Hahahahah sorry Michiel, maar die is wel raak .


Ja, daar ben ik het mee eens. Zoals ik al eerder heb geschreven, paarden hebben een leider nodig. Of zij zijn het of jij bent het. Natuurlijk moet je luisteren naar je paard, en naar zijn wensen, maar wat betreft jouw probleem, nee! Hier bepaal JIJ het! ( of het paard maar dat zou ik niet doen .


Dat is nou precies wat CT mij ook dwars zit! Het is in feite allemaal diervriendlijk, geen gemep wat je vaak ziet, maar het is gebaseerd op de overlevingsdrang van een paard en niet op respect. Elk dier, ook mensen, al staan we hier niet zo vaak bij stil, doen vreselijk veel voor eten ( niet alles natuurlijk, zoals Linda al zei, een jong paard zoals Tamara die doodsbang was voor mensen, kun je niet gaan trainen met wortels. Rangorde is hier bij nodig ). Als ik mijn paard roep, komt hij ook happy naar me toe, en steekt graag zijn neus in het touwhalster. Ook loopt hij mij constant achterna tijdens het wegzetten van hindernissen, dus als dit je enige argument is dat CT beter is dan Parelli...

Ook snap ik nog steeds niet wat er mis is aan de druk die parelli gebruikt. Zoals Marianne ook zei, de paarden zijn de beste leermeesters! Kijk naar hen! Zij doen exact hetzelfde als wij doen tijdens het parellien. Als een dominant paard kijkt naar de flank van het ondergeschikte paard, dan draait het ondergeschikte dier onmiddelijk de achterhand om plaats vrij te maken voor het dominante paard. Dit is druk! en zo gebruiken wij het ook. Wij imiteren slechts het paardengedrag, ik vind hier niets mis mee. Jij wil niet gaan trekken aan de teugels zodat je paard de kant opgaat die jij wil, omdat je niet met de paard wil vechten. Volkomen begrijpbaar maar er zijn 2 redenen waarom je paard niet naar de teugel luistert. Geen respect en hij snapt het principe 'wijken voor druk ' niet. Ja, zo kom je idd niet ver. Mijn paard kent het principe wel, toch gaat hij die kant niet op die ik wil. Ik kom er openlijk voor uit dat ik niet genoeg respect heb van mijn paard en ik ben bereid hier aan te werken. Jij blijkbaar ook, maar je pakt het verkeerd aan...


Precies, Donus heb ik 2 keer zn zin gegeven, het is niet meer af te leren!! Je kunt je zoiets in principe dus niet permiteren, dat heb ik geleerd.

Groetjes Sophie

Hai,


Nou, ik eigenlijk niet. Ik heb een Haflinger, zeer korte gespierde nek, omdat hij het principe 'wijken voor druk' kent, kon ik hem de one reinstop aanleren. En duurde wel eventjes, paar dagen een kwartiertje oefenen, maar toen zat het er echt goed in. Het is helemaal niet zoveel moeilijker bij een paard met een korte nek, hou maar eens een wortel vast en vraag dan de one reinstop. Nooooouuu... dat gaat snel hoor, helemaal geen last van die korte gespierde nek. Henny, wat jij denk ik bedoelt, probeer jij maar een paard die aan het crossen is, de one rein stop te vragen. Ik vroeg me dat ook altijd af, lukt dat wel, maar de combinatie van respect en het principe 'wvd' doet wonderen, binnen 2 a 3 meter staat hij stil. Ik vind dit een stuk veiliger dan met bit, je loopt de kans het bit door de mond te trekken en mensen die deze methode niet kennen, gaan trekken in de mond, dat is echt het laatste dat zin heeft.

