eddy DRUPPEL schreef op zondag 17 februari 2008, 1:38:

.

Hey Eddie Mark Rashid is toch echt wel leesvoer voor jou dacht ik zo.
Dit is geen sprookje, Mark beschrijft dit verhaal veel uitgebreider en dat hij
er zelf bij was toen hij als jongeling bij zijn boer meehielp met de paarden.

Groetjes, Michiel

xdaanx schreef op zondag 17 februari 2008, 15:18:


Ik heb een hooibak van 60 cm hoog, een shetlander eet hier ook uit. Hij is 3 meter lang en 80 cm breed, als ik hem vol gooi eten ze met zijn vieren hier 2 dagen van. De bodem hiervan is water doorlatend en verder niet van belang, het onderste restje gooi ik toch bijna wekelijks weg.

Weg waaien gebeurd absoluut niet, en het hooi blijft mooi schoon. Morsen doen ze wel met alles wat uit hun mond valt. Daar voor en om onbeperkt hooi te kunnen geven, heb ik een voerhek erop gemaakt. Met dat hek morsen ze helemaal niet meer en hun eten lijkt precies op grazen nu. Dat hek is wel het enige wat geld kost.

Na wat uitproberen (wat ook geld gekost heeft) heb ik nu een constructie die redelijk werkt. De maaswijdte had ik eerst 6 bij 10 cm dat was te groot vond ik, nu heb ik 5 bij 5 cm maaswijdte en dat werkt beter. De paarden kunnen er omheen lopen aan alle kanten. Dat bleek nodig te zijn omdat 1 paard de gewoonte had om 1 voet erin te zetten zodat zij die 80 cm brede bak beter kon afgrazen. Zij begon dat te doen nadat ik de maaswijdte verkleint had.

Want het is echt afgrazen wat ze nu moeten doen, door die openingen van 5 bij 5 cm. Boven op het hek heb ik 8 zware stoeptegels liggen die het hooi samen persen en daardoor de graas snelheid nog extra verkleinen en bovendien er voor zorgt dat het hek niet opgetild wordt.

De paarden duwen de tegels met de neus van hun plaats om bij het hooi te komen dat er onder ligt. Hun neuzen zien er gewoon goed uit, ook al heb ik niet de lichtste stoeptegels. Wel uitgeprobeerd hoor lichtere tegels, maar die hebben tot nadeel dat ze zover verschoven worden door de paarden dat ze netjes in een hoek komen te liggen en dan zit het hek aan de andere kant zonder verzwaring.

Omdat ik ook zuinig met geld moet zijn, heb ik een constructie van het 3m lange hek dat ongeveer 90 euro koste. Misschien heb ik niet goed gezocht en kan het goedkoper en nog wel sterker ook. Die 5 bij 5 cm was een gok of ze daar wel genoeg uit konden krijgen, maar dat gaat zonder problemen, ze eten er niet minder om. Ze zijn wel langer bezig met het eruit te krijgen en dat is precies de bedoeling. Die 5 bij 5 cm is dan ook essentieel lijkt me. De maten die Frans heeft lijken me iets te groot.

Mijn hek is opgebouwd van aluminium u profielen, 2 cm dik. 3 dwarse balkjes er tussen voor de stevigheid en alles met boutjes aan elkaar gemaakt. Het aluminium slijt niet omdat de paarden eten van het rek wat erboven op gemonteerd is. Het rek is te koop als volière gaas. Dat gegalvaniseerd is en een slag dunner dan beton gaas. Dit kun je aan de meter kopen en is maximaal 2,5 meter lang. Dit rek heb ik vast gemaakt aan de u profielen met gegalvaniseerd waslijn draad. Met zo min mogelijk (3) draad eindjes. En die 3 draadeinden zijn weg gewerkt in het u profiel dan altijd naar onderen wijst. Zo'n 20 slangen klemmen had ook gekund.

