Beste allemaal,

Ik zit hier regelmatig op het forum en steek veel op. Ik heb ook de cursus gevolgd en ben ook hier stukken wijzer van geworden. Ik zit nu echter met mijn handen in het haar. Mercredi mijn veulentje van 2 is helemaal niet goed. Ik weet altijd heel goed als iemand zijn paard of pony wat mankeert op het gebied van hoefproblemen wat ik ze kan adviseren. (Dankzij de cursus en het boek) Nu het mijn eigen kindje betreft ben ik volledig de kluts kwijt. Mercredi loopt nog steeds samen met haar moeder in de kudde. Een aantal maanden geleden is moeder Maggie in een dolle bui boven op dochterlief der rug gesprongen. Ze waren gewoon aan het spelen met z'n allen en ja dan kan dat gebeuren. Mercredi liep wat stijfjes maar de volgende dag stukken beter. Echter sinds die tijd is het af en aan dat ze niet zo lekker loopt. Onlangs was de veearts er en toen liep ze eigenlijk prima. Een week later was het weer deut. Gelukkkig kwam de bekapper 2 dagen later en die constateerde een ontsteking in de zool maar geen hoefbevangenheid. Hij heeft haar goed bekapt en ik ben voor de zekerheid begonnen met de magnesiumchelaat. Een week later lag ze plat in het weiland. Niet zo ongewoon voor een veulen maar soms heb je een naar gevoel daarbij. We hebben haar toch op de been geholpen en meegenomen naar voren. Ze liep erg stijf met name linksvoor. (de kant waar haar moeder op haar gesprongen is) We vertrouwden het toch niet helemaal dus hebben we de veearts laten komen. Door de telefoon zei deze al dat ze waarschijnlijk hoefbevangen was en dat we haar direct op stal moesten zetten en dat ze er zo spoedig mogelijk aan kwam. Wij vertelde haar direct dat dat never nooit zou gebeuren waarop we het antwoord kregen dat we het alleen erger zouden maken en ze net zo goed gelijk haar een spuitje zou kunnen geven. Jullie begrijpen ik was des duivels. (Toen ze kwam hebben we overigens een heel pittig gesprek gehad) Volgens haar was ze bevangen aan beide voorbenen. Achter niet daar kon ze niets ontdekken. Het woordje stal durfde ze inmiddels al niet meer in de mond te nemen gelukkig. We hebben Mercredi en moeder naar een klein stukje elders verhuisd en de grote inloopstal lekker opgemaakt. Ze kreeg medicijnen: Metacam en Carbasalaat. De Metacam is een pijnstiller en ontstekingsremmer. De Carbasalaat voor verwijding van de bloedvaten. Misschien niet de juiste keuze maar ik wilde wel dat ze zo min mogelijk pijn zou hebben. De volgende dag stond ze ineens op 3 benen. Linksachter (ja wederom de kant waar haar moeder op sprong) ontlaste ze totaal. Ze tilde hem zeker 10 à 20 cm van de grond. Veearts gebeld. Volgens haar kwam dit doordat ze de voorkant teveel had ontlast waardoor de achterkant nu overbelast was. Advies: stoppen met Metacam en in de plaats daarvan Butazolidin of Fenylbutazon (dit staat op de verpakking). Ik heb de bijsluiter even gelezen en schrok wel een beetje. Dit is een superzwaar medicijn wat wordt verstrekt aan zware reumapatienten en mensen met de ziekte van Bechterew. We hebben ook een verklaring moeten tekenen dat ze niet geslacht mocht worden. Waren we ook niet van plan. Bij dit medicijn kregen we ook nog Tranquigel wat een soort tranqelizer is zodat ze af en toe gaat liggen en de Carbasalaat moesten we ook mee doorgaan. De volgende dag liep ze nog steeds op 3 benen. Ik overlegde het met vriendinnen. Natuurlijk zou ze niet direct lopen als een zonnetje maar ze zou dat been toch wel wat meer moeten belasten met zo'n zware pijnstiller? Voor loopt ze overigens goed nu. Veearts vandaag weer laten komen. Wat denk je wat. Wordt ons nu verteld dat het hoefbeen aan het kantelen is en dat ze volstrekte stalrust moet hebben. Goed hè, een veearts met rontgenogen?
Je begrijpt dat ik nu echt helemaal niet meer weet waar ik aan toe ben. Stalrust doe ik niet aan. We hebben het stukje waar ze op loopt wel gehalveerd voor de zekerheid. Nu mijn vraag aan jullie. Komt dit jullie bekend voor? Wat vinden jullie ervan. Hebben jullie nog advies. Wat denken jullie? Ik denk namelijk dat er meer speelt maar ik ben geen veearts en de veearts zegt dat er verder niets aan de hand is. Ik heb er pijn in mijn buik van en hoop dat jullie mij en Mercredi bij kunnen bijstaan met adviezen e.d.
Mijn bekapper komt a.s. zondag maar tot die tijd zijn alle andere adviezen meer dan welkom!
Alvast bedankt!!
Monique

