Nathalie Lagasse schreef op zondag 2 december 2007, 21:44:


Ik heb een jaar of 6/7 geleden kennis gemaakt met Parelli omdat een vriendin van mij het pakket aangeschaft had en ik heb toen een beetje (niet heel serieus) level 1 en 2 geoefend. Ik vind het Parelli syteem een heel weldoordacht systeem (ook voor dummies) en commercieel zeer handig aangepakt.
Aanvankelijk (de oude vorm) was het gewoon 'de' oude koiboimethode zoals ik het zelf ook ooit geleerd heb, alleen was PP een handige commerciele jongen die een mooi systeem opgezet heeft.
Mijn Amerikaanse ex man baalt er nog steeds van dat niet híj degene was die een algemene Amerikaanse trainingsmethode in deze vorm wist te gieten. Het inrijden van paarden bijvoorbeeld op de PP manier gaat net zo als het ver vóór PP al gedaan werd door de koibois.
Ik zie wel dat er in de nieuwe opzet veel meer paardenpsychologie in verweven lijkt dan vroeger.

Nu ik Trea en Nathalie zo lees krijg ik veel zin om alsnog de nieuwe uitgave te kopen.

Wat ik ervan gebruik ? Veel natuurlijk, veel friendly gamen, de 7 games,
opbouwen van druk bij sommige paarden (niet allemaal) maar ik heb er nooit werk van gemaakt mijn levels te behalen.

Groet, Pien

Hoi hoi,

Ik reageer dus bijna nooit, maar vooruit.

Zelf heb ik level 1 van parelli gehaald. De level 2 oefeningen en een deel van level 3 kon ik maar heb niet meer de moeite genomen dat papiertje te halen. Ik begon op een gegeven moment moeite te krijgen met het gevoel dat je in feite je paard vooral "aan het programmeren" bent, ik vind het op zich wel een goed systeem maar het voelt in sommige opzichten zo mechanisch aan.

Nu gebruik ik elementen van Parelli, maar kluts er ook nog een heleboel andere dingen doorheen, o.a. eigen dingen, clickeren etc en dat bevalt me veel beter ook al ben ik nu minder structureel bezig.

Ik ben fanatiek Parelli aanhanger, je zou bijna zeggen tot het ziekelijke :')! Heb alle materialen en paketten en heb net mn level 2 gehaald en begin nu vol enthousiasme aan level 3. Qua grondwerk zijn we hier al een poos mee bezig, maar met rijden zijn we dus begin level 3.

Veeeeeel te leren, en de opbouw van de 'leerstof' zit goed in elkaar. Voor mij geen andere manier meer. Alle antwoorden zijn terug te vinden en oplossingen van problemen kan ik hiermee suc6vol ZELF oplossen.
Wel gaan we iedere 2 maanden 2 dagen naar Oostburg (Parelli) om inspiratie op te doen en te leren.
Het meest krachtige van deze methode is dat de oplossing heel vaak bij jezelf te vinden is, en je leert steeds meer te letten op de kleinste signalen van je paard. Soms kan je het niet direct oplossen, maar het signaleren is het begin van de oplossing.
Je ontwikkelt veel variatie en creativiteit, om het interessant te houden. TOPPIE!

Ik schrijf hier ook bijna nooit meer, maar ben nu toch even nieuwsgierig........ Ik heb Parelli gedaan en ook weer laten gaan. Eigenlijk puur op gevoel en een beetje afkeer van het systeem van negatief belonen (zeg ik het goed?) en het totale domineren van het paard vanuit de door hen gestelde psychologie van paarden.

Nu was ik destijds onder de indruk van de psychologie die in het nieuwe L2 pakket zat, maar kreeg ook daar later mijn bedenkingen over, omdat ik de indruk kreeg dat die voornamelijk ging over zogenaamd 'natuurlijk' paardengedrag van gedomesticeerde paarden (ipv werkelijk vrije/wilde paarden), wat naar mijn idee al vaak verstoord gedrag is.
Ik kreeg meer behoefte aan het 'passive leadership' wat Mark Rashid beschreef. Dat voelde ook meer als zuivere paardentaal en niet verstoord door gevangenschap met bijbehorende gedragsafwijkingen.

