Nick Altena schreef op woensdag 2 augustus 2006, 22:15:


Zelf ben ik gereedschapsslijper parttime voor beroep. Een zaag slijpen is secuur werk. Als je de ene tand meer slijpt dan de ander dan is de zaag niets meer waard. Want dan komt er een tand lager te liggen dan de ander en dan krijg je gehakkel en onbalans. (Bij een kettingzaag niet ongevaarlijk!)
Dus elk tandje evenveel slijpen, al is die ene scherper dan de ander. Is er een tand gebroken dan moet de gehele zaag vertand worden, maar dit is moeilijk bij een kettingzaag. Dan moet je een nieuwe ketting(zaag) erop zetten. Nils Holgersson (natuurlijk bekapper: zie lijst) is van beroep boomverzorger en werkt dagelijks met kettingzagen, misschien kun je die om raad vragen. Ik slijp alleen gereedschap voor de metaalindustrie (cirkelzagen, boren en frezen). Succes.

Wat kan de oorzaak zijn van een tranend paard? Mijn Fjord is de laatste tijd aan het tranen laten. Het zijn hopelijk geen tranen van verdriet. Alleen mensen en zeezoogdieren huilen zoute tranen. Wat betekent dit als bij een paard een oog traand? Kan dit te maken hebben met het nieuwe hooi?

Isabel van der Made schreef op donderdag 24 augustus 2006, 17:04:


Bedankt voor de informatie. Dus Cavasan. Vliegen ja, daar zitten ze vol mee op de rug. Vooral mijn Fjorden lijkt het wel. Ik n=moet zeggen dat deze ook heel veel talg produceren (voor hun waxcoat) en daar komen natuurlijk ook de vliegjes op af. Ze zijn iets kleiner dan je normaal vliegen ziet. Kan het ook van teveel eiwit komen in het nieuwe hooi? Het tranen bedoel ik. Fjorden groeien al van de wind moet je weten.

Marianne Sychold schreef op vrijdag 25 augustus 2006, 20:29:


Tsja, zelf heb ik ook die ervaring. Een stukje brood en Odessa bkijft staan en je doet zo het halster om. dit is natuurlijk een gewenning en een spel geworden van Odessa. In feite is het ook een dominantie spel. Als je het paard iets geeft is dit in feite een beloning voor haar of hem dat ze de meerdere is. Wij denken nog veel in ons straatje, wij zijn in feite roofdieren. en het gedrag dat bij ons als een bloning is van een hogere naar een lagere geldt bij prooidieren niet! Daar is het andersom. Maar als het helpt, goed, maar dan wel een spel spelen die jij weer als hogere in rangorde bevestigt.
Beter is het nooit te beginnen met lokkertjes.
Om een voorbeeld te noemen hoe het bij paarden gaat: Er staat over iets te eten in het veld. Komt een andere soortgenoot in de buurt en degene die er stond staat het eten af, dan is die aan het wijken.
Dat paarden een spel maken om weg te lopen is bekend. Dit heeft ook te maken met de druk die wij leggen om erop toe te lopen en zijn persoonlijke ruimte binnen stappen. En dan ongelukkigerwijze ook nog op het hoofd af! Geen wonder dat het paard dan uitwijkt. Vindt uit hoe ver de ruimte bij jou paard zich uitsterkt. Merk de druk. Gaat hij lopen of draaien, doe een stap terug en ga in een boog er weer heen. Blijf stil staan en ga verder, etc. Het paard dat je kunt naderen en stil staat geeft jou toestemming om erin te komen. Dan beloon je hem niet met een koekje, maar met bijvoorbeeld wrijven over het hele lichaam. Doe het halster om en herhaal de beloning. dan neem je hem mee. En al lopend laat je het paard nu en dan grazen of herhaald de beloning. Ga via een kromme lijn naar je doel. En vooral nieuwsgierige of opdringerige paarden bij jou en je paard weghouden. Dit geeft jou meer respect van je paard, want jij bent dan de Alpha. Ik zag dat in de ogen van Odessa, toen ik dat deed!
dit geldt ook als je erop zit. Jij hebt de plicht andere paarden bij je weg te houden, ook al zit er een ruiter op. Dit respecteerd je paard enorm. Zo kun je een band opbouwen dat sterker is dan iets lekkers.

marielle schreef op zaterdag 26 augustus 2006, 14:56:


