Nathalie Lagasse schreef op zaterdag 7 maart 2009, 17:43:


Alvast gefeliciteerd nathalie!
Je weet hoe ik tov parelli sta, en steeds zeg ik het opnieuw: jou zie ik wel graag bezig ! Lolita volledig stressloos in overgave aan jou en met plezier. (of heeft dat te maken met jouw positieve bekrachtiging tussen de soep en de patatten ?) Wellicht is dit de manier die Pat nastreeft, maar het zijn er weinig gegeven, maar jij verdient die nieuwe string !

Eva Saegerman schreef op maandag 9 maart 2009, 11:11:


WAUW !!! Prachtig om te zien, maar ik geloof nog veel intenser om het te mogen beleven. Proficiat Nathalie !!!

Eva Saegerman schreef op maandag 9 maart 2009, 11:11:


Thanks

Ik heb hier trouwens tussen de soep en de petatten in dit filmpje geen voer gegeven! Enkel helemaal op het eind voor het compliment... eigenlijk kan je dat als een soort variabele back-chain zien? Want we eindigen een sessie altijd met een paar passen polka en dan het compliment, waar ze normaal ook een wortel voor krijgt.

Of het te maken heeft met de positieve bekrachtiging dat ze blijer en minder zuur is geworden... goed vraag, ik weet het zelf niet helemaal. In het begin leek het clickeren juist niet goed wat dat betreft, ze werd alleen maar slomer en zo. Ik wou (helemaal onder invloed van Conrad) het volledig drukloos doen, geen fases maar wachten tot ze iets deed en dan belonen. Dat werkte niet, of toch niet om haar sneller en actiever en minder boos te maken. De laatste maanden ben ik terug meer 'echt' parelli gaan doen, dus met druk, maar ook met zoveel andere dingen die erg helpen.
Zoals rekening houden met horsenality, in haar geval (RB introvert) dus vooral veel tijd geven. Dat vind ik zelf heel moeilijk (ben nogal ongeduldig), ik wist wel dat ik van Parelli eigenlijk moet wachten tot ze na een oefening ook eventjes likt of kauwt of zo, maar had daar eigenlijk het geduld niet voor, en ik vond het ook niet nodig. Nu merk ik dat het juist enorm helpt, als ik het geduld kan opbrengen om daar samen met haar even op te wachten (kan wel meer dan een minuut duren eer het komt, dat is zeer lang voor een ongeduld als ik).
Zoals strategieen gebruiken om haar sneller te maken zonder druk te hoeven opvoeren. Want stom genoeg zag ik door het clickeren het eigenlijk veel te zwart - wit. Als het met belonen niet lukt dacht ik, dan kan het dus enkel met druk opdrijven tot ze doet wat ik wil... Gelukkig is de parelligirl in mij net op tijd naar boven gekomen om te beseffen dat er nog zoiets bestaat als point to point, en andere patronen/strategieen waarmee de vooruit vanzelf kwam zonder dat ik haar moest gaan slaan.
Ik beloon nog steeds graag, maar doe het bij Lolita soms bewust zo weinig mogelijk, ik bedoel met voer belonen. Omdat ze er zo spaced out van wordt als het meer dan een paar keer achter elkaar is. Zoals hier:
http://www.youtube.com/watch?v=nWiDB_3kuhw
Maar wel gebruik ik dan vaak mijn 'jaaaa flinke meid' gebabbel als IB, en ik probeer duidelijk te zijn met mijn lichaamstaal-bridge-ga zo-door signaal. Het is wel goed zichtbaar hoe ze meteen blij/kalm wordt als ze weet dat ze het juiste aan het doen is, onafhankelijk van of ze er dan ook nog extra een beloning voor gaat krijgen of niet.
Ik dacht eigenlijk ook dat als ze voer kreeg, dat er dan dus geen rust als beloning meer nodig was, en de rust is juist hetgene wat ze meer apprecieert.

Eigenlijk weet ik het dus niet helemaal zeker waarom ze nu weer blijer is. Wie weet wat te toekomst brengt...

Nathalie Lagasse schreef op maandag 9 maart 2009, 19:59:


Lolita kan in ieder geval flink likken!
Ik vind het heel mooi om naar te kijken. Heel veel rust en toch is Lolita alert wanneer je haar iets vraagt. (Ik heb het nu ook over je eerste filmpje)
En waarom ze nu blijer is? Vrouwelijke schepsels blijven toch altijd een raadsel !
Dat ligt in hun natuur...

Marianne

Nathalie Lagasse schreef op maandag 9 maart 2009, 19:59:


Mooi Nathalie zoals jij pnh speelt !
Heb je chase the tiger als een gedaan met lolita?
Dat spel wordt gebruikt in afwisseling met geconcentreerd werk,
en vergroot blijheid en stimuleert energievol bewegen.
Ik ben benieuwd hoe je dit zou bevallen.
Hier een link met uitleg en video's.
http://www.artofnaturaldressage.com/forum/viewtopic.php?f=27&t=475

Groet, Michiel

Nathalie Lagasse schreef op zaterdag 7 maart 2009, 17:43:


Mensen die dit soort dingen van hun paard gedaan krijgen...
daar kan ik alleen maar bewondering voor hebben...

