Ilona Kooistra schreef op dinsdag 29 januari 2008, 17:59:


Nee nee, Piet haalt mijn paarden door de war. Froukje heeft de hoefproblemen, Willem loopt prima en heeft prachtige holle hoeven met een keurige witte lijn.
Bij Froukje ben ik er inmiddels van overtuigd dat het niet met het voer van doen heeft. Het maakt niets uit wat ze wel of niet eet, het probleem blijft hetzelfde.
Bij Willem kwam de (overigens heel herkenbare) bevangenheid duidelijk van het voorjaarsgras, want één dag eraf en hij liep weer goed. In de week erna nog geprobeerd hem er een keer op te zetten in een fructaan-arme tijd, maar ook toen was het meteen weer mis. Toen heb ik hem zeker anderhalve maand van het gras gehouden. Daarna heeft hij geen problemen meer gehad.
Hij kreeg naderhand een rand in zijn hoef en ook vond ik zijn zolen wat platter, maar dat was al snel weer volledig hersteld.

Ik vraag me nu gewoon af, moet ik het zien te voorkomen en hem bijv. van half maart tot half juni van het gras halen. Of zal ik afwachten en hem gewoon net als nu op het gras laten staan en pas als ik symptomen van bevangenheid zie (waarvan het dus maar de vraag is of hij ze krijgt) hem er afhalen.

We doen nu nog steeds aan strookbegrazing, maar over een week of twee is het gras echt wel op en staan ze op een kaal vertrapt stuk met hier en daar een grasspriet.
Zo was het vorig jaar niet, toen hadden we zelfs in april nog heel lang gras staan wat de winter had overleefd en kregen ze er telkens een stukje bij.

Ik denk dat ik het maar afwacht. Maak waarschijnlijk wel weer van een mug een olifant...

Els.

Caatje schreef op donderdag 31 januari 2008, 8:26:


Okay, dank Jan en Caatje, hier kan ik wat mee. Willem is inmiddels veel slanker dan hij vorig jaar was. Omdat Jan ernaar vroeg heb ik er gisteren extra aandacht aan besteed. Willem heeft absoluut geen hangbuik meer, voorheen zag je zijn buik schommelen als je achter hem liep, maar dat zie je nu niet meer. Door zijn enorm dikke vacht is het heel moeilijk zijn werkelijke conditie te bepalen, maar hij ziet er veel beter uit dan van de zomer, toen hij werkelijk veel te dik was.

Ik houd alles extra in de gaten, bedankt voor de tips,

Els.

Peter Donck schreef op zondag 3 februari 2008, 12:56:


Stoelzit kan ook komen door de breedte van het paard en de "smalte" van de ruiter.
Als je in dat geval je benen recht naar beneden wilt laten hangen, moet je zo'n beetje in spagaat en dan kan je nog de onderbenen niet goed aanleggen. Wat je m.i. best kan proberen is bovenbenen wel laten liggen zoals ze liggen, maar onderbenen iets naar achter brengen.

Els.

Een vraag n.a.v. gelezen berichten, het is niet dat ik er op het moment zelf mee zit.

Ik had jaren terug namelijk een meisje dat veel op mijn fjorden reed. Ik had er toen ook twee. Froukje en Fjordson. Nu is Froukje al heel breed op de rug, maar Fjordson was nog breder.
Het betreffende meisje was op elfjarige leeftijd bij me terecht gekomen en heeft leren rijden op Jolah, mijn allereerste paardje. Zij was ook niet zo smal, maar toch wel veel smaller dan de fjorden.
Toen Jolah er niet meer was is het meisje overgestapt op Fjordson. Dit ging na verloop van tijd niet goed, omdat ze rug/heup en knieklachten kreeg, volgens de huisarts omdat ze op een te breed paard reed.
Daarna heeft ze nog een periode op Froukje gereden, tot dat ook niet meer ging. Toen is ze gestopt met paardrijden.

Het meisje was heel tenger gebouwd en behoorlijk smal in de heupen.
Zelf heb ik nooit problemen gehad door het op de brede paarden rijden, maar ik ben dan ook behoorlijk breed van bouw (en momenteel veel te zwaar, maar da's een ander verhaal). Wel had ik op Fjordson mijn beugels altijd een gaatje korter dan op Froukje om goed te kunnen zitten en wel zoals mijn instructeur zei, met schouders, heupen en hielen op één lijn. Ik had dan dus iets meer gebogen knieën.

Ik vraag me af of het rijden op een breed paard bij meer mensen problemen geeft.

