Piet schreef op dinsdag, 5 oktober 2004, 8:05:



Yep, ik heb er ook veel overgeslagen. Alleen mijn hoefschoenenpunt even gevolgd. Overigens heb ik het punt van Richard droog opgemerkt toen hij vertelde als punt weet ik veel: ze krijgt een goede stal: "een goede wei is beter", maar daar heeft verder niemand op gereageerd en dan lees ik ook niet verder meer over dat onderwerp.

Maar ik lees hier echt allang niet meer alles en dus kan ik ook niet reageren.

Groeten,
Ingrid

Karin schreef op dinsdag, 5 oktober 2004, 8:06:

Ik dit opzicht ben ik nogal simpel; eerst even wachten of die regels wel gaan komen. Al dat geblabla vanuit de regering volg ik al jaren niet meer. Hier was tijdje geleden sprake van een "poepverbod" voor paarden in de straat. Dus onder de man iemand ernaast met een bezem en voor de wagen een drollenvanger om. Iedere paardenbezitter in rep en roer: en we zullen dit en we zullen dat ... nooit meer wat van vernomen.

En dat mestbeleid ... Ik heb nog altijd mijn mesthoopje op de kale grond liggen, geen betonvloertje. Oh mag niet !! Nou geen hond die dit in die 7 jaar heeft gecontroleerd.

En wat het buiten staan betreft; tja ik heb een klein voordeel, want over het algemeen vindt niemand het zielig dat een shetlander met zijn dikke vacht buiten staat .

Groeten,
Ingrid

Karin schreef op dinsdag, 5 oktober 2004, 8:11:

Wat mij betreft niet.
Ik ben hier ook "de vaste garde" en ik men ook met bit.

Maar wel met een grote MAAR. Iets waarover ik ook eerder schreef. Ik weet hoe het bit werkt, wat voor invloed ik op haar mond uitoefen en op welke onderdelen van de mond enz. enz. Met een mentoestel zie je ook wat voor kracht je uitoefent en hoe het bit zich beweegt in de paardenmond met een kleine beweging van je hand. Dan ga je wel nadenken.

En nee Pien, ik zit hier niet het bit te verdedigen. Ik meng me ook bewust nooit in bitten-discussies, omdat ik zelf met een bit men.

Ik heb nog geen goed alternatief gevonden nl. Met een halster wel geprobeerd, maar dan reageert ze van de 3x vragen maar 1x goed en dat is op de weg in het drukke hedendaagse verkeer te weinig. Daar moet het 1 op 1 zijn anders wordt het letterlijk een kwestie van leven en dood.

Groeten,
Ingrid