Frans Veldman schreef op dinsdag 2 december 2008, 12:56:


Het werkte niet om 11u08
Het werkte weer om 12:29
Het werkt weer niet nu om 13:15
(time stamps van de beerichten)

en toch schijnt hier nu een flauw waterzonnetje, Piet
_______
Herman
"Art in Nature - Nature is Art"

Het is nu al weer ruim een maand geleden dat we Avanti zijn gaan halen.

Avanti werd bij zijn aankomst op de Poedertoren in de "ontvangstwei" gezet.
Daar kon hij bekomen van de trip, en alvast de eerste indrukken van zijn nieuwe omgeving - zijn nieuwe thuis - opdoen.

Een kleine week later hebben we hem bij de mannenkudde gelaten. Vanaf de eerste dag blijkt Avanti bij Filas een goed weidemaatje en veel bescherming te vinden. Ze waren haast onafscheidelijk.

Avanti is héél sterk op de mens gericht. Dat blijkt wanneer ik hem (amper 2 weken bij ons) in de weide ga opzoeken, en hij me vol vertrouwen helemaal mee volgt tot aan de afsluiting.
Alles wat we met Avanti doen is spelen. Al spelend leren en vertrouwen opbouwen.
Ik speel vooral in de piste. De rijpiste moet voor Avanti een feest zijn, een plek waar hij graag is en waar altijd wel iets leuks te beleven valt.
Wat doen we zoal in de piste: Eerst en vooral wandelspelletjes, backups vragen, voetje geven, in vrijheid mee stappen, stoppen, volgen, ...
Er staan altijd enkele kegels in de piste. Onlangs had ik ze allemaal op een rij gezet met ruim 4 meter tussen elke kegel.
Daar ben ik dan in slalom tussen gewandeld, Avanti aan het leidtouw mee volgend. bij de laatste kegel draaide ik er dan volledig rond en wandelde terug naar het begin. Eerst begreep Avanti het niet goed. In de plaats van mee rond de kegel te stappen, draaide hij zich 180° om, om zo snel mogelijk weer bij mij te zijn. Op dat moment draai ik me terug om en maak nog eens een rondje om de kegel. Uiteindelijk had hij door wat de bedoeling was, en liep hij letterlijk in mijn voetsporen.
Grappig om zie is dat, wanneer hij iets niet snapt, hij echt héél dicht tegen je aan komt plakken met zo'n onzekere uitdrukking van "hey, 'k snap het niet ...". Maar wanneer hij de vraag eenmaal begrepen heeft, dan voert hij ze ook met grote zelfstandigheid uit.
Zo ging het ook bij het spel met de balk.
Er ligt een springbalk in de piste. De bedoeling was dat Avanti er gewoon zou overstappen.
Na enkele rondjes "achteloos" om de balk te hebben gewandeld, ga ik - even achteloos - recht op de balk af en stap er over. Avanti volgt (met ontspannen leidtouw) gewoon mee ... tot hij aan de balk komt.
Hij blijft plots staan, besnuffelt de balk en kijkt me dan niet begrijpend aan. Ik stond immers al aan de andere kant van de "barrière". Ik blijf hem vragen - uitnodigen - maar hij stapt er niet over. En opeens heeft hij het gevonden. Hij gaat langs de balk heen tot aan het uiteinde om zo aan mijn kant van de balk te geraken.
Aangezien dat niet de vraag was, stap ik meteen weer terug over de balk. Verbazing alom.
Weer stapt hij richting einde van de balk, om hetzelfde maneuver te maken. Ik stap weer over de balk nog voor hij er rond is. Avanti komt gelijk heel dicht bij mij staan. Hij begrijpt het écht niet. Daarop stap ik een volte en ga terug richting balk, Avanti weer achter mij aan. En nú snapt hij de bedoeling. Hij laat mij over de balk stappen, wacht dan even en stapt er dan zelf heel fier over heen.

Enkele dagen later heb ik dezelfde oefeningen met kegels en balk herhaald, maar dan zonder leidtouw of touwhalster. Hij begreep het meteen.

In ons werken aan het vertrouwen gaan we ook regelmatig op stap. Eerst onder begeleiding van Eddy, meteen de drukke Diestsebaan op, om zo het bos in te trekken. Of gewoon een rustige wandeling langs het boswachterspad naar een verderop gelegen lekkere wei.

In de voorbereiding om Avanti zadelmak te maken hebben we enkele weken geleden voor het eerst gewerkt met een grote badhanddoek.
We wisten niet hoe Avanti zou reageren wanneer hij iets op zijn rug gelegd krijgt. Dus dat moet uitgetest worden.
Jolien had de handdoek opgevouwen over haar schouder hangen. Zo is ze in de piste naar Avanti gegaan. Meteen al steekt hij zijn neus tegen de handdoek. Snuffelen, voorzichtig met zijn lippen happen.
Jolien neemt de handdoek voorzichtig en begint Avanti er overal zachtjes mee aan te raken. Uiteindelijk beland de handdoek op zijn rug, om het dan pas langzaam open te vouwen.
Avanti volgt vanuit zijn ooghoek elke beweging, maar laat het allemaal gewoon gebeuren.
Vorig weekend hebben we dan voor het eerst gewerkt met een longeersingel. Maar ook hier geen enkel probleem. De enige actie die Avanti ondernam was af en toe eens op de riempjes sabbelen. Dan hebben we de singel afgedaan, een zadeldoek op de rug gelegd (weerom eerst kennis mee laten maken) en opnieuw de longeersingel aangedaan. Telkens wat stappen, afgewisseld met voetje vragen of een backup, om dan weer een gaatje verder aan te singelen.
Uiteindelijk zijn we zo met Avanti een half uurtje gaan wandelen. Het maakt hem allemaal niks uit. Zolang hij er maar bij mag zijn, is alles ok voor hem.

