Een vraag n.a.v. gelezen berichten, het is niet dat ik er op het moment zelf mee zit.

Ik had jaren terug namelijk een meisje dat veel op mijn fjorden reed. Ik had er toen ook twee. Froukje en Fjordson. Nu is Froukje al heel breed op de rug, maar Fjordson was nog breder.
Het betreffende meisje was op elfjarige leeftijd bij me terecht gekomen en heeft leren rijden op Jolah, mijn allereerste paardje. Zij was ook niet zo smal, maar toch wel veel smaller dan de fjorden.
Toen Jolah er niet meer was is het meisje overgestapt op Fjordson. Dit ging na verloop van tijd niet goed, omdat ze rug/heup en knieklachten kreeg, volgens de huisarts omdat ze op een te breed paard reed.
Daarna heeft ze nog een periode op Froukje gereden, tot dat ook niet meer ging. Toen is ze gestopt met paardrijden.

Het meisje was heel tenger gebouwd en behoorlijk smal in de heupen.
Zelf heb ik nooit problemen gehad door het op de brede paarden rijden, maar ik ben dan ook behoorlijk breed van bouw (en momenteel veel te zwaar, maar da's een ander verhaal). Wel had ik op Fjordson mijn beugels altijd een gaatje korter dan op Froukje om goed te kunnen zitten en wel zoals mijn instructeur zei, met schouders, heupen en hielen op één lijn. Ik had dan dus iets meer gebogen knieën.

Ik vraag me af of het rijden op een breed paard bij meer mensen problemen geeft.

En op welke leeftijd jullie het verantwoord vinden om te starten met paardrijden en dan niet geestelijk maar lichamelijk. Mij is altijd verteld dat 8 jaar toch wel de minimum leeftijd is, vooral bij meisjes, omdat het anders slecht zou zijn, met name voor de heupen. (Maar er is me wel meer verteld en inmiddels slik ik dat niet allemaal meer voor zoete koek...) Er wordt mij nogal eens om advies gevraagd, wat dit aangaat en dan houd ik toch die leeftijd van 8 jaar maar aan.

Ben benieuwd!

Els.

Uiteindelijk waren we met 13 mensen bij de samenvatting van de Ramirez clinic in Utrecht door Conrad

Da menneke had het goed voorbereid. 75 (!) sheets in totaal, de helft Bacic Operant conditioneren en een stuk "Advanced" hebben we behandeld
Het betekent dus dat we nog een keer terug moeten voor de rest en dat deze lesstof ondanks af en toe ingrijpen van de hoofdmeester zoveel discussie oproept dat het gewoon niet te doen is op 1 dag.
Geeft niks, want ook het discussieren is leerzaam.
Het was gezellig en leerzaam, af en toe tijd voor een peuk, lekker gegeten, zijn voor mij altijd de hoofdcriteria
Zoals ze zeggen: de thuisblijvers hadden weer eens ongelijk.
8 maart is de volgende dag.

Vicky Verreycken schreef op maandag 4 februari 2008, 11:53:

ik weet het dat je het voor paarden hebt, maar nog is er toch teveel eiwit in? een paard heeft dat toch niet zoveel nodig?
Ook voor paarden geven ze toch nog verschillende. Bijvoorbeeld in de manege dicht bij jou eva, geven ze toch nog redelijk nat kuil. Terwijl hier recht tegenover mij het droger is, maar toch nog gevaarlijk voor paarden die het niet gewoon zijn! De eigenaar heeft het al genoeg gezien dat warmbloeden of paarden die het niet gewoon zijn er koliek van krijgen.

Ooit het eerste paard dat wij zijn gaan bekijken om eventueel te kopen, die kreeg maiskuil, zoals ze aan de koeien geven. Ik moest toen nogal kijken!
Erna ons paard dat we gekocht hebben, kreeg enkel krachtvoer, luzernekorrels en niets van hooi. Zij at altijd volledig haar stro op (ze stond dan ook ver al enigste in een vuile messtal, want van het stro bleef nooit niets meer over). Wat toch ook wel niet goed was.
Wij hebben er zelf toch een tijd over gedaan voordat we inzagen dat een paard hooi moest krijgen dat ze haar kon bezighouden.
Nu mijn studies zijn bijna gedaan. En ik ben het aan het proberen dat ze een weidegenoot krijgt. Ervoor moet ik wel weer eerst wat stappen bereiken
1. dat ze dag en nacht mag buiten lopen
2. dat ze meer op het gras mag
3. dat er een paard bij haar mag lopen (eerst even gescheiden kan nu nog)
(4. volledig bitloos rijden)

