Mooi dat dit na de voorgeschiedenis bitloos kan!
Ik zie haar ook wat over de schouder vallen in de wendingen en in de overgang draf naar stap valt ze nu en dan uit elkaar.
Je docher zit ook vaak door, op een paardje wat nog niet helemaal op eigen benen lijkt te lopen, maar dit moest waarschijnlijk in de les. Ze zit ook iets in stoelzit, niet helemaal in balans.
Verder zie ik een hele gevoelige pony.
Ik zou haar graag meer op zit zien haar tempo regelen, en dan met lichtrijden. De pony ziet er gevoelig en werkwillig genoeg uit om dit snel op te pakken.
Als ze dit kan, en je dochter komt meer in balans, dan zal ze vanzelf meer op haar eigen benen lopen. Een check om zelf te doen voor je dochter is vb in draf tijdens het lichtrijden van been wisselen door ipv 2 keer te zitten 2 keer te staan (op-neer-op-op-neer) en dit met losse teugel. Ik ben er bijna zeker van dat ze iets achterover valt. Ze kan dan zlef de houding zoeken waarbij ze dat wel kan en zo leren voelen waar haar balans licht en hoe de pony er op reageert.
En dan kan je dochter er vb in de neerwaartse overgangen haar been bij houden waardoor ze niet uit elkaar valt.

Vleugelnaaldje is geen vlindercatheter. Vleugelnaaldje heeft velugeltjes, maar een vaste, metalen naad. Een vlinderkatheter heeft ene metalen geleider en een soepel kunsstof buisje wat er over heen glijdt. Is bedoeld om na plaatsing ter plekke te blijven, als je dit kan doen kan je er een klein verlengstukje en een slotje op zetten, eventueel doorspoelen met een klein beetje verdunde heparine, en dan kan je volgende keer het slotje aanprikken ipv het paard. Maar ik vrees dat dit afgeschuurd/gebeten wordt.
Een vindernaaldje gebruiken om eenmalig te prikken zou ik zelf niet doen, 't is duurder dan een gewone naald en het prikken er mee is pijnlijker en moeilijker.
Ik zou een gewone metalen naald voor eenmalig gebruik nemen.
Paardenhuid prikt taaier dan mensenhuid, dus best prik je van op een afstandje naar de ader toe, eerst door de huid, en dan in een 2e fase naar de ader, anders heb je het risico er doorheen te schieten omdat je te hard duwt. Is even wennen. Ook de ader zelf heeft wat weerstand, best kan je met heel een klein schokje prikken.
Je moet hiervoor wel een paard hebben dat netjes blijft stilstaan, maar ik las dat die van jou dat doet. Zoniet: in een keer prikken.
Als je het in 2 keer doet, heb je het voordeel dat je paard alleen de eerste prik voelt en je daarna rustig de tijd hebt om onderhuids naar de ader toe te gaan.
Ontsmetten chloorhexedine in alcohol 70%, kontakttijd15 tot 30 seconden.
Maar ik neem aan dat je dierenarts het je voordoet en uitlegt, zal vast geen probleem zijn.

Ik vind het best mee vallen op de foto's. Gelukkig op de zijkant van het been en geen pezen geraakt. Ik denk dat het heel mooi kan genezen en ik denk niet dat er letsels over blijven. Piablo's been was veel erger gewond, die heeft wel littekens maar loopt terug helemaal rad.

En stom, ach ja...
Ik doe altijd eerst de achterstang dicht voor ik Piablo aanbind (ik laad alleen en hij moet voor me uit), en toch is het ook eens fout gegaan. Steigeren in de trailer voor ik aangebonden had, kont onder stang, was even heel eng. Gelukkig kalmeerde hij toen ik eenmaal vooraan was (ik kreeg de stang niet terug los) en kon ik hem een raar stapje vooruit vragen. Nadien wel osteopaat nodig gehad, had toch iets geforceerd.

Komt vast helemaal goed met je paardje! Sterkte!

trea hoex schreef op zaterdag 2 februari 2008, 21:21:

knipknipknip

Ben ik niet mee eens.
Piablo's wondes waren veel erger, heb er toen geen foto's van genomen.
Was diep en met verhakkelde wondranden, te verhakkeld om te hechten.
En ook andere wondjes verzorg ik als volgt: schoonspuiten zodat de vuiligheid er uit is, als ik het bij de hand heb een ontsmettingsmiddel op waterbasis (handig zijn van die kleine flaconnetjes in plastic van 10 of 20 ml, nooit een open waterig ontsmettingsmiddel lang open bewaren) en voor de rest zorgen dat er geen vuil in kan komen, voor een weidepaard kan dit vb prima met groene leem.
Wondjes die niet op de benen zijn doe ik na schoonmaken gewoon wat goudsbloemzalf op of laat ik gewoon als het geen vliegenseizoen is aan de lucht bloot.
Piablo's been heb ik 2 keer per dag schoongespoten, en daarna nieuwe groene leem er op. Pas toen het zo goed als dicht was vulcetan gel tegen wildvlees vorming.
Hij heeft littekens er door, maar er is geen enkel moment gedurende de bijna 2 maanden genezing etter of koorts geweest.
Ook geen antibiotica.
Voor mezelf en de kinderen overigens het zelfde (geen groene leem, wij kruipen meestal niet in de modder rond ).
Alleen zuivere (!!!) wonden die dieper zijn dan 1 cm met gave randen en die open gapen laat ik hechten. Geen zuivere wonde: open houden en laten opgroeien. Als ene dichtgenaaide wonde infecteerd van binnen uit, dan heb je pas ene probleem.

Enig voorbehoud voor kleine diepe (of niet goed zichtbaar hoe diep) wonden thv de gewrichten. Daar voorzichting zijn. Als er helder vocht uit komt absoluut wel en lang genoeg antibiotica. Of wonde peilen om te zien hoe diep die is en indien het gewricht beschadigd is ab geven.