Caatje schreef op woensdag, 19 januari 2005, 11:42:
> .> Het meest ideale zou zijn om iemand erfgenaam van ons huis te
>> maken mits hij of zij alle beesten erbij neemt/houdt en tot hun
>> dood goed verzorgt. Maar helaas... ik ben de enige boerentrien
> mijn inslapen ipv ergens anders opnieuw te moeten beginnen .
> Maar de anderen .....ik hoop ook dat niemand dit ooit mee maakt
> maar een oplossing moet van te voren voor handen zijn !
> Caatje
... de meeste mensen zullen misschien wel nadenken over wat er bv met hun kinderen ( als die nog klein zijn) zou moeten gebeuren als het ouderpaar er niet meer is. Waarom dan niet daarover nageacht in het geval van je paard(en)?
Ik weet naar wie mijn paard gaat als ik er niet meer zou zijn: ik heb dat gevraagd en besproken. Dus ik weet dat mijn paard opgevangen wordt en een thuis krijgt zoals ik dat voor haar zou wensen, dat ze welkom is en de verzorging krijgt die ze verdient. Gewoon een kwestie van regelen en met elkaar bespreken ( en als dat nodig moest zijn voorzieningen treffen om het financieel mogelijk en haalbaar te maken). Geruststellend en heerlijk om zulke vrienden te hebben.
Marianne