Mijn vraag is dus (misschien kunnen jullie me overtuigen LOL ) hoe jullie denken te weten dat wat aan Horsebehaviour en psychologie in de pakketen staat, ook waarheid is.
Is er iemand van jullie die dit heeft nagetrokken op basis van de ONAFHANKELIJKE studieboeken van werkelijk, oorspronkelijk Horsebehaviour en psychologie?
Hoe weten jullie dat dit niet heel slim is omgevormd tot een goed pakketje omdat daar vanuit de menigte behoefte aan was? De Parelli-machine is nu eenmaal zo goed gesmeerd en riekt toch wel naar commercie, of ben ik nu bevooroordeeld?

Ik ben erg benieuwd!

Marleen den Arend schreef op maandag 3 december 2007, 8:16:


Vooropgesteld dat ik geen methode volg, ik verdiep mij slechts in wat me wat lijkt. Ik doe maar wat, ik beloon, ik laat wennen, ik gebruik een stok zonder blaadjes, wel bit, geen bit, ik heb geen systeem, ik ben een chaoot dus dit past mij.
Mijn doel is 1 op 1 communicatie met mijn paarden (dat wij voor elkaar een open boek zijn), hoe ik er kom zal me worst wezen, als ik dat gevoel maar steeds verder kan ontwikkelen, want precies dát is wat mij ontroert.

Mijn idee over Parelli is dat het ontwikkeld is voor en door een amerikaan voor en door amerikaanse paarden. Als ik als Amerikaans paard de quarter voor ogen houd, vind ik dat een wezenlijk ander paard dan de warmbloeden die hier leven. Een quarter laat zich veel meer vertellen, is beter bestand tegen druk, is koel in de kop, is een soort van workoholic en zijn systeem staat ingesteld op: orders opvolgen. Dat is een wezenlijk ander karakter dan het gemiddelde paard hier in Westeuropa, dat temperamentvoller, kwalijknemender, sensitiever is.
Om nu zomaar een systeem dat ontwikkeld is voor een bepaald type paard los te laten op een ander type paard, vind ik precair. Je raakt het wezen zo diep, dan het gebruik van eeen niet-passend systeem gewoon schadelijk. Ik heb bv paarden gefrustreerd zien worden van het geprik met het oranje stokkie.

Kortom: zie een systeem in zijn hele context: wat voor persoon heeft het uitgevonden, wat heeft die voor ogen, (absolute gehoorzaamheid en controle of een vriendschapsband, twee totaal verschillende uitgangspunten bv) voor wat voor mensen en paarden is het bedoeld.