Is dit filmpje dan een soort examen of zoiets (ik weet niets van Parelli)?

Michiel schreef op maandag 9 maart 2009, 22:07:


Hoi Michiel,

Bedankt, ik ken het concept, en ken de AND site ook, leuk dat je mij er nog eens op wijst. Het is eigenlijk gewoon targetten, en dat heb ik al clickerend ook wel met Lolita geprobeerd (geel balletje, geen plastic zak) en ze werd zoals ik schreef steeds slomer juist, door het voerbelonen werd ze in haar liktrance zodanig gelukkig met zichzelf dat ze steeds minder moeite deed om verder nog beloningen te verdienen. Ik denk dat het een leuke methode is, en bij een paard wat van nature speels is ook niet veel training/beloning zal vragen.
Zoals deze:
http://www.youtube.com/watch?v=qe5CwweChzM
of deze, die ik nog leuker vind natuurlijk, want Parelli
http://www.youtube.com/watch?v=GpGjlXomH5Y

Maar als ik naar het AND filmpje zelf kijk dan zie ik steeds dezelfde beeldjes die herhaald worden, mensen die meer rondlopen dan hun paard, dus niet zo heel aantrekkelijk voor mij. Wel leuk gedaan, daar niet van, en Sjors en Blackie zijn natuurlijk echte sterren!

Hoe doet Luna het?

Groetjes,
Nathalie

Lena schreef op dinsdag 10 maart 2009, 16:50:


Hoi,

Ja, het is een soort examen. Ik probeer even uit te leggen.

Als je Parelli begint dan begin je heel simpel met basisoefeningen. Eerst op de grond, dan ook met rijden. Uiteindelijk leidt dit tot een heel goeie band met je paard, en je kan ook meer en meer samen. In totaal zijn er tien niveaus (levels in het engels), level 1 is het simpelste, dan ken je net genoeg om van je paard een paar basis dingen op de grond te vragen, en om veilig te zijn. In level 2 komt er al meer fun bij kijken, en als je level drie hebt gehaald dan heb je als mens voldoende geleerd om jezelf 'horseman' te noemen, volgens Pat Parelli dus. In de eerste drie levels is het hoofdzakelijk de mens die leert, dat het paard dingen aangeleerd krijgt intussen is daar een leuk bijverschijnsel van, maar het is dus vooral de mens die moet leren hoe met paarden om te gaan, paarden te lezen, en paarden iets aan te leren. Dat wil dus ook zeggen dat je, als je je level drie niet gehaald hebt je je niet met andere paarden moet bemoeien, het is de bedoeling dat je er met één paard geraakt, die dan het slachtoffer is van al jouw beginnersfouten, en pas na het halen van level 3 heb je toelating om ook met andere paarden aan de slag te gaan.
Daar zondig ik dus zelf een beetje tegen, met mijn veulen, tja daar ben ik dus ook al mee begonnen... ze helemaal niet opvoeden was toch ook maar niks.
Maar op dit punt zit ik nu in de Parelli-studie: dat ik level 3 officieel wil halen. Ik kan officieus al wel voor mezelf vaststellen dat ik aan de criteria voldoe (self assessments, die zijn online te vinden als je lid bent van de Parelli SavvyClub) maar ik wil het nu ook officieel halen. Daarvoor moet ik drie filmpjes opsturen, eentje met grondwerk aan een lijn (on-line), eentje met grondwerk zonder halster, Liberty (voor level 3 nog in een roundpen van 20m diameter, voor level 4 wordt dat dan zonder omheining) dat is wat ik nu (om praktische redenen) als eerste gedaan heb, en ook nog een filmpje van rijden, zonder hoofdstel. Vroeger was er voor level 3 ook nog een stukje rijden met hoofdstel en teugels op contact, dressuurachtige dingen dus, maar dat is nu opgeschoven naar level 4.
De eisen zijn dus licht versoepeld, maar vooral is de examenprocedure veel handiger geworden dan vroeger. Ik schat dat er binnen het jaar tien-twintig level 3-ers in Nederland en Vlaanderen zullen zijn (hopelijk ben ik daar bij), allemaal mensen (ik ken de meesten) die al jaren lang veel beter bezig zijn dan ze zelf wel denken, en de drempel om dat te tonen is nu ineens een stuk verlaagd.

Nathalie Lagasse schreef op dinsdag 10 maart 2009, 19:47:

Ja er is een groot verschil in enthousiasme tussen het ene paard (filmpje) en het andere. Mede door karakter en door al het wilde te belonen. En als het instinctief jagen niet ontwaakt, dan heeft het ook geen zin dan wordt het een heel andere oefening met zijn eigen zin (zoals met de tragetstick geconcentreerd hindernissen nemen).

Ik heb het spel 2 maal gespeeld met Luna, waarbij ze zeker wild achtervolgde. In onze trainings crisis zijn we echter eerst toe aan andere basis dingen (In 't kort: haar stops lossen op in zachte aanpak en niet veel te eisen en haar wilde uitleven hoort bij een jong onervaren paard en leer/durf ik nu op te vangen aan de lange lijn). Later pak ik de tiger weer op, is het plan.

Groet, Michiel