Debunking Dominance Theory
Trouble reading this email? Read it online :: Recent Letters :: Clickertraining.com :: Clicker Gear Store
Explain it all away
Throughout the pet business right now, "dominance theory" is a popular explanation for absolutely anything that happens, from a puppy tugging on your trouser leg to birds flying up instead of down. Conquering "dominance" has become justification for absolutely any punishment people can think up, from shocking dogs to stuffing parrots into the toilet. (Yes, seriously.) And the awful thing is that otherwise sensible people believe this nonsense. Apparently the idea that some animal is trying to "dominate" YOU really resonates. Yikes—gotta stop that, right

You may be pleased to learn that some British scientists have blown a hole in the whole dog dominance business. Researchers in companion animal behavior in the University of Bristol veterinary department studied a group of dogs at a re-homing center, and also reanalyzed existing studies on feral dogs. Their conclusion: individual relationships between dogs are learned through experience rather than motivated by a desire to assert "dominance."
According to these specialists in companion animal behavior, training approaches aimed at "dominance reduction" vary from worthless to downright dangerous. Making dogs go through doors or eat their dinners after you, not before, will not shape the dogs' overall view of the relationship, but will only teach them what to expect in those situations. [1]
In other words, that stuff is silly, but harmless.
"Much worse, techniques such as pinning the dog to the floor, grabbing the jowls, or blasting hooters [noise makers] at dogs, will make dogs anxious, often about their owner, and potentially lead to an escalation of aggression." [2]

Consequences
Veterinarians and shelters are seeing the results of this misapplied dominance. As one veterinary behaviorist put it to me at a recent scientific meeting, "A puppy has to submit to whatever the owner does; it has no choice. Then around the age of two comes just one Alpha roll too many, and the dog defends itself at last and tries to take the owner's face off." So now the dog is in the shelter. And these dogs are fearful, unpredictable, and very hard to rehabilitate
Teaching people the power of clicker training is the benign and much more effective alternative. I'm so glad you all are out there, showing people through your own example and your happy, cooperative, attentive clicker dogs that there is a better way.
Happy clicking,

Karen Pryor
Sunshine Books, Inc.
49 River St., Suite 3
Waltham, MA 02453
1-800-47-CLICK(2-5425)

--------------------------------------------------------------------------------
[1] If you'd like to read the original paper:
Bradshaw, John W.S., Emily J. Blackwell, and Rachel A. Casey. "Dominance in Domestic Dogs—Useful Construct or Bad Habit?" Journal of Veterinary Behavior: Clinical Applications and Research (May/June 2009), 135-14.
[2] From a nice summary of the research:
"Using 'Dominance' to Explain Dog Behavior Is Old Hat," Science Daily, May 25, 2009.
© 2009, Karen Pryor Clickertraining (KPCT)TM
--

eddy DRUPPEL schreef op vrijdag 14 augustus 2009, 18:03:


Ik heb geen idee, maar heb helemaal geen zin om dit te ridiculiseren,
omdat ik al lang ernstige tijfels aan het hele dominantieverhaal paard -mens heb. Ik zit alleen nog te wachten op iemand die wetenschapppelijk aantoont dat het inderdaad onzin is.
Dus een aardige, brede discussie hierover lijkt me nooit weg

Frans Veldman schreef op vrijdag 14 augustus 2009, 18:53:


Je moet natuurlijk even meenemen dat dit geschreven is door Karen Pryor. Een van de clicker leading lady's. Het zou heel gek zijn als niets over clickeren in voor zou komen. Neemt niet weg dat ik vind dat ze gelijk heeft.
Clickeren is eigenlijk meteen ook het beste voorbeeld.
Als mensen stoppen is het na 2 keer "omdat mijn paard er dominant van wordt"
Het grappige is dat élk paard opdringerig van 'snoepies geven' wordt wanneer je niet weet waar je mee bezig bent, zelfs het meest onderdanige paard van de kudde.

e m kraak schreef op vrijdag 14 augustus 2009, 20:24:


Als ik alleen voor mezelf zou schrijven was ik al een paar jaar klaar op dit forum. Ik hoop toch minimaal dat mensen erop gaan reageren door over zulke dingen een beetje na te denken.
Maar ik ben bang dat we kunnen schrijven totdat we een ons wegen, want zolang er guru's zijn die prachtig geromantiseerde boeken schrijven en van de paard-paard verhouding rechtlijnig een paard- mens verhouding maken, zullen er mensen zijn die schrijven: "ïk ben de leidende hengst/ merrie"
Als dat zo zou zijn wil ik ook mogen schijten op straat en naakt met mijn paard door de winkelstraat van Terneuzen.


Dat zou wat zijn. Begrijpen we meteen waarom flessepaarden van die lellebellen kunnen worden?



Werd je dan de knappe uitvoering?
.

Eva Saegerman schreef op zondag 16 augustus 2009, 9:21:


Even aan Britt vragen?

Gea R schreef op zondag 16 augustus 2009, 10:09:


Is het een uitgemaakte zaak dat je respect en beleefdheid verkrijgt door te straffen?
Zou je er niet beter aan doen voor verkeerd gedrag ánder gedrag te vragen zodat je dat goede gedrag kunt belonen?
Heb je dát al eens geprobeerd ipv te straffen?

Gea R schreef op zondag 16 augustus 2009, 11:08:


Positief trainen/ opvoeden vraagt heel erg veel meer van de kennis, inlevingsvermogen en fantasie van de trainer/opvoeder.
Hier nog even een belachelijke oplossing.
Stel je voor je krijgt voor elke keer dat je gestopt bent voor groen 100 euro onmiddellijk in je hand.. Voor door rood rijden krijg je niets.
Hoeveel keer rijd je nog door rood?
Overal zijn natuurlijk grenzen.
Als een paard op mij af komt om me in de grond te stampen, dan gebruik ik alle mogelijkheden tot straffen die ik heb, desnoods ram ik een houten balk op zijn kop of schiet hem ter plekke dood, want het is dan hij of ik.
Maar voor alle mindere vergrijpen zijn positieve oplossingen.
Bijten is positief op te lossen, trappen ook. Alleen zijn we er niet op geprogrammeerd om die oplossingen te zoeken. Omdat we vanuit dominantie denken.