En op welke leeftijd jullie het verantwoord vinden om te starten met paardrijden en dan niet geestelijk maar lichamelijk. Mij is altijd verteld dat 8 jaar toch wel de minimum leeftijd is, vooral bij meisjes, omdat het anders slecht zou zijn, met name voor de heupen. (Maar er is me wel meer verteld en inmiddels slik ik dat niet allemaal meer voor zoete koek...) Er wordt mij nogal eens om advies gevraagd, wat dit aangaat en dan houd ik toch die leeftijd van 8 jaar maar aan.

Ben benieuwd!

Els.

Herman schreef op vrijdag 8 februari 2008, 15:40:


Ik blijf dat toch een heel moeilijk ding vinden, hoeveel opp. land je per paard nodig zou hebben. Mij lijkt eigenlijk dat je, als je meer paarden heb, eigenlijk met minder land per paard toe kan. Ik bedoel: of je nu 2 of 6 paarden op een ha. zet, ze houden ruimte genoeg om te ravotten en te lopen. Maar als je die 2 paarden op 1/3 ha zet, wordt de ruimte écht kleiner, terwijl je over hetzelfde opp. per paard praat.
Mijn twee fjorden hebben het erg riant op 1 ha. Ik kan ze zelfs 's winters niet over het hele land laten lopen, omdat ze dan moddervet worden. Nu met deze zachte winter kan je zien dat het gras gestaag doorgroeit. Vertrapte stukken zien na twee weken al weer groen. Wel probeer ik er voor te zorgen dat de paarden zoveel ruimte hebben dat ze lekker blijven lopen en dat ze wat moeite moeten doen om van de stal/waterbak naar het land te komen. Ze hebben eigenlijk niet zo'n groot opp. nu waar ze op lopen. Misschien 200 m2 voor de stal, ruim 800 m2 zandbak en ergens tussen de 1000 en 2000 m2 grasland, dit varieert, omdat we iedere dag de draden verzetten. Toch leven ze zich lekker uit. Ze trekken graag een galopje vanaf de stal, door de bak naar het uiterste einde van het land. Een route met heel veel bochten.
Ook 's zomers kan ik ze niet over de hele ha. laten lopen. Ook dan zouden ze dichtgroeien door teveel gras. Maar ik kan er wel voor zorgen dat ze voldoende lange lijnen hebben om te kunnen rennen.
Maar eigenlijk zou je ze dus, als je voldoende hooi voert op een veel kleiner opp. kunnen houden.
Als ik naar het gras kijk zouden er best meer paarden op mijn ha. kunnen en ook dan zouden ze voldoende ruimte hebben om te ravotten en te rennen.

Els.

Froukje (22) heeft voor de zoveelste keer verstoppingskoliek (gehad). Gisteren weer heel moeizaam mesten, gaan liggen om de boel eruit te persen. Ik heb tot vanmorgen aan toe, telkens de mest tot zover ik erbij kon uit de anus verwijderd. Verder heeft ze geen hooi meer gehad, heb ik haar alleen een paar flinke bakken slobber gegeven, bestaande uit bietenpulp, lijzaad en zemelen. Later vanmorgen heeft ze helemaal zelf een flinke hoop gedraaid, dus ik hoop dat we er weer door zijn.

En het ging zo goed deze winter, eindelijk leken we haar weer eens hooi te kunnen voeren.

Wat ik me afvraag is of magnesium zou kunnen helpen tegen verstoppingskoliek. Foukje heeft dit van de zomer een tijdje gehad, vanwege de problemen met haar hoeven. Misschien is dat wel de reden geweest waardoor ze tot nu toe wel weer hooi kon eten.

Een nichtje van ons, wat ook veel problemen met verstopping in haar darmen had, kreeg na allerlei onderzoeken en medicijnen van de huisarts en het ziekenhuis die niet hielpen, door een alternatieve therapeut magnesium voorgeschreven en die is helemaal van haar klachten af.
En om de darmen goed leeg te krijgen voor bijv. een darmonderzoek werd/wordt bitterzout (epsom salt, MgSO4) voorgeschreven.
Nu weet ik wel dat de spijsvertering van mens en paard heel anders werken, maar toch...

Ik moet wel wat bedenken, want ons gras raakt nu echt op en ik weet niet wat ik Froukje dan nog kan voeren.

Els.

Jacqueline v d Berg schreef op maandag 11 februari 2008, 12:22:


Wat triest, toch.
Hou je taai, Esther! En we blijven hopen....

Els.

