Ilona Kooistra schreef :


Gewoon.... in galop door de sneeuw zonder tennisballen onder de hoeven.
Ik ken dat wel nog van vroeger met de beslagen paarden, daar kon je geen 20 meter mee door de sneeuw lopen of je moest alweer krabben.

Zou het ook niet komen doordat 'onze' open hoeven met lagere hielen beter doorbloed en dus warmer zijn waardoor de sneeuw zich niet vasthecht?

groet, Pien

Katja Goovaerts schreef op woensdag 26 november 2008, 9:45:


Katja toch....
Sterkte, niet veel te zeggen nu,

Pien

Frans Veldman schreef :


Ik ben het heel erg eens met wat Frans zegt.
Je kúnt nou eenmaal niet alle paarden redden. Dit paard (Sharky) heeft nou eenmaal de aandacht getrokken maar dit 'geval' staat niet alleen.
Onze TweedeKans Paarden opvang krijgt wekelijks paarden aangeboden, om de meest zielige verhalen. Als wij overal ja op zouden zeggen zouden onze weilanden vol met leuke maar afgedankte paarden staan. In het begin deden we dit ook wel hoor, maar de realiteit is dat mensen toch weer een gezond paard willen want ze willen toch wel wat kunnen rijden. Niet véél hoor, maar zo af en toe .Dus de paarden waar iets mee is raak je aan de straatstenen niet kwijt. Het is hard maar wel reëel. Er wordt van plek naar plek gesold met zo'n dier waar misschien vanalles mis mee is, daar wordt zo'n paard ook echt niet beter van.

Wat denken jullie: Een paard met artrose in de rug, jarenlang op stal gehouden, die niet meer te gebruiken is en nu plaats moet maken voor een nieuw paard want ja, de winter komt eraan en eigenaar kan zich geen twee stallen veroorloven en bij-ons-is-het-zo-geweldig-en-bla-bla-bla-dat-gun-ik-mijn-paard en gazomaarverder.... Offeh.... dat oud-manegepaard van 23. Of die Draver die toch wel erg druk is en daardoor niet te rijden door haar beginner van een eigenaar....
Moeten wij ze allemaal opnemen waardoor de plaats/leefkwaliteit van al die andere paarden minder wordt, wetende dat je zo'n paard vanzenlangzalzeleven niet herplaatst krijgt?

Er is op het moment veruit meer aanbod van TweedeKans Paarden dan aanbod van adoptiegezinnen. Overal, bij alle opvanginstanties, niet alleen bij ons. Want iedereen wil dat leuke paard en hoopt op deze manier een gratis paard (naja, tegen een symbolisch bedrag) te kunnen krijgen. Veel mensen roepen dat ze wel iets willen betekenen voor een ziek of zielig dier maar als puntje bij paaltje komt nemen ze toch die gezonde hoor, geloof maar. In deze tweeverdieners consumptiemaatschappij is het kopen/krijgen van een paard nou eenmaal makkelijker dan ooit.

Zoals je ziet bij velen, niet gehinderd door enige paardenkennis
Ik vind dat wel een zorgelijke ontwikkeling....

Groet, Pien

joop schreef :


Daar draait het om: genoeg land en de liefde en inzet (ook financiëel) van een heleboel toegewijde mensen die bereid zijn offers te willen brengen in het belang van zo'n dier.

Wij nemen dus niet elk paard op dat wordt aangeboden. Paarden die met veel pijn in het land staan, paarden die enorme medische zorg nodig hebben, paarden met zware gedragsproblemen, door welke oorzaken dan ook, nemen wij niet meer hier op. Het heeft geen zin en niemand 'wil' ze. En inderdaad neig ook ik er steeds meer naar om te zeggen dat voor één ongezond paard dat gered wordt een gezond paard naar de slacht gaat.

Zo heel af en toe nemen Jack en ik wel een ziek/probleem paard op waarvan wij het gevoel hebben dat we dit paard wel beter krijgen, zoals indertijd met Puck en met Bombita. Maar dat zijn dan paarden die bij ons kunnen blijven, waar wij persoonlijk dat stukje verantwoordelijkheid voor nemen.
Ook hebben wij de verantwoordelijkheid naar onze andere paarden toe. Je kúnt het nou eenmaal niet maken om tig paarden te willen redden maar dan moeten ze wel hutje mutje staan. Ook wij zijn wel eens de fout in gegaan door een paard te willen 'redden' dat niet meer te redden was. Denk aan Mazir bijvoorbeeld, wat hebben we daar achtereenvolgens hoop, vertrouwen en toen verdriet van gehad.