De eerste twee stappen wordt het moeilijkste. Het was me gelukt dat ze buiten mocht lopen 's nachts. Maar ik heb er nu even de tijd niet om het telkens weer aan te vechten. Ze willen dat ze niet in de "modder" loopt. Terwijl ze we de keus heeft of ze op plakier staat of niet... (terwijl het zoveel beter voor haar is dat ze beweging heeft, maar ze zijn er heilig van overtuigd dat ze in haar kleine stal ook beweging heeft, en dat je zo'n luxe paard niet buiten laat lopen als al die makke "ezels"...)
Erna zijn mijn ouders doodsbang dat als ze volledig op gras zal lopen, dat ze een koliekaanval zal maken dat ze niet meer overleeft... Ik wil het paard er met stapjes laten aan wennen, maar dat volledig erop kunnen laten hoop ik toch te bereiken. Ik denk dat het ooit wel lukt, en dan een vriendje erbij en ik denk dat ze pas echt volledig vrolijk zal zijn. Ik zie al volledig voor mij

en dan volledig bitloos. Het lukt me om bitloos te rijden als ik alleen ben. Ik omvorm het kopstuk we snel zodat er geen bit inzit. alles zonder bit is goed!

groetjes
Charlot

Christel Provaas schreef op maandag 4 februari 2008, 12:40:


Ach, ik ben als Limburger ook allang geen doorgewinterde carnavalsvierder meer, de carnavalsliedjes interesseren mij ook niet zozeer. Als ik ga zoek ik altijd de samba bands op, lekker swingen op zuid-amerikaanse muziek. Dat zie je hier meer en meer.
Vandaag geen carnaval voor mij, ik heb alweer genoeg. Morgen wel, afhalen Mooswief.
Ik zal haar de groeten van je doen, Christel, wist niet dat je van Maastricht bent. (En je bent ook nog op dezelfde dag jarig als ik).

Groetjes, Pien

Els Kleverlaan schreef op maandag 4 februari 2008, 13:17:


Da's ook toevallig! Hier heb ik het met een stalgenote nou ook net over gehad!!! Op de manege waar ik als kind begonnen ben moest je minimaal 8 jaar jong zijn. Ik ben dus ook met 8 jaar gestart. Overigens meteen op paarden (niet te klein en niet te groot zodat zowel kinderen als niet te zware volwassenen erop konden rijden) dus geen pony's.
Als ik nog foto's zie kwamen toen ik ongeveer 11 was mijn voeten net een stuk onder het zweetblad.... En was een kind van gemiddelde grootte.

Wat ik me als heel irritant kan herinneren is dat je bij dat Engels rijden je tenen naar binnen moest draaien dus die moesten recht naar voren wijzen, en dan je hak laag. Maar dat lukte mij niet door de bouw van mijn heupen/knieën/voeten(?) en dan kwam zo'n instructrice me even 'dwingen' met haar handen om mijn voeten toch in de 'juiste' positie te houden. Alleen zodra ze mijn voet weer losliet gingen mijn tenen automatisch iets naar buiten terug!

Gisteren nog een stalgenote gesproken die de ORUN opleiding tot instructrice heeft gedaan. Zij vind ook dat er door sommige instructrices/instructeurs te weinig rekening wordt gehouden met wat een lesser geestelijk en lichamelijk aan kan.

En naast wat Els als vraag gestart heeft kan ik nóg iets bedenken waar eens over nagedacht mag worden:
Kleine kinderen op b.v. een Shetlander die nog niet eens kúnnen rijden al direct een zweep in handen geven....

Els Kleverlaan schreef op maandag 4 februari 2008, 13:17:

.

Lijkt me een raar advies, moet je eens zien hoe ze peuters wijdbeens spalken. Vroeger gaven ze die peuters een flinke berg speelzand, dat werkte net zo goed en is een stuk kind vriendelijker. Ik weet niet anders dat breed zitten alleen maar zorgt voor een goede heupwerking, het feit dat je dit soepel kan. Dus om die reden zie ik geen begrenzing aan de leeftijd om op een paard te kruipen.

