@Piet: Dus we zijn het eens dat het niet enkel aan de manier van bekappen ligt maar toch zeker vooral ook door andere oorzaken. Het is zeker niet zo dat ik aan NB twijfel (al is voor mij NB vooral de mogelijkheid scheppen dat het paard zelf zo veel mogelijk natuurlijk slijt). Als je mij beter zou kennen zou je weten dat waar paard natuurlijk voor staat ik zeker een zeer warm hart toedraag.

Wat ik wel interessant vind is om te kijken of wij echt zo ver verwijderd zijn van traditioneel bekappen als wij vaak denken. Als ik naar speciaal beslag van sportpaarden kijk en zie de "hoge hakken" van tuigpaarden dan krijg ik kippevel maar als we kijken naar hoe de gemiddelde hoefsmid een doorsnee paard bekapt wil ik weleens weten wat daar nu zo anders aan is en wat de traditionele wereld nu voor onderbouwde kritiek op NB heeft even afgezien van wat ze vinden van eendagscursussen etc maar puur technisch.

Jaren geleden zijn wij uit interesse/onvrede kwaliteit smid/paardje met angst zelf maar de opleiding voor bekappen bij de reguliere opleidingscentra voor hoefsmid gaan volgen en examen gedaan bij de examinator van Deurne behoorlijk traditioneel dus. Omdat wij na de opleiding meer vragen dan antwoorden hadden verder gaan zoeken en het bekende rijtje bestudeerd strasser/jackson/ramey. Dit wil niet zeggen dat ik mij een expert voel verre van en zoals eerder gezegd heb ik geen paarden met probleemhoeven en ben op dat gebied in de praktijk al helemaal een leek. Wij bekappen daarom ook enkel onze eigen paarden en verwijs mensen als zij mij aanspreken voor bekappen. Ik heb mijn oude lesboek van de traditionele opleiding er weer eens bij gepakt en wil daar best een stukje citeren zodat mensen hier weer op kunnen reageren.

- De straal uitsnijden met de renetten dat wil zeggen het losse hoorn wegsnijden en de straalgroeven goed schoonmaken en schuin uitsnijden zodat ruimte onstaat waardoor mest en vuil niet zo gemakkelijk vastklemmen.

-De zool bekappen. Dit houdt in het losse en overtollige hoorn van de zool met de renetten mooi glad wegsnijden. De steunsels laten staan maar wel bijsnijden naar de punt van de straal gelijkmatig af laten lopen.

-De wand bekappen. Dit betekent eerst in het toongedeelte zoveel hoorn van de ondervlakte wegnemen tot er een vaste verbinding is ontstaan tussen wand, witte lijn en zool, het z.g. draagvlak. Hierna de voetas controleren en zoveel hoorn van de zij - en verzengedeelte wegnemen tot de voetas recht is, zowel van voren als van terzijde gezien.

Tot slot zoveel hoorn van de buitenkant van de draagrand wegnemen tot toon- en zijgedeelte van de wand even breed zijn en de buitenzijde van de hoornschoen in toon- en zijgedeelte schuin afwerken (raspen) in de richting van de wand.

ok schiet maar

Wil schreef op maandag 21 januari 2008, 21:34:


He Wil, niet om praten Betty blijft gezellig hier, als het nog lang duurt met de regen gooien we gezamenlijk alle ponies van ons samen in een blubberplas en maken we een wedstrijd wie de meeste ponies nog herkend.

Christel het verhaal van de peesklappen en mul zand kan ik volledig beamen. Ik heb 25 jaar op het scheveningse strand en de duinen gereden en veel samen gereden met de diverse ren- en draversstallen. Ik ken niemand van de renbaan Duindigt die zijn paarden enkel op de vlakke baan trainde alles ging altijd de duinen in en het strand op. Peesklappen leken hier soms wel een besmettelijke ziekte maar dan vooral bij renpaarden en door van die penny's die met hun paarden en ponies door het mulle zand scheurde en nog het liefst heuvel op. Dat stappen door het zware zand was zo saai. Ik heb altijd enkel maar gestapt door mul zand en vaak ging ik er nog naast lopen. Peesklappen ontstaan of door een plotselinge afscheuringen doorgaans veroorzaakt door een klap of hij knapt plotseling doordat hij tijden lang is overbelast door b.v. mul zand. Vele paarden heb ik al na de slager zien gaan. Mijn familie is altijd super zuinig geweest op onze paarden en we werden vaak gezien als overdreven voorzichtig , feit blijft dat wij in 25 jaar nog nooit een dag een kreupel paard gehad hebben en dat het oude paard van mijn moeder nu al ruim dertig is en nog zijn buitenritjes maakt. Het was niet voor niets dat er bij de endurance rit van Katwijk altijd expliciet werd aangegeven dat het een zeer zwaar traject was door de zware duinen.

