clarissa ruijgrok schreef op vrijdag 4 september 2009, 10:56:


Zo werkt het niet.

Je hebt beesten met "knobbeltjes-kiezen" zoals mensen en echte muizen, of met "driehoekjes-kiezen" zoals paarden en woelmuizen. De muizen haal ik erbij omdat ik dit ooit in een heel andere context (determineren van prooidieren in vogel-braakballen) geleerd heb
De knobbeltjeskiezen zijn permanent qua vorm, groeien niet door.
De driehoekjeskiezen zijn echter een soort constant doorgroeiende staven.

Als er dus een (deel van) een doorgroeiend gebit niet aansluit groei het er vanzelf weer tegenaan. Daarom snap ik verhalen alsdat inciven te lang t.o.v. molaren zijn niet.
De randen en haken ontstaan óók door dit groeien, maar dan wanneer een deel van de kauwvlakken naast elkaar staan en dus niet worden gebruikt. Zodoende groeien dat langs elkaar heen. Is dit begrijpbaar?


In veel gevallen zal er opnieuw op dezelfde plaats een haak of rand ontstaan, simpelweg omdat boven- en onder gebitsdeel nu eenmaal teveel naast elkaar staan in plaats van tegenover elkaar.


Ja dat kan.
Het kan ook wel eens ontstaan door gewoontevorming van "verkeerd" kauwen. Zo een gewoontevorming op de beurt kan dan weer ontstaan zijn door een al dan niet tijdelijke kiespijn bij voorbeeld.

Piet schreef op vrijdag 4 september 2009, 16:39:


Puh, mijn Unimog heeft meer PKs

Vicky Verreycken schreef op vrijdag 4 september 2009, 18:42:


Verkeerd fokbeleid doe je altijd zelf.
Is het nu echt zo moeilijk tegen een stamboek te zeggen dat ze de pot op kunnen, tenzij ze onderbouwd kunnen aantonen dat ze gelijk hebben?
Ik heb dat jaaaaaaaaaren geleden al met het IJslanderstamboek aan de hand gehad hoor, en raad eens wat... ik heb nog steeds ijslandse ponies, ook zonder NSIJP. Bij dat NSIJP kwam het erop neer dat de fokkerij een jurysport is, net als de Anky-dressuur. Mwa, daar kan mijn extreem ratiobrein nu eenmaal niets mee

Maar nu we het over paardentanden hebben; wie op dit PN forum kan zelfs maar iets simpels als leeftijdschatten op gebitskenmerken?

Arabesk schreef op vrijdag 4 september 2009, 22:02:


Je kunt uiteraard ook de paardonvriendelijkheid en onbenul van ruiters blokkeren.
Dat is wat libra doet; daar moet je kennis aan vast knopen anders kom je er nergens mee. Vast compleet genegeerd, maar ach het is glossypossy BIT maar.
In welke glossy staat er nu wel iets zinnigs?

Nils Vellinga schreef op zaterdag 5 september 2009, 20:15:


Hmja er zijn, driedimensionaal, natuurlijk meerdere mogelijkheden van slecht aansluiten.
Ik nam aan, i.v.m. te lange inciven dat Petra bedoelde dat de molaren relatief re kort waren. Dat snap ik dus niet aangezien het "doorgroeigebit".
Een andere manier van niet goed aansluiten is dat de gebitsdelen langs elkaar heen groeien en dat veroorzaakt de randen/haken meestal.
Nog een ander euvel kan zijn dat er gebitsdelen ontbreken door wat voor oorzaak ook. Dat is bij het doorgroeigebit veel vervelender dan bij beesten met knobbeltjeskiezen omdat de tegenoverstaande kies/tand dus wél blijft doorgroeien. Daarom snap ik het trekken van paardentanden niet - dat is wel het allerallerlaatste wat ik zou overwegen.

Esther van Hardeveld schreef op zondag 6 september 2009, 13:56:


Qua werking redelijk vergelijkbaar met Hannoveraans model, maar dan zonder aparte neusriem. Dus een redelijk "gemeen" apparaat. Hoe het bitloos te gebruiken is me niet duidelijk.

Esther van Hardeveld schreef op zondag 6 september 2009, 14:19:


Hmm. Op de williammicklem link ligt de neusriem inderdaad wat hoger op de brug. Paar relatieve centimeters scheelt alles.
Ik vrees dat de gemiddelde gebruiker eerder lager op de brug zal plaatsen dan hoger "want dan werkt het beter"
Het zenuwen verhaal heb ik ooit onderzocht i.v.m. Libra ontwikkeling en zie er geen enkele ratio in, in tegenstelling tot druk op neusbeen.

MAAR. Kunt u mij uitleggen hoe dit apparaat bitloos gebruikt zou moeten worden?

Meteen maar even ter aanvulling:
Zoals ik het begrijp vanuit de voorstelling in williammicklem.com, zie ik bij bitloos gebruik een valse knik in de "wangstukken" - dat werkt dus niet.

Arabesk schreef op zondag 6 september 2009, 14:35:


Waar ik vooral een hekel aan heb is sponsorgebonden "wetenschappelijk onderzoek", omdat de vraagstelling daardoor meestal niet optimaal oplossingsgericht is.

Dat de gevonden data gefalsificeerd zijn, komt niet zo vaak voor.
Dat de gevonden data nonsens zijn al wat vaker, vooral in USA ("garbage in garbage out" syndroom van SPSS).
Dat met name de "discussie" misleidend is komt het meest frequent voor.

Om het bij Nederlandse miskleunen te houden:

Bijvoorbeeld de hoefijzer-onderzoeken van UU - dat hoefijzer x iets minder slecht presteert dan hoefijzer y zegt niets over de prestatie van hoefijzers t.o.v. onbeslagen hetgeen echter wel gesuggereerd werd. Wat bleek? Verstrengeling van belangen met een hoefijzerfabrikant.

Bijvoorbeeld de nonsens-calculaties van de GD indertijd m.b.t. kruiskruiden.

Bijvoorbeeld deze verstrengeling van belangen tussen fouragefabrikanten en alweer de GD.