Zolang ze er niet boven op gaan staan blijft het hek nu goed heel. Staan ze er wel op dan loopt het paard nog geen gevaar. 2 dagen onbeheerd achter laten kan net, gelet op het verschuiven van de tegels. Maar goed dan is de hooibak ook leeg met 4 paarden. Die hele constructie van profielen en dun rek erop, is niet ideaal echter. Beter was het geweest een dikker rek zoals betongaas, maar of dat in 5 bij 5 cm maaswijdte te koop is, dat denk ik niet.

Groetjes, Michiel
Blootsvoets goed voor mensen en paarden.

Okke schreef op zaterdag 16 februari 2008, 0:23:


Hoi Okke Dank je wel, je hebt me geinspireert om jouw vertaling te herschrijven (met de Engelse tekst ernaast). Zonder jouw vertaling had ik het niet gedaan. Ik heb hem op mijn website staan nu, omdat het mooi past bij mij en mijn dochter. Dit is het geworden:


De volgende inzichten zijn van Tracy Meisenbach
ontstaan op haar dochters 16de verjaardag, het is mooi beschreven
en zegt veel meer over waarom ik zo graag met mijn dochter paard rij.

Opgroeien met paarden

Vandaag is mijn dochter 16 jaar geworden, een mijlpaal voor de meesten.
Behalve samen kijken naar haar baby-foto's en onbezorgde flarden
uit haar meisjestijd, heb ik de tijd genomen na te denken
over de jonge vrouw die mijn dochter nu is geworden.
Over de keuzes die ze in de toekomst zal gaan maken.
Als ik naar haar kijk zie ik de atlete die ze geworden is,
de zelfverzekerde vrouw die ze zeker gaat worden.

Als ik dan denk aan de meisjes uit onze stad die al zwanger zijn,
piercings overal, haar geverfd in iedere mogelijke kleur,
ook drop out's, drugverslaafden of reeds hard op weg naar nergens,
op zoek naar een oppervlakkige identiteit door gebrek aan zelfvertrouwen.
De ouders van deze meisjes hebben me gevraagd waarom ik veel geld 'verspil'
aan paarden, zodat mijn dochter kan paardrijden.
Ze zeiden dan dat mijn dochter er wel uit zou groeien, geen belangstelling
meer, vriendjes ontdekken, wilde kroegnachten en wat al niet meer
dat gewoon is bij de huidige generatie ... Ik denk niet dat dit gaat
gebeuren, ik denk dat ze haar hele leven van paarden blijft houden.

Omdat mijn dochter opgegroeid is met paarden heeft ze compassie.
Ze weet dat de hele jongen en de hele ouden extra zorg nodig hebben.
We moeten ook zorgen voor hen die hun pijn goed verborgen houden.
Omdat ze opgegroeid is met paarden heeft ze geleerd verantwoordelijk
te zijn voor anderen dan haarzelf. Ze heeft geleerd dat ongeacht het weer
en de kou, de verzorging gewoon doorgaat van hen die je toe vertrouwd zijn.
Dat je geen vrije dag kunt opnemen alleen omdat je die dag geen zin hebt
in paarden. Ze heeft geleerd dat voor ieder uur plezier er momenten
van hard werken tegenover staan.

Omdat mijn dochter opgegroeid is met paarden heeft ze geleerd niet bang
te zijn om vies te worden en dat hoe je er uit ziet, niets uit maakt
voor de meeste levende wezens om ons heen. Paarden geven niet om dure
kleren, sieraden, kapsels, of andere zaken die we gebruiken om indruk
op anderen te maken. Wat een paard belangrijk vind zijn je capaciteiten
om, om te gaan met zijn natuur. Het kan hem niet schelen of je daarbij
een hele dure broek aan hebt.

Omdat mijn dochter met paarden is opgegroeid heeft ze ook geleerd
over sex en hoe waardevol én ingewikkeld dat het leven kan maken.
Ze heeft geleerd dat het tijd kost om een baby of veulen te krijgen,
de enige manier om geen jonkies te krijgen is door niet te fokken.
Ze heeft geleerd een jong te plannen, te maken, geboren te laten worden
en helaas soms te zien sterven, voordat ze hun volle kracht bereiken.
Ze heeft geleerd hoe je met waakzame nachten en volharding de geboorte
van een wonder mee kunt maken, een zeldzaamheid voor niet-paardenhouders.