Wat ik wou aangeven is dat je niet door mul zand moet gaan kletteren, dat de blesures vooral voor kwamen bij mensen die in volle galop door het zware zand reden en als je rustig met het mulle zand omgaat je paard je dit soort blesures kan voorkomen. Dat renpaarden soms al als jaarling zadelmak worden gemaakt en dat ik meen 80 % hoefbevangen zouden zijn en 90% last van maagzweren en een zwak spijsverteringskanaal heeft geeft alleen maar aan dat er iets goed mis is in de rensport maar ze hebben over het algemeen wel zeer goed beenwerk dus daar zal het denk ik niet aan liggen m.i. met de peesklappen. Er is tenslotte voornamelijk op het beenwerk en snelheid geselecteerd in deze fokkerij.


Je maakt me jaloers, al die jaren iedere dag uren over het strand gezworven en mis het af en toe wel heel erg.

De zee wordt al zolang als ik het weet geprezen voor het goed helpen bij mok, het zoute water zal alles wel schoon bijten. In ieder geval weinig mokpaarden bij ons vroeger.

Piet, ik ben het met je eens dat Dion Graus mischien een goede optie is de PVV maakt graag lawaai. Enkel wat een griezel is die man, heb jij zijn c.v. gelezen.

Autohandelaar en daarna deur aan deur verkoper bij dierenartsen en vervolgens bij een van de grotere farmaceutische industrieen voor de bio-industrie te gaan werken.

Lekkere vertegenwoordiger voor dierwelzijn jaren lang zijn geld verdient met bloedgeld.. Ik heb de PVV al niet hoog zitten maar hoe meer ik lees hoe meer ik kromme tenen krijg van deze partij. Wil je hier wel mee geassocieerd worden is de vraag. Ik heb enkel niet kunnen vinden dat hij tegenstander is van NB heeft hij zich hier officieel over uitgesproken.

Ik heb hier een kleine merrie staan die doodsbang voor mensen is. Paardje is in ideale omstandigheden opgegroeid. In grote gemengde kudde, weinig in contact met mensen maar bij contact altijd vriendelijk. Ik ken van deze stoeterij zo'n tweehonderd paarden persoonlijk allemaal groeien ze identiek op. Alle paarden zijn vriendelijk en nieuwsgierig. Onze Petite Fille bleek anders te zijn, we hebben haar gekocht en samen met twee andere merries naar Nederland geimporteerd.
Reden hiervoor was dat we haar zeer mooi vonden maar ook omdat wij dachten dat ze beter bij ons terecht kon komen dan het risico dat ze verkeerd terecht zou komen. We dachten dat omdat er bij ons nooit druk op staat wij met de tijd wel goed zou komen. Tevens is het niet ons allereerste paard en hadden de instelling van we zien wel hoever we komen.

Ze kon niet in een box en op een weiland kwam je nog in geen 50 meter in de buurt. Tezamen met de twee andere merries lokte we haar binnen iedere avond in stal van 5x10 meter (ponies hebben stokmaat van1.15) en ging iedere ochtend om 6 uur een uur in het stro bij haar slapen (op de buik) na een half jaar was zo ver dat ze aan mijn schoenen rook en dan weer weg ging. Later deden we dit ook in het land (gewoon een goed boek mee) we hadden tegen die tijd ook geen stallen meer dus had ik voor bekappen etc. een vangkraal in het weiland gebouwd. Door een hele sterke band met haar veulen op te bouwen begon mama iets meer in de buurt te komen. Na 1 jaar pakte ze uit mijn hand een stukje appel aan en weer snel weg natuurlijk. Nu vijf jaar laten kan ik haar bekappen en behandelen in een box maar neem daar heel veel de tijd voor. De dagen dat ik haar bekap staat er gewoon een kruis in de agenda, geen tijdsdruk. Ik doe alles alleen met haar met andere raakt ze compleet in paniek. Ze verstard nog, maar het hevige trillen en tegen de muren op steigeren zijn voorbij. Tevens doen we alle paarden hier in koppels, als de dierenarts moet komen, bekappen, zeer slecht weer. Altijd alles met zicht op/contact met de kudde en nooit alleen.
Zover ik weet is er nooit iets in haar jeugd gebeurd maar 100 % weet je dat natuurlijk nooit. Mischien als ik veel intensiever met haar aan de gang was gegaan ik veel verder was geweest. Ze is gelukkig hier en wij hebben alle mogelijkheden hier om haar zo te laten leven. De merrie is trouwens wel de leidmerrie hier waarschijnlijk is het ook het paard dat het best zou gedijen in de vrije natuur. Verkopen zou voor dit paard verschrikkelijk zijn nu ze eindelijk bij iemand de deur op een heel klein kiertje heeft gezet.

Een paard met een gedragsprobleem is in mijn ogen juist een paard dat je niet mag verkopen. Als het niet klikt of je hebt problemen zoek hulp en probeer het op te lossen dan pas heeft het paard een eerlijke kans. Als het paard goed is zoals het verhaal van Trea kan je juist iemand er veel plezier mee doen.

He wat naar, sterkte ... hoe ver zijn op het gebied van Cushing mbt behandeling en mogelijke medicatie