Piet schreef op zaterdag 7 maart 2009, 9:49:


Dan heb je haar toch vijf minuutjes van de dag iets leuks kunnen bezorgen!

Wie heeft tips om flehmen uit te lokken? Lolita en Huppel hebben het dus 'per toeval' gedaan, ik was er niet naar op zoek maar ben er gewoon op ingegaan. Maar nu zou ik het natuurlijk leuk vinden om drie lachende paarden naast elkaar te hebben, alleen Csearke heb ik dit nog nooit zien doen, nooit. Niet op vreemde smaakjes, niet op hengstige Lolita. Ik had vorige week op de manege een pluk vers beplast stro meegenomen in de hoop dat de geur van een vreemd paard iets zou uitlokken, maar niks. Nu ja, het hoeft niet.

Lolita is een superpaard!!

Zoals jullie weten wil ik stilaan proberen Parelli level 3 te halen. Nu moet je daarvoor tegenwoordig eerst een hele checklist afwerken van dingen die je moet kunnen (wordt ook op filmpjes door Pat voorgedaan hoe het er ongeveer moet uitzien), en dan een filmpje (ongeknipt, max. 10 minuten) insturen waarop je toont wat je kan, apart voor On-line, Liberty en Freestyle (je moet dan voor alledrie geslaagd zijn om L3 officieel te halen). Ik heb als eerste de self assessments van liberty bekeken, en er waren er een paar die ik nog niet (of lang geleden) gedaan had. 6-10 laps trot & canter, 3 laps with barrel, spin. Dus ik dacht daar eens iets aan te doen. Al die laps achtereen, don't change gait, dat heb ik lang geleden wel geoefend denk ik, maar de laatste jaren deed ik dat niet meer, had er zelf het geduld niet voor omdat ik meestal andere dingen wou doen. Pat zegt altijd: een roundpen dient niet om hersenloos te cirkelen - en ik had meestal ook geen roundpen. Of ik vond al snel dat Lolita toch al heel flink was en hard gewerkt had na drie cirkels en dan vroeg ik ze al weer naar binnen. Maar nu heb ik het gewoon heel simpel eens gevraagd... en gewoon heel simpel ook gekregen. Tijdens lap 4 maakte ze zo'n ontspannen uitblaasgeluid, alsof om te zeggen dat ze het helemaal OK vond, en tegen lap 8 begon ze wel al dichterbij te komen (waar ik haar vroeger ook voor beloond heb) maar ze bleef mooi draven zonder dat ik een vin verroerde... en ik heb haar bedankt. Dan galop, dat was gewoon even goed, rustig en beheerst maar zonder te sloffen, zo'n mooi paard! Ik voelde mij fantastisch, net alsof ik een paard van Pat Parelli had (maar dan nog mooier!) die zo maar blijft rustig doorgaan zolang er geen andere vraag gesteld word. Jammer dat ik dat niet gefilmd heb, was echt zalig. Dan de 3 laps met sprong, gezien ze niet gewend was om altijd tegen de omheining te plakken heb ik dat wel nog moeten uitleggen dat ze telkens de sprong moest nemen, maar dat was snel in orde ook. Lang gerust en dan de spin eens bekeken, ik had dat vroeger al wel close range gedaan met driving game, maar nog niet zo op de cirkel. Mijn lesnota's van in Amerika eens nagelezen en uitgeprobeerd, ja lap zeg, dat Parelliprogrammadinges dat werkt toch wel zeker? Het was natuurlijk voorzichtig in stap, en ik moest nog wel uit het midden komen, maar we snappen het. Daar ga ik nu uiteraard verder aan werken, maar ik ga er voor. Ik heb nu dus een auditie gefilmd! Camera op de tuintafel, je ziet niet de volledig roundpen maar wel bijna, en hoewel ik niet alles goed heb gedaan wat ik wou ben ik eigenlijk al best tevreden, vooral ook omdat het nét gelukt is om binnen de tien minuten te blijven, en ik ga straks eens met de computer vechten om het in niet te slechte kwaliteit op youtube te krijgen!!!!!

Spannend!

En nu heb ik ook weer helemaal zin om verder liberty te doen en die spin en change of direction (die kan beter) en zo verder te oefenen.

En Lolita is echt een superpaard. Of had ik dat al gezegd?