Cledisa schreef op woensdag 30 augustus 2006, 13:53:


Allemaal bedankt voor jullie reacties tot nu toe. Doet me goed. Ik ben dus niet helemaal gek aan het worden. Ik blijf erbij dat er meer aan de hand is. ik zag hier en daar wat vragen in de reacties en die zal ik hierbij beantwoorden.

Monique vroeg of ik er al een ostheopaat naar had laten kijken. Daar had ik eigenlijk nog niet bij stil gestaan. Ik was wel van plan om als er de komende 2 dagen geen verandering zou optreden contact op te nemen met Erik Laarakker. Het probleem is echter wel dat ik daar naar toe moet en aangezien ze op 3 benen loopt ik haar dat eigenlijk niet aan wil doen. Mijn bekapper had het over Annette Vogel. Misschien dat die wel op huisbezoek komt. Maar een ostheopaat inschakelen lijkt me ook een goed idee. Weet iemand nog een goeie in het midden van het land?

Het verhaal van "Reddertje" klinkt ook wel herkenbaar alhoewel ik denk dat ze niet spierbevangen is. Misschien is het toch een idee om bloed af te nemen om dat uit te sluiten. Mercredi heeft niet gezweet en ook niet gerild. Ze ademde wel heel zwaar met lopen maar dat weet ik aan de pijn. Of zou dat ook een andere oorzaak hebben gehad. De longen zijn overigens gechecked en daar was niets mee aan de hand. Ze ademt nu ook normaal zonder. Het was alleen de eerste dag. Ik heb haar al getracht wat te masseren en ze lijkt het lekker te vinden als ik naar haar lipje kijk. Ze tuit het helemaal dan en wil gaan knabbelen met mij.

En Christel haalt iets aan wat ik ook geopperd heb. Een hoefzweer maar dat werd door de veearts uitgesloten. Ze liep eerst stijf linksvoor en na 1 dag medicatie (metacam en carbasalaat) liep ze voor redelijk goed en achter op 1 been. Het linkerachterbeen heeft ze constant omhoog getrokken. Ze loopt en staat dus echt op 3 benen. Afgelopen zondag was het 1 week geleden dat ze is bekapt. Ik heb haar van de week iets bijgevijld op advies van de bekapper. Hij kan helaas niet eerder dan a.s. zondag komen. Hij heeft overigens niets van de zool afgehaald. Hij bekapt ook natuurlijk maar constateerde wel een lichte ontsteking in het teengedeelte voor. Echter geen bevangenheid. De veearts heeft met een tang in de hoeven geknepen en de reactie was lauw. Vandaar dat ik een lichte twijfel heb over haar diagnose. Maar ja wie ben ik? In iedergeval geen veearts. Ik heb zelf met de achterkant van de hoevenkrabber behoorlijk over de zool geschraapt om wat dode zool te verwijderen. Dat deerde haar ook niet. Die opmerking van pijnstillers en hoefzweer dat dat niet zo helpen past dan eigel]nlijk ook helemaal in het plaatje. Evenals dat ook ik het idee heb dat hoefbevangeheid aan het achterbeen praktisch nooit voorkomt. Snappen jullie nu mijn verwarring? Verder heb ik inmiddels afgeleerd om me blind te staren op de kennis van een veearts. Daar heb ik al te vaak mijn neus bij gestoten. Vandaar de hevige discussies die oplaaien. Het lijkt voor hun net of ik het beter weet maar dat is niet zo ik heb alleen een andere mening over bepaalde dingen. Dat is ook de reden dat ik mijn vraag hier stel op dit forum omdat over het algemeen onze neuzen allemaal dezelfde kant op staan.