Omdat mijn dochter met paarden is opgegroeid beseft ze de waarde van geld.
Elke euro kan worden vertaald in hooibalen, zakken voer, wormkuren of
de dierenarts. De aanschaf van dingen die je niet nodig hebt kan tijdens
magere tijden het verschil zijn tussen goede verzorging, of iets niet
kunnen behandelen en dood gaan. Ze heeft geleerd het verschil te zien
tussen haar eigen zorg en hoe anderen zorgen, waardoor ze haar eigen
nivo nooit zal verlagen, eerder zal verhogen als haar kennis groeit.

Omdat mijn dochter opgegroeid is met paarden heeft ze geleerd zelfstandig
te zijn. Ze heeft leraren gehad die niet konden spreken, niet konden
schrijven, die slechts gebruik kunnen maken van lichaamstaal.
Ze heeft geleerd alert te zijn op veilige en onveilige situaties,
om gewaarschuwd te zijn waar anderen niets vermoeden.
Ze heeft geleerd mensen in te schatten zoals ze ook paarden inschat.
Ze heeft geleerd verder te kijken dan uiterlijkheden en mooi voordoen,
en oog te hebben voor het innerlijk.

Omdat mijn dochter opgegroeid is met paarden heeft ze geleerd wat
verregaande sportiviteit is. Iedereen die op een eerlijke wijze strijd
is een winnaar. Bekers en rozetten zijn misschien het bewijs van een
winnaar, maar zeggen niets over hoe goed hij met paarden kan omgaan.
Ze heeft ook geleerd dat sommigen álles zullen doen om te winnen,
ongeacht wie er pijn heeft. Ze weet dat mensen die vals spelen dat ook
in andere aspecten van het leven zullen doen, dat is een zekerheid.

Omdat mijn dochter met paarden is opgegroeid, is ze zeker van zichzelf
en betrokken bij anderen. Ze kan met iedereen omgaan vanuit die zelf
verzekerdheid, omdat ze geleerd heeft te communiceren met paarden
met heldere lichaamstaal. Ze kent het gevoel van tevredenheid als
een dier van honderden kilo's stipt gehoorzaamd, reagerend op
haar zachte hand en daarop beter reageert dan op ruiters met een
harde hand. Ook in gezelschap van hen die veel ouder zijn,
weet ze zich met kennis en zekerheid staande te houden.

Omdat mijn dochter met paarden is opgegroeid heeft ze geleerd vooruit
te denken. Ze weet dat de keuze van vandaag van invloed is op de komende
5 jaren. Ze weet dat haar investeringen het spaarpotje zijn waar ze
in de toekomst op terug kan vallen. Ze kent de waarde van land en
gebouwen. En dat onderhoud van je vervoermiddel het verschil kan zijn
tussen gemakkelijk verplaatsen of met autopech langs de weg staan
op een hete dag met een paardentrailer.

Als ik kijk naar wat mijn dochter geleerd heeft en hoe het haar zal helpen
in het leven, dan kan ik eerlijk zeggen dat ik geen cent teveel heb
betaald aan haar opgroeien met paarden. Ik zou wensen dat alle kinderen
de zelfde mogelijkheden hadden om deze lessen te leren van paarden,
op hun weg naar volwassenheid.

Christel Provaas schreef op dinsdag 19 februari 2008, 10:48:



Je hebt een punt Christel.
Het is dan ook de fantasie van de moeder die haar idealen
projecteert op haar dochter, dat zit er zonder meer in.
Je hieraan ergeren gaat wel erg ver.
Al ben ik met je eens dat elk mens zijn waarde heeft,
ook die buurman die ik vanochtend tegen kwam in het park
met een flesje bier

Overigens mijn zoon is ook zo'n superzoon, heeft soortgelijke lessen
geleerd met zijn topsport basketball.
Ouders hé



Groetjes, Michiel
Blootsvoets goed voor mensen en paarden.

Macusa schreef op maandag 18 februari 2008, 19:01:


In Frans zijn hooidispenser verhaal is net het volgende idee bij de reacties gezet, waarschijnlijk ook een slim idee en redelijk eenvoudig te maken.