Gea R schreef op zaterdag 7 maart 2009, 12:19:


Hoi Gea,

Piet vraagt dat ik hier ook iets schrijf... Ik wil wel, maar ik ben maar mensendokter, geen dierendokter, en dan nog specialist NKO wat wil zeggen dat ik al tien jaar niet meer over leverwaarden heb nagedacht.
Dus ja, dat die verhoging een teken is van leverschade wist je al. Voor zover ik mij herinner uit de lessen kan je je het zo voorstellen: de levercellen die (door wat dan ook) beschadigd raken laten hun enzymen weglekken, die komen in het bloed terecht en als je de gehaltes van die enzymen (GGT is er daar één van) meet heb je een maat voor leverschade. GGT is dacht ik de meest gevoelige, het is die waarvan je bij (verder gezonde mensen) al snel een verhoging ziet als ze regelmatig alcohol drinken. Dacht ik dus (geheugen... aaargh).

De ideeen van je DA lijken mij zeer to the point. Maar leverbiopsie is idd. niet niks, lijkt mij tenminste, want ik heb het nog nooit meegemaakt of gedaan.

Succes er mee, en houdt ons op de hoogte als jullie wat vinden.

Nathalie

Piet schreef op zaterdag 7 maart 2009, 8:38:


OK, euh Sorry! je bedoelde waarschijnlijk dit topic? Het stikt hier ineens van de leverwaardentopics. Zoals gezegd ben ik niet echt expert ter zake, maar CK: dat is een maat voor spierafbraak, kan onderverdeeld zijn in hart- en andere spieren, maar dat wordt hier niet vermeld (bij mensen dient het bv. ook als maat voor ernst van hartinfarct) Dat is degen die echt torenhoog is, dus samen met de kliniek (zweten, bibberen) zou ik dan als leek denken aan spierbevangen. LDH en GOT zijn leverwaardes, LDH is niet extreem, GOT iets meer, maar dat heeft dus mogelijk met het probleem niet specifiek iets te maken, of is een gevolg van het spierbevangen zijn ook.

Helpt dit? Vergeet niet dat ik leek ben ook hierin!

Hier staat ie, mijn auditie voor het Liberty gedeelte van level 3 Parelli:

http://www.youtube.com/watch?v=72gRxRw46Ig

De mail en de fax met mijn 'official audition application' zijn ook verstuurd, samen met mijn gehandtekende checlist van alle oefeningen die gekend moeten zijn, waarvan ze me dus op m'n woord moeten geloven dat ik ze kan, want ik toon ze niet allemaal in het filmpje. En nu is het afwachten!! Vroeger duurde dat naar ik hoorde meer dan een maand, met de oude assessments, maar ik heb het idee dat het tegenwoordig sneller is met het nieuwe format.

Nathalie

Piet schreef op zaterdag 7 maart 2009, 20:01:


Samenvattend zei Nathalie net het omgekeerde! Dat het volgens mij géén primair probleem van de lever is, maar een spierprobleem. Spierbevangen, oftewel maandagziekte, tying up idd, Jantine heeft helemaal gelijk. Ik heb dat vroeger ook ooit gezien met een manegepaard.
De levertesten zijn hier bij jouw geval maar licht gestoord, dus dat heeft mogelijk geen bijkomende betekenis. Wat de oorzaak is van het tying up, dat moet de eigenaresse met haar DA beter kunnen inschatten. Het geval wat ik jaren geleden zag was dus wel een stalpaard en ik geloof dat er toen gezegd werd dat ze te veel (kracht)voer kreeg voor te weinig werk. Ik meen dat door een lichte kreupelheid het werk verminderd was, zoiets.

Arabesk schreef op zaterdag 7 maart 2009, 17:40:


Goed voor jou dat je zelf een mondsperder ter hand neemt!

Nu weet ik niet zeker wat op die foto's de 'bult' is en wat niet, kan je er evt een pijltje of cirkeltje omheen zetten? Ik veronderstel dat het die gladde bijna ronde bol is achteraan in beeld? (Deed het pijn als je er aan voelde? Is het hard?) Gezien hij glad en welomschreven is zou ik dan vermoeden dat het goedaardig is, een fibroom of zo, dat krijgen mensen bv. als er een tand mist en de tong steeds in dat gat in de tandenrij geduwd wordt, of als er telkens op dezelfde plaats irritatie is door een scherpe rand, dan komt daar soms ook zo'n ding, dat dan wel langzaam steeds verder groeit. Maar dan is het raar dat dat vorige keren door de tandarts niet zou gezien zijn. Ik zou denken dat dat ding op zich interfereert met het glad en 'gestroomlijnd' verwerken van voedsel in de mond, dus best proppen zou kunnen geven?

