Hoi,
Vandaag een foldertje binnengekregen gemaakt en verzonden door de plaatselijke dierenkliniek hier. Er stond een stuk in over JKK en een website. www.kruiskruid.nl

Zelf heb ik nog niet gekeken. Maar wat ik wel interessant vond en tevens ook beangstigend was dat het gif van de plant dus altijd in de lever aanwezig blijft.

Dit staat in het artikel te lezen:

Het maakt dus niet uit of een dier in 1 keer een heleboel plantengif binnenkrijgt of in 10 jaar met elke maaltijd een klein beetje. Uiteindelijk hoopt toch die totale hoeveelheid gif zich op in de lever en sterft het dier.

Dus ik dacht direct aan die kleine hapjes die ik wel eens mis van de kleinste rozetten in mijn wei (die ik nog niet had uitgestoken). Ga nu nog harder steken !!

Groeten,
Ingrid

Böske schreef op maandag, 4 oktober 2004, 11:43:


Omdat het lijntje wat voortsudderde heb ik het maar 's even opgezocht voor je. De walnotenboom die bij jouw huis staat is waarschijnlijk een juglans Regia, het type walnotenboom dat vroeger altijd bij boerderijen stond om de vliegen te verdrijven. De noot ervan is eetbaar en dat zijn dus ook degenen die je in de supermarkt vind. Als je wil kijken hoe een zwarte walnoot eruit zit, google dan even: juglans nigra - plaatjes te over!
Groet, Marianne

Hans van Keeken schreef op dinsdag, 5 oktober 2004, 19:26:


Piet

Mijn gemeente Terneuzen en ik zou wel eens kunnen navragen of dit landelijk is, maar dat nam ik aan, zegt: Voor meer als 5 paarden is een vergunning nodig. Eveneens dient in dat geval de mesthoop voorzien te zijn van een betonnen bodem met opstaande randen van 50cm hoog en een deugdelijke afvoer van lekvocht. Eventjes met eigen woorden geformuleerd. Dit is omdat paardenmest veel minder nat is als koeienmest. Aangezien Ingrid geen 5 paarden heeft......

Ingrid den Ouden schreef op dinsdag, 5 oktober 2004, 18:49:


Als het andersom zou zijn zou ik het me kunnen voorstellen. Eli gaat al wild heen en weer rennen en roepen als ik om het hoekje ga met Roger, maar Roger heeft er niet zoveel problemen mee als hij Eli niet meer ziet. En eigenlijk gaat Eli ook bijna nooit echt weg, maar blijft in het zicht.

Als ik ze in de uitloop staan heb ik dat probleem eigenlijk nooit, maar misschien omdat hij hier al meer aan gewent is. Ze staan altijd in de uitloop en maar soms op de wei.

Nu ik er nog mee over na ga denken denk ik dat het om de aandacht gaat. Roger staat ook vaak aandacht te vragen bij het hek als ik alleen met Eli aan het werk ben.

Groetjes Viola

Esther schreef op dinsdag, 5 oktober 2004, 14:09:

Ik heb een artikel ontvangen van Marianne over Eczit en de SeMe onderzoek. Ik heb namelijk wel een eczeem patient.
Meneer Taal heeft een paar dagen geleden een lezing gehouden over zijn onderzoek en een samenvatting van de lezing is op een andere forum geplaats. Als iemand geinteresserd is, kan ik het privé doorsturen.

Groetjes,
Böske

Malenka schreef op dinsdag, 5 oktober 2004, 19:46:


Ik wil alleen maar mijn paard z'n bijdehantere vriendje zijn, gewoon een dik (ke)middelbare hengst en een jonge ruin. :)
Piet