Bert Vand schreef op vrijdag 23 mei 2008, 15:14:
> Bert Vand schreef op vrijdag 23 mei 2008, 14:22:
>
>> van lennep schreef op vrijdag 23 mei 2008, 14:17:
>>> Shapen...
> dus bij jezelf vandaan.
>
> Oei, slecht gelezen. Associeert het paard dan de beloning wel
> met die afstand, als jij er dichtbij gaat staan op het moment
> dat je hem beloont?
Ja
zoals Esther beschreef: je beloont het paard om afstand te houden (houden = je moet die dus al eerst hebben!) door op het moment dat je paard de afstand respecteert die jij wenst, aan te duiden. Dat doen we dmv een signaal dat we
bridge heten. Dat kan een gesproken woord zijn, een gebaar, een knipoog, etc
De
bridge is letterlijk de brug tussen het goede gedrag en de beloning die daarop volgt. Op het moment dat je de
bridge gegeven hebt aan je paard volgt de beloningsketting, een reeks van handelingen die start bij het geven van die
bridge en de uiteindelijke beloning, bv voerbeloning, rust, aandacht, een aaike, een emmer water over zijn hoofd als het paard dat nou eenmaal leuk vindt, etc
Het paard wéét dus dat de beloningsketting gestart is op het moment dat je het
bridge-signaal gaf en zal de volgende keer weer strijden naar dat moment.
Het lijkt allemaal erg theoretisch maar is zo simpel en logisch als pompwater
Een humaan voorbeeld: op het moment dat moeder tegen kind zegt "dat heb je flink gedaan, je krijgt een ijsje" dan wéét het kind al wat het flink gedaan heeft en volgt de belonisketting: moeder gaat naar de keuken, doet de diepvries open, etc... tot de kleine haar ijsje lekt. Er zit ook afstand, tijd, etc tussen, maar zolang er een beloningsketting volgt, steeds dezelfde handeling, zal het paard dus die associatie leggen met het moment waarop jij de
bridge gegegeven hebt, of de ketting gestart is.
De reden waarom esther de voedselbeloning "op de goede plek geeft", dus weg van haar, is heel eenvoudig: als leider geef jij de voedselbeloning aan het paard, het is niet het paard die de voedselbeloning komt halen bij jou.
Ik hoop dat het logisch klinkt ?
Warboel