Kan heel goed zijn. Er is een rangorde. Maar als jij de baas bent is de pony twee en de rest volgt. Zeker andere mensen. Dat kan zo zijn. Of het is het verjagen van een bedreiging. Het kan zo zijn dat een roofdier met haar jongen het land in gaat en de groep nadert dat de pony een bedreiging daar in ziet. Je moet wel denken dat het een dier is dat zo is geëvolueerd. Ten eerste zal een kudde altijd van een bedreiging weglopen. Kan dat niet omdat het landje te klein is, kan er een verdedigingsmechanisme ontstaan.
Een paard is nooit angstig omdat je hem pijn zult doen, nee, hij krijgt het gevoel (impuls, rechterhersenhelft) dat hij zal worden gedood! Dit is een gevaarlijke situatie voor ons. We kunnen het dier alleen maar door vertrouwen weer terug krijgen in de linker hersenhelft. Hier zijn technieken voor die voortkomen uit het spel dat paarden met elkaar spelen. Als je jepony uit het land wilt halen, doe dat dan alleen en laat de kinderen erbuiten. Tenminste als hij erachteraan gaat jagen. Dat hij een andere pony wegjaagd behoeft geen probleem te zijn. Of de pony is heel dominant of juist lager in rang en dominant, dan probeerd ze een plaats te veroveren. Een leider hoeft dat niet, die is het. De enige overeenkomst met het paard van een mens is: Hij leeft in groepen. En daar gelden bepaalde regels en afspraken. Leer de afspraken van de paarden kennen en benut die. Het is onmogelijk de mensengroep afspraken een paard/pony op te leggen. Maar spreek je eenmaal hun taal, dan heb je contact. Andersom gaat niet.

Christel Provaas schreef op donderdag 7 september 2006, 21:58:


Niet altijd. Soms is een bepaalde behandeling nodig. Maar altijd maar smeren om rottigheid te voorkomen lijkt mij inderdaad niet goed.
De bolletjes kunnen inderdaad te maken hebben met een schimmel of bacterie. Ik las even eerder dat ook een ander paard er last van kreeg.
Van in het land lopen komt het niet. Land is schoner dan een stal. Maar het kan wel ergens in de grond hebben gezeten. De hoeven geïnfecteerd en voilá. Het kan zijn dat dit ook weer vanzelf verdwijnt. Zo niet dan dient een behandeling te volgen. Zelf ben ik bezig met de straal van mijn paard met "Desiccatio" van RWL-Quality zie op www.rwl-quality.com.
Na twee keer gebruiken werd de straal al duidelijk schoner. Het bhandeld de straal en hoef tegen schimmels en bacteriën en helpt goede hoornlaag te vormen. Als dit goed uit pakt blijkt het een goede keuze. Het is wetenschappelijk ontwikkeld in samenwerking met dierenartsen en hoefsmeden. Maar worden de bolletjes niet groter en verdwijnen ze weer gewoon des te beter.

van lennep schreef op vrijdag 8 september 2006, 19:02:


Het probleem is niet het slijten, maar de druk, denk ik. Als de zool zo zacht is dat je het kan indrukken is die te dun. Hoe komt die zo dun? Is er in gekapt of gesneden. Is de zool plat i.p.v. gewelfd? De zool met rust laten met een bekapping (ook het losse poeder) Door de druk onder het lopen gaat de zool zich in elkaar persen en vomt een dikke stevige laag. Doordat de zool indrukt en harder wordt zal ook het hoefbeen hoger in de hoefschoen komen. Let wel dat de hoefwand niet flaret. Afronden is belangrijk. Het zand niet te rul maar stevig. Zachte grond is minder goed voor de hoeven dan harde grond. In de hoefschoenen kunnen ook (gel)pads aangebracht worden die de druk gedoseerd geven, zodat er geen kneuzingen optreden bij een zeer gevoelige hoef. Maar door de druk zal de zool zich verbeteren. Verder kost het dus tijd en geduld.

van lennep schreef op vrijdag 8 september 2006, 18:45:


Voor een proef van vijf minuten staat het paard de rest van de tijd dus ook op die ijzers. Het is maar wat je wilt. Paarden kunnen heel goed omgaan met de grond waarop ze lopen. Het geval wil echter dat als er iemand op de rug van het dier gaat zitten de balans snel onnatuurlijk is verstoord.
Op blote voeten is het beter dan op ijzers. Maar om het paard op proppen te zetten zijn er weer ijzers of schoenen nodig. De schoenen kan je daarna weer uittrekken, das een voordeel. Maar als het werkelijk zo glad is, is het eerlijker er niet te rijden. Of je moet aangepast rijden. Het paard niet storen in zijn pogingen zijn balans en grip te houden. Maar dan lijkt de proef misschien nergens meer op. Dit dilemma zul je altijd tegenkomen. Maar om voor die vijf minuten ijzeren schoeisel er onder te slaan. Tja, een persoonlijke afweging.