Ik heb de indruk dat Avanti wel eens véél vlugger onder het zadel kan zijn dan we tot nu toe gedacht hadden.

Eddy heeft Avanti ondertussen ook al gelongeerd. Hier heb ik best ook wel een goede begeleiding nodig. Avanti heeft namelijk alleen maar geleerd linksom gelongeerd te worden. Rechts lukt gewoonweg niet, volgens de vorige eigenaars. Het heeft Eddy ongeveer 5 minuten gekost om Avanti rechtsom te zetten.

Ik oefen vaak in volledige vrijheid. Na het werk (spel, verzorging of wandeling), wanneer ik Avanti terug naar de wei breng, loopt hij inmiddels al gewoon met me mee, zonder leidtouw, zonder touwhalster.

Foto's en filmpjes volgen nog.
_______
Herman
"Art in Nature - Nature is Art"

verasita schreef op woensdag 3 december 2008, 20:57:

Hey Trudy,
No heartfeelings.

Dit is een topic dat geen enkele dierenvriend en paardenmens onberoerd laat.
Zéker niet nu blijkt wat er écht speelt.
En dan laaien emoties - terecht - nogal eens op.
Belangrijkste is dat handen in elkaar geslagen worden om dit soort misdadig gedrag te stoppen.

groetjes
_______
Herman
"Art in Nature - Nature is Art"

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 3 december 2008, 18:40:

Éééé ... No Problémo maestro!

Een ver doorgedreven privétraining in Uw buitenverblijf somewhere de Ardennen en 't is in orde

By the way, 'k had mijn camera'ke mét statief en opgeladen batterijkes mee daarstraks. Ik hou het parraat voor de volgende keer
_______
Herman
"Art in Nature - Nature is Art"

Katja Goovaerts schreef op woensdag 3 december 2008, 17:44:


Katja, ik weet hier nog altijd niet echt wat te zeggen. Mijn woorden zijn precies op ... en dat voelt (vooral voor mezelf) héél vreemd.
Maar de beloofde DVD is inmiddels onderweg.

Ik hoop écht dat het een waardige toevoeging mag zijn bij je onuitputtelijke herinnering aan je prachtige vriend, Filas.

We missen hem allemaal in Herselt-Blauberg ...
_______
Herman
"Art in Nature - Nature is Art"

Groot nieuws ... Avanti heeft gisteren voor het eerst een zadel opgehad!!!

Het ging super. Hij gaf geen krimp.
Wat we ook doen, t'is allemaal goed voor hem.
Eens aangesingeld hebben we hem zowel linksom als rechtsom gelongeerd in stap en draf.
't Is precies alsof hij altijd al een zadel op zijn rug heeft gehad.

Niks spectaculairs dus, en precies dàt vond ik dan weer indrukwekkend.

Inderdaad Esther, 't is écht een héérlijk paard. Het is voor mij genieten vanaf de eerste seconde.
Elke keer als ik van de Poedertoren wegrij ben ik al terug aan't plannen wanneer ik de volgende keer weer naar Avanti kan gaan.
Wat bij Veldre altijd weer een gevecht was, is bij Avanti een echt gevoel van "samen leren."

Wordt vervolgd ...
_______
Herman
"Art in Nature - Nature is Art"

Zoe Veurman schreef op vrijdag 5 december 2008, 16:48:


Het is super leuk, je paard die volledig vrij met je meeloopt.
Ik heb de bedoeling om Avanti zover te trainen dat hij inderdaad overal in volle vrijheid met mij mee loopt.
Nadat we in de piste gewerkt (of gespeeld) hebben, leg ik het leidtouw gewoon om zijn nek. Ook al kent hij ons nog maar net, toch volgt hij al heel mooi mee.
Voorlopig is mijn oefenterrein nog beperkt van de wei tot aan de piste en terug.
In een volgende fase wil ik hem op heel het terrein van de Poedertoren kunnen meenemen.
En uiteindelijk is het de bedoeling dat hij ook buiten volledig los met me meegaat.
Uiteraard blijf ik ook met touwhalster werken.
_______
Herman
"Art in Nature - Nature is Art"

eddy DRUPPEL schreef op zaterdag 6 december 2008, 1:03:

Yes! Yes! Yes! Yes! Yes! Yes! Yes!
_______
Herman
"Art in Nature - Nature is Art"

van lennep schreef op maandag 8 december 2008, 8:37:

Hey Es,

eigenlijk is het vrij simpel.
Heb je vertrouwen in de behandelende artsen en het medische team, en zeggen zij dat Namke kan vervoerd worden. dan is het toch ok, niet?

In elk geval heel veel sterkte.
Probeer ook iets positiefs uit de komende revalidatieperiode te halen.
Ik heb zelf ervaren dat zo'n revalidatieperiode voor het paard ook helend werkt voor het baasje.
En dat de band tussen je paard en jezelf er alleen maar sterker van wordt.

Geef Namke maar een flinke knuffel.

(ik ben stiekum toch ook wel een beetje jaloers. Ik heb altijd al een zwak gehad voor grote zwarte Friezen.
Maar ja, een bijna wit sinterklaaspaard is ook niet mis hé )
_______
Herman
"Art in Nature - Nature is Art"