Hi Nathalie,

Nou vooruit dan zal ik ook even reageren. Ik ben een enthousiast parellier. Zo'n jaar of 5 geleden ben ik via een bevriend stalgenootje met Parelli in aanraking gekomen. De aanleiding was het zure hoofd van mijn merrie (die ik toen een paar maanden had). Altijd oren in de nek, erg achterdochtig.... Ik vroeg me af waar dat gedrag vandaan kwam, ben gaan spitten in haar verleden en liep tegen hele nare dingen aan.
Ik besloot toen om het over een andere boeg te gooien en ging zoeken naar andere manieren om met je paard om te gaan. Parelli kwam toen dus op mijn pad. Ik ben begonnen met het oude level 1 pakket en daarna level 2 ook in de oude vorm. Ik merkte wel dat de pakketten alleen niet voldoende waren. Ik had vragen die ik life wilde stellen.
Ik ben een cursus gaan doen eerst bij Eddy Modde en daarna mijn eerste kamp in Lunteren met Urs Heer (instructeur uit Zwitserland). Geweldig! Wat een ontdekking. Ik werd een week lang helemaal ondergedompeld in Parelli land. Iedereen had hetzelfde doel. Niemand schreeuwde tegen zijn paard, niemand schoopte zijn paard, trok hard aan de teugels, trok zijn paard in de krul of gaf zijn paard ergens de schuld van (dingen die op de normale stal waar ik stond wel voorkwamen) We bespraken alles in de groep onder leiding van Urs Heer wat we tegen kwamen in het gedrag van onze paarden bij het spelen tot in de finesses met elkaar tijdens de diners. De lessen begonnen ieder morgen rond 10 uur en liepen soms wel door tot een uur of acht. Heel veel simulatie en theorie. Wat heb ik veel geleerd die week. Eindelijke begon ik pijlen te verzamelen in mijn koker die ik kon inzetten als ik ergens tegen aan liep met mijn paard. Ik begon gedrag te herkennen en kon het herleiden tot de basis, stapje terugdoen, oplossen en weer verder. Alles in harmony met mijn paard. Ik kon weer verder en heb het oude level 3 pakket gekocht.
Toen de nieuwe pakketten kwamen heb ik ook het nieuwe level 2 aangeschaft en sloeg achterover van de hoeveelheid aan bruikbare informatie. Alles vanuit de psychologie van het paard. Super! Gaande weg mijn ervaringen met Parelli veranderde Flashy... ze werd van een zure merrie een veel vrolijker paard. Ze begon soms echt mee te spelen en had zichtbaar lol. Ik heb daarna meer cursussen gedaan bij Eddy en ieder jaar een zomerkamp in Lunteren. Na Urs volgden een week met Berni Zambail. Het jaar daarna twee weken met Walter Gegenschatz. En afgelopen jaar weer een week met Wally (Walter). Heb inmiddels ook het L&HB pakket, de Succes Series etcetera.
Flashy heeft in april 2005 een veulen gekregen, Kito. Met hem heb ik de Parelli beginselen kunnen toepassen op een jong paard. Hij is inmiddels 2,5 en staat lekker met zijn moeder 24 uur per dag 365 dagen per jaar in een groep van nu 9 paarden in de wei.
Ik ben blij dat ik Parelli heb leren kennen. Dankzij het satap voor stap trainingsprogramma ondersteund met cursussen heb ik veel geleerd, en mijn paarden zijn daar zichtbaar blij mee.
Tuurlijk kijk ik ook om mij heen en lees veel over andere methodes. Uiteindelijke kom ik steeds bij Parelli terug. Iedereen moet voor zichzelf bepalen wat hij of zij wil doen.
Ik vind het wel jammer dat er op dit forum soms zo negatief over Parelli wordt gedaan. Vaak (lees niet altijd..) door mensen die zich er niet voldoende in verdiept hebben, of hebben willen verdiepen. Ga er maar van uit dat Pat en Linda samen met hun instructeurs het beste voor hebben met de paarden over de wereld en alles in het werk stellen om de boodschap te verspreiden. Het programma ontwikkeld zich constant naar aanleiding van nieuwe ontdekkingen, inzichten.
Ik was in Brimingham afgelopen zomer en heb ze daar life bezig gezien. Nou ik zat vaak met tranen in mijn ogen! Dan neem ik die hele commerciële toestand er maar bij. Uiteindelijk gaat het om de boodschap die ze brengen en de materialen en het cursusprogramma zijn super!
En die boodschap komt aan bij mijn paarden.

Goed, ik en mijn man horen ook redelijk in het parelli rijtje thuis. Wij hebben level 1,2 en 3 oud en 1 en 2 nieuw en carrotsticks en touwhalsters etc. in de kast liggen en waren in Birmingham. Dus zover lijken we parelli gek echter we volgen niet direct strak het programma. Een enkele demo (zoals meerdere mensen ook al hebben aangemerkt) b.v. de yoyo game met de sluiting tegen het hoofd staan ons tegen, nou dan doen we dat toch niet.. fase 4 zover komen wij nooit probeer dan gewoon iets anders. Nu hebben wij enkel volbloed karakters die snel beledigd zijn dus werkt te veel druk averechts. Voor de rest zit het programma vaak zeer goed in elkaar.
In theorie zijn we ver, praktijk pikken we er meer dingen uit dan dat we het strakke programma volgen mischien omdat we tegen heel weinig problemen aan lopen met onze paarden in de omgang en de paarden na alle jaren zo goed kennen dat alles altijd behoorlijk soepel gaat (of onze eisen zijn niet zo hoog op het gebied van gehoorzaamheid?) . Vroeger toen ik heel veel problemen met mijn toen nog jonge arabische hengst ondervond had ik wel heel graag parelli willen kennen de weg was dan veel korter en zeker veiliger geweest. Onze kaspische paardjes ben ik begonnen met clickeren en verder een mix van engelen geduld, zeeen van tijd en hele kleine stapjes. Langer dan 15 seconden oogcontact of strakke blik omdat je zit te kijken wat er in de staart hangt laat ze al 30 meter verderop galloperen. Hiervoor is het vaste programma van Parelli te confronterend maar haal ik wel heel veel dingen uit en blijven tussen fase 0 en 1. Naast Parelli heb ik ook verdiept in Hempfling, Monty Roberts, Dorance etc. maar naast Dorance is Parelli nog altijd wel het systeem waar ik me altijd weer het beste bij voel. De pakketten worden steeds beter, het verschil tussen de oude level paketten en de nieuwe vind ik heel groot maar ik heb heel veel moeite met de nieuwe trend van de bitten. Dat het duur is, tja op het moment van aanschaf denk je veel geld, als ik zie wat we eruit halen is het me zeker waard geweest.

