Christel Provaas schreef op zondag 2 december 2007, 17:53:


Pas er wel mee op!
Wij hadden afgelopen zomer een ringworminfectie onder een aantal paarden en dat is niet leuk.
Ringworm herken je als een euro-rond plekje, begint met een bultje, daar komt een korstje op dat je kunt wegkrabben en vervolgens een kaal plekje eronder. Zeer besmettelijk, ook voor mensen.
Wat je ertegen kunt doen? Dagelijks aanstippen met Imaverol, en paarden die het heel erg hebben kunnen van de DA een weerstandverhogende injectie hebben. Als je ringworm 'in huis' hebt zijn al je paarden besmet, wat niet wil zeggen dat ze ook allemaal de verschijnselen krijgen. Bij ons hadden maar een paar paarden plekjes; één heel erg, die moest ook spuiten daarvoor, hij leek wel een wrattenzwijn. Met Imaverol is bijna elke vorm van schimmel goed te bestrijden mits je het consequent dagelijks insmeert (ik heb de paarden er verder niet mee gewassen, alleen aangstipt en goed ingewreven).
We hadden het in een spuitflacon gedaan.

Ik zag bij Spirit en Puck vandaag weer een verdacht plekje, wat droog, schilferig en kaal (geen ringworm, andere vorm) en ik ben gelijk begonnen met Daktarinzalf (voor mensen).
Hup, geen risico, al dat plekjesgedoe

Groet, Pien

Christel Provaas schreef op zondag 2 december 2007, 18:24:


Regenschurft misschien?
Zie: http://www.dierenklinieklemmer.nl/page37/page99/huidaandoeningen.html#dermatophilose

Groet, Pien

Nathalie Lagasse schreef op zondag 2 december 2007, 19:42:


Wat voor voedselresten waren het, Nathalie, die de slokdarmverstopping verroorzaakten?

Groetjes, Pien

Nathalie Lagasse schreef op zondag 2 december 2007, 21:20:


Oké.
Ik vroeg dat omdat ik vorig jaar meegemaakt heb dat het paard van de buren ook een slokdarmverstopping had, die kreeg zijn worteltjes en appeltjes gesneden in plakjes en de DA zei dat dat daardoor kon ontstaan.
(Dus nooit je wortelen snijden, is niet nodig ook met zulke grote tanden, dat doet het paard zelf wel) Maar dit terzijde. Ik hoop en ga ervanuit dat Cesar gewoon opknapt!

Groet, Pien

Piet schreef :


Piet, ik peins er niet over, er zijn heel veel methodes, maar het moet ook bij mij passen en ik ben tevreden met zoals het hier bij mijn hengst gaat.

Spirit is een fijn meewerkend ongecompliceerd paard dat zich heel makkelijk 'op mijn gevoel' laat handelen, en ik heb niet de indruk dat hij ongelukkig is met mijn manier van opvoeden. Dat er een paar keer een touwzwiep nodig is geweest of dat hij een paar keer tegen mijn vogeltjesdans doende elleboog is aangelopen vind ik geen probleem, het heeft hem een duidelijke grens aangegeven en dan is het ook prima en geregeld. Hij loopt ook wel eens tegen een hek of tegen een soortgenoot op en wordt door zijn maatjes ook wel eens gecorrigeerd en dat gaat er wel een stukje harder aantoe.

Mocht een paard dat ik train ongelukkig zijn of mocht ik die indruk hebben dan zou ik wellicht kunnen denken dat mijn manier niet goed is, maar nu, Neee hoor....
Van mijn hele manier van werken is die touwzwiep (die er nu uitgelicht wordt) slechts een fractie. Het is niet erg om 'macht' te hebben, je moet er alleen goed mee om kunnen gaan en het nooit misbruiken.
Jij denkt gewoon anders dan ik. In jouw ogen is een beetje druk al onacceptabel, en ik heb er geen moeite mee.

Groet, Pien

Piet schreef :


Weet je waarom ik dat vertrouwen niet heb? Eerstens inderdaad omdat ik meer mensen stomme dingen zie doen dan dat ze daadwerkelijk iets bereiken (maar dat heb je met elke methode, weet ik heel goed). Tweedens omdat ik nog niemand ben tegengekomen die werkelijk verder gekomen is dan wat grondwerk en leuke kunstjes. Zelfs nu na zoveel jaren intensief trainen is het jou nog niet gelukt om jouw eigen Shiny ingereden te krijgen. Eigenlijk elke clickeraar die ik ken doet alleen grondwerk en past het clickeren op de een of andere manier niet toe met rijden. Als jij er anders over denkt, prima, laat maar zien dan, misschien verander ik nog wel eens van mening.
Derdens zie ik dat wanneer je heel strict een methode volgt je heel technisch en beredeneerd gaat werken met je paard en meer in je hoofd gaat dan dat je in je gevoel kunt blijven. Ik zie clickeraars hun paard clickeren om het kunstje, en niet meer om de communicatie.
Ik vind het niet belangrijk of mijn paard iets kan apporteren of omgooien, ik vind werkbaarheid en onderlinge communicatie belangrijker.

Waarmee ik niet beweer dat clickeren geen goede methode is, maar voor mij is het alleen een aanvulling, inderdaad; een partje van de taart.
Mijn methode is nauw verwant met clickeren (heb je zelf vaak genoeg geroepen), alleen pas ik niet de voedselbeloning toe maar gebruik ik een woord en een aai als beloning. En dat moet voldoende zijn, ik wil niet dat mijn paard iets doet om een snoepje te krijgen (tenzij ik dat bewust doe).