En Jose wat jij zegt lijtk me ook het beste alleen denk ik dat ik het maar zoek bij een holistisch dierenarts. Of zal ik eerst nog foto's laten maken om hoefbeenkanteling van het linker achterbeen uit te sluiten?

Bedankt!!

Monique

Cledisa schreef op woensdag 30 augustus 2006, 13:53:


Er schiet me ineens iets te binnen wat ik vergeten ben te vermelden. De veearts zei dat ze pols had in alle vier der kootholtes. Volgens haar kon je er dan vanuit gaan dat ze bevangen was. Klopt dat?? Ze had een pols van 100 wat normaal 36 ofzo moest zijn. Kan dit ook niet gewoon van de pijn komen?

Monique

Monique Meijer schreef op donderdag 31 augustus 2006, 8:18:


Hoe meer ik jullie reacties lees des te meer ga ik erin geloven dat er in het linkerachterhoefje een hoefzweer actief is. Ik sluit ook niet uit dat er ergens in de rug of waardan ook, ook iets aan de hand is. De problemen zijn uiteindelijk pas begonnen toen moeder Maggie in een speelse bui boven op haar sprong.
Ik ga zo de site van de heer Van Dijk bekijken en eens contact met hem opnemen. Bedankt voor de tip Monique! Ik neem aan dat als hij komt hij waarschijnlijk ook kan beoordelen of het spierbevangenheid is zoals eerder door "reddertje" geopperd. Verder is de toestand van Mercredi momenteel zo dat ze voor goed loopt en rechtsachter ook maar linksachter nog steeds niet belast dus nog steeds op 3 benen loopt. Ze kijkt verder wel fris uit haar ogen en beweegt ondanks alles zichzelf voort op het kleine stukje afgezet land samen met haar moeder en eet lekker van het hooi. Ik ga dat met die biotex in lauw water ook eens proberen. Bedankt Christel goed idee!
De kroonrand van het linkerachterbeen voelt warm aan en ik had een vermoeden dat die hoefzweer een uitweg aan het zoeken was. IK kan het verkeerd hebben uiteraard. Haar hoefjes voelen alle 4 koel aan. Volgens zeggen zouden ze bij hoefbevangenheid warm aan moeten voelen. Hebben jullie hier ervaring mee?
Om nog een reactie op Christel haar vragen te geven Mercredi is niet (nooit)uitgebroken, ze krijgt nooit krachtvoer slechts hooi wanneer er niet voldoende voedingsstoffen meer in het gras zitten. Ze is na de winter ongeveer in maart van weide veranderd en daarna niet meer. Er wordt niet met haar gewerkt. Je bedoeld waarschijnlijk grondwerk of iets dergelijks. Ze is 19 mei 2 jaar geworden en het is mij ten strengste afgeraden om dat voordat ze 4,5 is dat met haar te doen. Tja en ze staan met z'n negenen op 1 à 2 ha land waaronder nog twee veulen van 2 resp. 1,5 jaar dus ze zou wel gespeeld kunnen hebben. Ik blijf er toch bij dat die sprong van haar moeder haar geen goed heeft gedaan. Alhoewel dat ze daarna omdat ze natuurlijk niet constant wat stijfjes liep best tijdens het spelen en dollen met de anderen zich geblesseerd heeft. Hier ben ik helaas niet bij geweest dan. Ik ga vanavond nog eens voelen of ik ook pols voel. Ik ga ook op zoek naar iemand die eventueel op locatie rontgenfoto's kan maken. Weten jullie misschien een arts of kliniek die die mogelijkheid heeft. Dan kan de gediagnosteerde hoefbeenkanteling van het linkerachterbeen uitgesloten worden.
Nogmaals bedankt voor alle reacties en mochten er nog meer tips zijn ze zijn van harte welkom. Ik houd jullie op de hoogte!