Het gaat niet zo goed met Froukje. Veearts is geweest. Frouk heeft een pijnstiller en darmontspanner gehad. Verder onderzoek lukt niet, Froukje wordt boos als je aan haar achterkant komt. Ik kan zelf ook de mest niet meer verwijderen.
Veearts wil dat ik naar de kliniek kom, maar we hebben momenteel geen bruikbare trailer. Al enkele buren met trailer gebeld, maar die zijn niet thuis.
Moeilijk...

Els.

Wil schreef op maandag 11 februari 2008, 20:07:


Tegen vier uur met de buurvrouw en Froukje naar de kliniek geweest. Moesten daar behoorlijk lang wachten. Eén veearts met vakantie en die van ons moest ook spreekuur draaien.
Froukje liep zich daar enorm op te winden. Wilde niet stilstaan, draafde aan haar halstertouw om me heen. Vlak voor de veearts kwam begon ze vreselijk te kreunen en te piepen. Buurvrouw was bang dat ze de geest ging geven. Met heel veel moeite perste Frouk er een enorme berg mest uit.
Veearts heeft nog gevoeld, maar verder zat er alleen nog smeuïge smurrie in de dikke darm, dus verstopping zat, wat ik al verwachtte, alleen achterin.
De boel is van achteren behoorlijk opgezet door alle druk die er op uit is geoefend. Daar hebben we poeiers voor gehad, om het snel te laten slinken. Totdat het weer gewoon is, mag Frouk geen hooi, maar alleen slobber en een beetje gras.
Daarna moet ik maar weer verder zien, iets van magnesium is dus wat ik begrijp helemaal niet zo'n slecht idee.

Bedankt iedereen en groetjes,

Els.

Froukje stapt vanochtend weer dapper rond. Toen ik wilde controleren hoe ze er vanachter uitzag, begon ze meteen te meppen, dus dat moet maar even wachten tot vanavond, dan zijn we met zijn tweeën, kan John haar vasthouden en ik kijken.

Veearts had verder weinig te zeggen. Ze had iets dergelijks nog nooit gezien of meegemaakt. Het was dat ik zelf wist wat de andere veearts altijd doet om de verstopping op te lossen, anders had ze helemaal met haar handen in haar haar gezeten.
Nu heeft Froukje het uiteindelijk zelf opgelost, waarschijnlijk doordat ze zo druk werd. Gistermiddag ging het écht niet goed, ze ging telkens liggen, zweette behoorlijk en had een flink verhoogde hartslag. Ik krijg er altijd de zenuwen van als ze weer eens koliek heeft, ben 4 jaar terug Fjordson aan koliek kwijtgeraakt. De geluiden die Froukje maakte toen uiteindelijk de mest eruit kwam, maakte Fjord ook, toen hij koliek had en met zijn laatste krachten probeerde te poepen. Kreunen, piepen, ontzettend veel pijn hebben. Froukje wilde zich ook weer laten vallen, maar ik heb haar overeind gehouden. Ik kan wel zeggen dat ik later wel de bibbers had.

Frouk krijgt al jaren twee maal per dag slobber. Mét zemelen, met gekookte lijnzaad en de laatste maanden ook met bietenpulp. Het laatste half jaar krijgt ze ook haver en dat leek heel goed te helpen. De hopen die ze draaide waren een stuk groter. Maar toch ging het dus weer mis.
Veearts droeg de bekende oplossingen aan; kuil voeren, geweekt hooi voeren. Maar dat heb ik allemaal al geprobeerd. Kuil helpt niet en geweekt hooi was bijna funest. Wat het beste werkt is helemaal geen hooi voeren, alleen gras en slobber. Maar zelfs dan reageert ze op een bijv. droge periode en kan ze opeens weer verstopt raken. Denk dat dat nu ook het geval was. Land en gras zijn de laatste dagen enorm snel opgedroogd.

Maar goed, met de slobber zijn de koliekaanvallen gereduceerd van zo'n 5 x per jaar, naar 1 á 2 keer per jaar. Maar liever had ik dat ze helemaal nooit meer koliek kreeg.
Ga toch de magnesium maar proberen. Heb gisteren Biomag (epsom salt) bij de paardendrogist besteld. Mijn oude hoefsmid adviseerde jaren terug al om Froukje epsom salt te geven, maar dat was toen nergens te krijgen en ik stond er nogal sceptisch tegenover, had nog niet zoveel met alternatief. Misschien heeft de goede man wel altijd gelijk gehad.

Groetjes, Els.

Esther schreef op dinsdag 12 februari 2008, 9:25:


Oef Esther, ik duim en duim... De comp. blijft hier aan staan, hoor, ik hoop zo dat het allemaal toch nog goed komt!

Els.