4bozzza schreef op woensdag 29 oktober 2008, 9:52:

Tsja, heb je eigenlijk gelijk in... Maarre.. In de grote steden in b.v. Tsjechië hebben de 2 paarden voor de koets een soort van zeildoek van onder de konten tot aan de koets hangen. Weet niet precies hoe deze bevestigd is. Is misschien op www wel een foto van te vinden? Daar valt (meestal) de mest in. Ook hangt er een aparte zak om de mest tussen door in te scheppen. Ook als er per ongeluk toch iets naast valt op straat. De koetsier stopt dan direkt en met een schep verwijdert hij de mest van straat. Zou zoiets niet kunnen? Je kunt niet altijd stoppen als je paarden op straat mesten lijkt me. Zo'n 'opvangdoek' kan de mest zolang even 'herbergen' tot je het ergens op een rustiger plek in de afgesloten zak kan scheppen.
En de paarden hebben er absoluut geen last van.

Erger zijn de enorme klossen die ze onder de hoeven getimmert hebben zitten...

Piet schreef op maandag 20 oktober 2008, 14:16:


Is een 'Pleasure Gate'... Paard moet een soort van draf laten zien die tussen lopen en draf inzit. Deze gang is ooit ontstaan omdat zowel het paard als de (echte!) cowboy dit mijlen lang kunnen volhouden...

Helaas is er een sport discipline van gemaakt... En dan weet je het wel weer niet?!

Gelukkig is Peppermint nog niet zo verziekt. Als die even lekker in de rondte scheurt zit er een achterhand onder. Pep stapt van nature ruim onder. En dat wil ik als we 'straks' gaan rijden ook zo houden!

Zie bij mij op stal ook veel Quarters erg stijf en kort met de achterbenen lopen. Zelf denk ik dan steeds dat ze ergens kapotgereden zijn, maar dat hoeft natuurlijk niet...

Wil schreef op woensdag 5 november 2008, 16:21:

Mijn eerste stappen op het NH pad waren via Parelli NH zoals de meesten nu wel weten denk. Even voor diegene die nieuw zijn en niet precies weten wat de methode van Pat Parelli inhoudt: wijken-voor-druk (in fases opbouwend indien nodig).

Heb door wat vragen die in mij opkwamen over Parelli NH kennis gemaakt met Conrads 'Subtiel Trainen' en daarna ook via Conrad met Clickeren. Het laatste ben ik mij nu in de schaarse momenten dat het gezondheidstechnisch kan voornamelijk aan het gebruiken. Maarrr... Doordat ik te weinig met Peppermint bezig kan zijn moet ik soms dingen ook via wijken-voor-druk oplossen. En dan vooral als het met veiligheid te maken heeft. Dan wel aangepast aan wat ik eerlijker vind, namelijk niet alleen als beloning het weg laten vallen van de druk maar ook met de stem prijzen en een aai erachteraan.

Zoals gisterenmiddag bv: Pep belandde, omdat ik tussendoor even iets uit de auto moest pakken, met haar kont richting buurman. Dit doordat zij voedsel aan het verdienen en er wat voedernijd naar boven komt als er een ander paard naar haar idee te aandachtig toekijkt. En ik was even buiten beeld natuurlijk en de clickersessie was daarom even gepauseerd.

Er moest dus erg nijdig naar hem worden gedaan en zelfs gedreigd worden met trappen. Echt een wijf dan hoor! Pffffff..... Omdat ik weer verder met haar aan de gang wilde heb ik haar via wijken-voor-druk 'Parelli' met haar kont bij buurman weg gezet. Daar kies ik dan voor omdat ik dat alla de minute gedaan wil hebben. En dit omdat ik al met iets anders bezig was en het dan door elkaar zou gaan lopen. Is dus nog een gaatje in de clickertraining zeg maar...

Dus eigenlijk ben ik ook bezig zoals Wil hierboven beschrijft.

Ik heb oa 2 boeken van Alexandra Kurland: 'The Click That Teaches - A step-by-step guide in pictures' en 'The Click That Teaches - Riding with the clicker'.
Daar wil ik uiteindelijk naar toe..... Maar die weg is vooralsnog langer dan gewild.

Sieta schreef op donderdag 6 november 2008, 14:15:

Hans Arendse van Paardenservice dan maar? Doet Pep nu al maanden, heb ook hoefschoenen 'vóór' bij hem kunnen kopen. Gaat allemaal heel erg goed. Enne... Hij maakt geen probleem van vieze hoeven hoor! Krabt ze zelf uit met de achterkant van zijn mes.... Heb ook wel eens gehad dat ik haar voeten nog niet schoon had toen hij er al was. Zijn 2 Haffen staan ook altijd buiten.