Nog eens herhalen, dit is geen prof. opinie, ik ben géén DA, geen tandarts, geen stomatoloog! Blijft maar een lekenopinie dus.

Cedric??!

Spirithorses schreef op zondag 8 maart 2009, 9:22:


Die spierenzymen, dat is dus die CK (creatininekinase) die hier ook bepaald is.

Amable schreef op zondag 8 maart 2009, 19:05:


Hah, dat had ik dus ook al geprobeerd... maar Cesarke was in de war gezien we al redelijk goed bevestigd zijn in het voedsel weigeren. Hij dacht dus heel flink te zijn door volledig stoicijns te blijven toen ik met lekkere wortels (waar hij een moord voor doet) onder zijn neus te wrijven. Hij ging spontaan ook achteruit om beter aan de verleiding te kunnen weerstaan, de arme schat.

Maar toch bedankt voor de tip Danielle! Misschien moet ik het van uit een andere positie doen, om minder verwarring tussen beide oefeningen te hebben.

Eva Saegerman schreef op maandag 9 maart 2009, 11:11:


Thanks

Ik heb hier trouwens tussen de soep en de petatten in dit filmpje geen voer gegeven! Enkel helemaal op het eind voor het compliment... eigenlijk kan je dat als een soort variabele back-chain zien? Want we eindigen een sessie altijd met een paar passen polka en dan het compliment, waar ze normaal ook een wortel voor krijgt.

Of het te maken heeft met de positieve bekrachtiging dat ze blijer en minder zuur is geworden... goed vraag, ik weet het zelf niet helemaal. In het begin leek het clickeren juist niet goed wat dat betreft, ze werd alleen maar slomer en zo. Ik wou (helemaal onder invloed van Conrad) het volledig drukloos doen, geen fases maar wachten tot ze iets deed en dan belonen. Dat werkte niet, of toch niet om haar sneller en actiever en minder boos te maken. De laatste maanden ben ik terug meer 'echt' parelli gaan doen, dus met druk, maar ook met zoveel andere dingen die erg helpen.
Zoals rekening houden met horsenality, in haar geval (RB introvert) dus vooral veel tijd geven. Dat vind ik zelf heel moeilijk (ben nogal ongeduldig), ik wist wel dat ik van Parelli eigenlijk moet wachten tot ze na een oefening ook eventjes likt of kauwt of zo, maar had daar eigenlijk het geduld niet voor, en ik vond het ook niet nodig. Nu merk ik dat het juist enorm helpt, als ik het geduld kan opbrengen om daar samen met haar even op te wachten (kan wel meer dan een minuut duren eer het komt, dat is zeer lang voor een ongeduld als ik).
Zoals strategieen gebruiken om haar sneller te maken zonder druk te hoeven opvoeren. Want stom genoeg zag ik door het clickeren het eigenlijk veel te zwart - wit. Als het met belonen niet lukt dacht ik, dan kan het dus enkel met druk opdrijven tot ze doet wat ik wil... Gelukkig is de parelligirl in mij net op tijd naar boven gekomen om te beseffen dat er nog zoiets bestaat als point to point, en andere patronen/strategieen waarmee de vooruit vanzelf kwam zonder dat ik haar moest gaan slaan.
Ik beloon nog steeds graag, maar doe het bij Lolita soms bewust zo weinig mogelijk, ik bedoel met voer belonen. Omdat ze er zo spaced out van wordt als het meer dan een paar keer achter elkaar is. Zoals hier:
http://www.youtube.com/watch?v=nWiDB_3kuhw
Maar wel gebruik ik dan vaak mijn 'jaaaa flinke meid' gebabbel als IB, en ik probeer duidelijk te zijn met mijn lichaamstaal-bridge-ga zo-door signaal. Het is wel goed zichtbaar hoe ze meteen blij/kalm wordt als ze weet dat ze het juiste aan het doen is, onafhankelijk van of ze er dan ook nog extra een beloning voor gaat krijgen of niet.
Ik dacht eigenlijk ook dat als ze voer kreeg, dat er dan dus geen rust als beloning meer nodig was, en de rust is juist hetgene wat ze meer apprecieert.

Eigenlijk weet ik het dus niet helemaal zeker waarom ze nu weer blijer is. Wie weet wat te toekomst brengt...