook nooit hoefzweren gehad. Hij had wel een verbrede witte lijn toen hij van de ijzers kwam. Dus hij moet wel een keer bevangen zijn geweest. Maar naar het schijnt reageren niet alle paarden er direkt op door te kreupelen wat we normaal zien bij bevangeheid.
Hij liep goed, ruim, niet gevoelig, hij ging als een trein.

Na verschillende informatie over strasser had ik besloten om Boy te laten strasseren. Ik was helemaal vol van deze natuurlijke manier. Degene die strasserde heeft dit bij Boy ietwat geleidelijk moeten laten gebeuren. Dus niet zo rigoreus zoals men dit bij strasser normaal verwacht.

De periode vanaf de bekapping liep Boy gevoelig op hardere ondergrond met name als er kleine steentjes lagen en dan bedoel ook die steentjes die je nauwelijks ziet liggen. Daar brak hij compleet de benen over. Maar dat hoort bij het gewennigsproces, werd vertelt.

Het eerste half jaar had hij voornamelijk last van die gevoeligheid en wat hoefzweren.
Maar daaarna begon de ellende.
Na een ietwat pittigere buitenrit die hij eigenlijk heel goed had meegelopen, liep hij 2 dagen daarna stokkreupel.
Gelijk de strasseraar =RA ( zo zal ik hem de rest van het verhaal noemen) gebeld en die kwam gelijk kijken. Bevangen door overbelasting.
Ik geloof dat dat ook de laatste echte rit is geweest die ik tot nu toe gemaakt heb.
Na een dag of 10 ging het weer beter.
Toen kwam Ra weer om de hoeven bij te werken en hop 2 dagen later stokkreupel. Sjit, weer bellen, RA kwam gelijk en had ook zijn dierenarts meegenomen. DAt vond ik hartsikke tof van hem.
Weer bevangen en homeopatische medicatie gekregen.
Die zomer en de zomer erna ging het dus steeds hetzelfde. Na elke bekapping ging Boy harstikke kreupel. Bevangen dus. Echt verschrikkelijk om te zien.

In de winterperiode kwam het vaker voor dat ik hem een hele tijd niet liet bekappen, het ging dan beter.
Na die tweede winter, toen had hij dus wel hele lange hoeven, durfde ik Ra niet eens meer te laten komen, want Boy liep redelijk goed en had eindelijk eens geen pijn. Op stenen en steentjes liep hij zeer gevoelig, dat is altijd zo gebleven.

Phoeh dit is echt een lang verhaal hoor.

Ik zal in een volgend stukje verder gaan.

Verhaal Boy deel 2

Na die winter ben ik overgestapt op natuurlijk bekappen. Ik heb toen ook zelf de cursus nb gedaan, maar durfde Boy niet echt zelf te doen ivm zijn probleemhoeven.
Hij bleef namelijk een verbrede witte lijn houden en de zool bleef bol. Dat is ook zo gebleven tot nu.
Wat je normaal zou verwachten, een mooie nieuwe witte lijn en een zool die hol optrekt. Is bij Boy tot op heden niet gebeurt.

In een gewone hoefsmid geloofde ik op dat moment absoluut niet.

In samenwerking met de dierenarts die ook natuurlijk bekapt en met een natuurlijk bekapper is Boy ge-NB't.
Maar de problemen bleven, na elke bekapping ging het fout.
Op een gegeven moment is ook de diagnose peesontsteking gevallen.
Hup medicatie.

Maar de problemen bleven; hoefzweren, bevangenheid, peesontsteking.

Op een gegeven moment was er een keer een andere dierenarts( de derde al) en die zij gelijk, maar mevrouw zoals die op zijn hoeven staat, dat is logisch dat hij steeds problemen heeft. Maar daar wilde ik niks van weten. Erg he van mij. Ik dacht maar steeds, het hoort bij het proces. Want natuurlijk ik geloofde in dat natuurlijk bekappen en dat het voor elk paard zou moeten kunnen. En veel traditionele staan heel skeptisch tegenover al deze dingen, zoals jullie wel weten.
Maar het ging gewoon niet goed met Boy.

Er waren natuurlijk wel momenten dat hij goed liep, in de wei dan he. Maar echt zoals vroeger in zijn ijzerperiode heeft hij nooit meer gelopen.

Zo ging het maar door. totdat dit jaar de vierde dierenarts erbij kwam, die ik dus heel vroeger ook altijd had.

Diagnose was dus weer bevangenheid en peesontsteking.
De bevangenheid werd veroorzaakt door de bolling in de zool, waardoor er teveel druk op de zool komt. De boel gaat irriteren en ontsteken.
De peesontsteking werd veroorzaakt doordat hij te laag op de hielen stond, er kwamen teveel krachten op de buigers te staan waardoor het gaat ontsteken.