Monique

Monique Meijer schreef op donderdag 31 augustus 2006, 14:41:


Ik heb 9 september een afspraak met osteopaat Nethanja Pruijssers. Zij denkt ook dat er meer speelt dan hoefbevangenheid en/of een hoefzweer. Die sprong van haar moeder kan meer kwaad gedaan hebben dan doet vermoeden. Hierdoor zouden ook de klachten die ze nu heeft kunnen ontstaan. Hoe dan ook ik denk dat een onderzoek genoeg zal uitwijzen en een eventuele behandeling een opluchting voor Mercredi zal zijn. Ze wees me er trouwens ook op dat er misschien wel een breukje ergens kon zitten. Maar dat kan alleen een foto uitwijzen. Vooralsnog gaat ze haar eerst onderzoeken en een behandelplan bepalen indien nodig. Ik blijf me wel bewust van een eventuele hoefzweer en zal hier ook attent op blijven.
Nogmaals bedankt voor al jullie tips en adviezen. Indien er nog wat te binnen schiet bij jullie laat het me alsjeblieft weten. Alle adviezen en ervaringen zijn welkom.

Groetjes,
Monique

Cledisa schreef op woensdag 30 augustus 2006, 13:53:


Nou wat ik en enkele van jullie al dachten is uitgekomen. Gisteravond ontdekte we op de kroonrand van het linkerachterbeentje een vochtig plekje. De lucht die eruit kwam was niet te harden. Daar hebben we dus de hoefzweer. De veearts erbijgehaald en die heeft Mercredi haar linkerachtervoetje ingepakt in watten en jute en nu moeten we twee maal daags dat voetje besprenkelen met water opdat het gaat broeien waarop de zweer goed openbreekt. Hij heeft nog flink in de zool lopen snijden omdat hij hoopte dat de zweer er alsnog via de zool uitkwam. Helaas was ik hier niet bij want ik vraag me af of het uberhaupt wel mogelijk is dat een hoefzweer die zich een weg naar buiten baant door de kroonrand, zich dan bedenkt en dan toch maar via de zool eruit komt. Rare zaak hoor! Het probleem met achterbeentje is dus opgelost en ik voel me erg opgelucht. Ik hoop Mercredi ook als de druk er eindelijk af is. Kan ik nog wat doen om het verder openbreken te bespoedigen? Of is het nathouden van de watten voldoende? Lopen met haar lijkt me nog geen optie omdat ze het beentje nog steeds niet belast aangezien hij nog niet geheel is opengesprongen. Zondag mag het eraf. De medicijnen moet we dit weekend nog blijven geven. Nou de bekapper komt zondag en de afspraak met de osteopaat voor volgende week zaterdag blijft staan want dat er iets niet goed zit in dat lijfje is wel duidelijk. Wordt vervolgd!

