Ingrid den Ouden schreef op zaterdag, 2 oktober 2004, 23:12:


Bij nalezen kwam dit wat bozig over; is niet zo bedoeld; zeker niet.

Maar vraag me af of we nog altijd wel richting het paard zo moeten kijken van dat roof-/prooidier gebeuren. Ik denk gewoon van niet. Maar eh dat zei ik boven al, alleen dan anders (hahaha).

Groeten,
Ingrid

geweest een jaar lang en nog eventjes en dan heeft ze een vakantie verdient
vind ik. Maar wat is nu vakantie voor een paard? Om haar zomaar in die wei
te laten staan...ik denk niet dat ze daar ontzettend van zal genieten, ik
zou het gevoel hebben haar 'in de steek te laten'. Dus denk ik aan misschien
gaan wandelen en andere dingen doen, vanalles behalve rijden. Maar is het
dan nog wel vakantie? Ik wil juist graag dat ze even niks hoeft, maar niet
dat ze zich nutteloos voelt. (snapje?)
lijkt het me ook niet bevordelijk om alleen maar op zachte weidegrond te
lopen juist zo in het begin, of zou dat niet erg zijn? De ijzers gaan er in
de loop van volgende week vanaf, en ik wil haar vakantie geven voor de hele
maand December, beetje langer zelfs denk ik.

Hoi Saskia,
Nadat de ijzers zijn verwijderd, is het juist erg belangrijk dat je paard
zoveel mogelijk beweging krijgt. Niet alleen de continue beweging in de wei,
maar ook het stappen en draven is belangrijk. Dus in ieder geval wel gaan
wandelen, denk ik zo.
En verder...., neem de tijd om te ontdekken wat je paard leuk vindt. Je kunt
bijv. nieuwe plekjes opzoeken waar jullie nog niet geweest zijn, lekker
spelen in de wei of bak, samen maffe dingen doen en veel plezier hebben
samen. Veel lichaamsaandacht geven (als je paard daar van houdt), zoals
massage en stretching, of veel reiki geven. Goede hoefverzorging geven (na
je cursus bij F&I), etc etc. Genoeg tips zo?
En ja, ik 'doe' ook aan vakanties met mijn paard. Jovarna en ik zijn vorige
zomer samen een weekje op vakantie geweest op een ranch. Afgelopen zomer
zijn we 'thuis' gebleven, want we hadden hier nog de geweldige omgeving
(enorm veel bos en heide) te ontdekken (en hebben dat dus ook gedaan)!
Volgend jaar ben ik weer van plan om een weekje samen weg te gaan, mits ze
daar ook weidegang heeft natuurlijk. Geweldig vind ik dat, het levert ook
zo'n enorme bijdrage aan de relatie tussen je paard en jou.
Groetjes, enne..., alvast veel plezier samen!
Peet

dat ik het voorelkaar kreeg om bij de wei te zitten heb ik al die tijd
eigenlijk niet veel aandacht aan Stella besteed. Af en toe zat ik er 10
minuutjes op, het klinkt stom maar het moest, ik hield het niet uit.
UIteindelijk kwam het erop neer dat ik 1x in de week bij haar was, soms 2x,
als ik het echt niet meer zag zitten. Toen ik haar net had ben ik heel
intensief met haar omgegaan, elke dag een paar uur, in het weekeinde nog
meer. Na die periode kreeg ik andere gezondheidsproblemen waardoor ik de
hele ochtend was uitgeschakeld en vaak niet kon rijden (dat was alles wat ik
toendertijd deed). Toen ik weer energie had voor Stella, verschillende
redenen, zag je haar opleven. Het leek echt alsof ze me gemist had. Ze had
overal zin in, ook in rijden. Als ze uit de wei kwam zag je haar echt staan
grazen, vragend of ik aub op haar rug wou springen en ze liep uitzichzelf
naar het bos. Als ik niet de leiding had over genomen zou ze vast zelf naar
het bos gelopen zijn, een drafje en een galopje gemaakt. Waarom ik in het
begin de leiding nog niet opgenomen had was omdat ik bv mijn cap nog vas
tmoestmaken,sowiesoopmnhoofdzettenendusgeenaandachthadvoormnpaard.Vanuitdiep
eriodeisdeovertuigingookontstaandatikzoveelmogenlijktijdaanStellamoetbestede
n.Maarnadevakantieginghetnietzolekker.Toenhebikwatafstandgenomenendatleekzew
ellekker te vinden. Nu is t weer goed, het lijkt alsof het haar egaal is,
dingen doen is leuk en gewoon lekker frete in de wei ook. Vandaag reed ik
met iemand mee naar een evenement en die had er over dat ze haar paarden
gewoon het liefste gewoon liet doen, omdat ze het toch niet echt op prijs
stellen dat je iets met ze doet. Niets doen is dan het beste en lekkerste
voor je paard. En daar zit ook wat in, je paard heb je toch voor je eigen
plezier en daar kan je je paard maar het beste van ontlasten. Maar wat
denken j ullie? ZO veel mogenlijk bij je paard zijn en dingen doen (of
gewoon er zijn) of zomin mogenlijk doen zodat je paard lekker leuk in de wei
kan blijven?

Hallo Ebby,
Dit verschilt volgens mij per paard.
Wat ik in onze eigen kudde heb gezien, is het volgende:
Er is een merrie-pony van 13 jaar. Ik had niks met dat dier; altijd
chagrijnig, oren plat in de nek, weglopen, liet zich niet uit de wei halen,
liet zich niet aanhalen, was ontzettend in zichzelf gekeerd.
Toen ik mijn 'sensoren' uit deed, voelde ik dat het haar goed zou doen om
weer 'es wat te doen in het leven. De wei uit, het bos in, dingen beleven en
ervaren, rijden, haar lichaam gebruiken, aandacht krijgen, hoofdje
leegmaken..... Mijn voorstel dat een vriendin van me op haar kon rijden,
viel bij beide partijen goed in de aarde, en zie daar: de pony is helemaal
opgefleurd. Ze heeft weer zin in het leven, in haar zijn. Ze zoekt
toenadering, laat zich aanhalen en vertroetelen (is nog wel wat verlegen),
wil graag mee de wei uit om wat te gaan doen, ze vindt het geweldig om te
rijden, het bos in te gaan en iets te 'betekenen'. Ze 'opent' zich meer en
meer. Ik ben dol op dat dier geworden!
Luister naar je paard, probeer te voelen wat je paard voelt, dat is het
beste advies dat ik je kan geven.
groet, Peet