"
Wij hebben van z`n 1000 liter watertanken het plastic eruit gehaald.
Omdat wij maar een haflinger en een shetje hebben, heeft mij vader er schuin een schot in gedaan zodat het hooi naar beneden 'glijdt' en dus maar de helft van de tank word gebruikt. Onze paarden hebben zo heel de dag eten tot hun beschikking en maken ze er niet z`n rommeltje van. Het is zo gemaakt niet duur en heel makkelijk bij vullen.
groetjes astrid

Astrid als je jouw 'glijbaan' als een kist voorstelt met onderaan een plank eruit als voeropening, dan zou dat ook moeten werken soortgelijk aan Frans zijn idee. Voor die voeropening zou ik dan een gegalvaniseerd rek maken van 5 bij 5 cm maaswijdte. En bovenop het hooi een flinke verzwaring die het hooi extra langs de schuine glijbaan naar beneden drukt tegen het rooster aan. Als die voeropening ook nog minder verticaal gemaakt kan worden is het nog beter behapbaar.
Michiel
"

Zien jullie het voor je?
Je zou het hooi-silo kunnen noemen.

Groetjes, Michiel
Blootsvoets goed voor mensen en paarden.

Michiel schreef op woensdag 20 februari 2008, 23:41:


Die extra verzwaring zakt mee naar beneden, als de diepte van de kist meer dan een meter zou zijn, moeten daar wat touwen aan gemaakt worden, om hem weer terug naar boven te krijgen.

Het stof uit het hooi zakt langs de glijbaan mee naar beneden. Om dat niet in te ademen kan de onderste 5 cm van de voeropening gebruikt worden als stofafvoer, bijvoorbeeld met gaas van 1 bij 1 cm maaswijdte.

Groetjes, Michiel
Blootsvoets goed voor mensen en paarden.

Aafke schreef op donderdag 21 februari 2008, 8:34:


Aafke dat op de donder geven dan, dat mag niet gebeuren natuurlijk, dat maakt alles erger. Heel goed dat jullie dat niet doen! De lesgeefster negeren en laten zien dat het veel beter op te lossen is, met een stop, pasje achterwaarts en in stap verder gaan, eenvoudig stappen en bij onrust direct weer een stop met een pasje achterwaarts. Werkt zelfs dit niet direct dan is afstappen en er naast het zelfde doen, ook goed. En verder zelf kalm blijven. Nancy zal dan de onrust van het lawaai én de onrust van de lesgeefster gaan negeren en je dochter als leiding accepteren.

Voor de rest is jouw houding hierin ook van belang, zie het lawaai als een prima gelegenheid om verder te komen met de training! Het lawaai is een prima hulp beter dan welke schriktraining dan ook. Geen ergenis toevoegen, maar een kans om iets waardevols te leren.

Tessel en ik hebben er ook ervaring mee in de bak, we oefenen Jur om kalm en stipt te blijven, terwijl er soms erg onrustige paarden in toom gehouden worden met harde hand en elke pas een spoortrap. Het paardje net uit zijn stal gehaald krijgt dan zijn 20 minuten beweging of meer als het geluk heeft.
Rustig blijven in deze omstandigheden, lukt al super, gezien dat Jur ook een voorwaarts paardje is.

Groetjes, Michiel

Aafke schreef op donderdag 21 februari 2008, 10:06:


Josien van der Poel komt aan huis bij jouw in de buurt ook dacht ik, hoeft niet per se in een bak, we hebben ook vaak gelest in de wei en zelfs op de parkeerplaats van het voetbal veld (droog en verlicht, ha ha.)
http://www.clerx.nl/jvdpoel/index.html

Groetjes, Michiel
Blootsvoets goed voor mensen en paarden

Michiel schreef op woensdag 20 februari 2008, 23:55:

Het idee van een hooi kist (silo) laat me nog niet los.
Net als Frans zijn idee denk ik dat dit toch wel ideaal is.
Het nadeel van wat stof kan ook verminderen door in de glijbaan
gleuven te maken waar het doorheen valt.