Groetjes,
Monique

Cledisa schreef op woensdag 30 augustus 2006, 13:53:


Nou wat ik en enkele van jullie al dachten is uitgekomen. Gisteravond ontdekte we op de kroonrand van het linkerachterbeentje een vochtig plekje. De lucht die eruit kwam was niet te harden. Daar hebben we dus de hoefzweer. De veearts erbijgehaald en die heeft Mercredi haar linkerachtervoetje ingepakt in watten en jute en nu moeten we twee maal daags dat voetje besprenkelen met water opdat het gaat broeien waarop de zweer goed openbreekt. Hij heeft nog flink in de zool lopen snijden omdat hij hoopte dat de zweer er alsnog via de zool uitkwam. Helaas was ik hier niet bij want ik vraag me af of het uberhaupt wel mogelijk is dat een hoefzweer die zich een weg naar buiten baant door de kroonrand, zich dan bedenkt en dan toch maar via de zool eruit komt. Rare zaak hoor! Het probleem met achterbeentje is dus opgelost en ik voel me erg opgelucht. Ik hoop Mercredi ook als de druk er eindelijk af is. Kan ik nog wat doen om het verder openbreken te bespoedigen? Of is het nathouden van de watten voldoende? Lopen met haar lijkt me nog geen optie omdat ze het beentje nog steeds niet belast aangezien hij nog niet geheel is opengesprongen. Zondag mag het eraf. De medicijnen moet we dit weekend nog blijven geven. Nou de bekapper komt zondag en de afspraak met de osteopaat voor volgende week zaterdag blijft staan want dat er iets niet goed zit in dat lijfje is wel duidelijk. Wordt vervolgd!

Groetjes,
Monique

Vitelli schreef op dinsdag 5 september 2006, 15:19:


Heel erg bedankt voor je steun!
Uiteraard houd ik de evt hoefbevangenheid wel in mijn achterhoofd. Ik ben de eerste dag direct begonnen met het geven van magnesiumchelaat en doe dat nu nog steeds. Ik mag sinds gisteren gelukkig weer de gewone Metacam i.p.v. de But geven en ze staat nog steeds op de Ascal. Dit op advies van de dierenarts omdat die erbij blijft dat ze in lichte mate bevangen was. Hier is overigens niets meer van te merken. De uitbraak van de hoefzweer op de kroonrand rechtsachter gaat geleidelijk. Ik zet haar voetje 2x per dag in een emmer biotex. En vanaf morgen 3x per dag in overleg met de dierenarts. We hebben een hotline met de dierenarts die we soms wel 3x per dag bellen om er zeker van te zijn dat we niets over het hoofd zien. Als de zweer aanstaande donderdag niet uit zichzelf volledig opengebroken is willen ze in het kroonrandje gaan snijden. Aan de ene kant denk ik fijn dan is die enorme druk ervan af aan de andere kant denk ik wat haal je dan aan. Moet je ondanks alles niet het lichaam zelf het werk laten doen. Hier ben ik enorm over aan het dubben en ik kom er niet goed uit. Ondanks alles zag ik vanochtend dat ze haar volle gewicht op het linker achterbeentje zette en het rechter achterbeentje optrok. Ik was enorm opgelucht totdat ze na het inweken probeerde te lopen. Ze is nu rechts zo stijf als wat en ik ben bang dat nu rechtsachter overbelast is. Hopelijk gaat ze linksachter meer belasten zodat rechtsachter wat lucht krijgt en kan bijkomen van de overbelasting. Ze ligt veel maar dat kan volgens de de dierenarts geen kwaad. Gisteren heeft ze voor het laatst die tranqelizer gehad dus ik ben benieuwd of dat er wat mee te maken heeft gehad. Verder komt aanstaande zaterdag de osteopaat. Ze heet Nethanja Pruijssers. Ook zij denkt dat één en ander met elkaar te maken heeft en komt dat dan ook onderzoeken of dat het geval is. Voorlopig blijf ik hopen dat die hoefzweer volledig openbreekt voor donderdag en dat ze zich weer normaal kan voortbewegen. De osteopaat kan dan hopelijk de rest doen voor haar. Ik houd je/jullie op de hoogte.

Groetjes,
Monique