jo schreef op zondag, 28 november 2004, 16:36:

Oke; leuk verhaaltje ???!!!

Voor de liefhebbers dan .... Isabella ontmoet Sinterklaas

Mochten we nog denken dat paarden "vreemde" mensen voor "rare" wezens aanzien, dan is het antwoord bij mijn pony neen ... ze ziet kennelijk niet een wezenlijk verschil bij een normaal mens en eentje gekleed in rood gewaad, met baard of pikzwart met vreemde kleren aan.

Sinterklaas stond te wachten tot hij de kindertjes die binnen zaten mocht verwelkomen en stond zich met de Pieten te vervelen. Afijn ik kom langsgelopen (toevallig) met Isabella en een van de Pieten roept; kijk Sinterklaas uw paard komt eraan.
Waarom die Sint zegt; maar Piet wat heb je nou gedaan; Amerigo is helemaal vies en gekrompen.
Ik zag de humor er wel van in en liep even op dat melige clubje af.
Isabella keek niet eens vreemd op dus van die rare mensen, en zag of rook kennelijk iets lekkers (en ze wat zoet hoor op dat moment hihi) en ging gelijk met haar "ik ben zielig en ik heb honger blik" die Piet aan staan te kijken. Jaja het werkte "mag ze een pepernoot?".

Ja dat mocht, en ze vond ze nog lekker ook en natuurlijk was zwarte Piet toen heel erg lief in haar ogen .

Groeten,
Ingrid

Collane schreef op zondag, 28 november 2004, 23:44:

Paardentandarts is volgens mij een vrij beroep.
Dus ook hierbij moet je wel opletten dat je een "echte" te pakken hebt. Iedereen mag zich paardentandarts noemen als hij beetje handig is met een vijl, net als dat je jezelf natuurlijk bekapper kunt noemen als je wat handig bent met een vijl.

Maar let wel ..... het zijn 2 verschillende vijlen

Groeten,
Ingrid

Coralie schreef op Sun, 28 Nov 2004 23:31:01:


Voor allebei wil ik toch vragen:

Weet je zeker dat hij niet licht bevangen is?

Als je niets van de zool hebt afgehaald en als je paard altijd goed zonder ijzers heeft gelopen de rest van het jaar, dan is het in mijn ogen niet mogelijk dat de zool te dun is. En het hoefbeen op de zool gaan drukken gaat ook niet zomaar zonder oorzaak. Bevangenheid is wel een oorzaak waarbij het hoefbeen op de zool gaat drukken en dus pijn.

En juist omdat ze op harde (ongelijke) grond gevoelig lopen en in het zacht niet zou ik even opletten als ik jullie was.

Groeten,
Ingrid

jo schreef op maandag, 29 november 2004, 9:00:

Juist vandaar ook mijn voorstel van die slofjes om een "bewijs" te zoeken dat je ze woensdag kunt laten zien dat het geen aanstelleritus is. Dat is goedkoop, dat is goed voor je eigen gemoedsrust en ze zeggen misschien dan wel; he verhip, je hebt gelijk.

Met alleen maar praten bereik je meestal niets. Mensen willen meestal wat zien voordat ze overtuigd zijn, en niet een hele avond erover praten, want dan blijft het een welles-nietes spelletje.

Groeten,
Ingrid

anna schreef op Mon, 29 Nov 2004 09:26:57:

Hoi Anna,

Ik ben altijd nogal wat ongeduldig ook in dit soort dingen en kan niet aanzien dat mijn paardje pijn heeft. Dus toen de mijne in juli 2003 van de ijzers kwam en al snel geen stap meer kon verzetten, al helemaal niet over grindpaden (vermoedelijk toen licht bevangen), ben ik schoenen aan laten meten.

Daarmee (voelt zacht aan) kon ik haar weer beweging geven en ben ik veel gaan lopen. Ben ervan overtuigd dat dit het genezingsproces van de hoeven enorm heeft versneld als dat ik het zonder die schoenen had gedaan.

Daarbij kon ik gewoon de normale dingen blijven doen met die pony (zoals aangespannen op de weg) zonder dat ze pijn had.

Jij bent al vanaf mei bezig ... dat is vind ik persoonlijk voor het paard toch wel al een hele lange periode van pijnlijkheid. En omdat je dus nu niet met hem kunt lopen (ik hoop dan wel dat hij toch nog buiten wat rondloopt in de bak of de wei, want als hij op stal staat is helemaal funest uiteraard); zou ik aanraden; koop schoenen.

Groeten,
Ingrid

anna schreef op maandag, 29 november 2004, 11:14:

Hoeft niet altijd. Isabella is ooit vrij zwaar bevangen geweest en was toen inderdaad echt ziek. Ze at niet en liep niet en was erg suf. Maar ze stond NIET in die bekende hoefbevangenheidsstand zoals in de boeken omschreven. Dat deed ze alleen als ze achteruit moest. Maar inderdaad ze liep niet op het harde en niet op het zachte.

Later is ze nog eens licht bevangen geweest en dat begon meestal met gevoelig op het grind, daarna gevoelig op de harde weg. Bij afname ijzers destijds echter ook weer gevoelig op zacht zand. Het kan dus erg wisselend zijn, vandaar ook dat het heel moeilijk is om in dit stadium te zeggen; bevangen. Maar blijf wel kritisch kijken. Het KAN het HOEFT NIET dus.

Dunne zolen is ook een mogelijkheid, maar dan moet er wat van de zolen zijn afgehaald. Zo niet, dan lijkt mij dat raar, maar ik ben geen expert, ik spreek alleen uit ervaring wat ik met mijn pony heb meegemaakt.

Groeten,
Ingrid