Als je al die verschillende manieren van hooi voeren met elkaar gaat
vergelijken hebben ze allemaal hun voor en nadelen. Een trekkerband vullen bijvoorbeeld is beter dan zo op de grond gooien omdat het minder wegwaait. Toch eten ze daar snel van en verwaait er een deel wel. Ook zul je meerder keren op een dag bij moeten vullen. Zo heeft elk idee zijn beperkte voordelen.
Sommige manieren hebben echter veel meer voordelen dan nadelen. Dit hooikist idee scoort hoog, net zo hoog als de dispenser, omdat hij gemakkelijker te maken is. En bijna alle voordelen van de dispenser bezit.

De voordelen op een rij:
4 paarden kunnen hier 2 dagen uit eten en in die tijd is er geen omkijken naar.
Ze eten laag aan de grond.
De eet snelheid is heel laag doordat het hooi samengeperst wordt tegen een gegalvaniseerd hekwerk van 5 bij 5 cm maaswijdte.
Morsen is niet mogelijk door de kleine plukjes die er uit getrokken worden telkens.
Het hooi wordt niet nat, omdat er een klep op zit aan de bovenzijde.
Er is geen restant dat je weg moet gooien, omdat alles van boven beschikbaar komt.
Het is relatief goedkoop en zelf in elkaar te knutselen.
Er is zelfs vrije opslagruimte aan de lege schuine zijde.
De kist is door 2 personen met de hand verplaatsbaar naar een andere wei.

Vergelijk ik dit met de hooibak van 300 bij 80 bij 60 hoog die ik nu heb. Dan eten de paarden uit de hooikist lager aan de grond, de zware stoeptegels op een los voerhek is veel slijtage gevoeliger en het hooi wordt nat, al is dat laatste niet echt een nadeel, hoogstens dat ik het laatste restje bijna wekelijks weg gooi.

De dispenser heeft enkele voordelen die de hooikist niet heeft, en andersom ook.
In de dispenser kan bijvoorbeeld veel meer hooi in, daar zet je met de machine
een heel pak in. De hooikist is eenvoudiger te (laten) maken, kan met de hand gevuld worden en als hij leeg is makkelijk met de hand te verplaatsen naar een andere wei. Voor diegene die terug schrikken voor het plaatsen van een dispenser is een hooikist een alternatief denk ik. De hooikist zoals ik die in gedachten heb is echter nog niet gemaakt en moet zich in de praktijk eerst bewijzen natuurlijk.

Als jullie nadelen zien dan hoor ik dat graag.
svp wel even terug lezen hoe dit systeem werkt (eerder in deze draad).

Het model een lengte moeten hebben waar 2 paarden naast elkaar kunnen staan. Dan zit je dus al op 2 1/2 meter! Een kist voor 2 paarden is echter wat krap, dus kun je in dezelfde kist het hele idee spiegelen aan de andere zijde. maw met het zelfde principe zijn meerdere modellen mogelijk. Ik bedenk net, hebben kippen ook niet zoiets, in een zinken emmer? En vogels in een kooi drinken uit zoiets hun water En natuurlijk de oeroude hooiruif lijkt er ook een beetje op, die moet echter hoog staan om er uit te kunnen eten.

Zelfs een rond model is mogelijk. Of een rechthoekige voerkist voor 2 paarden die dan aan de andere kant opslagruimte heeft voor een 2de vulling met hooi of waar de kruiwagen met schop in kan staan. Voor een timmerman zou hier best een markt voor bestaan denk ik.

Groetjes, Michiel
Blootsvoets goed voor mensen en paarden.

Geertje schreef op vrijdag 22 februari 2008, 10:24:


Welke maaswijdte neem je Geertje?
De dispenser heeft 8 bij 8 cm, de kisten van Smit 10 bij 10 cm zo te zien. Mijn 3 meter bak heeft 5 bij 5 cm. Overigens een kleinere maaswijdte trekt wel het hek meer omhoog natuurlijk, zonder verzwaring zou dat bij mij echt niet kunnen. Met die zware stoeptegels die ik er op heb liggen, gaat het wel goed.

Groetjes, Michiel
Blootsvoets goed voor mensen en paarden.