Je moet Pep momenteel zien: heb er echt al maanden geen borstel overheen gehaald! Kom er niet zo vaak wegens gezondheid en dan heb ik wel belangrijker dingen met haar te doen dan haar 'opkuisen'. Wintervacht onder het zand en vettig! WOW! Zooo Viehiezzz....

Elzaliene Proost schreef op vrijdag 7 november 2008, 12:29:


Wacht even... Zie ik nu pas... Woonde jij niet al in Landsmeer zoals bij je naam staat of ben je daar nu juist naar toe verhuist? Ik val zelf wel een ietsje buiten zijn regio (Noordholland, hij zit in Zuidholland) maar als je nu verhuist bent naar bv drenthe of zo zal dat hem misschien een iets te ver zijn...?

Wil schreef op woensdag 5 november 2008, 14:57:

...KNIPPERDEKNIP...>

Same here...

In de Algarve rijdend in ons huurautootje hond langs de kant gezien... (Heb radar voor dit soort dieren). STOP! Wout mag weer zo veilig mogelijk op de rem gaan staan. Hond onder de schurft en weet niet wat allemaal. Denk ook vlooienallergie. Broodmager. Viel me mee dat hij niet weg stoof. Super onderdanig. Hadden nog wat brood en water in de auto. Brood nat gemaakt en hond opgevoerd. Daarna telefoontje met ons logeer adres. Mocht hem niet daar mee naar toe nemen wegens ziektes maar ze wist een Duitse vrouw in die contreien die een asiel runde. Wilde hem daar mee naar toe nemen, desnoods voor een dodelijk spuitje. Wil hond gaan pakken is hij al verdwenen, weer op weg naar..... Kon hem niet meer vinden helaas.

La Palma, Canarische Eilanden. Huis gehuurd aan de rand van de 'beschaving' eindje tegen de bergen op, erachter niets dan wildernis. Hoorde continu een hond ergens in die wildernis blaffen en janken. HUP! Elza's radar treedt weer in werking!

Even op onderzoek uit... Kilometertje verderop een grot in de berg met grote ijzeren deuren ervoor. Daarachter het geblaf en gekef van verschillend decibel, dus allooi. Kon ik niet bij, was afgesloten.

Maar de hond die ik had gehoord bleek tussen de struiken te leven aan een ketting van een meter. Wel een oude kist als onderkomen. Een schaars bewijs van eten in de vorm van een enkel leeg blikje of een kluif.

Met in mijn achterhoofd een alarm belletje van: pas op! Hij kan aggressief zijn... Toch niet kunnen laten om contact te maken. Hond kruipt door het stof als ik hem rustig nader. Kijk hem ook absoluut niet direct in de ogen.
Ik mag hem aaien, staart tussen de achterpoten, oren plat en plat op de grond. Als hij erin had kunnen verdwijnen had hij het gedaan!

Even zien.... Halsband zit met ijzerdraad vast aan ketting. Even peuteren hoor! Zo, Los. Hond mee naar huis. Heb de volgende uren wel met het zweet in de bilnaad gezeten, en niet alleen van het mooie weer daar!
Hond zeer onzeker bleef maar blaffen. Alleen als ik bij hem kwam zitten werd hij iets rustiger. Ik zag in gedachte de eigenaar al komen, gewapend met geweer.

Hond was het type wat daar voor de jacht gebruikt wordt: middelgroot, bouw van een hazewind. Op het vaste land (Spanje is het moederland) vind men ze nog wel eens opgeknoopt aan een boom, nadat ze niet meer nodig zijn. (Zus en zwager wonen in Spanje) Ze hebben ook een naam maar ben vergeten wat...

Had onze hostess van onze reisorganisatie namelijk gebeld. Heeft daar een huis en trekt zich het lot van deze honden aan. Zij kon hem pas na het werk 's avonds op komen halen. We hadden beneden aan de rand van de stad afgesproken.
Eigenaar hond gelukkig niet op ons nek gehad en de hond in de auto (zijn ze gelukkig wel gewend) naar 'beneden' gebracht. Daar over gezet in haar auto.

Volgende morgen belde ik haar om te vragen hoe het ermee ging. Bleek hij na zich lekker vol gegeten te hebben aan het blikvoer, 's nacht over de omheining (zij had al 2 honden) ontsnapt te zijn.

Tsja......