Tja, wat moet ik daar nu op zeggen? Moet ik me nu gaan verdedigen en zeggen dat mijn paard ook zo graag beloond wil worden? Welk paard wil dat niet? Je weet hoe iebelig ik ervan werd toen Shiny de hele tijd zijn trucendoos stond op te voeren om maar zijn voedselbeloning te krijgen. Ik hou daar niet van, ik zit anders in mekaar dan jij.


Piet, ik doe niet anders dan jij! Mijn enige verschil is dat ik wel druk gebruik en ook wel corrigeer (als dat nodig mocht zijn).
Spirit kent de beloning en de nee perfect.
En ja, bij mij ook een beloning op zijn reaktie op de nee.
Zodra ik 'nee' zeg (ik gebruik de 'no') en ik heb het gewenste effect volgt er altijd een beloning.
Trouwens, ik koop hem regelmatig om als dat mij goed uitkomt en daar heb ik geen moeite mee, met name als er nieuwe dingen zijn of wanneer we zijn hoeven zijn aan het bekappen. Voor een graantje als beloning doet hij álles voor me, zelfs voetjes geven (waar hij een hekel aan heeft).
En dan zie je een heel andere Spirit verschijnen, ik vind dat hij daardoor juist onrustiger wordt en inderdaad vanalles wil doen, verder wil gaan om maar dat snoepje te verdienen.

Het clickeren werkt alleen niet meer wanneer zijn hormonen opspelen, dan is het te zacht. Ik vind clickeren een leuke aanvulling om iets aan te leren, maar niet om iets af te leren bij een jonge hengst. Nu nog, ik merk dat ik steeds meer vat op hem heb in zulke situaties. We zijn nu in een stadium gekomen dat een waarschuwing en een wegleiden (andere opdracht) voldoende werken, hij snapt dat nu en blijft bereid om bij me te blijven. En ik begin hem ook steeds beter te kennen in zijn reakties, hij wordt meer en meer voorspelbaar voor me.


Jij noemt het krampachtig, ik noem het een uitdaging!

Groet, Pien

Nick Altena schreef op zondag 2 december 2007, 23:59:


Ik denk wel dat er verschil zit in wat je wilt afleren.
Een paard dat met zijn hoofd steeds in het gras duikt tijdens een wandeling is makkelijk op de clickermanier te corrigeren, een paard dat niet wil stilstaan of zijn voeten niet geven ook.
Een hengst zoals de voorbeelden die ik geef van Spirit of zoals Frans Khani beschrijft laat zich niet makkelijk op de clickermanier corrigeren omdat je daarmee de leiderschapsissue niet aanpakt.

Groet, Pien

Piet schreef :


Ik heb Spirit ook geleerd mij te volgen zonder dwang, over bruggetjes te gaan zonder dwang, te slalommen, naast de fiets te lopen, mee als handpaard te gaan, allemaal zonder dwang. Wel met wat druk soms.
Op het moment dat ik zijn voet vraag om uit te krabben is er al druk (mijn vraag), maar geen dwang. Ik wacht totdat hij er klaar voor is om mij zijn voet te geven, ik weet toch wel dat hij die geeft.
Zou ik dwang gaan gebruiken dan zou ik aan die voet gaan staan trekken. Niet dus!


Doet me toch denken aan Michiel, die er met zijn 'going with' ook net niet helemaal kwam en tijdelijk de hulp heeft ingeroepen van een andere methode om straks weer terug te kunnen keren naar datgene wat hij altijd al wilde. Is hij nu minder paardvriendelijk bezig? Nee hoor. Wel duidelijker.

Ik hou d'r wel over op nu....
Groet, Pien

Nathalie Lagasse schreef op zondag 2 december 2007, 21:44:


Ik heb een jaar of 6/7 geleden kennis gemaakt met Parelli omdat een vriendin van mij het pakket aangeschaft had en ik heb toen een beetje (niet heel serieus) level 1 en 2 geoefend. Ik vind het Parelli syteem een heel weldoordacht systeem (ook voor dummies) en commercieel zeer handig aangepakt.
Aanvankelijk (de oude vorm) was het gewoon 'de' oude koiboimethode zoals ik het zelf ook ooit geleerd heb, alleen was PP een handige commerciele jongen die een mooi systeem opgezet heeft.
Mijn Amerikaanse ex man baalt er nog steeds van dat niet híj degene was die een algemene Amerikaanse trainingsmethode in deze vorm wist te gieten. Het inrijden van paarden bijvoorbeeld op de PP manier gaat net zo als het ver vóór PP al gedaan werd door de koibois.
Ik zie wel dat er in de nieuwe opzet veel meer paardenpsychologie in verweven lijkt dan vroeger.

Nu ik Trea en Nathalie zo lees krijg ik veel zin om alsnog de nieuwe uitgave te kopen.

Wat ik ervan gebruik ? Veel natuurlijk, veel friendly gamen, de 7 games,
opbouwen van druk bij sommige paarden (niet allemaal) maar ik heb er nooit werk van gemaakt mijn levels te behalen.

Groet, Pien

Eva Saegerman schreef :

Goed boorbeeld, Eva.
Groet, Pien