Wat Sharky betreft: Ik vind het een prachtig initiatief dat jullie hem willen redden en teruggeven aan de vorige rechtmatige eigenaar, maar wat krijgt hij daar voor leven? Heeft iemand dat al onderzocht? Misschien komt hij daar wel dag en nacht op stal. Hoe gaat hij gereden worden? Stel, dat paard gaat terug en hij krijgt een dik vet bit in en prikkende sporen tegen zijn flanken, of wordt alsnog verhandeld; heeft iemand daar al over nagedacht?

Groet, Pien

joop schreef :


Dat klopt, maar door de jaren heen hebben wij redelijk leren inschatten vooraf wat voor kansen een paard nog heeft en of het paard te herplaatsen is. En wat ik al zei: op het moment is er zoveel aanbod dat we zijn gaan selecteren. In praktijk komt het echter zeer zelden voor dat een paard niet bemiddeld zal worden hoor, hoewel we proberen ze zolang mogelijk bij de huidige eigenaar te houden totdat we een adoptiegezin gevonden hebben en we vragen de huidige eigenaar zelf ook mee te blijven zoeken/denken. Tenzij de situatie zo dringend is dat het paard snel wegmoet maar dat komt niet zo heel vaak voor bij ons. Meestal zijn het 'afgeschreven' paarden, paarden waarmee geen klik is, scheidingen, verhuizingen, 'weg wegens beëindigen hobby' of financiële redenen.
Door te selecteren kunnen wij daardoor wél garanderen dat die paarden ook een paardgerichte toekomst tegemoet gaan.

Groet, Pien

PaardEnSchool schreef op woensdag 26 november 2008, 18:44:


Vincenza, ik krijg meer en meer een vermoeden dat we hier met een van je alter ego's te maken hebben.
Vandaar jouw wisselende reacties, je charme-offensieven en het niet reageren op kritiek aan jouw adres.

Pien

Nils Vellinga schreef op woensdag 26 november 2008, 19:24:


Gratis en voor niks

PaardEnSchool schreef :


Vincenza, HOE kun jij in je eentje de dagelijkse zorg voor 19 (?) paarden garanderen? Wetende dat je per etmaal zo'n 10 kruiwagens mest uit de blubber moet trekken, 19 balen hooi per dag te slepen hebt om maar niet te spreken van het gehele financiële gedeelte.
Dit is geen oordeel over je invaliditeit maar ik vraag het me oprecht af.

Als ik al zie hoeveel werk het voor Jack en mij is elke dag maar weer, wij hebben evenveel paarden (op een groter opppervlak) met dagelijks hulp van een uitgebreid en toegewijd team. Dan nóg pleuren we 's avonds uitgeput op de bank in slaap

Groet, Pien

izi schreef :


Jaja
Vraag maar eens aan Judith, ook hier op het forum, hoe haar Draver door een 1 jarige ponyhengst gedekt is. Niemand die wist dat haar paard drachtig was tot vlak voor de bevalling. D'r is wel een pracht van een veulen uitgekomen maar het was niet helemaal de bedoeling nee.
Als merries willen zijn ze héél lenig, desnoods gaan ze ervoor liggen.
En ponyhengstjes vinden ook altijd wel een weg

Groet, Pien

caira schreef op donderdag 27 november 2008, 13:14:


Als je paard opdringerig wordt van voedselbeloning dan komt dat omdat jij verkeerde afspraken met hem/haar gemaakt hebt.
maw: Als je toestaat dat je paard bedelt, zich aan je opdringt, je zakken gaat nazoeken en je dit gedrag niet negeert maar beloont door tóch dat snoepje te geven (en dat hoeft maar één keer te gebeuren) leer je je paard dat-ie ermee wegkomt en ja, daar wordt een paard vervelend van. Dat ligt zelden/nooit aan je paard maar aan jouw onduidelijkheid, verkeerde timing of inconsequentie.

Het beste kun je je paard eerst leren hoe hij/zij die voedselbeloning aan mag pakken, dus niet vragen/bedelen/opdringen maar een stapje naar achteren laten zetten vooraleer het verdiende voedseltje eraan komt.
't Gaat vaak in de fout, dat weet ik.
Hier op het forum zijn een paar clickeraars, Eva Saegerman bijvoorbeeld. Of Piet Loof, die kunnen je vast verder helpen.

Groet, Pien

Esther schreef :

Pfff, Es, weer door het oog van de naald.
Ik hoop, ik hoop, ik hoop dat het hierbij blijft en je niet nóg eens zo'n schok te verwerken krijgt.

Sterkte, Pien