Groetjes Sophie

Hoi,


Ik las ergens over een mep geven, dit zou ik niet doen. Als je als mens gaat slaan, dan geef je niet een mep zoals een paard een ander paard een mep geeft als hij onrespectvol is, maar als mens geef je een mep uit frustratie en is het roofdier gedrag erg duidelijk zichtbaar voor een paard, vooral voor een veulen! Dit werkt dus alleen maar averechts. Natuurlijk moet je je persoonlijke ruimte aanduiden en niet zomaar afdruipen, kijk maar eens naar paarden in een kudde, als een paard een mep krijgt en dat paard druipt af, dan heeft de mepper gewonnen. Zie het als een spel, om rangorde te bepalen. Als je ieder spel wint wordt je steeds duidelijker leider. Je moet er dus voor zorgen dat jij van het veulen wint, en dus niet afdruipen! Niet gaan meppen, maar neem bijvoorbeeld elke keer als je iets met dr gaat doen, een sterk lang touw mee. Als zij in je persoonlijke ruimte durft te komen, en dan ook nog eens aggressief, ga je met het touw rondjes om je heen slaan, van, waag het om in mijn ruimte te komen zonder dat ik je uitnodig. Ik heb het ook zo gedaan met een paard waarmee mijn paard altijd op het land staat. Als ik Donus kwam halen, kwam hij meteen dominant op me af en ging niet voor me opzij. Hij stuurde Donus altijd weg, zodat Donus niet naar mij toe durfte te komen. Toen dacht ik, als ik kom, ben IK de leider in de kudde. Dus ik nam mn leadrope altijd mee en als hij ongevraagd in mijn buurt durfte te komen, dan ging ik met mn touw om me heen slaan. Het punt is ook, meppen is de laatste fase, als paard A niet wil dat paard B in zijn buurt komt, dan kijkt hij eerst heel boos met de oren in de nek, trekt B zich daar niets van aan en gaat hij door, dat komt die kont die naar hem toe wordt gekeerd, luister hij nog niet krijgt hij een mep. Het veulen ziet het probleem van meppen dus niet aankomen zolang je niet eerst andere signalen geeft. Maar jah... wij kunnen onze oren niet bewegen en ik neem aan dat je niet zon enorme kont hebt dat je daar mee kunt gaat dreigen , dus gebruik je een stuk touw om je persoonlijke ruimte mee duidelijk te maken. Op het moment zelf kun je dit doen, maar ook op andere momenten, dus is het op de korte termijn en op de lange termijn erg handig. Kort termijn: je houdt het paard op afstand, lange termijn: door het duidelijk maken van je persoonlijke ruimte krijgt het veulen respect voor je.

Succes!
Groetjes Sophie

PS, als het veulen niet reageert op het touw ( al lijkt me dat stug ) dan moet je de fases opvoeren met het touw, door je ruimte groter te maken, harder op de grond slaan, en pas op het laatst, als niets is gelukt, krijgt het veulen een mep van het touw. Had hij maar naar de waarschuwingen moeten luisteren. Als je dit consequent doet zal het vast een stuk beter gaan na een tijdje!

nienke mulder schreef op maandag, 16 februari 2004, 22:12:


Tjee late reactie, maar wil toch nog even reageren :). Laat je niet demotiveren door dit gedrag hoor! Zoals de anderen ook al zeiden, je stelt je opeens op als een dominant paard. Ik heb het ook gehad, ik had problemen met mn paard, vandaar dat ik met parelli begon. Het werd erger en erger, ik werd gefrustreerd, boos op mezelf en reageerde dat af op mn paard. Ik dacht, met parelli los ik al mn problemen op. Ik keek puur naar het resultaat dat ik wilde bereiken, op die manier was het niet leuk om met mn paard samen te werken! Op een gegeven moment zei Linda, je moet je niet focussen op het resultaat, maar lekker met je paard spelen, op die manier krijg je het resultaat zonder dat je er erg in hebt. Sindsdien heb ik een drastische verandering in mijn gedrag gemaakt, ik ben nog nooit zo veranderd in mijn leven, en dat in 3 maanden!! Dit liet mij zien hoe waardevol het is om met paarden te werken want ze confronteren je hoe slecht je in controle bent over jezelf! Pas wanneer je controle hebt over jezelf, kun je beginnen met het werken met je paard. Ik ben nu een stuk geduldiger, luister naar mn paard, ga op zijn tempo te werk. Af en toe word ik nog steeds wel gefrustreerd, maar hij is enorm afgenomen.
Dus, de beste tip die ik je kan geven ( en ik ben nog niet eens zo ver met het parelli programma, net aan L2 begonnen ) geef niet op bij een beetje tegenslag! En je kan ons natuurlijk altijd raadplegen met je problemen :)))).

Succes!

Groetjes Sophie