shetfan schreef op maandag, 14 maart 2005, 17:44:
> Sinds ongeveer 1 à twee maanden ben ik met
parelli bezig met
> mijn tinker. Opzich gaat het best goed. We leren allebei veel en
> we zijn nu bij de driving game, die we ook best door beginnen te
> makkelijker bij zijn hoofd te kunnen maar hij ging tegen de
> stick inhangen en bokte. Ik kon echt niks beginnen.
>
> Wie heeft er tips?
Moeilijk hoor! Het is zo ook moeilijk in te schatten met hoeveel geduld je iets doet... Mijn eerste verzorg paard waar ik
Parelli mee begon was een 19 jarige Appaloosa. De eerste paar keer liep hij ook voor me weg als ik hem in de wei ging halen. Ik bleef dan rustig naar hem toe lopen zonder hem aan te staren, je weet wel: heel onbezorgd, en als ik kon voorspellen waar hij heen wilde ging ik al die kant op. (Richting voorhand, dus eigenlijk ook driving game.) Het duurde soms wel even maar nooit meer dan 15 minuten voor hij ‘zich over gaf’ en bleef staan. Na een keer of drie heb ik geen problemen meer met hem gehad... Het verzorg paard daarna liet zich bijna altijd makkelijk in de wei het touwhalster omdoen, een enkele keer liep hij eerst even weg om daarna gewoon stil te blijven staan. En met mijn eigen paard Mike is het heel makkelijk: die komt meestal zelf al naar me toe, behalve de afgelopen dagen 2x niet omdat er 2 nieuwe Haflinger ruinen bij zijn gekomen die Mike’s ‘leiderschap’ wilden betwisten. Toen had Mike eigenlijk even geen tijd voor me.
Ik moest toen naar hem toe, en het touwhalster voor het stalhalster verwisselen. En dan blijft hij keurig staan. Maar vandaag was de dreiging zeker inmiddels over want hij kwam als vanouds naar het hek toe geslenterd.
Tsja, en als Mike naar me zou trappen zou hij van mij per direct een mep op zijn kont krijgen (naar gelang de afstand tussen kont en mijn persoon eventueel met carrotstick, string of leadrope) en direct daarna doen alsof er niets aan de hand is, want dat zou ik absoluut niet van een paard pikken. Als een paard z’n kont naar je toe draait is dat minachting. En trappen is natuurlijk uit den boze... Ik denk dat hij je dan behandeld als lager in rang want je verhaal klinkt niet alsof het angst van hem is. Maar al met al komt het neer op geduld, inventiviteit en timing... En dat valt niet altijd mee... Heb je trouwens een boek lezen al geprobeert? Of iets meenemen wat zijn nieuwsgierigheid kan prikkelen?
Warboel