De dierenarts heeft gelijk de hoefsmid gebeld. Ik was vanaf dat moment om, okee, mijn paard heeft zoveel pijn gehad, ik wil dat hij geen pijn meer heeft dus laat maar gebeuren. Ik hoopte alleen dat het zonder ijzers kon.

In eerste instantie moesten er ijzers onder met een plaatje zodat ik kamelenvet op de zool kon smeren en door het plaatje bleven de watten met vet dan goed zitten, en een verhoging in de takken, voor de pezen.
Kamelenvet (of varkensvet) is een oud middel wat bij bevangeheid zijn diensten al goed heeft bewezen.

Na een aantal weken konden die er vanaf omdat de hiel goed was bijgegroeid. Hij liep toen ook weer kreupel. Diagnose DA hij is nu iets overgecorrigeerd, waar de pezen op reageren. Smid gebeld, die is dezelfde avond nog gekomen.

Toen is het een aantal weken super gegaan. Dat is nu afgelopen maand geweest. Op dit moment loopt hij weer kreupel, ohh niet alweer he.
Ik zag dat de hoefwand afgebrokkeld is en dat hij weer op de zool loopt.

Vrijdag komt de hoefsmid en ik ben er helemaal klaar mee. Als het nodig is en Boy zal hier beter door lopen dan komen er ijzers onder.

Deze weg was veel te lang.

Pien als je nog aanvullingen hebt die ik vergeten ben, dan laat maar weten.

Ik ben absoluut niet tegen natuurlijk bekappen. Maar ik denk nu, maar dat is achteraf geklep, had ik maar eerder ingegrepen.
Maar goed, we moeten natuurlijk eerst zien of dit gaat werken.

Ik zal de verdere vorderingen wel laten weten op het forum.

Groetjes Yvonne

Ja schoenen hebben we ook al . Lijkt soms iets verlichting te geven, maar niet voldoende. Stokkreupelheid blijft.

gr Yvonne

Isabel van der Made schreef op donderdag 21 september 2006, 21:25:


De smit rijsen schoenen.
Ik heb dat van die pads gelezen, maar weet je wat het is Isabel, ik loop al Bijna 5 jaar met Boy te zeulen en ik heb het gehad. Er is altijd wel iemand die zegt, heb je dit of heb je dat, pas op hoor heel lief bedoelt, maar ik wil dat allemaal niet meer proberen. De lijdensweg moet stoppen.
Misschien is dat van die pads wel, je van het hoor. Maar voorlopig ga ik doen wat de hoefsmid zegt en pads is dan misschien weer iets voor in de toekomst als dit proces weer voorbij is. Ik weet het ff niet.
Lief dat je meedenkt.

Gr Yvonne

Isabel van der Made schreef op donderdag 21 september 2006, 21:46:


Weet je, eigenlijk mag ik het niet zeggen, maar soms denk ik wel eens, waar ben ik toen aan begonnen, hij liep toch goed al was het met ijzers.
Al die ellende wat hij heeft moeten doorstaan.
Maar ach dat is achteraf gepraat, we zitten in het nu.
Pas op hoor, ik ben nog steeds voorstander van een onbeslagen hoef, maar wel zonder pijn graag.

gr Yvonne

Nick Altena schreef op donderdag 21 september 2006, 22:19:


We zijn nu dik 4 jaar bezig en ik denk nu ongeveer 2 a 3 jaar met nb.
De zolen zijn dikker dan plat en steken vaak net boven de hoefwand uit.
Het eerste wat de smid deed, toen die laatst in een acute situatie kwam was met een vijl over de zool. dat hielp een beetje.
De keer erop was hij zeer positief over die actie. De zool reageerde erop.
Nee, er zijn nooit foto's gemaakt.

Yvonne

Hallo,

Ik heb zo bijna 5 jaar gesukkeld met mijn paard. Nu na jaren ellende en alles uit de kast te hebben gehaald en niks dat heeft gewerkt zitten er weer ( ja ik weet het, hier is dat een onrein woord) ijzers onder. Op advies van de dierenarts, het was mishandeling om hem nog langer dit lijden aan te doen. Okee het is symptoombestrijding, maar beter dat dan nog langer deze ellende. Hij kan weer lopen en draven en spelen en galopperen en dat heb ik al jaren niet meer gezien. Eindelijk weer een blij paard.
Mijn verhaal staat hier nog ergens tussen en anders mail je me maar.
Het is niet okee om onnodig zolang pijn te hebben.
Succes en sterkte met je paard.

Groetjes Yvonne