amar schreef op vrijdag 23 mei 2008, 8:44:
> zij gebruikt paardentaal. Is heel zacht met paarden en vraagt
> ze niets waar ze niet klaar voor zijn. Die trap betekent ook
> helemaal niets en je zag ook dat het paard helemaal niet bang
> werd. Dit doen paarden ook onderling als er ene vervelend
> blijft pitsen in de andere zijn achterste. Zoiets als kort en
> bondig blijf uit mijn persoonlijke ruimte. Ze slaat het paard
> niet maar gedraagt zich als paard en is op die manier duidelijk
> voor het paard. Ze strafte hem niet voor iets wat zij hem vroeg.
Dan leek de methode van Voest wat zachter.
Wanneer het paard te dicht was, draaide hij zich om en spande het touw tussen zijn handen, voor het hoofd van het paard waardoor het paard wel schrok, maar nadien de afstand respecteerde.
Die schrikreactie had volgens mij meer effect dan die trap. Het hangt wellicht ook af van paard tot paard.
Kleine bedenking: wat komt bij het paard het natuurlijkst over zodat hij jou als 'kuddeleider' zou zien en niet zozeer als een extern gevaar? Doen schrikken of trappen?
Warboel