Ja, ik heb de oude versies level 1, 2 en 3, en de nieuwe level 1 en 2.
Ik bekijk de dvd's regelmatig en haal er iedere keer weer wel wat bruikbaars uit. Er zijn ook dingen die mij te ver gaan, die doe ik dus niet.
Verder verdiep ik me ook in de methodes van Voest, de Bodt, Marijke de Jong, Hempfling, etc. En ook hier op dit forum vind ik de nodige inspiratie.
De belangrijkste methode voor mij, is die van mezelf. De inspiratie die ik buiten mezelf vind, gecombineerd met mijn eigen indrukken maken mijn eigen unieke manier van hoe ik met mijn paarden omga. En ook hecht ik bijzonder veel waarde aan wat mijn paard mij laat zien en wat mijn paard me als feedback geeft. Wat het ene paard als positief ervaart, vindt de andere soms helemaal niet zo positief.
Het allerbelangrijkst is en blijft voor mij: de relatie met mijn paard. Die probeer ik te verdiepen, te beschermen, positief te voeden etc. En een van de methodes die ik daarbij als inspiratie gebruik is dus Parelli.

Ik heb het een tijdje met Apache geprobeerd. De lesgeefster liep als een pletwals over Apache heen. "Zo doet Linda dat ook!"

De druk die ik gebruikte was maar een fractie van wat de lesgeefster gebruikte. In het begin reageerde Apache eigenlijk heel goed maar na een tijdje liep het vast. Hij wilde niet meer.

Ik voelde me heel opgelucht toen ik besloot ermee te stoppen, dat voortdurende domineren is niks voor mij.

Dan volgde er een clickerperiode, dat was leuk, als spelletje, op de grond... Maar bracht ons uiteindelijk ook niet verder. Vorige winter ben ik gestart met subtiel trainen wat in het begin ook goed ging maar dan weer na een tijdje vastliep. Ik mocht van Apache gerust een hele dag "ga ga ga " zeggen, Apache kan niet alleen zijn ogen dichtdoen, hij kan ook het geluid uitschakelen. Als er geen eten in het spel is, vind Apache alles al heel snel oervervelend. Het is gewoon een no-nonsense paard, niet te veel flauwekul aub.

Op Equistyle heb ik nog een keer een Parellidemonstratie gezien van o.a. Silke Valentin.
En, ik vond het weeral niks, haar Fries liep erbij als een zombie.

Wat ik wél prachtig vond was Honza Blaha in Essen, dat is ook Parelli... ik weet het. Maar die paardjes waren écht content en sprankelden en showden met alles wat ze in huis hadden.

We hebben er nu Couscous bij. Soms heb ik wel zin om met haar grondwerk te doen.
Maar eigenlijk loopt die zo braaf mee aan het leidtouw, ze loopt mee als een pluimpje, stopt braaf, trekt nooit, gaat mooi achteruit. Ik kan het eigenlijk alleen maar verknoeien.

Marianne

marianne laenen schreef op maandag 3 december 2007, 13:42:
Ik heb het een tijdje met Apache geprobeerd. De lesgeefster

Sorry marianne, dit is niet persoonlijk bedoelt maar jouw verhaaltje trickerde mij even.....Ik wil hier toch even op reageren.
Ik word zo langzamerhand namelijk een beetje moe van mensen die negatief over Parlli spreken doordat ze les hebben gehad van iemand via via....... Mensen neem ajb lessen bij een erkende instructeur! Dat kost je misschien wat meer geld, maar dan krijg je zeker waar voor je geld. Er zijn geen mensen met officieel level 3 in Nederland, die de instructeursopleiding hebben gevolgd anders dan Eddy Modde. Hij gaat jaarlijks naar de USA om bij te leren. Daarnaast halen hij en Marieke ook vaak internationale instructeurs met bijvoorbeeld specifieke kennis over om les te geven. Dit geldt uiteraard niet alleen voor Parelli, maar ook voor die andere methodes. Het is niet zomaar een spelletje spelen met je paard, d'r zit een hele filosofie achter....
Verder gebruik je gezond verstand, kopieer niet zomaar iets maar lees je paard!

Verder

Ik herinner me een post van Nathalie hierover. Silke had ook van Pat gehoord dat ze teveel druk legde op haar Fries. Hij is zoveel meegeweest naar demo's dan hij idd een beetje demo moe is geworden. Met haar nieuwe paard past ze de nieuwe inzichten toe, en dat zie je in de playdrive die hij laat zien.