Groetjes, Michiel

Canrad nogmaals bedankt voor jouw effort die je in deze presentatie hebt gestopt! Het was leerzaam en leuk om met andere geinteresseerden te discussieren. Ook de lunch en koffie thee met koek was prima geregeld.
Jan, bedankt ook aan jou voor de heerlijke taart die je meebracht.
Helaas kan ik er de 8e niet bij zijn. Maar voor de mensen die wel gaan, heel veel plezier!

Piet schreef op maandag 4 februari 2008, 13:20:


Huh? De thuisblijvers hadden ongelijk Piet? Ik heb me opgegeven maar omdat ik net aan het herstellen was van 2 weken Griep heb ik om goede redenen besloten dat ik HELAAS beter niet heen kon. Dus ik had dus gelijk om niet te komen wat ik ook heel erg jammer vind overigens... Zal het geld evengoed overmaken want wat 'ze óók zeggen': afspraak is afspraak!

En ik heb Conrad al gevraagd of er nog een 2e seminar komt...

Ben bang van wel Wil.... Helaas!

Elzaliene Proost schreef op maandag 4 februari 2008, 13:29:



Sommige mensen wel. Met name mensen met dikke korte bovenbenen hebben vaak moeite met het vinden van de juiste houding op een breed paard. Rijden met afstaande benen of stáán in de beugels, etc. Aan de vorm van iemand, aan hoe die beweegt, kun je veel aflezen.


Tja, een klein kind hoort naar mijn mening niet op een groot paard. Daar zijn pony's veel geschikter voor. Een groot paard is erg breed en zwaar voor een klein kind. Bovendien, als zo'n kasteel met een kind aan de kletter gaat.... is er Echt geen houden meer aan.


Zo heeft ieder lijf zijn eigen positie en manier van bewegen. De kunst is om dat te leren zien en die persoon zo optimaal mogelijk te begeleiden zodat deze én zichzelf, én het paard niet hindert.

Wat misschien ook discussie kan geven is het feit dat ik vaak (dus niet altijd) zie aan de manier van rijden en bewegen kan zien wat voor werk iemand doet. Mensen die heel erg met hun hoofd moeten denken bewegen over het algemeen houteriger dan mensen die heel erg lichamelijk werk doen of vanuit hun gevoel mogen werken.
Is me nu echt vaak opgevallen.


Somige mensnen zijn zo stijf in hun bekken en rug, zijn zich niet bewust van het feit dat je je bekken naar voren en achteren kunt kantelen. Daar kún je niet van verwachten dat ze met hun zit kunnen leren rijden als je niet eerst dat stijfheidsprobleem oplost.
Dus ik vind dat ook wel ja.

Yep! Beginnen-bij-die-bodem hè....

Groet, Pien

Spirithorses schreef op maandag 4 februari 2008, 13:25:

Haha Pien we hebben meer overeenkomsten dan je denkt!
Ik ben geboren in Klimmen maar heb van mijn 18e gestudeerd en gewoond in Maastricht.
Ja, de opkomst van de het zuidamerikaanse carnaval als nevenontwikkeling was in Maastricht geweldig. Leuk dat dat nog steeds zo is! In De Krul moest je daarvoor wezen herinner ik mij...?
En ach... dat dolen door de straten al dan niet achter een bandje aan, een ding in je hand dat herrie maakte, een glas of fles in de andere... café in, café uit, op de tafel dansen, kijken wie je tegenkomt, genieten hoor! Ik vergeet nooit dat ik mijn leraar Frans(e les) op straat ontmoette, verkleed als Roodkapje...
Maar misschien idealiseer ik het. Ben inmiddels heel wat jaartjes ouder geworden en wil liever niet ziek worden, vind nachtrust ook belangrijk, heb thuis wat afhankelijken zitten, vind inmiddels dat ik mijn werk niet kan laten liggen... en ach is bier nou wel zo lekker, kou is ook niet fijn, schminck is vies en hoe kom je thuis.
Ouwe wijven worden we.
Over wijven gesproken, geef het Mooswief maar een telepatische groet! Altijd een emotioneel moment als ze 'afgehaald' wordt.